بانوی اهل چانگچون به‌دلیل ایمان خود به فالون گونگ چهار سال زندانی شد

(Minghui.org) خانم لی گوی‌یینگِ 53ساله، ساكن شهر چانگچونِ استان جیلین، به‌دلیل ایمان به فالون گونگ به چهار سال زندان محكوم شد. دوره زندان او در 24اکتبر2020 به پایان رسید. در زمان نگارش این مقاله مشخص نیست که آیا او طبق برنامه آزاد شده است یا خیر.

فالون گونگ یا همان فالون دافا یک روش معنوی باستانی است که رژیم کمونیستی چین از سال 1999 آن را تحت آزار و شکنجه قرار داده است.

مأموران لباس‌شخصی خانم لی را در 25اکتبر2016 دستگیر کردند تا سهمیه‌شان را برای دستگیری تمرین‌کنندگان فالون گونگ به انجام برسانند. او در 13ژوئیه2017 به چهار سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد و در آنجا به‌دلیل امتناع از رهاکردن اعتقادش تحت شکنجه قرار گرفت.

ازآنجاکه خانم لی در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، از ملاقات با خانواده محروم شد. در تاریخ 18دسامبر2017، سه زندانیِ خلافکار خانم لی را تحت ضرب‌وشتم و آزارواذیت کلامی قرار دادند. او دچار کبودی‌هایی در ناحیه بازو شد.

خانم لی اغلب مجبور بود ویدئوهای افتراآمیز درباره فالون گونگ را تماشا کند. در 9فوریه2019 همان سه زندانی سعی کردند او را برای تماشای آن ویدئوها به ردیف اول بکشانند. وقتی خانم لی مقاومت کرد، یکی از زندانیان عمداً او را رها و سر خانم لی به دیوار برخورد کرد.

این شکنجه‌های جسمی و روحی باعث شد خانم لی دچار سرگیجه، سردرد و پرفشاری خون شود. زندانیان بدرفتاری‌ها را پنهان می‌کردند و به‌دروغ می‌گفتند كه خانم لی از مصرف داروی فشار خون خودداری كرده است. نگهبان گائو یانگ خانم لی را تهدید کرد که در صورت امتناع از مصرف قرص‌ها او را به بیمارستان خواهد فرستاد. او به سایر زندانیان دستور داد او را تحت خوراندن اجباری قرار دهند.

ازآنجاکه خانم لی حاضر نشد اعتقادش را رها کند، پس از ورود به زندان در سال 2017، مجبور شد بیش از دو سال هر روز روی نیمکت کوچکی بنشیند. جلسه در بدترین حالت تا 18 ساعت متوالی ادامه داشت.

درنتیجه این شکنجه، پای خانم لی در سپتامبر 2019 لنگ شد و برای راه‌رفتن واقعاً به کمک نیاز داشت. وقتی دیگر حاضر به نشستن روی نیمکت نشد، به‌دلیل «نافرمانی» یک ماه در یک اتاق انزوای کوچکی حبس شد.

وقتی خانم لی را از اتاق انزوا خارج کردند، دچار مشکل قلبی شده بود. ضربان قلبش بیش از 130 بار در دقیقه می‌زد. او در ماه نوامبر در بیمارستان بستری شد.

دستگیری‌ها و شکنجه در گذشته

خانم لی در آکادمی علوم کشاورزی کار می‌کرد. قبل از آخرین دوره زندانش، در اوت2009 دستگیر و 18 ماه در یک اردوگاه کار اجباری حبس شد. در سپتامبر2012 برای دومین بار دستگیر شد و بیش از چهار ماه در یک مرکز شستشوی مغزی حبس شد تا «تبدیل شود.» او در هر دو مکان تحت شکنجه قرار گرفت.

شکنجه در اردوگاه کار اجباری هیزویزی

خانم لی در غروب 16اوت2009 در روستایی مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ را توزیع می‌کرد. پسرش که تمرین‌کننده فالون گونگ نیست، اغلب در انتشار حقایق فالون گونگ کمکش می‌کرد و در عصر همان روز دستگیر و موتورسیکلتش توقیف شد.

خانم لی روز بعد دستگیر و خانه‌اش غارت شد. وقتی می‌خواست حقایق مربوط به فالون گونگ را برای ‌مأموران در اتومبیل پلیس روشن کند، آنها کتکش زدند.

خانم لی در اداره پلیس تحت بازجویی قرار گرفت. او به هیچ سؤالی پاسخ نداد، فقط گفت: «فالون گونگ در بیش از 100 کشور در سراسر جهان تمرین می‌شود. جهان به حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری نیاز دارد.» روز بعد او را به بازداشتگاه ویزیگو بردند. در تاریخ 2سپتامبر2009 او را به اردوگاه کار اجباری هیزویزی منتقل کردند و یک سال و نیم در آنجا حبس بود.

خانم لی 40 روز در بند 4 تحت آزارواذیت جسمی و روانی قرار گرفت. هر روز مجبور بود کار بدون دستمزد انجام دهد و به حرف‌های دو همدستِ عاملان آزار و شکنجه (تمرین‌کنندگان سابق که تحت فشار باورشان را رها کرده بودند) گوش دهد که مقالات افتراآمیز مرتبط با فالون گونگ را می‌خواندند. وقتی از انجام کار سخت زندان امتناع می‌ورزید، چند همدست، مقابل او به فالون گونگ تهمت می‌زدند و سعی می‌کردند او را «تبدیل کنند.» یک بار پس از آنکه حاضر نشد محل کامپیوتر و چاپگرش را به آنها بگوید، وادارش کردند یک روز و نیم صورتش را به دیوار فشار دهد و در همان حالت بایستد.

