زن و شوهری اهل لهاسا به خاطر ایمان‌شان چهارده سال زندانی شدند

31 دسامبر 2019 | همکار مینگهویی در چین

(Minghui.org) آقای ژائو لانگجی و همسرش خانم لوئو نا، قرار است پس از تحمل ۱۴ سال زندان به دلیل ایمان به فالون گونگ، در ۲۰ژانویه۲۰۲۰ آزاد شوند. فالون گونگ یک تمرین مدیتیشن است از ۲۰ سال پیش به دست رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

آقای ژائو و خانم لوئو، هر دو ۴۴ ساله، قبل از دستگیری در ژانویه۲۰۰۶، در نیروگاه ناژین در شهر لهاسا، تبت کار می‌کردند. آنها قبل از شروع آزار و اذیت در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، از دستیاران داوطلب فالون گونگ در لهاسا بودند.

آقای ژائو لانگجی و همسرش خانم لوئو نا

به‌خاطر درخواست تجدید نظر درباره فالون گونگ به اردوگاه‌های کار سخت فرستاده شدند

این زوج با شروع آزار و شکنجه، راهی سفری به مسافت هزاران مایل به پکن شدند تا درخصوص حق انجام تمرین فالون گونگ درخواست تجدید نظر کنند. آنها قبل از رسیدن به پکن، به دست مأموران پلیسِ تبت که به دنبال آنها بودند، دستگیر شدند. آنها را به تبت برگرداندند و تحت نظر قرار دادند.

آقای ژائو و خانم لوئو سرانجام در سال ۲۰۰۰، به پکن سفر کردند. آنها در میدان تیان‌آنمن دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. پس از انتقال به تبت، هر دو به دو سال کار سخت محکوم و در اردوگاه کار اجباری لهاسا نگهداری شدند.

وقتی دوره محکومیت آنها پایان یافت، مسئولان اردوگاه کار آنها را به مدت پانزده روز اضافی نگه داشتند، زیرا آنها از نوشتن اظهاریه‌های ضمانت مبنی‌بر انکار ایمان‌شان خودداری کردند. این زوج پس از بازگشت به محل کار، تحت نظارت دقیق قرار گرفتند. آنها هیچ زمانی اجازه نداشتند غیبت داشته باشند.

خانم لوئو در سال ۲۰۰۳ باردار شد. سرانجام او و همسرش مرخصی گرفتند تا فرزند‌شان را در زادگاه آقای ژائو در استان هنان به دنیا بیاورند. این زن و شوهر با آگاهی از این موضوع كه تحت نظارت شدیدی قرار خواهند گرفت و با بازگشت‌شان به محل كار زمانی به عنوان مرخصی به آنها داده نمی‌شود، از والدین آقای ژائو خواستند كه از نوزاد مراقبت كنند.

به‌خاطر توزیع اطلاعات درباره فالون گونگ به زندان محکوم شدند

مأموران پلیس در ۳۱ژانویه۲۰۰۶، آقای ژائو و خانم لوئو را همراه تمرین‌کننده‌ای دیگر، خانم ژائو هونگ (هیچ نسبتی با آقای ژائو ندارد)، دستگیر کردند. آنها به توزیع مطالب درباره آزار و شکنجه فالون گونگ مظنون شدند. هر سه آنها در ماه اکتبر۲۰۰۶ به ۱۴ سال زندان محکوم شدند.

آقای ژائو لانگجی در زندان روستای نیدانگ در منطقه چوشویی، تبت محبوس شده است. او را مجبور کردند بدون دریافت دستمزد کار سخت انجام دهد و از نظر جسمی و روحی تحت آزار و شکنجه‌های غیر‌انسانی قرار گرفت. چند دندان جلویی‌اش را از دست داد و در خوردن غذا بسیار مشکل دارد.

خانم لوئو و خانم ژائو در زندان منطقه خودمختار شهری لهاسای شمالی زندانی شده‌اند (که برای آن منطقه به زندان شماره یک نیز معروف است). خانم لوئو بارها تحت خوراندن اجباری قرار گرفت و متحمل ضرب و شتم و انواع دیگر شکنجه می‌شود. آنها از حق ملاقات محروم شدند و اجازه نوشتن نامه یا تماس با خانواده‌هایشان را ندارند.

این زوج ۱۵ سال است که پسرشان را ندیده‌اند

پسر این زوج از زمان تولدش نزد والدین آقای ژائو در استان هنان نگهداری و بزرگ شده است. آخرین باری که پسر پدر و مادرش را دید در سال ۲۰۰۴ بود که تنها چند ماه داشت. او هیچ‌یک از والدینش را به خاطر نمی‌آورد و غالباً درباره آنها سؤال می‌کند.

علاوه‌بر این، پس از زندانی شدن آقای ژائو و خانم لوئو در سال ۲۰۰۸، خانواده آنها فهمیدند که پلیس کارت‌های پس‌انداز بانکی آنها، در مجموع بیش از ۴۰هزار یوآن را توقیف کرده است. اما، هنگامی که والدین آقای ژائو می‌خواستند کارت‌های بانکی را پس بگیرند، بین اداره پلیس، دادستانی و مسئولان دادگاه سرگردان بودند. مشخص نیست که آیا خانواده تاکنون کارت‌های بانکی را بازیابی کرد‌ه‌اند یا خیر.