(Minghui.org) طبق اطلاعات دریافت شده توسط وب‌سایت مینگهویی، حداقل 499 تمرین‌کننده فالون گونگ در استان جیلین در اثر آزار و اذیت ایمان‌شان در طی دو دهه گذشته جان خود را از دست داده‌اند. فالون گونگ یا فالون دافا، روش مدیتیشن باستانی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
۶۱ درصد از تمرینکنندگان یک بار بازداشت شدند و بقیه (39درصد) به‌دلیل امتناع از انکار اعتقادشان تحت آزار و اذیت مداوم مقامات قرار گرفتند. بسیاری از تمرینکنندگان بازداشت‌شده تحت شکنجه مداوم بودند و به تعداد زیادی نیز داروهای مخرب سیستم اعصاب مرکزی تزریق می‌شد.
۴۹۹ مورد مرگ تأیید شده در 9 شهر استان جیلین رخ داده است. شهر چانگچون، جایی که فالون گونگ برای اولین بار در ماه مه 1992 به مردم آموزش داده شد، با 167تن بیشترین موارد را داشته است. با جمع 137 مورد در مرکز استان، شهر جیلین، این دو شهر 61 درصد از کل مرگ و میرهای استان را تشکیل می‌دهند. تعداد کشته‌شدگان در شهرهای دیگر به شرح زیر است: 44 نفر در یانبیان، 35 نفر در بایشان، 34 نفر در سایپینگ، 34 نفر در تونگهوا، 22 نفر در سونگیوان، 19 نفر در لیائویوان و 7 نفر در بیچنگ.
۴۹۹ تمرین‌کننده شامل 248 (50درصد) زن و 9 (2درصد) تن با جنسیت نامشخص بودند. کسانی که فوت کردند 19 ساله و در سنین بالاتر و 9 نفر نیز 90 ساله بودند. بیشتر آنها (110تن) بین 60 تا 69 سال داشتند و بعد در سنین 55 تا 59 (98تن) ، 40تا49 (86نفر)، 30تا39 (70نفر) و 20تا29 (18تن) بودند. ۶۶ تمرین‌کننده بیش از 70 سال داشتند.
به‌دلیل مسدودبودن اطلاعات و دشواری اخذ اطلاعات از چین، تعداد مرگ‌های تأیید شده تنها نمایانگر بخشی از کسانی است که تاکنون در آزار و شکنجه جان خود را از دست داده‌اند.
۱- سازمان‌های دولتی که مرتکب جرم می‌شوند
در میان 499 تمرین‌کننده‌ای که جان خود را از دست داده‌اند، بیشتر آنها در اثر آزار و اذیت جان باخته‌اند (195 نفر، 39 درصد)، و به دنبال آن شکنجه در اردوگاه‌های کار اجباری (99 نفر، 20 درصد)، زندان‌ها (71 نفر، 14 درصد)، بازداشتگاه‌ها (67نفر، 13درصد)، بخشهای پلیس (37 نفر، 7درصد) ، اداره‌های پلیس (18نفر، 4درصد)، مراکز شستشوی مغزی (7 نفر، 1درصد)، بیمارستانهای روانی (2 نفر، <1درصد) و سایر نهادهای دولتی (انفر، < 1درصد)
در زیر مروری داریم بر علل وقوع مرگ‌هایی که توسط مقامات دولتی و سازمان‌های دولتی انجام شده است.
(الف) آزار و اذیت
مأموران اداره 610، مأموران پلیس و مقامات دولتی برای جلوگیری از مطالعه منظم تعالیم فالون گونگ و انجام تمرینات فالون گونگ، دائماً برای آزار و اذیت آنها به منزل تمرینکنندگان می‌رفتند. بسیاری از این تمرینکنندگان در زمان بازداشت یا حبس، از نظر جسمی و روانی آسیب دیده بودند. آنها بدون توانایی انجام تمرینات، راهی برای بازیابی وضعیت سلامتی خود نداشتند. برخی از بیماری‌های مزمن یا در مراحل پیشرفته این تمرینکنندگان به‌دلیل تمرین مجدد فالون گونگ از بین رفتند. همچنین تمرین‌کنندگانی بودند که برای جلوگیری از آزار و اذیت و آزار، فرار کردند. متعاقباً بسیاری از آنها در اثر استرس و زندگی در خارج از خانه درگذشتند.
