(Minghui.org) آقای سان چونیینگ، ساکن شهرستان لیوهی، استان جیلین، پس از تحمل دو دهه آزار و شکنجه به‌خاطر اعتقادش به فالون گونگ، در 8اکتبر2020 درگذشت. او 63 ساله بود.

آقای سان در سال 1997، تمرین فالون گونگ، یا همان فالون دافا را آغاز کرد که یک روش معنوی و باستانی است. پس از آنکه رژیم کمونیستی چین در ژوئیه 1999 دستور آزار و شکنجه این تمرین را صادر کرد، او چند بار دستگیر شد و دوبار و درمجموع پنج سال از دوره محکومیتش را در اردوگاه‌ کار اجباری سپری کرد و یک‌بار، سه سال و شش ماه زندانی شد.

آقای سان اولین بار حدوداً در آوریل 2000 دستگیر شد. پلیس 3000 یوآن از او اخاذی کرد. مجدداً در ژوئن سال 2000 دستگیر شد و پس از یک ماه بازداشت به دو سال کار اجباری محکوم شد.

آقای سان به‌خاطر مشکل در وضعیت سلامتی، در سپتامبر 2001 به قید گواهی مشروط پزشکی آزاد شد، اما پس از سه ماه در 29دسامبر2001 دوباره به بازداشتگاه در اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گو منتقل شد.

در 6آوریل2002، نگهبانان اردوگاه کار اجباری کمپین «تبدیل» را آغاز کردند تا 400 تمرین‌کننده فالون گونگ را که در آنجا بازداشت شده بودند، وادار به رهاکردن ایمان‌شان کنند. کسانی که حاضر به نوشتن اظهاریه‌‌هایی مبنی‌بر رهاکردن فالون گونگ نشدند به آنها با باتوم الکتریکی شوک اعمال شد و با چوب‌های بامبو مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند.

ازآنجاکه آقای سان از انکار اعتقادش خودداری کرد، نگهبانان به شش زندانی دستور دادند او را کتک بزنند. قسمت پایین بدنش، از ناحیه پشت تا پاها، پوشیده از آثار کبودی شده بود. زندانیان چنان نهایت زورشان را به کار می‌گرفتند که لوله فلزی‌ای که برای ضرب و شتم آقای سان استفاده می‌کردند خم شد. سپس پایش را با قسمت تیز لوله خمیده‌شده خراش دادند و خط بریدگی طولانی روی پایش جا گذاشتند. نگهبانان باوجود خونریزی شدید، از پانسمان آن خودداری کرده و مجبورش کردند مدتی طولانی روی چهارپایه کوچکی بنشیند تا بیشتر او را شکنجه کنند. نگهبانی به نام چن گفت آنها این کار را برای «منافع شخصی» آقای سان انجام دادند.

آقای سان که قادر به تحمل شکنجه‌های وحشیانه نبود، مجبور شد برخلاف میلش اظهاریه مبنی‌بر رهاکردن فالون گونگ را امضاء کند. روز بعد به بند عادی، بند 4 منتقل شد.

آقای سان که به‌خاطر امضای اظهاریه مبنی‌بر رهاکردن ایمانش عمیقاً پشیمان و متأسف شده بود، در تاریخ 13مه اعلامیه‌ای را ارسال کرد تا رسماً اعلام کند اظهاریه مذکور بی‌اعتبار است. نگهبانان از تصمیم او عصبانی شدند.

چهار نگهبان او را کتک و به صورتش سیلی زدند. آنها دستهایش را بستند و دستبند زدند، لباسش را درآوردند و درحالی‌که فقط لباس زیر به تن داشت سرش را بین دو پله نردبان فرو بردند که باعث شد نتواند تكان بخورد. سپس او را با کمربندهای لاستیکی و باتوم الکتریکی مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. آقای سان پس از ساعت‌ها ضرب‌وشتم، کل بدنش به‌شدت مجروح شد. خون بالا آورد و هشیاری‌اش را از دست داد. نگهبانان مجبورش کردند اظهاریه دیگری بنویسند، درخصوص اعلامیه‌اش مبنی‌بر بی‌اعتبارکردن اظهاریه عذرخواهی کند و آن را در مقابل سایر زندانیان بخواند.

به مناسبتی دیگر، نگهبانان نیمه‌شب آقای سان را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. بینی‌اش دچار خونریزی شد. او گیج و منگ شده بود و قادر به راه‌رفتن نبود.

