(Minghui.org) در سال 1936، روزنامه نگار 30 ساله آمریکایی، ادگار اسنو، سه ماه را در منطقه شمال غربی چین تحت کنترل ارتش سرخ چین گذراند. مصاحبه‌های گسترده او با مائو تسه تونگ و دیگر رهبران برجسته حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) یک سال بعد منجر به انتشار کتابی با عنوان ستاره سرخ بالای چین شد.
این کتاب ازسوی کمونیست‌ها مورد ستایش قرار گرفت. ویکتور ای یاخونتوف در مجله مارکسیستی توده‌های جدید در سال 1938 نوشت: «می‌خواهم با تمام توانم از شما بخواهم که این کتاب جدید ادگار اسنو را بخوانید.»
گرچه روایت‌ها مغرضانه بود، اما عموم خوانندگان تا سال‌ها بعد از آن بی‌خبر بودند. جان تی فلین در سال 2018، در کتاب وقتی شما خواب بودید: تراژدی ما در آسیا و چه کسی باعث آن شد، نوشت: «و به‌خاطر اینکه آقای اسنو سردبیر همكار در ساتردی ایونینگ پست شد، خوانندگان آن كاملاً خلع‌سلاح شدند.»
کتاب اسنو اولین بار در اکتبر 1937 در لندن منتشر شد و چنان محبوبیت پیدا کرد که بارها تجدید چاپ شد. صدها هزار نسخه از آن در ایالات متحده فروخته شد. این یکی از تأثیرگذارترین نوشته‌ها در آن زمان در متزلزل‌کردن عقاید غربی درباره حزب کمونیست چین شد. این رویداد موفق‌ترین رویداد روابط عمومی در تاریخ ح‌ک‌چ بود.
رئیس جمهور فرانکلین دی. روزولت پس از خواندن کتاب، بین سال‌های 1942 تا 1945 سه بار با ادگار اسنو دیدار کرد. پس از آن، بیشتر کشورهای غربی سیاست مماشات با چین کمونیست را در پیش گرفتند. با پذیرش چین در سازمان تجارت جهانی در سال 2001، بسیاری بر این باور بودند که توسعۀ اقتصادی چین باعث اصلاحات سیاسی در آن می‌شود كه در نهایت دموكراسی را به چین وارد می‌كند.
متأسفانه، معلوم شد که اینطور نیست.
تهدید ح‌ک‌چ
اسنو تنها نبود. نویسندگان دیگری ازجمله روزنامه‌نگاران بودند که نه‌تنها وحشیگری در اتحاد جماهیر شوروی و چین کمونیست را نادیده گرفتند بلکه ازاین رژیم‌ها نیز دفاع کردند. فلین نوشت: «این نوشته‌ها کاملاً اشتباه و تکان‌دهنده هستند و... این کشور را در مسیر وحشتناک‌ترین فاجعه در تاریخش منحرف می‌کنند.»
پس از آنکه چین به دومین اقتصاد بزرگ جهان در سال 2010 تبدیل شد، آرمان جهانی‌اش آشکار شد. این آرمان شامل ابتکار کمربند و جاده (بی‌آر‌آی) در استراتژی‌های منطقه‌ای، «ساخت چین 2025» در زنجیره تأمین تولید، دیپلماسی پول برای نفوذ مالی و شیوه دیپلماسی «جنگجوی گرگ» است. همراه با جنگ بی‌حدوحصر و تبلیغات شدید خارج از کشور که توسط ح‌ک‌چ انجام شد، اکنون همه جهان به جاه‌طلبی ح‌ک‌چ برای تسلط بر صحنه جهانی آگاه شده‌اند.
رابرت اوبرین، مشاور امنیت ملی ایالات متحده در اوایل سال جاری گفت: «هرچه چین ثروتمندتر و قدرتمندتر می‌شد، ما معتقد بودیم، حزب كمونیست چین برای برآورده‌کردن آرزوهای دموکراتیک رو به افزایش مردمش آزاد‌اندیش می‌شود... این محاسبۀ اشتباه، بزرگترین شکست سیاست خارجی آمریکا از دهه 1930 است.»
ویلیام بار، دادستان کل در اظهاراتی در تاریخ 16ژوئیه سال 2020 هشدار داد که بلندپروازی جهانی ح‌ک‌چ مهمترین مسئله قرن بیست‌ویکم برای جهان است. او گفت: «چین دیگر نه قدرتش را پنهان می‌کند و نه منتظر فرصت مناسب است... جمهوری خلق چین اکنون درگیر یک حمله برق‌آسای اقتصادی است.» با تبدیل‌شدن چین به بزرگترین تولیدکننده جهان، حزب کمونیست چین به «زرادخانه دیکتاتوری» جهان تبدیل شده است.
چندین دهه طول کشید تا جامعه بین‌المللی سرانجام ماهیت واقعی حزب کمونیست چین را ببیند و خطری را که برای جهان آزاد به وجود می‌آورد، تشخیص دهند.