(ب) اردوگاه‌های کار اجباری، زندان‌ها، بازداشتگاه‌ها، مراکز شستشوی مغزی
پس از فرستاده تمرینکنندگان به مراکز مختلف، نگهبانان آنها را به‌طرز شریرانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار داده، شکنجه کرده یا داروهای نامعلوم به آنها تزریق کردند. غالباً، هنگامی که تمرینکنندگان در آستانه مرگ بودند، برای فرار از مسئولیت، مقامات از خانواده‌هایشان می‌خواستند که بیایند و آنها را تحویل بگیرند یا آنها را با «ضمانت پزشکی» یا گذاشتن «وثیقه برای طول مدت انتظار محاکمه» آزاد کنند. بسیاری از تمرینکنندگان اندکی پس از رسیدن به خانه فوت کردند.
(ج) اداره‌های پلیس، بخشهای پلیس، ادارات دولتی
مأموران پلیس و مقامات دولتی، پس از دستگیری یا ربودن تمرینکنندگان، آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و شکنجه می‌دهند تا آنها را مجبور به ترک این روش تزکیه کنند. بسیاری از تمرینکنندگان در همان مراکز درگذشتند. برخی را پس از شکنجه تا سرحد مرگ به خانه فرستادند که اندکی پس از رفتن شان به خانه درگذشتند.
(د) بیمارستانهای روانی
اغلب اوقات پزشکان متخصص در بیمارستانهای روانی، برای تمرینکنندگان داروهای مخرب اعصاب تزریق می‌کردند یا به آنها میخوراندند. این تمرینکنندگان که زمانی سالم بودند، یا در محل حبس می‌مردند، یا از نظر روانی گیج و آشفته می‌شدند. برخی را به خانه می‌فرستادند تا بمیرند.
(ه) دادگاه‌ها
وقتی تمرینکنندگان در دادگاه‌ها محاکمه می‌شدند، مقامات دادگاه آنها را مورد آزار و اذیت و سوء‌رفتار قرار می‌دادند که در نهایت منجر به مرگ آنها می‌شد.
۲- نمونه‌هایی از موارد آزار و شکنجه
۱-۲ خانم ژائو فنگیینگ پس از بازداشت و جریمه توسط مقامات شهرستان درگذشت
خانم ژائو فنگیینگ تمرین‌کننده از دهکده وانگجیا، شهرستان فویو بود. در مارس2000، او برای درخواست حق خود برای تمرین فالون گونگ به پکن رفت. وی به‌مدت 15 روز به‌طور غیرقانونی بازداشت شد و مقامات شهرستان او را 5300 یوان جریمه کردند. خانم ژائو تحت آزار و اذیت قرار گرفت. او در ژوئیه2001 در 38 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت.
اطلاعات تکمیلی: آزار و شکنجه خانم ژائو فنگیینگ از شهر پانژیهوا
۲-۲ خانم وو لیانجیه توسط مأموران دفتر امنیت عمومی کشته شد
خانم وو لیانجیه در شهر بایچنگ زندگی می‌کرد. از اردیبهشت تا اکتبر2000 در اردوگاه کار اجباری زنان جیلین با دو تمرین‌کننده دیگر خانم وانگ یوهوان و خانم من چیوجون شکنجه شد.
هنگام شب 19اوت2001، خانم وو در حال توزیع متون فالون گونگ در شهر گونگژولینگ بود که چند مأمور او را دستگیر و به دفتر امنیت عمومی گونگژولینگ بردند. او روز بعد در 20 اوت در ۵۰ سالگی درگذشت. پلیس ادعا کرد که با پریدن از طبقه پنجم ساختمان خودکشی کرده است.
یکی از افراد داخلی فاش کرد که وقتی خانم وو در اوایل صبح 20اوت2001 از طبقه پنجم در حال سقوط بود، کسی از طبقه بالا به پایین نگاه کرد اما در حالت چهره‌اش هیچ نشانی از غافلگیری نبود. کارشناسانی که اوضاع را تجزیه و تحلیل می‌کنند، گمان می‌کنند که پلیس احتمالاً وو لیانجیه را آنقدر کتک زده تا فوت کرده یا تا سرحد مرگ او را مورد ضرب و شتم قرار داده و سپس، برای اینکه از مسئولیت شانه خالی کند، او را از طبقه پنجم به پایین انداختند تا خودکشی به‌نظر برسد. پرونده وی در دست تحقیقات بیشتر است.
