(Minghui.org) یک شهروند شهر ویفانگ، استان شاندونگ پس از سپری‌کردن بازداشت های مکرر، آزار و اذیت و یازده سال حبس به‌خاطر اعتقادش به فالون گونگ، بار دیگر به‌خاطر اعتقادش دستگیر شد و تحت محاکمه قرار گرفته است.

فالون گونگ، معروف به فالون دافا، یک تمرین باستانی و معنوی است که از سال 1999 ازسوی رژیم کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

آقای چو لیوِن

آقای چو لیوِن، 64 ساله، در 22سپتامبر2019 به همراه پسرش آقای چو چینگهوا دستگیر شد. پلیس خانه آنها را مورد غارت و تفتیش قرار داد و وسایل شخصی آنها به ارزش 20هزار یوآن را توقیف کرد. آقای چو لیوِن از آن زمان تاکنون در بازداشتگاه شهر ویفانگ بازداشت شده است. پسرش پس از آنکه به‌خاطر وضعیت پزشکی‌اش از پذیرش او خودداری شد، در 23سپتامبر با قرار وثیقه آزاد شد.

دادستان منطقه فانگزی بازداشت آقای چو را در اوایل ماه نوامبر تأیید کرد و در مارس2020 او را متهم شناخت. هنگامی که وکیلش مدارک پرونده‌اش را در دادگاه بررسی کرد، متوجه شد که پرونده آقای چوی جوان نیز به دادگاه ارائه شده است.

گرچه دادگاه منطقه فانگزی پرونده آقای چوی بزرگتر را دو بار به‌خاطر ناکافی‌بودن شواهد برگرداند، اما پلیس از آزادی او امتناع ورزید و همچنان تلاش کرد قاضی را برای صدور حکم تحت فشار قرار دهد.

وضعیت پرونده آقای چوی جوان ‌در زمان نوشتن این مقاله هنوز روشن نیست.

آماج ضرب و شتم و تحقیر به‌خاطر صحبت درباره ایمانش

از زمان آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در 20ژوئیه‌1999، آقای چو لیوِن هدف دستگیری‌ها و بازداشت‌های متعدد و همچنین چند بار کار اجباری و محکومیت‌های زندان قرار گرفت که طی آن آماج رفتار‌های غیرانسانی و آزار و شکنجه قرار گرفت.

آقای چو طی دستگیری سراسری هماهنگ‌كنندگان فالون گونگ در گروه‌های مختلف منطقه‌ای به دست مأموران اداره پلیس تایبائوژوانگ دستگیر شد. او در اواخر ژوئیه آزاد شد.

در 14 اکتبر 1999، به پکن رفت تا درباره فالون گونگ صحبت کند. هنگام بازگشت به زادگاهش، در 17اکتبر به دست پلیس محلی دستگیر شد. او در اداره پلیس یازده روز در‌حالی‌که به دستانش در پشت سرش دستبند زده بودند به یک صندلی بسته شد و به‌طور مکرر صورتش را آماج سیلی قرار می‌دادند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: بسته‌شدن به صندلی با دستبند

پلیس برای تحقیر آقای چو در انظار عمومی او را در خیابان‌های اطراف شهر گرداند. سپس یک ماه در بازداشتگاه محلی محبوس شد و پس از آن پلیس او را برای بازداشت به مدت یک ماه دیگر به اداره پلیس برد.

شکنجه‌شدن در اردوگاه کار سخت وانگ‌کان

آقای چو در 2فوریه سال 2000 دستگیر و به بازداشتگاه محلی منتقل شد و در آنجا در هوای سرد به درختی دستبند زده شد، دستانش را از پشت سر با دستبند به صندلی بستند و پایش را در غل و زنجیر قرار دادند. یک ماه بعد، تا 14 آوریل، در اداره پلیس نگهداری شد که سپس برای گذراندن دوره محکومیت 3 ساله به اردوگاه کار سخت وانگ‌کان منتقل شد.

آقای چو در اعتراض به بدرفتاری دست به اعتصاب غذا زد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. او همچنین مجبور به انجام کارهای سخت از‌جمله کارهای ساختمانی شد. زمانی که در واحد اول بند 3 نگهداری می‌شد، یکی از زندانیان با تأیید نگهبان، با پا روی سینه‌اش لگد زد. این حمله باعث شد تا برای مدتی نفس آقای چو بند بیاید.

