(Minghui.org) در گذشته کودک سرکشی بودم و برای پدر و مادرم که زندگی سخت و پراسترسی داشتند، دردسرهای بی‌شماری ایجاد می‌کردم. هر از گاهی پدربزرگ و مادربزرگم می‌گفتند: «بچه، ملاحظه پدر و مادرت را بکن. نمی‌توانی اینقدر خودخواه باشی!»

بعد از شروع تزکیه در فالون دافا، ذهنم واقعاً روشن و افکارِ درستم بیشتر شد. همانطور که به‌تدریج از قفسخودمحوری‌ام بیرون می‌آمدم، به این درک رسیدم که در واقع به‌طرز ضعیفی تزکیه کرده‌ام و مطمئناً باعث نگرانی‌ها و دردسرهای زیادی برای استاد لی شده‌ام.

مردم اغلب می‌گویند فرزند بخشی از والدینش است. بنابراین یک تمرین‌کننده دافا بخشی از استاد است. با نگاه به درون، از خودم پرسیدم: «آیا خودم را یک تمرین‌کننده می‌دانم؟ آیا در تزکیه‌ام کوشا هستم؟»

باید اعتراف می کردم که نه. خودخواه بوده و به وابستگی‌های بشری‌ام محکم چسبیده بودم. درخصوص استاد باملاحظه نبودم.

استاد قدرت عظیمی دارند و فا همه چیز را هماهنگ می‌کند و خردمند و بی‌کران است، اما گاهی ایشان نمی‌توانند همه کارها را برای‌مان انجام دهد.

استاد بیان کردند:

«موجودات روشن‌بين‌ بزرگ‌ قوانين حاکم بر مردم عادی را مختل نمی‌کنند. هرچه ‌سطح‌ يک‌ موجود روشن‌بين‌ بالاتر باشد، به احتمال كمتری عليه قوانين مردم عادی اقدام خواهد کرد- حتی يک ذره هم آنها را نمی‌شکند.» (سخنرانی پنجم، جوآن فالون)

هر ذره از پیشرفت در مسیر تزکیه‌مان به یک اصل مربوط می‌شود. این دائو است که باید به آن روشن‌بین شویم و این فا است که باید با آن مطابقت داشته باشیم. یک تمرین‌کننده باید به دائو روشن‌بین شود و مطابق دائو رفتار کند تا یک تمرین‌کننده حقیقی خوانده شود. وقتی به فا در سطح بالاتری روشن‌بین می‌شوید و در زندگی‌تان از آن پیروی می‌کنید، مداخله کاهش می‌یابد. اگر محکم به عقاید و تصورات بشری بچسبید، ممکن است سختی‌‌ها یا آزار و شکنجه شدیدتر شود.

در حالت دوم، ممکن است از استاد کمک بخواهیم، اما قلب استاد از قبل به درد آمده است و ایشان در حال تحمل بخش اعظم درد برای‌مان هستند. ما فقط بخش کوچکی از رنج‌ها را در این سطح بشری تحمل می‌کنیم. درنهایت این محنتی است که نیروهای کهن بر ما تحمیل می‌کنند، درحالی‌که اگر صالح باشیم، نیاز نیست متحملش شویم.

استاد بیان کردند:

«چشمانم را می‌بندم و به خوابی سبک می‌روم
تا از تمام سختی‌های اینجا جدا شوم
به‌محض بیدارشدن، چیزهای بی‌پایانی نمایان می‌شوند
نه آسمان و نه زمین
هیچ‌یک نمی‌توانند مسیر اصلاح فای مرا مسدود کنند
اما قلب بشری مریدان می‌تواند»
(«سختی‌ها»، هنگ یین 3)

در تزکیه همه مشکلات و محنت‌هایی که با آنها روبرو می‌شویم، ناشی از وابستگی‌های‌مان است. اگر در محنتی هستیم، باید به درون نگاه کنیم تا علت را بیابیم و هر وضعیت نادرستی را به‌سرعت اصلاح کنیم. دست‌کم باید مانند جنگجویان واقعی شجاعانه با وضعیت‌های دشوار روبرو شویم.

تحمل منفعلانه فقط به سختی‌های استاد اضافه می‌کند. باید در این دوره نهایی درخصوص استاد باملاحظه باشیم. باید از قفس خودمحوری‌مان بیرون بیاییم و هشیار باشیم.