3-۲ خانم لی جینگ در بازداشت پلیس درگذشت
خانم لی جینگ دانشجوی 21 ساله دانشکده تجارت حرفه‌ای استان جیلین بود. او بارها در سال 1999 به‌دلیل رفتن به پکن برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ بازداشت شده بود.
در تاریخ 31اکتبر2000 ، مأموران اداره امنیت عمومی شهر چانگچون خانم لی را برای گذراندن یک دوره سه ساله به اردوگاه کار اجباری فرستادند. او در اوایل سال 2001 آزاد شد.
مأموران پلیس شهر چانگچون، لی هایفنگ و لی ژوجی از اداره پلیس میدان شی‌آن، وی را در 11اکتبر2001 از شهر چیچیهار در استان هیلونگ جیانگ به شهر چانگچون در استان جیلین آوردند. زندگی‌اش در جوانی در 80 کیلومتری از شهر چیچیهار به پایان رسید. پلیس ادعا كرد كه لی جینگ در اثر پریدن از قطار درگذشت، اما خانواده‌اش گمان می‌کنند كه او زیر شكنجه كشته شده است.
4-۲ آقای لیو چنگجون در زندان
آقای لیو چنگ جون در شهر چانگچون زندگی می‌کرد. در 5مارس2002 ، او و چند تمرین‌کننده دیگر به شبکه تلویزیونی کابلی شهر راه یافتند و برنامه‌ای دربارۀ ماجرای واقعی فالون گونگ در چانگچون و سونگیوان را برای حدود 50 دقیقه با موفقیت پخش کردند و تعداد بینندگان آن به بیش از 100هزار تن رسید. این شاهکار شجاعانه برای افشای آزار و شکنجه بعداً در فیلم، پنجاه دقیقه ابدی نمایش داده شد.
حزب کمونیست چین از این عمل خشمگین شد و شروع به هدف قرار دادن تمرینکنندگان فالون گونگ در سطحی گسترده کرد.
آقای لیو در 24مارس دستگیر شد. پلیس با شلیک به پاهایش، او را به‌شدت مجروح کرد.او را به بیمارستانی در استان جیلین بردند و با دستبند به تختی بستند. بعداً مقامات او را با پابند نیز بستند، زیرا از گفتگو با خبرنگاران امتناع کرد، چون او می‌دانست كه هر چیزی بگوید، آنها صحبتش را علیه خودش و فالون گونگ ویرایش کرده و تغییر می‌دهند.
آقای لیو در 18سپتامبر2002 به 19 سال حبس محکوم و به زندان جیلین منتقل شد.
نگهبانان با تخته های چوبی ضخیم آقای لیو را کتک زدند و باعث خونریزی از نشیمنگاهش شدند. شلوارک او آغشته به خون بود و به پوستش چسبیده بود و قابل جداکردن نبود. آنها در هنگام ضرب و شتم چند تخته شکسته شد. یکی از زندانیان او را با کمربند چرمی شلاق زد. کمربند به صورت و چشم‌هایش برخورد کرد و باعث خونریزی وسیعی شد.
نگهبانان از ساعت 4:30 صبح تا 7:30 عصر هر روز آقای لیو را مجبور می‌کردند ساکت و بی‌حرکت روی تختش بنشیند و فقط برای صرف غذا و رفتن به توالت زمان کوتاهی به او فرصت می‌دادند. او به سختی می‌توانست دربارۀ شکنجه و آزار صحبت کند. در یک زمانی، مقامات او را برای مداوای فوری به بیمارستان مرکزی جیلین منتقل کردند. پزشک اعلانیه‌ای مبنی بر وخامت بیماری برایش صادر کرد. به‌رغم وضعیت نامطلوبش، مأموران ادارۀ610 اصرار داشتند او را به بیمارستان امنیت عمومی جیلین منتقل کنند.
