(Minghui.org) قرنطینه در فرانسه از ابتدای دسامبر به‌آرامی ‌برداشته می‌شود. تمرین‌کنندگان فالون دافا حوالی روز بین‌المللی حقوق بشر به‌منظور معرفی فالون دافا، اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه و جمع‌آوری امضا برای دادخواستِ پایان‌دادن به حزب کمونیست چین، در موزه انسان، در میدان پلاس دو لا رپوبلیک، در حوزه اداری شماره 13 پاریس، گرد هم آمدند.

در بعدازظهر 13دسامبر2020 در میدان دو لا رپوبلیک باران نم‌نم می‌‌بارید. به‌دلیل پاندمی، عمدتاً پاریسی‌ها در خیابان‌ها پرسه می‌زدند و تعداد بسیار کمی گردشگر دیده می‌شد. برخی از مردم با دیدن تمرین‌کنندگان فالون دافا که با وجود بارندگی رویداد خود را برگزار می‌کنند، قدم پیش می‌گذاشتند که دادخواست را امضا کرده و درباره فالون دافا اطلاعات کسب کنند، درحالی‌که سایرین روزنامه و فلایر فالون دافا می‌خواستند و آدرس مکان‌‌های تمرین فالون دافا در پاریس را می‌پرسیدند. تمرین‌کنندگان به رهگذران چینی نیز کمک می‌کردند از ح‌ک‌چ و سازمان‌های جوانان آن خارج شوند.

تمرین‌کنندگان در 13دسامبر درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه به مردم می‌گویند و تمرینات را به نمایش می‌گذارند.

مردم با هر پیش‌زمینه‌ای افکار خود را به اشتراک می‌گذارند

سلین رِینال، یک اجراگر سیرک، از کنار این میدان عبور می‌کرد و خواست که دادخواست را امضا کند. او گفت: «اگر این شامل كشتار و آسیب‌رساندن به زندگی انسان باشد، یک جنایت است. جنایات علیه مردم و خود آزار و شکنجه موجب آسیب‌های روحی و جسمی‌ می‌شوند.» او درباره وضعیت کنونی هنگ کنگ ابراز نگرانی کرد که در آنجا مردم هدف آزار و شکنجه به‌دست ح‌ک‌چ قرار دارند. او به چین رفته است و انتظار نداشت آزار و شکنجه به این صورت در آنجا وجود داشته باشد. سلین گفت: «ح‌ک‌چ دیگر یک حزب سیاسی نیست، دیکتاتوری است که مردم را می‌کشد. آنها جنایتکارند. وقتی رفاه مردمش را به خطر می‌اندازد، دیگر یک حزب سیاسی نامیده نمی‌شود. فقط چیزی است که با سوءاستفاده از قدرت سیاسی خود مرتکب گناه و شرارت می‌شود.»

سلین تأیید کرد که حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری ارزش‌های بسیار خوبی هستند و جامعه باید این ارزش‌ها را دنبال کند تا بتوانیم هماهنگ زندگی کنیم. او گفت: «"حقیقت" ترغیب‌مان می‌کند با صمیمیت با یکدیگر رفتار کنیم، "نیک‌خواهی" به مردم اجازه می‌دهد با خرد با هم زندگی کنند و "بردباری" همان چیزی است که همه به آن نیاز داریم، چراکه جهان، امروز خیلی سریع پیش می‌رود.»

دنیل آلبان، مهندس بازنشسته، در رومانی متولد شد و 30 سال در فرانسه کار کرد. او گفت: «ح‌ک‌چ ظالمی است که از فناوری برای کنترل افکار مردم استفاده کرده و برای تضمین قدرتش از ارعاب و وحشت استفاده می‌کند. آنها می‌خواهند همه برابر باشند. اگر گُل‌هایی با رنگ‌ها و شکل‌های مختلف در پارک وجود داشته باشد، آنها از افکار مارکسیست و کمونیست برای حل این مشکل استفاده می‌کنند. همیشه این‌طور بوده است. واقعاً برای چین حیف است. من چین را خیلی دوست داشتم.»

