استان آنهویی، عاملان درگیر در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ بی‌گناه با تبعاتی مواجه می‌شوند

(Minghui.org) وانگ هوایی‌ژوانگ، معاون استاندار استان آنهویی در سال‌های 1999 تا 2003، به‌دقت در آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ از حزب کمونیست چین پیروی می‌کرد. او در سال 2000 در جلسه‌ای در شهر فویانگ که تمام مقامات شهر حضور داشتند، گفت: «صرفاً آن‌ها [تمرین‌کنندگان] را کنار یکدیگر قرار دهید و همه را تیرباران کنید.»

اما طی مدت دو سال، وانگ خودش به‌خاطر رشوه‌خواری بازداشت و در فوریه2004 در 58سالگی اعدام شد.

مرگ وانگ ممکن است به‌نظر برسد که به‌خاطر رشوه‌خواری بوده باشد، اما بسیاری از افراد در استان آنهویی باور دارند که او بهای آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ را پرداخت.

فالون گونگ یا فالون دافا یک روش مدیتیشن براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است. از زمان معرفی این تمرین به عموم در سال1992، بسیای از مردم از مزایای جسمی و معنوی این تمرین بهره برده‌اند. با افزایش محبوبیت این روش تزکیه، رژیم دیکتاتوری ح‌ک‌چ تصمیم گرفت آن را ممنوع کند و در ژوئیه1999 آزار و شکنجۀ آن را آغاز کرد. از آن زمان تعداد نامعلومی از تمرین‌کنندگان بازداشت، حبس و شکنجه یا حتی اعضای بدن‌شان برداشته شده است.

به‌رغم آزار و شکنجه مداوم طی بیست سال گذشته، تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌طور خستگی‌ناپذیری برای اطلاع‌رسانی به مردم دربارۀ فالون گونگ تلاش و تبلیغات تهمت‌آمیز ح‌ک‌چ را افشاء کرده‌اند. درنتیجه بسیاری از مقامات دولتی و مجری قانون و بسیاری از شهروندان عادی رفتار منفی خود را نسبت به فالون گونگ تغییر داده‌اند. متأسفانه برخی هنوز انتخاب کرده‌اند که به‌طور کورکورانه‌ای سیاست آزار و شکنجۀ ح‌ک‌چ را دنبال کنند. این موضوع همانند رویدادهایی که در ادامه شرح می‌دهیم، منجر به برخی تبعات خطرناک در استان آنهویی شده است.

در فرهنگ غربی و همچنین در فرهنگ سنتی چین، این اعتقاد وجود دارد که کسانی که کارهای نادرست انجام می‌دهند مسئول اعمال‌شان خواهند بود. ما خالصانه امیدواریم که این گزارش‌ها یادآوری مهربانانه‌ای برای افرادی باشد که هنوز از ح‌ک‌چ پیروی می‌کنند به‌طوری‌که آنها انجام کارهای بد را متوقف کنند و آیندۀ بهتری برای خودشان تضمین کنند.

رئیس ادارۀ امنیت داخلی: «من همیشه دیکتاتور شما هستم!»

لی هونگ‌مینگ، رئیس ادارۀ امنیت داخلی منطقۀ لانگیا در شهر چوژو شدیداً در آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ درگیر بود. او دستور می‌داد که تمرین‌کنندگان را بازداشت، خانه‌های‌شان را غارت و آنها را تهدید کنند. فقط در منطقۀ لانگیا، یک تمرین‌کننده محکوم به چهار سال حبس، سه نفر به کار اجباری محکوم و بیش از 10 نفر با دستور مستقیم لو حبس شدند.

یک بار وقتی لی تمرین‌کننده‌ای را در خانه‌اش مورد تهدید و ارعاب قرار می‌داد، آن تمرین‌کننده دربارۀ فالون گونگ به او توضیح داد و امیدوار بود که او بتواند به‌جای دنبال کردن دستورات ح‌ک‌چ، از قانون پیروی کند. لی با نادیده گرفتن این توصیه، مشتش را روی میز کوبید و فریاد زد: «مزخرف! هرچه اتفاق بیفتد، من همیشه دیکتاتور [کمونیست] شما هستم!»

در نوامبر2006 لی در یک تصادف رانندگی در دم کشته شد.

مدرس سیاسی: «هرکسی که برای دادخواهی به پکن رفت، باید به اردوگاه کار اجباری فرستاده شود»

وانگ مینگ‌چوان، حدود 45 ساله، مدرس سیاسی در ادارۀ پلیس شهرستان ییچنگ در شهر هفی بود. علاوه بر اینکه خودش با تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدرفتاری می‌کرد، او به دیگران نیز دستور می‌داد که این کار را انجام دهند. او در جلسه‌ای گفت: «هرکسی که برای دادخواهی [برای فالون گونگ] به پکن برود، باید به اردوگاه کار اجباری فرستاده شود.» در اوایل سال2001، او بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.

جیان جیاشنگ، مأمور پلیس 46ساله در شهر هفی، با سرنوشت مشابهی مواجه شد. او در سال2001 پس از متهم کردن تعدادی از تمرین‌کنندگان، براثر ابتلا به سرطان کبد درگذشت. او حتی درست قبل از مرگش بلند گفت: «الان مریض هستم؛ درغیراین‌صورت آنها [تمرین‌کنندگان] را تا حد مرگ کتک می‌زدم!»