آقای لیو در 26دسامبر2003 پس از 21 ماه آزار و شکنجه بی‌وقف ، در32 سالگی درگذشت.
اطلاعات تکمیلی: آزار و شکنجه لیو چنگجون
۵-۲ مرگ خانم وانگ فنگیوئه 70 ساله در اثر آزار و اذیت مداوم
خانم وانگ فنگیوئه در شهر بایشان زندگی می‌کرد. گونگ شیشون از اداره جنگلداری چوآن‌یانگ و مأمور پلیسی از ادارۀ پلیس دونگ‌بیچالین‌چانگ در اکتبر 1998 منزل خانم وانگ را غارت کردند، یک سال قبل از اینکه «به‌طور رسمی» آزار و شکنجه آغاز شود.
این مقامات پس از آزار و شکنجه در ژوئیه1999 چند بار به خانه او بازگشتند. همسرش آقای چن جون‌گونگ که یک تمرین‌کننده فالون گونگ نیز بود، چند ماه پس از آزار و شکنجه درگذشت.
پس از مرگ شوهرش، آزار و اذیت شدیدتر شد. مقامات تقریباً یک روز در میان منزل خانم وانگ را جستجو و غارت می‌کردند. وی برای جلوگیری از آزار و اذیت مداوم مجبور به ترک خانه شد و در 16ژوئیه2004 درگذشت.
۶-۲ مدت 2 سال در بیمارستان روانی داروهای نامعلوم به خانم لیو بویی تزریق شد
خانم لیو بویی ساکن شهر یانجی بود. از اواخر سال 2003 تا سال 2004 که سرانجام درگذشت، تحت شکنجه مداوم قرار داشت. شوهرش طلاقش داده و او را با تنها فرزندش رها کرده بود.
برادر بزرگتر خانم لیو بویی به رئیس اداره610 ، شیائو بین (مرد) کمک کرد تا او را دستگیر و برای مدت دو سال در بیمارستان روانی شهر یانجی بازداشت کند. داروهای نامعلوم مختلفی به او داده شد و سرانجام وقتی بسیار ضعیف شده بود او را آزاد کردند. در آن زمان، خانم لیو به برادرش گفت: «برادر، من هیچ بیماری روانی ندارم. نباید با پلیس‌های شرور در شکنجه‌ام همکاری کنید.» یک ماه پس از بازگشت به خانه، خانم لیو بار دیگر توسط مأموران ادارۀ 610 دستگیر و شکنجه شد و در 43 سالگی درگذشت.
۷-۲ آقای لیو یونگچی پس از سه روز در اردوگاه کار اجباری درگذشت
آقای لیو یونگچی اهل شهر بایشان را در 10دسامبر2004 در اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گو محبوس کردند. به‌محض ورودش به اردوگاه کار در آن شب، بسیاری شنیدند که با صدای بلند فریاد زد: «فالون دافا خوب است!»
وی در اثر عواقب شکنجه وحشیانه در 13دسامبر 2004 ، سومین روز پس از بازداشتش درگذشت. جسدش را از اردوگاه کار اجباری منتقل کردند. مقامات اردوگاه کار اجباری مانع درز هرگونه اطلاعات دربارۀ مرگش شدند.
۸-۲ خانم لیانگ شیائوگوآنگ سالم، در بازداشتگاه در اثر سرطان درگذشت
مأموران اداره پلیس یانگ‌گوانگ خانم لیانگ شیائوگوآنگ را در تاریخ 26مه2012 در شهر سیپینگ دستگیر کردند. پلیس کلیدهای منزلش را گرفت و بدون اینکه وی بداند، خانه‌اش را غارت کرد و اقلام مربوط به فالون گونگ را با خود برد. آنها در حالی که در خانه او بودند، از شوهر و برادر کوچکش بازجویی کردند.
خانم لیانگ به بازداشتگاه سیپینگ فرستاده و از ملاقات با خانواده محروم شد. دادگاه سیپینگ وی را بدون اطلاع خانواده به شش سال حبس محكوم كرد. او از امضای اسناد دادگاه امتناع و درخواست تجدیدنظر کرد.