دنیل اهل کشوری است که سابقاً کشوری کمونیستی بود، بنابراین خیلی خوب می‌داند که کمونیسم چگونه است، چراکه او و خانواده‌اش تحت حاکمیت کمونیست‌ها رنج کشیدند. پدرش روزگاری استاد بود. او به زندان افتاد و بعداً در آنجا درگذشت، چراکه ثروتمند و دارای خانه‌ای شخصی بود. پس از مرگ پدرش، بارِ تربیت او و سه فرزند دیگر بر دوش مادرش افتاد. او گفت: «ح‌ک‌چ تمرین‌کنندگان فالون دافا را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد، حتی بدون اینکه سلامتی و آرامش مردمش را درنظر بگیرد.» او معتقد است حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری ارزش‌های حقیقی جهان هستند. او باور دارد این ارزش‌ها پس از گذراندن یک دوره سردرگمی ‌و آشفتگی، باقی خواهند ماند، اما بسیاری قربانی می‌شوند.

چاین یک نانوا و اهل الجزایر است. ازآنجاکه نام خانوادگی‌اش در فرانسه به‌معنای «چین» است، احساس می‌کند رابطه‌ای بسیار قوی با چین دارد. او وقتی از برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده برای کسب سود مطلع شد، بسیار شوکه شد و گفت: «حتی یک حیوان وحشی هم چنین کار وحشتناکی را انجام نمی‌دهد. باورم نمی‌شود. چینی‌ها مهربان، سخت‌کوش و تحصیل‌کرده هستند. چرا ح‌ک‌چ دست به چنین کاری می‌زند؟» تمرین‌کننده‌ای به او گفت این عملی شیطانی است و فقط یک شیطان چنین کاری را انجام می‌دهد. چاین پس از امضای دادخواست، اظهار امیدواری کرد این آزار و شکنجه به‌زودی پایان یابد.

تمرین‌کنندگان مقابل موزه انسان، 6دسامبر

بنجامین دانشجوی دانشگاه در رشته مهندسی دیجیتال است. او در تاریخ 6دسامبر2020 تمرین‌کنندگان فالون دافا را مقابل موزه انسان دید و گفت: «شوکه شده‌ام که می‌شنوم وقتی مردم از آزار و شکنجه مطلع می‌شوند، هنوز اینقدر آرام هستند. این وضعیت مرا به یاد نیروهای اروپایی در مواجهه با هیتلر در روزهای اولیه جنگ جهانی دوم می‌اندازد. مردم فکر می‌کردند هیتلر آنقدر هم بد نیست. حتی بعد از اینکه از قوانین نورنبرگ که هیتلر در حال تصویب‌کردن‌‌شان بود، مطلع شدند، بسیاری هنوز سکوت کردند. مردم اکنون به‌خاطر سود و منفعت‌شان در چین، تصمیم می‌گیرند درباره ح‌ک‌چ سکوت اختیار کنند. آنها فقط منافع آنی خود را در نظر می‌گیرند و هرگز به این واقعیت فکر نمی‌کنند که ممکن است ح‌ک‌چ بر آنها تسلط یابد و کنترل‌شان کند. وقتی مردم به‌خاطر سود و منفعت شخصی حقوق پایه‌ای بشر را فراموش می‌کنند، خیلی ناراحت‌کننده است.»

«ظاهراً مردم درباره برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده به‌دست ح‌ک‌چ بی‌تفاوت هستند و رسانه‌ها به مردم آسیب می‌رسانند. آنها از ح‌ک‌چ می‌ترسند. هرچه بیشتر منتظر بمانیم، ح‌ک‌چ قوی‌تر می‌شود. درست همین حالا باید کاری در این باره انجام دهیم. اگر به عقب‌نشینی ادامه دهیم، ح‌ک‌چ به تایوان و دریای چین حمله خواهد کرد و در آن زمان دیگر بیش از حد دیر خواهد شد. اروپا اکنون باید وارد عمل شده و کاری انجام دهد. زمان این است که ح‌ک‌چ متلاشی شود. مردم چشم خود را به روی اردوگاه‌های کار اجباری شینجیانگ بسته‌اند و حمله به هنگ کنگ را پذیرفته‌اند. این درست نیست. با زندگی در دنیای آزاد قرن بیست‌ویکم، همه چیز برای‌مان مسلم و عادی شده است. ما تسلیم مستبدانی شده‌ایم که بدون مجازات‌شدن عمل می‌کنند.»