(Minghui.org) خانم هوانگ یندی، تمرین‌کننده فالون گونگ از شهر جیوجیانگ، استان جیانگشی، در 17اوت2016، ازسوی دادگاه منطقه شونیانگ به چهار سال و شش ماه حبس محکوم شد. در زندان، مورد آزار و شکنجه قرار گرفت، ازجمله اینکه مجبورش می‌کردند برای مدتی طولانی در حالت ایستاده یا نشسته بماند، او را تحت خوراندن اجباری تنبیهی و همچنین فحاشی‌های لفظی و سایر توهین و تحقیرها قرار می‌دادند.

هنگامی که خانم هوانگ در بازداشتگاه جیوجیانگ محبوس شد، تحت شکنجه بسته‌شدن قرار گرفت که طی آن او را با طناب محکم بستند به‌طوری که هرچه بیشتر  حرکت می‌کرد طناب محکم‌تر می‌شد. حتی پس از چهار سال هنوز به‌طور کامل از آسیب جسمی ناشی از آن شکنجه بهبود نیافته است.

خانم هوانگ پس از انتقال به زندان زنان جیانگشی متحمل شکنجه‌های بیشتری شد. نگهبانان زندان برای اینکه خانم هوانگ را وادار به ترک اعتقادش کنند، زندانیان را تحریک می‌کردند تا او را با انواع روش‌ها از‌جمله ضرب‌وشتم، ‌آویزان‌کردن، خوراندن اجباری، ایستادن به مدت طولانی و آزارهای لفظی مورد آزار و شکنجه قرار دهند.

شکنجه آویزان ‌کردن

خانم هوانگ چهار بار متحمل شکنجه آویزان‌کردن شد. اولین بار در کارگاه تشکیلات دوم زندان بود. زندانیان ژو هونگ و سانگ شیالان دستان خانم هوانگ را بستند و او را نزدیک به نیم ساعت آویزان کردند درحالی‌که پاهایش (که آنها نیز بسته شده بودند) به‌سختی زمین را لمس می‌کردند.

بار دوم، یک مربی با نام خانوادگی هوانگ از تشکیلات دوم شخصاً به زندانیان یی چیان و لی چیان دستور داد تا خانم هوانگ را 15 دقیقه در حالت آویزان نگه دارند. در همان زمان یی کیان صورت خانم هوانگ را آماج سیلی قرار می‌داد.

بار سوم در سلول شماره 19 در طبقه پنجم بود. نگهبان فانگ تینگ‌تینگ زندانیان ژو هونگ و هوانگ شین‌چنگ را واداشت تا خانم هوانگ را حدود 30 تا 40 دقیقه در حالت آویزان قرار دهند.

بار چهارم در بخش آموزش زندان بود. نگهبانان لیو هویی و فانگ تینگ‌تینگ به زندانیان ژو هونگ و هوانگ شین‌چنگ دستور دادند که این شکنجه‌ها را انجام دهند. آنها قبل از شروع، اطمینان داشتند که همه پرده‌ها بسته شده‌اند تا مانع دیگران را از دیدن آن شوند. این شکنجه از 9 صبح تا 1 بعدازظهر ادامه داشت. وقتی خانم هوانگ در حین شکنجه هشیاری‌اش را از دست داد، او را زمین گذاشتند، روی او آب سرد ریختند، موهایش را کشیدند و به چشمانش ضربه وارد می‌کردند تا بیدارش کنند. سپس او را دوباره آویزان کردند. سرانجام خانم هوانگ را مجبور کردند که پایش را روی کاغذی بگذارد که نام بنیانگذار فالون گونگ روی آن نوشته شده بود.

تنبیه ایستادن

به‌محض انتقال خانم هوانگ به زندان، مجبورش کردند 18 تا 19 ساعت، گاهی 21 ساعت در روز تا نیمه شب، در حالت مستقیم بایستد. این شکنجه 8 تا 9 ماه ادامه داشت. پاهایش به شدت متورم بودند، ماهیچه‌های ساق پاهایش به قدری متورم شده بودند که قطورتر از ران‌هایش به نظر می‌رسیدند. پوست پاهایش متمایل به قرمز تیره شدند. نمی‌توانست صاف بایستد. تورم و بی‌حسی در پاهایش باعث شدند که در راه‌رفتن بسیار مشکل داشته باشد. ازآنجاکه خانم هوانگ فقط می‌توانست بسیار کند و آهسته راه برود، نگهبانان، زندانیان لی مینگ‌مینگ، ژائو چونشیانگ، شی سی و یی شوپینگ را تحریک کردند تا خانم هوانگ را روی زمین بکشند. شلوار و جوراب‌هایش به‌خاطر کشیده‌شدن روی زمین ساییده و نخ‌نما شدند و پوستش خونریزی داشت.

مجازات نشستن، ضرب و شتم و سوءرفتار فحاشی لفظی

خانم هوانگ هر روز مجبور می‌شد به مدت طولانی در حالت نشسته بماند  و اجازه حرکت‌کردن را نداشت. درنتیجه باسن و بخش تحتانی بدنش دچار زخم‌های خونریزی‌دهنده شدند.

زندانیان با تحریک نگهبانان، بارها خانم هوانگ را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. در یک موقعیت، نگهبان فانگ تینگ‌تینگ به خانم هوانگ دستور داد تا به‌اصطلاح «بیانیه تبدیل» را امضاء کند، اما خانم هوانگ امتناع کرد. سپس زندانی هوانگ شین‌چنگ با خشونت گردنش را با ساعد دست و با فشاری خفه‌کننده‌گرفت.

شکنجه روحی

وانگ ونکشیو و لیو لینا از مجرمان جنایی با استفاده از زبانی شرورانه هر روز شخصاً خانم هوانگ را مورد توهین و شکنجه روحی قرار می‌دادند.

رژیم غذایی محدود‌کننده

از طرف نگهبانان به زندانی هوانگ شین‌چنگ دستور داده شد که اجازه ندهد خانم هوانگ به‌طور معمول غذا بخورد. آنها فقط به او اجازه می‌دادند هر بار غذای خیلی کمی بخورد. آنها به خانم هوانگ اجازه نوشیدن آب را نمی‌دادند. خانم هوانگ برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد.

شرکت‌کنندگان در آزار و شکنجه خانم هوانگ یندی:

زندان زنان استان جیانگشی
فرمانده تشکیلات دوم: فرمانده لی
مربی تشکیلات دوم: هوانگ
رئیس بخش آموزش: گان
معاون رئیس بخش: هو
نگهبان زندان: فانگ تینگ‌تینگ، لیو هویی

گزارش مرتبط:

خانم هوانگ یندی در زندان زنان استان جیانگشی مورد آزار و شکنجه قرار گرفت