خانم لیانگ به بیمارستان اول خلق فرستاده شد. چهار روز بعد، در 23نوامبر2012، خانواده‌اش اطلاعیه‌ای را از بازداشتگاه سیپینگ دریافت کردند مبنی بر اینکه او به‌دلیل «سرطان ریه» درگذشت و جسدش نیز قبلاً به محل سوزاندن جنازه منتقل شده بود.
در تاریخ 3ژوئیه2013، معاون مدیر بازداشتگاه سیپینگ، وانگ هایبو با شوهر خانم لیانگ ملاقات کرد و خواست تا اعلانیه الزامی بودن سوزاندن جسد همسرش را امضاء کند. او گفت بدون توجه به رضایت خانواده‌اش، جسد طی 15 روز سوزانده می‌شود. شوهرش که درمانده و از لحاظ جسمی و روانی به‌شدت آسیب دیده بود، اعلانیه را امضاء کرد.
اطلاعات بیشتر: مرگ خانم لیانگ شیائوگوآنگ در بازداشتگاه سیپینگ
۹-۲ مرگ آقای وانگ هایتیان دو ماه پس از شکنجه در مرکز شستشوی مغزی
آقای وانگ هایتیان، اهل مغولستان، با نام مستعار بائو ونجون در شهر جیلین در یک شیرینی فروشی کار می‌کرد. او در تاریخ 18اکتبر2013 ، خارج از خانه‌اش بازداشت شد. مأموران اداره پلیس جیلین و ادارۀ پلیس ژیهه او را به مرکز شستشوی مغزی شاهزی منتقل کردند.
پس از آزادی از مرکز شستشوی مغزی شاهزی در 5دسامبر2013، وضعیت سلامتی آقای وانگ به‌سرعت وخیم شد. او دچار مشکل تنفسی و یبوست و تورم شدید شکم شد. ظرف دو ماه پس از آزادی، در 2فوریه2014 در 45 سالگی درگذشت.
ذرات کوچک سیاه به اندازه دانه های برنج در خاکسترش پیدا شد. اعضای خانواده گمان می‌کنند که داروهای مضری به او تزریق شده است.
به گفته خانواده‌اش، او در مرکز شستشوی مغزی شکنجه شده است، از جمله با محلول فلفل قرمز و روغن خردل از طریق بینی تحت خوراندن اجباری قرار گرفته و سیگارهای روشن را در سوراخ های بینی‌اش فرو بردند. پلیس یک بار تهدید کرده بود که قرنیه چشم‌هایش را برمی‌دارد.
10-۲ خانم تیان یومئی پس از ملاقات با کارمندان دادگاه درگذشت
پلیس در شهر تائوچنگ، بایچنگ بارها خانم تیان یومی را دستگیر و بازداشت کرد. وضعیت سلامتی وی پس از شکنجه در بازداشتگاه بدتر شد.
خانم تیان در زمستان 2016 به زمین افتاد و استخوان سمت چپ لگنش شکست. او به‌دلیل آسیب‌دیدگی قادر به حرکت نبود. پلیس شوهرش را مجبور کرد بیانیه‌ای افتراآمیز درخصوص فالون گونگ بنویسد و دستش را گرفت تا اثر انگشتش را روی آن فشار دهد.
دادگاه محلی از 16دسامبر2016 تا 15دسامبر2017 قاضی را به منزل خانم تیان فرستاد و او را به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. به او دستور داده شد که در طول دوره آزادی مشروطش ماهانه «گزارش فکر» ارائه دهد.
شوهرش که نمی‌خواست زنش بیش از این تحت آزار و شکنجه قرار بگیرد، 12 گزارش از طرف او نوشت و بدون اطلاع وی بلافاصله آنها را ارسال کرد.
دو کارمند دادگاه در اکتبر2017 ناگهان به خانه او آمدند تا بررسی کنند که آیا او هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کند یا خیر. در آن زمان او در آستانه مرگ بود. چند روز بعد، در 28اکتبر2017، قلبش ناگهان متوقف شد و از هوش رفت. دو دخترش او را به سرعت به بیمارستان منتقل کردند و 30 دقیقه بعد در آنجا درگذشت. او 66 ساله بود.