ژانگ، مأموری در ادارۀ پلیس هونگ‌یسون در شهر بنگبو، تا ژانویه2002 به‌طور فعال تمرین‌کنندگان را بازداشت می‌کرد. یک روز او به خانۀ تمرین‌کننده‌ای رفت و گفت: «شما تمرین‌کنندگان اغلب به مردم می‌گویید: "خوبی پاداش داده می‌شود و بدی مجازات می‌شود." پس چطور من حالم خوب است؟!" یک هفته بعد او در مسیر به مراسم خاکسپاری یکی از اقوام همسرش، مشکوک شد که ماشینی که می‌راند خراب شده باشد. او بیرون پرید و کشته شد.

ما جونژو، رئیس ادارۀ آب شهرستان لینچوان، اجازه نمی‌داد کارمندانی که تمرین‌کننده هستند برای ارتقاء شغلی یا افزایش حقوق اقدام کنند. او ادعا می‌کرد: «ما آنها را آنقدر حبس می‌کنیم تا اینکه در زندان بمیرند.» او همچنین زیردستانش را اعزام می‌کرد که تمرین‌کنندگان و حتی اقوام‌شان را دنبال کنند و برای هرکسی که تمرین‌کننده‌ای را تحویل می‌داد جایزه تعیین کرده بود. بعداً گزارش ما به‌خاطر فعالیت‌های غیرقانونی داده شد و به 12 سال حبس محکوم شد.

رئیس ادارۀ 610 مکرراً اخطارها را نادیده گرفت

چن شورو رئیس ادارۀ 610 منطقۀ لانگیا در شهر چوژو بود. بین ماه اوت و اواخر سپتامبر2003، ادارۀ 610 چوژو میزبان یک جلسۀ شستشوی مغزی برای بیش از 20 تمرین‌کننده شد تا آنها را وادار به انکار باورشان کند.

کمی بعد، چن مبتلا به سرطان استخوان شد. طی چند سال بعد، زندگی‌اش همواره در درد و رنج بود و برای خودش و کارفرمایش هزاران یوآن هزینۀ پزشکی دربر داشت. همسرش نیز کارش را ازدست داد. در آن سال‌ها او به‌خاطر کارهایی که نسبت به تمرین‌کنندگان فالون گونگ انجام داده بود پشیمان شد و آرزو داشت که بتواند فرصت دیگری داشته باشد. اما پس از اینکه وضعیتش بهبود یافت، به سر کار در ادارۀ 610 بازگشت و عذرخواهی‌اش را پس گرفت. در انتها سرطان استخوان و درد بازگشت و منجر به مرگش شد.

لیو گانگ، معاون رئیس ادارۀ پلیس شهرستان لینچوان، در اجرای آزار و شکنجه بسیار پافشاری می‌کرد. او همیشه تمرین‌کنندگان را برای طولانی‌ترین دورۀ ممکن حبس می‌کرد و برای متهم کردن آنها هرکاری انجام می‌داد برای مثال، پس از اینکه اسنادش برای اتهام تمرین‌کننده آقای لی آی‌یون رد شد، او مجدداً چند بار آنها را ارسال کرد تا اینکه آقای لی به چهار سال حبس محکوم شد.

لیو علاوه‌بر دستور به مأموران پلیس برای ضرب‌وشتم تمرین‌کنندگان، خودش نیز این کار را انجام می‌داد. وقتی در سال2001 از خانم ما بازجویی می‌کرد، خانم ما دربارۀ فالون گونگ به او توضیح داد، درنتیجه لیو به صورتش سیلی زد و گفت: «من از کیفر نمی‌ترسم. به ضرب‌وشتم تو فالون گونگ ادامه خواهم داد!» هنگامی که او مسئول بود، نزدیک به 100 تمرین‌کننده حبس شدند.

او بعداً به‌خاطر رشوه‌خواری محکوم به زندان شد.

رئیس اداۀ پلیس: «آنقدر شما را تحت فشار قرار می‌دهم تا تمام پول‌تان را بگیرم»

سون هونگژی، رئیس ادارۀ پلیس شهر تان‌پنگ در شهرستان لینچوان، تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در منطقه‌اش را که برای دادخواهی فالون گونگ به پکن رفته بودند، مورد تهدید قرار داد و از آنها اخاذی کرد. او به آنها دستور داد که «بدون هیچ رسیدی پول بدهند.» همچنین در نیمه‌شب به زور به خانه‌های آنها وارد می‌شد، آنها را بازداشت می‌کرد و به بازداشتگاه شهرستان می‌برد. او ادعا می‌کرد: «اگر فالون گونگ را تمرین کنید، آنقدر شما را تحت فشار قرار می‌دهم که تمام پول‌تان را بگیرم.»

بعداً او به اتهام رشوه‌خواری تنزل مقام گرفت.

گوئو جینگلی، رئیس بیمارستان لینچوان، با بی‌انصافی با تمرین‌کنندگان رفتار می‌کرد. پس از اینکه تمرین‌کننده خانم ما جون‌پینگ، کارمند بیمارستان، در آوریل2014 آزاد شد، او اجازه نداد که به سر کار برگردد. تمرین‌کنندگان سعی کردند به گوئو توضیح دهند که چطور ح‌ک‌چ در این آزار و شکنجه حقوق بشر تمرین‌کنندگان را تقض کرده است، اما او گوش نمی‌کرد.

وقتی خانم ما به گوئو گفت که بی‌گناه است، گوئو او را اخراج کرد و گفت که به خط‌مشی حزب باور دارد. او گفت: «اگر اظهاریه‌ای [در انکار باورتان] ننویسید، به‌هیچ وجه نخواهید توانست به سر کار بازگردید.» درنتیجه خانم ما، مادری بدون همسر، و فرزندش هیچ پول و مکانی برای اقامت نداشتند.

چند هفته بعد، گوئو به‌خاطر مسائل مالی بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفت. او در زندان درگذشت.