بازآفرینی صحنه شکنجه: حمله با پای‌کوبیدن

به هنگام سال نوی چینی 2000 میلادی، یک نگهبان آقای چو را به طبقه سوم برد، لباس‌هایش را در آورد و با دستبند او را به چهارچوب پنجره بست و پنجره‌ها و در را باز گذاشت تا در معرض سرمای شدید قرار گیرد. این شکنجه از ساعت 10 شب تا ساعت 4 صبح ادامه داشت و دو روز متوالی از سر گرفته می‌شد. روز سوم به او دستبند نزدند اما او را تا ساعت 3 بامداد در معرض هوای بسیار سرد قرار دادند.

وقتی آقای چو به بند 9 منتقل شد، یکی از زندانیان در کف پاهایش سوزن‌های فولادی فرو کرد و باعث خونریزی در پاهایش شد. کفش‌هایش آغشته به خون بودند. سپس یک زندانی او را روی زمین هل داد و با پاهایش روی بازوهای او ایستاد.

در 24اوت2001، آقای چو به اردوگاه کار سخت ژانگ‌چیو در استان شاندونگ منتقل شد. یک سری اقدامات برای مجبور‌کردن او به رهاکردن تمرین فالون گونگ در 6سپتامبر آغاز شد. او را مجبور کردند 24 ساعت در ‌روز، در سلولی مرطوب و کثیف روی یک نیمکت کوچک رو به دیوار بنشیند بدون اینکه هفت شب و روز متوالی بتواند بخوابد.

نگهبانان آقای چو را مجبور کردند تا در حالت پاهای ضربدری بنشیند و هر دو پایش را روی هم بگذارد و سپس پاهایش را بستند، در‌حالی‌که دستانش را به پشت سرش بسته شده بود. او چند روز در این موقعیت باقی ماند و فقط به طور موقت آزاد می‌شد تا غذا بخورد یا از توالت استفاده کند. در‌حالی‌که حاضر به رهاکردن تمرین نبود، نگهبانان یکی از بازوهایش را به تختخواب بالایی و بازوی دیگرش را به زیر تخت پایینی با دستبند بستند. در این موقعیت او نه می‌توانست صاف بایستد و نه می‌توانست بنشیند. این شکنجه هشت روز به طول انجامید و در این مدت اجازه استفاده از توالت را نداشت.

آقای چو در حالی که در سلول انفرادی محبوس بود، تحت انواع رفتارهای غیرانسانی نیز قرار گرفت. نگهبانان او را مجبور کردند که برای مدت طولانی روی نیمکت کوچکی بنشیند، با صندلی چوبی به قوزک پایش ضربه وارد کردند، چنان وحشیانه او را مورد ضرب‌وشتم قرار دادندکه لاله گوش چپش پاره و دندان‌هایش شکسته شدند و همچنین با کفش پلاستیکی سفت به سرش ضربه زدند به‌طوری که دچار خونریزی از ناحیه سر شد.

او در تاریخ 3آوریل2003 آزاد شد.

قل و زنجیر و ضرب‌و شتم در بازداشتگاه

آقای چو بار دیگر در 18اوت2003 دستگیر و در یک قفس فلزی در اداره پلیس تایبائوژوانگ حبس شد. سپس در طول بازجویی قبل از انتقال به بازداشتگاه، او را به صندلی فلزی دستبند زدند.

نگهبانان در حین بازداشت، او را با یک میله لاستیکی مورد ضرب‌و‌شتم قرار دادند، سپس دست و پایش را با دستبند و غل‌ و زنجیر بستند و به‌طور وحشیانه او را کتک زدند. این آزار و شکنجه‌ها ماه‌ها ادامه داشت تا اینکه در تاریخ 18نوامبر2003، به پنج سال زندان محکوم شد.

رفتار غیرانسانی در زندان شهر ویفانگ شمالی

آقای چو در تاریخ 24دسامبر2003 برای گذراندن دوره محکومیتش به زندان شهر ویفانگ شمالی منتقل شد. نگهبانان هر چند روز یک‌بار، با باطوم برقی در سراسر بدنش شوک اعمال می‌کردند. در جلسات شستشوی مغزی، زندانیان او را کتک می‌زدند و گردنش را با ساعد دست و با فشاری خفه‌کننده می‌گرفتند به‌طوری که هشیاری‌اش را از دست می‌داد.