اطلاعات تکمیلی: تیان یومی - 田玉梅
۳- تمرینکنندگان فالون گونگ که در اثر آزار و شکنجه درگذشتند
۱-۳ از شهر چانگچون (167 تمرین‌کننده)
وی چونیو، بای یاچینگ، شنگ گویژن، وانگ چیجیا، دونگ هویرو، هه مینگشیا، جین مین، هوانگ جینگ‌ژن، لی فنگلان، جین شوشیان، ما چونبو، کای چینگهوا، ژانگ شیانگگو، سون شیائوچیو، یو گویژی، ما شیینگ، شین چانگنیا، کوی تانگ، گائو جیدونگ، تیان یوان، لیو ژینگیو، وانگ جون، جیانگ شوفانگ، شو سیمینگ، لی شوفا، وانگ گویژن، لی جینرونگ، وو شولان، چیو لانفنگ، جیانگ جیفن، ژانگ هونگیو، مو شینگبو، لیو جویوان، چنگ شائوشون، جینشیوکون، سان شیبین، لیو شیائورن، ژانگ لیشین، یو چین های، چیائو یوژن، لیو فنگیون، وانگ شیوهوآ، لیو شیولان، تان جیجون، چن جیامی، شوئه هان، لیو جیانگ چوانده، یو فنگژن، لی فنگژن، لی شیانهوی، لی کویون، لیو چانگتای، وانگ شیانگو، بی شومینگ، ژائو فانگلان، ژانگ شوشیان، یائو شوفن، سان شیوهوا، پنگ ژانرونگ، هائو هنگ، ژنگ شوانگیوانگ، وانگ شیچین، شوئه فنگچی، فانگ یوژن، شوئه فنگچی، فانگ یوژن، ژانگ یوانی، لو شوچون، سونگ ژیوی، ما ژیجین، شو شوشیانگ، جی جینگ‌چانگ، ژو دچنگ، وانگ یوهوان، لیو بویانگ، لیو لی، لیو هایبو، ژانگ ژیچیو، لیو یی، وانگ یان، هو شیوپینگ، ژانگ ونیا، هو لیجون، لی رونگ، تیان شیولان، یو یان، وانگ شوهوی، گوان مینگده، لی هونگجیه، یو گویشیانگ، جیانگ یونگ، گائو یا، شن جیانلی، زو بنهویی، لی شوچین، یانگ یان، لو چینگهوا، وانگ شوچی، کوی جیانبو، لو یونگ‌چانگ، وانگ شیوفنگ، یو چانگلی، لیو لیهوا، بی یوئه‌فا، لی هوا ، وانگ شوشیان، دونگ جینچانگ، لی فنگچین، سونگ ژائوهنگ، لی شوهوا، وی یانبین، یو فنگ، وانگ دونگبیائو، یانگ مینگلی، ژانگ ژنگرونگ، سان شوشیانگ، چانگ شوای، لیانگ بایشنگ، ژنگ یونگ‌گوانگ، سونگ چانگ‌گوانگ، شو شیجیون، وانگ که‌فی، یین شویوان، بای شیائوجون، لی چیو ، یو شیانجیانگ، لیو ژیچنگ، لی یوتونگ، دونگ دجون، وانگ هونگتیان، شوئه شویی، لی یوزو، ژانگ هونگهوای، سون شیوون، لی تیه‌جون، دونگ سویون، کائو یالی، منگ چینگشیا، ژانگ یوانمینگ، لی جیوانگ، وانگ شیانیو، هوانگ بائوچن، یوئه کای، هان یوژو، لیو سویان ، یان جینگیو، چن لیاندونگ، سان شیوشیا، لیانگ ژنشینگ، یانگ گوانگ، ژانگ گویبیائو، سان چانگده، لیو جیانیینگ، شیائو یونگفن، جیانگ چانشیان، وانگ چیبو، لیو چنگجون و لیو ژیجون، لیو شویان، ژو هایشان، ژنگ فوشیانگ، ژانگ جیانهوا، سانچانگده، لیو جیانیینگ، شیائو یونگفن، جیانگ چونشیان، وانگ یانچین، وانگ چیبو، لیو چنگجون، لیو ژیجون، لیو شویان، ژو هایشان، ژنگ فوشیانگ، ژانگ جیانهوا، کوی ژانیوان، ژانگ شوشان و سه نفر دیگر با نام های تأیید نشده.