روبرو شدن حزب کمونیست چین با مقاومت جهانی
چین مدت‌هاست که از طریق سازمان ملل نفوذش را اعمال می‌کند. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین مفهوم «جامعه‌ای با آینده مشترک برای بشریت» را در یک سخنرانی در مجمع جهانی اقتصاد در ژانویه 2017 پیشنهاد کرد. این عبارت در آن سال حتی در قطعنامه سازمان ملل درخصوص جلوگیری از مسابقه تسلیحاتی در فضای خارج از جو زمین وجود داشت.
فقط در سپتامبر سال 2020 بود که به دلیل اعتراضات قاطعانه شش کشور ازجمله ایالات متحده و هند، رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد این عبارت را در قطعنامه هفتاد‌و‌پنجمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل (UNGA 75) وارد نکرد. این کشورها معتقدند این عبارت بیانگر آرمان‌های سیاست خارجی حزب کمونیست چین برای گسترش کمونیسم در سراسر جهان است.
ترامپ، رئیس جمهور آمریكا نیز در كنگره هفتاد‌و‌پنجمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «ما باید كشوری كه این طاعون را به جان دنیا انداخته است، پاسخگو بدانیم: چین.» او همچنین از ح‌ک‌چ به‌خاطر توسعه سریع اقتصادی به هزینه آسیب‌زدن به محیط زیست دنیا انتقاد کرد.
در گذشته، مشاغل و سیاستمداران اروپایی نگران بودند که توانایی از دست دادن بازار چین را نداشته باشند، بنابراین برای جلوگیری از ناخشنود‌کردن پکن، محدودیت‌های زیادی را برای خود ایجاد کردند. به‌عنوان مثال، آنها از انتقاد آشکار به سوابق حقوق بشر پکن اجتناب کردند.
اما اکنون اوضاع به‌طرز چشمگیری تغییر کرده و اروپا موضع قاطع‌تری درخصوص نقض حقوق بشر در چین اتخاذ کرده است. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، در هفتاد‌و‌پنجمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل خواستار یک مأموریت بین‌المللی تحت نظارت سازمان ملل برای دیدار از شین‌جیانگ شد تا نگرانی‌های مربوط به وضعیت اقلیت مسلمانان اویغور را مورد رسیدگی قرار دهند.
هنگامی که میلوس وایستریل رئیس سنای جمهوری چک در اوت سال جاری از تایوان دیدار کرد، چین با لغو‌کردن فروش 5.3 میلیون تاج چک از سازنده پیانوی چک، پتروف، آن را تلافی کرد. اما این موضوع نتوانست مقامات چک را مرعوب کند. کارل کومارک، تاجر ثروتمند اهل چک، به‌جای آن 11 پیانو از سفارش‌های لغوشده را خریداری و به مدارس اهدا کرد. کومارک گفت: «جمهوری چک یک کشور آزاد است. این همان چیزی است که من بیشتر به آن اهمیت می‌دهم و می‌خواهم این را به هموطنان چک یادآوری کنم.»
نگرش منفی در برابر چین در حال رسیدن به اوج تاریخی
مرکز تحقیقات پیو، نظرسنجی‌های افکار عمومی درباره مسائل و روندهای جهانی را انجام می‌دهد. از سال 2002، سالانه «گزارش بررسی بین‌المللی تصویر» درخصوص کشورهای بزرگ صنعتی ازجمله چین را منتشر می‌کند.
آخرین نظرسنجی 14 کشور نشان داد که از زمان شروع نظرسنجی مرکز در این زمینه از 18 سال پیش، دیدگاه منفی به چین به بالاترین سطح رسیده است. این یافته براساس نظرسنجی 14276 نفر از افراد بزرگسال از 10ژوئن تا 3اوت2020 در ایالات متحده، کانادا، بلژیک، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوئد، انگلیس، استرالیا، ژاپن و کره جنوبی انجام شده است.
با کمال تعجب، کشورهایی که بیشترین دیدگاه منفی به چین دارند ژاپن (86درصد) ، سوئد (85درصد) و استرالیا (81درصد) هستند، یعنی کشورهایی که ارتباط نزدیکی با چین دارند.
ژاپن موضع روشنی درباره مسئول دانستن ح‌ک‌چ برای بیماری همه گیر کوید19 اتخاذ کرده است. اتحادهای اخیر با ایالات متحده، استرالیا و هند و سفر نخست وزیر سوگا به هند همه نشان‌دهنده بی‌اعتمادی عمیق ژاپن به حزب کمونیست چین است. در اوایل سال جاری، دولت ژاپن پیشنهاد سرمایه‌گذاری 243.5 میلیارد ینی (2.2 میلیارد دلار) را برای کمک به شرکت‌ها برای انتقال تولید از چین صادر کرد.