خانم لی و سایر تمرین‌کنندگان در اعتراض به رفتار با تمرین‌کننده دیگری که او را به تخت مرگ بسته بودند، از 7 تا 9ژوئن2010، سه روز تحصن کردند. مدت محکومیت همه این تمرین‌کنندگان تمدید شد، درحالی‌که برای خانم لی 13 روز تمدید شد.

ازآنجاکه او در کار اجباریِ تولید محصولات صادراتی در معرض مواد سمی قرار داشت، بینایی‌اش ضعیف و دچار مشکلات جسمی دیگری شد. در اول فوریه2011، به‌دلیل حجم کارش دچار حمله قلبی شد.

خانم لی باید در تاریخ 2مارس2011 آزاد می‌شد. در عوض او را به مرکز شستشوی مغزی شینگ‌لونگشان بردند، چراکه نسخه‌ای از جوآن فالون، کتاب اصلی فالون گونگ، و سایر سخنرانی‌های فالون گونگ را داشت. قبل از انتقال او به مرکز شستشوی مغزی، سرپرست محل کارِ برادرش او را تهدید و مجبورش کرد توافق‌نامه‌ فرستادن خواهرش را به مرکز شستشوی مغزی امضا کند.

در مرکز شستشوی مغزی، سه همدست سعی کردند خانم لی را وادار کنند فالون گونگ را رها کند، اما موفق نشدند. او از امضای سه اظهاریه خودداری و پافشاری کرد که بدون قیدوشرط آزاد شود. سرانجام مجبور شد اظهاریۀ تعهد را برخلاف میلش امضا کند که بعداً آن را باطل اعلام کرد.

خانم لی سرانجام در 15آوریل آزاد شد. پس از بازگشت به خانه متوجه شد رایانه و سایر مطالب فالون گونگ و نیز 3000 یوآن پول نقدش برداشته شده است. او از مسئولان خواست آنها را برگردانند، اما اداره پلیس ادعایش را رد کرد.

خانم لی متحمل خسارت مالی نیز شد. وقتی در زندان بود، کارفرمایش یک سال به او حقوق پرداخت نکرد.

شکنجه در مرکز شستشوی مغزی فنجین

خانم لی دومین بار در سپتامبر2012 دستگیر شد. پس از 15 روز بازداشت در بازداشتگاه ویزیگو، برای «تبدیل‌شدن» به مرکز شستشوی مغزی فنجین منتقل شد.

ازآنجاکه مقاومت کرد، نگهبانان، همدستان را تحریک کردند با او برخورد کنند. آنها دایره‌ای کشیدند و به خانم لی دستور دادند هر روز، از صبح تا شب، در داخل آن دایره بایستد. این جریان چهار ماه ادامه داشت تا اینکه این مرکز شستشوی مغزی در فوریه2013 منحل شد.

ایستادن برای زمان‌های طولانی باعث شد پاهای خانم لی از زانو به پایین متورم شود. کمرش سفت و سخت و بسیار دردناک شد. مرتب نیز سیلی می‌خورد. یک بار چنان محکم سیلی‌اش زدند که شنوایی‌اش را از دست داد و یک دندانش شل شد. همچنین در صورت نیاز به دوش‌گرفتن و استفاده از توالت، به او اجازه چنین کاری را نمی‌دادند.

خانم لی از نظر روانی نیز شکنجه می‌شد. همدستان صفحات کتاب‌های فالون گونگش را پاره کرده و آنها را در لباس زیر او قرار می‌دادند.

درنتیجه این شکنجه‌های بی‌وقفه، خانم لی بینایی، شنوایی و حافظه‌اش را از دست داد. او در نشان‌دادن واکنش نیز کند شد. دست‌هایش چنان می‌لرزید که نمی‌توانست چاپ‌استیک‌هایش را در دست نگه دارد. دچار بیماری‌هایی ازجمله تکرر ادرار، کمردرد، حساسیت به نور و ضعف عمومی شده و تقریباً دچار فروپاشی ذهنی شد.

پس از آزادی به‌سختی روی تخت می‌رفت یا از تخت پایین می‌آمد. اغلب در قفسه سینه‌اش درد داشت. احساس ضعف می‌کرد و اغلب زمین می‌خورد. بی‌خوابی‌اش نیز بدتر شد و در اوایل 40سالگی موهایش جوگندمی بود.

طرف‌های مسئول در آزار و شکنجه خانم لی

گائو یانگ (高阳): نگهبان، زندان زنان استان جیلین، 18504302264-086+

ژان ویژونگ (战维忠): رئیس، اداره پلیس سیجیان‌فانگ، 15904406439-086+

سونگ ژانلونگ (宋占龙): رئیس، آکادمی علوم کشاورزی، 87874222-431-086+

گزارش مرتبط:

بانوی اهل جیلین در زندان مجبور شد دو سال هر روز روی چارپایه کوچکی بنشیند