۲-۳ از شهر جیلین (137 تمرین‌کننده)
ژو یان، یو فنگژو، وانگ یانچیو، نی یان پینگ، جیانگ یوچینگ، ژانگ گویچینگ، شیا جینگ‌شوان، شو زیلین، شیانگ شیائوجون، ژانگ شیینگ، دونگ شیوچین، لیو یوشیان، چی یوژن، وانگ هویمین، یین فنگچین، کوی ژونگ شوانگ،هو چینژونگ، ژانگ ژیژه، گائو یوچین، لیو فانگ، دای سو یو، ژائو یاچین، وانگ یونگان، شو مائوشنگ، وانگ چیرونگ، ژانگ گویچین، شیا گویچین، چیائو شوئه‌چن، سونگ یوفانگ، سو فانگ، لوان سوکون، شن شوهوا، یانگ لینگ یون، ژانگ لیشیانگ، جی شویوان، وانگ یو، وانگ یاجیه، سان یوشیان، وانگ فودونگ، چن بائویینگ، شان جینگهوا، ما یولیانگ، وانگ گوییینگ، وانگ دونگهوی، سو فنگژن، لیو شوشیا، ژائو هونگمئی، و چی لایشینگ، سونگ یوهای، چیان جونلین، چو جینگشان، لی لینگهوا، لین سونگبای، ما لیشی، گوا هونگچینگ، لو چینگیون، سان جیانهوا، سوی ای، جیانگ یونگچین، لی هایلونگ، پی یونگمی، یو شوئه‌ژونگ، گوا شوفن، لی جینگ، چیائو یان چینگ، هو مینگکای، ژائو جینگ، وانگ شیولان، لو سوچیو، چو جونلی، کوی گوچینگ، شا نایی، شائو هوی، کای هویلان، ژنگ جونشو، وانگ گوپینگ، وانگ مینلی، یو چوان، وانگ جیانگو، یانگ هونگ‌چوان، وانگ یین‌گوی، یو چانهای، لی چوانپینگ، فو چانشنگ، هان هونگشیا، فن ییچانگ، شیائو جینرونگ، یو چیوشی، جیانگ شولان، گونگ فانگلی، ژانگ هویچین، لیو ونشنگ، یانگ جانفنگ، سونگ بینگ، چو کونگروی، وانگ جیچون، هو ژانهای، چن یونگژه، لیو مینگکه، لیو یوژو، شیائو جینسونگ، وانگ لیشین، لی زایژی، وانگ زیگوانگ، شو ویدونگ، کوئی ژنگشو، لیو شیوی، لی رونگشیان، جیانگ لای‌یو، تانگ ژنتیان، وانگ شوچوان، چن دشی، کونگ فانرونگ، گوا یالینگ، لیو گویچین، لی سونگ‌تیان، چن شوچین، ما ژانفنگ، کائو هونگیان، ژانگ مینگیی، شو بایی، یو لیشین، دنگ شیینگ، لو ریژائو، بای جینگشی، وانگ شیو یون، وی شیوشان، چانگ گوی‌یون و لیو یانلونگ، لیو چینگتیان، ژانگ هونگوی، یو شوجین، یو گوچینگ، وانگ هایتیان (بائو ونجو) ، لو جینشو، ون یومی و یک نفر با اسم نامعلوم.
۳-۳ از شهر یانبیان (44 تمرین‌کننده)
چوآن تونگجو، سان یوان‌وو، تنگ پی‌شیانگ، وو یینگزی، جین شی‌فان، جین یینگدان، کائو یونگده، وو چونیان، سونگ یاچین، گو چینگچون، یانگ فوجین، پارک جیزی، لین فنگلیان، شیائو گوبینگ، پو شیهائو، یانگ ژونگ‌فانگ، ژانگ شوشیان، هوانگ کویشی، جیانگ گویرونگ، لیو هونگ، جینگ شوهوا، سونگ یونگ‌هوا، ژانگ یولان، وانگ تیسونگ، شه‌شه، جین دشو، شو جون، جین یونگنان، جین فانلونگ، چی یائوکای، ون شوچین، ژانگ چینگ جون، هوانگ سیشی، جین جونجیه، ژانگ هوی، کای فوچن، شین یانجون، سان شی، لین شیشیونگ، هائو ینگچیانگ، لی چی‌یو، چی هوی‌ون، لیو بو و لیو بویی.