او در 12مارس2004 به بند ششم منتقل شد. دو روز بعد، لباس‌هایش را بیرون آوردند و دستانش را درحالی‌که به پشتش دستبند زده بودند به درخت بستند،  نگهبانان با پنج باطوم برقی در کل بدنش آنقدر شوک اعمال  کردند تا زمانی که شارژ آنها به پایان رسید، در نتیجه صورتش تغییر شکل داده و پوستش به‌شدت تاول زده بود.

آقای چو در تاریخ 18اوت2004، در سلول انفرادی محبوس شد. نگهبانان زندانیان را تحریک کردند تا روی بدنش آب بریزند، غذایش را جیره‌بندی کردند، با مجبورکردن او به ماندن در وضعیت ایستاده، او را از خواب محروم کردند و لباس‌هایش را درآوردند تا در معرض نیش پشه‌ها قرار گیرد. طولی نکشید که بدنش آماج نیش‌های دردناک پشه‌ها قرار گرفت.

چند نگهبان اغلب به سلول انفرادی می‌آمدند تا آقای چو را با باطوم برقی آماج شوک قرار دهند. یک‌بار روی گردنش به قدری شوک اعمال شد تا اینکه پوستش سوخت. او در 19دسامبر2006 دوباره به دست سه نگهبان آماج شوک قرار گرفت.

آقای چو در تاریخ 20اکتبر2004 به سلول انفرادی در بند اول منتقل شد. صبح، نگهبانان با چهار باطوم به او شوک اعمال کردند درحالی‌که دستانش را در پشت سرش به صندلی بسته بودند. زندانیان او را مجبور کردند برای مدت زمانی طولانی با لباس زیر روی کف چوبی تخت بنشیند. شب‌هنگام او را به چهارچوب تخت فلزی بستند درحالی‌که زندانیان تا سحر به نوبت آب سرد و گرم را به تناوب روی او می‌ریختند.

چنین شکنجه‌هایی روزها ادامه داشت، اما آقای چو حاضر نشد اعتقادش را انکار کند. یکی از زندانیان او را مجبور کرد روی تخت با میله‌های فلزی لبه‌تیز به سمت بالا قرار بگیرد، سپس با پا روی ساق پایش ایستاد. بافت پشت ساق پایش زخمی و پاره شد و خونریزی شدیدی داشت. زندانی همچنان به کارش ادامه داد و ران‌هایش را با سوزن زیرپوستی سوراخ می‌‌کرد.

در 5فوریه‌2006، آقای چو با چوب بامبو مورد ضرب و شتم قرار گرفت تا اینکه برای دومین بار لاله گوش چپش پاره شد.

ادامه آزار و شکنجه

پس از آزادی آقای چو در 17اوت2008، در همان روز به یک مرکز شستشوی مغزی در شهر ویفانگ منتقل شد و در آنجا با دستبند به رادیاتور بسته شد و مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. آن شب او را به اداره پلیس محلی بردند و با دستبند به صندلی بستند. روز بعد او را به مدرسه راهنمایی محلی بردند و به او دستور دادند که تمرین فالون گونگ را کنار بگذارد. بعداً او را به دفتر کمیته روستا منتقل کردند. او را با طناب‌هایی که گوشتش را بریدند بستند، سپس او را با دستبند به صندلی در اداره پلیس محلی بستند، با کلاهی سرش را پوشاندند و به دست گروهی از افراد مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.

در 5سپتامبر2008، آقای چو دستگیر و یک سال در اردوگاه کار سخت شماره 2 استان شاندونگ بازداشت شد. پس از بیست روز حبس در اردوگاه کار علائم شدید بیماری در او بروز کرد و در تاریخ 25سپتامبر با قرار وثیقه برای معالجه پزشکی آزاد شد.

بازداشت‌های بیشتر و دوره دیگری از حبس در اردوگاه کار سخت

آقای چو بار دیگر در 15دسامبر2011 دستگیر و 5 روز در بازداشتگاه شهر ویفانگ حبس شد.

او دوباره در 11ژوئن2012، دستگیر شد و یک سال در اردوگاه کار سخت، اردوگاه کار اجباری شماره 2 استان شاندونگ محبوس بود.

گزارش‌های مرتبط:

صحبت درباره پدرم، چو لیوِن

آزار و اذیت آقای چو لیوِن و پسرش، چو چینگهوا

محل نگهداری تمرین‌کننده فالون دافا آقای چو لیوِن پس از انتقال به زندان ویبی درحال حاضر نامعلوم است

مقاله مرتبط به زبان چینی:

潍坊市坊子法院已撤卷宗-初立文仍被非法关押