از آن به بعد، هر وقت نگهبانان او را کتک می‌زدند و او را مجبور به نوشتن گزارش‌های فکری‌اش می‌کردند، او به جای آن می‌نوشت: «فالون دافا خوب است.» هر بار که او این مطلب را می‌نوشت، نگهبانان دوره محکومیتش را20 روز تمدید می‌کردند. ‌دوره محکومیتش در‌مجموع 218 روز تمدید شد.

هنگامی که خانواده آقای سان در 18اوت2003 برای بردن او به خانه آمدند، قابل شناسایی نبود، لاغر شده بود. صورتش رنگ‌پریده و پر از آثار جراحت بود. بینایی‌اش به‌شدت مختل شده بود و پاهایش آنقدر ضعیف بود که در راه رفتن مشکل داشت.

باوجود وضعیت جسمی ضعیفش، مأموران پلیس به آزار و اذیت آقای سان ادامه دادند. آنها در تاریخ 9مه‌2004، او را مورد آزار و اذیت قرار دادند و سعی کردند او را مجبور به امضای بیانیه‌ای کنند تا دوباره فالون گونگ را رها کند. گرچه آقای سان فرار کرد، اما هنگام بازگشت به خانه در شب بازداشت شد. پلیس خانه‌اش را غارت و کتاب‌های فالون گونگ و عکس بنیانگذار فالون گونگ را توقیف کرد. او برای مدتی نامعلوم در بازداشتگاه شهرستان لیوهی محبوس شد. طبق اطلاعات موجود در وب‌سایت مینگهویی، او تا مارس 2005 آزاد نشده بود.

معلوم نیست که چه زمانی آقای سان برای دومین بار به بیش از دو سال کار اجباری محکوم شد.

آقای سان در تاریخ 15ژوئیه2016، حدود ساعت 7:30 بعد‌ازظهر دوباره دستگیر شد. پلیس خانه‌اش را مورد هجوم و یورش قرار داده و کتاب‌های فالون گونگ و شش دستگاه دیش ماهواره‌ای را توقیف کردند که با نصب آنها به مردم کمک می‌کرد از اخبار بدون سانسور رسانه‌های خارج از کشور بهره‌مند شوند. بعد از آن روز پلیس او را در بازداشتگاه شهرستان لیوهی تحت بازداشت قرار داد.

در تاریخ 16ژوئیه‌، درحالی‌که دچار فشار خون بالا و بیماری قلبی شده بود، برای معاینه جسمی به بیمارستان منتقل شد. در تاریخ 28ژوئیه پس از پرداخت مبلغی نامعلوم به‌عنوان وثیقه از طرف خانواده با قرار وثیقه آزاد شد. دادستان شهرستان لیوهی بازداشت او را یک روز پس از آزادی تأیید کرد.

آقای سان در 24مارس‌2017 در دادگاه حاضر شد و در 20ژوئن به پرداخت 3 هزار یوآن جریمه نقدی و سه سال و شش ماه زندان محکوم شد. به‌خاطر فشار خون بالا که زندگی‌اش را تهدید می‌کرد، دادگاه درخواست خانواده‌اش درخصوص سپری‌کردن دوره محکومیتش در خانه را تأیید کرد.

پلیس در طول دوره محکومیتش، مدام برای آزار و اذیت او می‌آمد. در نوامبر سال 2019، درحالیکه تنها دو ماه از دوره محکومیتش باقی مانده بود، پلیس آمد و او را برای معاینه فیزیکی برد. جیانگ هویی، رئیس بخش امنیت داخلی، ادعا کرد که مدتی را که در خانه سپری کرده بود به‌ حساب نمی‌آید و او همچنان باید این دوره را در زندان سپری کند.

آزار و اذیت و تهدید آقای سان را به شدت تحت آسیب قرار داد. وضعیت سلامتی‌اش مرتباً وخیم‌تر می‌شد. او در راه رفتن مشکل داشت و نمی‌توانست به‌وضوح ببیند. او پس از خونریزی مغزی در 7اکتبر2020 برای احیای قلبی ریوی به بیمارستان اعزام شد و روز بعد حوالی ساعت 5 از دنیا رفت.

گزارش مرتبط:

شش نفر در یک روز در شهرستان لیوهی، استان جیلین به‌خاطر تمرین فالون گونگ محکوم شدند