۴-۳ از شهر بایشان (35 تمرین کننده)
زو فنگشیا، لی روی‌یون، شو یان‌گوی، روآن یوچی، چن جانگونگ، کائو گویژی، وانگ فنگیو، وانگ یونگجون، ژنگ بائوهوا، دای شوفن، وانگ شانلینگ، شو دونگچنگ، گوان شویینگ، وانگ وانژن، لی شونفنگ، چی مینیو، سان یوفا، وانگ مینگژی، لیو یونگچی، ژنگ یونگ‌پینگ، دینگ یونده، گائو چنگجی، لیو زیوی، وانگ ویدونگ، ژانگ شنگچی، وانگ جینیان، سان یوفا، ژانگ چوآنفو، ژانگ چیفا، وانگ شوچین، شو هویجیان، لیو ژائوجیان، لی مینگ، ژو جیان و وانگ شوئه‌ژو.
۵-۳ از شهر سیپینگ (34 تمرین‌کننده)
لیو فنگچین، ژانگ یونژی، ژانگ هایچینگ، دینگ گویشیانگ، مو ژونگرن، ژانگ شیائوتونگ، چنگ یورونگ، سان گویلان، چن جینگرو، لو ژنکای، لیو شوشیانگ، وانگ شوژنگ، لی آیینگ، لیو جینرو، سونگ شیجیه، ژی گویشیانگ، لیو گویهونگ، سان یوفا، دای چونهوا، لیانگ شیائوگوآنگ، ژن گویزی ، یو ون جیانگ ، یوان ونشو ، لی وانیون ، دنگ ونجیه، لی شیاودونگ، ژنگ لین، تیان جونلونگ، ژانگ یوکه، ژائو یانشیا، لی لی، لیو چینگهوا، هان چان‌یوان و هان کوی‌یوان.
۶-۳ از شهر تونگهوا (۳۴ تمرین‌کننده)
کائو یونگفان، لیو گویلان، ژائو شورونگ، وانگ شوجیه، کائو یونلو، وانگ کونگهوآ، لی هوافنگ، لی شوچن، سان شیانمینگ، چن ژیینگ، ژانگ فنگژن، چن گوانگمی، ژانگ گوانگشیائو، نی جین چنگ، گوا چی‌یوان، ژوانگ شین‌چنگ، لی شوژن، لی شی فانگ، لیو رنگه، چن شووکو، یو دونگهوا، لی جینگژی، وانگ یوفانگ، وانگ گویمینگ، سونگ ونهوا، شیا لینکون، ژانگ بایچنگ، لی چوانون، شوان هونگ‌گویی، سو فوتائو، ما شی‌یان، یو لیانهه، وانگ دیانرن و کوی ویدونگ.
۷-۳ از شهر سونگیوان (۲۲ تمرین‌کننده)
لی شیچن، لیو جینگیو، یو جیاکوان، زو یونچین، لو (نام نامعلوم)، لی یولان، وانگ ویگو، یانگ بائوژن، یانگ شوچینگ، ژائو چون، چای یوجوان، گائو فانگرونگ، وانگ گوئوژن، یانگ لیدونگ، سان شیژونگ، چو گویرن، وانگ انهوی، دونگ فنگشان، کونگ گویشیان، یانگ بائوسن، ژانگ جینگ‌ژونگ و ژائو فنگیینگ.
۸-۳ از شهر لیائویوان (19 تمرین‌کننده)
سان بائوکای، لی شیولان، وانگ یان، لیو دوان‌شنگ، کانگ یونلینگ، ژائو شیچین، ژانگ شانلونگ، ژو ونجیه، وی فنگجو، چو هونگکوی، لیو جینگرونگ، لیو بایرن، لیو جانکون، ژانگ پینگ، یو دونگهوی،هه یوان‌هوی، یانگ گویچین و یانگ گویجون.
۹-۳ از شهر بایچنگ (۷ تمرین‌کننده)
وانگ ژانشنگ، ژائو چینگلیان، وو لیانجیه، تونگ گوجیه، تیان یومئی، وو چوان‌یی، لیو یو.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