واکنش سوئد حتی شدیدتر است. در تاریخ 20اکتبر، سوئد به دنبال مشاوره با نیروهای مسلح و سرویس‌های امنیتی کشور، گروه‌های مخابراتی چینی هواوی و زدتی‌ایی را به‌طور رسمی از شبکه های تلفن همراه جی5 خود قطع کرد. این اولین کشور اتحادیه اروپا است که شرکت‌های مخابراتی چینی را به‌طور کامل قطع می‌کند. جالب است که سوئد اولین کشور غربی بود که ده‌ها سال پیش به‌طور رسمی با چین روابط دیپلماتیک برقرار کرد. اولین مؤسسه کنفوسیوس در اروپا در سوئد در سال 2014 تأسیس شد.
روابط استرالیا با چین همچنان رو به وخامت است. چین دلیل اصلی این روابط تیره را انتقادات استرالیا به سابقه حقوق بشر چین در هنگ کنگ و شین‌جیانگ، لابی‌هایش برای پذیرش تایوان در سازمان بهداشت جهانی، درخواست بررسی بین‌المللی منشأ ویروس کرونا و غیره می‌داند.
کشورهای اتحادیه اروپا با دیدگاه منفی بسیار به چین، شامل آلمان (71درصد) ، انگلیس (74درصد) و فرانسه (70درصد) می‌شود که این روند در سال‌های اخیر ادامه داشته است. سیاست‌های خارجی آنها درباره چین نیز بیانگر این دیدگاه است. بسیاری از کشورها دریافته‌اند که وابستگی بیش از حد به چین می‌تواند خطرناک باشد. به‌عنوان مثال، چین بزرگترین تولیدکننده لباس و ماسک محافظ پزشکی است، بنابراین نقشی حیاتی در زنجیره تأمین خدمات پزشکی در سطح جهانی دارد. اما، در طی این پاندمی، چین از مسئولیتش شانه خالی کرده و دیپلماسی نقاب را بازی می‌کند.
جداشدن از بازار چین
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در کنفرانس آسیا و اقیانوسیه تجارت آلمان در 19اکتبر، بدون اشاره صریح به چین، از شرکت‌های آلمانی خواست تا در منطقه آسیا و اقیانوسیه، بازارهای جدیدی پیدا کرده و تنوع بیشتری داشته باشند. وزیر اقتصاد آلمان پیتر آلتمایر نیز نظر مشابهی را بیان کرد. او با اشاره به شیوع کوید19 به‌عنوان نمونه‌ای از خطر اتکا به یک زنجیره واحد، شرکت‌های آلمانی را به جلوگیری از اتکا به یک زنجیره تأمین واحد فراخواند.
دولت آلمان در اوایل ماه اکتبر طرحی را برای معرفی قانون امنیت ارتباطات اعلام کرد، که ارائه‌دهندگان تجهیزات مخابراتی را ملزم می‌کند بررسی‌های فنی و سیاسی را انجام دهند. بیشتر تحلیلگران بر این باورند که هواوی پس از اجرایی شدن لایحه قادر به گذراندن این بررسی نخواهد بود.
علاوه‌بر این، انگلیس برای توسعه شبکه تلفن همراه جی5 خود، پس از تحریم هواوی توافق‌نامه‌ای با ان‌ایی‌سی امضاء کرد. ایتالیا همچنین تجهیزات هواوی را از شبکه‌اش قطع کرد. در 23اکتبر، ایالات متحده یک قرارداد امنیتی جی5 با بلغارستان، مقدونیه شمالی و کوزوو به‌عنوان بخشی از طرح «شبکه پاک» امضاء کرد.
انصراف گسترده شرکت‌های خارجی
نقش چین در زنجیره تأمین جهانی در اقتصاد جهانی به رشد فوق‌العاده‌اش در چند دهه گذشته کمک کرده است. اکنون بسیاری از شرکت‌های خارجی که به این رونق کمک کرده‌اند به دنبال خروج از چین هستند.
طبق آخرین بررسی استاندارد چارتر درخصوص مشاغل منطقه بزرگ خلیج چین، 43درصد از مشاغل به‌خاطر جنگ تجاری ایالات متحده و چین و بیماری همه‌گیر، به‌طور جدی درحال عزیمت به خارج از چین هستند، درحالی‌که 25درصد دیگر از مشاغل به دلایل دیگر آن را درنظر می‌گیرند.
این نظرسنجی همچنین نشان داد که ویتنام به‌خاطر توانایی متنوع برای تولید و مزایای کار، به مقصدی مطلوب برای تجارت تبدیل شده است. بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند فیلیپس، سامسونگ، نوکیا، سونی و سیگیت و غیره کارخانه‌هایشان را در چین بستند و آنها را به ویتنام، هند و جاهای دیگر منتقل کرده‌اند. درنتیجه، تعداد بیشتری از چینی‌ها کشور چین را ترک کرده و کار در کشورهای همسایه را انتخاب می‌کنند.
حزب کمونیست چین، تنها حزب سیاسی حاکم در چین امروز، منافع مردم چین را نمایندگی نمی‌کند. با ازهم‌پاشیدن حزب کمونیست چین، مردم چین آزادی‌شان را بازمی‌یابند و جهان بار دیگر به سوی سعادت و صلح پیش خواهد رفت.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
