چرا طاعون در روم باستان ناگهان ناپدید شد؟

(Minghui.org) امپراتوری روم یکی از بزرگترین و طولانی‌‎ترین امپراتوری‌های تاریخ بشر بود. این کشور با جمعیتی در حدود 65میلیون نفر، با همتای خود در شرق، سلسله هان با 60میلیون نفر به رقابت می‌پرداخت. امپراتوری روم در اوج خود، حدود 5میلیون کیلومترمربع مساحت داشت، که نزدیک به منطقه وسیع سلسله هان بود.

با این حال، پس از سرکوب مسیحیان روم، این امپراتوری قدرتمند در سراشیبی افتاد. امپراتوری روم غربی گرفتار سه طاعون بزرگ شد و در سال 476 این امپراتوری پایان یافت. فاجعه چهارم، طاعون جوستینین (541 الی 542) 25 الی 50میلیون نفر دیگر را کُشت و باعث تضعیف بیشتر این امپراتوری شد.

رسوایی و ستمگری نرو

مشهورترین حمله علیه مسیحیان از جانب امپراتور نرو در فاصله سال‌های 64 تا 65 میلادی انجام گرفت. نرو که در سال 54 میلادی امپراتور شد، مادر، برادر و دو همسر خود را به قتل رساند. تعداد زیادی از مورخان تصدیق کرده‌اند که نرو به‌منظور نوسازی و گسترش روم، در 18ژوئیه سال 64 میلادی، شهر را آتش زد و مسیحیان را مقصر این آتش‌سوزی دانست. تاریخ‌نویسی به‌نام تاسیتوس در سال‌نامه خود نوشت: «هیچ کسی جرئت مبارزه با شعله‌های آتش را نداشت. دسته‌های خطرناک از تلاش برای فرونشاندن آتش جلوگیری می‌کردند. مردانی که مجبور بودند مشعل‌ها را آشکارا به همه جا پرتاب کنند، گریه می‌کردند چراکه به‌ناچار طبق دستور عمل می‌کردند.»

نرو پس از برچسب فرقه زدن به مسیحیان و ترویج اینکه برای جامعه خطرناک هستند، مردم روم را برای آزار و شکنجه آنها بسیج کرد. در نتیجه، بسیاری از مسیحیان کشته شدند- توسط حیوانات پاره‌پاره شدند یا به‌طور زنده سوزانده شدند.

تاسیتوس نوشت: «آنها در لحظه مرگ به وسیله‌ای برای تفریح و سرگرمی تبدیل می‌شدند: آنها را در وسط پناهگاه‌های حیوانات وحشی قرار می‌دادند و آنها را با سگ‌های وحشی تاسرحد مرگ می‌ترساندند، یا به صلیب کشیده می‌شدند و هنگامی که هوا تاریک می‌شد، آنها را در مشعل‌ها می‌سوزاندند تا روشنایی شبانگاهی‌شان را فراهم کنند.»

طولی نکشید که بسیاری از افرادی که از نرو پیروی کردند و مسیحیان را مورد آزار و شکنجه قرار دادند، باعقوبت روبرو شدند. پاییز بعد در روم طاعون شیوع پیدا کرد و در حدود 30هزار نفر کشته شدند. سه سال بعد، شورشی علیه نرو صورت گرفت. او در سال 68 از روم گریخت و احتمالاً با خودکشی درگذشت.

آزار و شکنجه بیشتر و مصائب بیشتر

پس از نرو، حدود 10 امپراتور روم همچنان به سرکوب مسیحیان ادامه دادند. طاعون‌های بیشتری نیز به دنبال آن شیوع پیدا کرد، از جمله طاعون آنتونین (165 الی 180)، طاعون قبرس (250 الی 270) و طاعون جوستینین (541 الی 542).

طاعون ویرانگر و وحشتناک بود. سیپریان، اسقف كارتاگینیان و شاهد عینی كه طاعون به نام او نامگذاری شده است، نوشت: «همزمان که توان بدن تحلیل می‌رود، روده‌ها ازهم می‌پاشند. آتشی که از اعماق درون شروع می‌شود، به زخم‌هایی در گلو تبدیل می‌شوند... روده‌ها با استفراغ مداوم تحریک می‌شوند... چشمان از فشار خون همچون آتش می‌شوند... همانطور که ضعف بر نقاط ضعیف بدن غالب می‌شود و بدن تحلیل می‌رود، فرد در راه رفتن ناتوان یا ناشنوا یا نابینا می‌شود...»

طاعونی که توسط نیکلاس پوسین به تصویر کشیده شده است

جان افِسوس، اسقف و شاهد عینی طاعون جوستینین در امپراتوری شرقی، آن را در قسمت دوم از گاهشمار خود شرح داد:

- از سوی دیگر اجساد بسیار زیاد در خیابان‌ها که ترک خورده و فاسد شده است و هیچ کسی نیست آنها را دفن کند.

- از سوی دیگر عده‌ای که در خیابان افتاده‌اند به صحنه‌ای وحشتناک و تکان‌دهنده برای کسانی که آنها را می‌دیدند تبدیل شدند، زیرا شکم‌های آنها متورم و دهانشان باز و گشوده شده و مانند سیل چرک و خون بالا می‌آورند، چشمان‌شان ملتهب و دستان‌شان به سمت بالا کشیده شده است. (از سوی دیگر) اجساد فاسد و دراز کشیده در خیابان‌ها و ایوان‌های حیاط‌ها و کلیساها و هرجای دیگر، که هیچ کسی نیست آنها را دفن کند.

- از سوی دیگر کشتی‌ها در میان دریا که دریانوردان‌شان ناگهان مورد حمله خشم خداوند قرار گرفتند و کشتی‌ها به مقبره‌شان تبدیل شد، آنها کماکان بر موج‌های حامل اجساد صاحبان‌شان شناور بودند.

- از سوی دیگر بزرگراه های متروکه

- از سوی دیگر روستاهایی که ساکنان آن همه با هم هلاک شده‌اند.

- از سوی دیگر موارد بسیاری از این دست، که همه کسانی که قدرت بیان بالایی دارند (مهارت بالایی در سخنوری دارند) در بیان این داستان‌ها ناتوان شده‌اند.

توبه و پایان طاعون

در سال 680، مردم بیدار شدند و شروع به تأمل درباره ظلم و ستم علیه مسیحیان و همچنین فروپاشی اخلاقی عموم جامعه کردند. در سال 680، شهروندان رومی استخوان‌های سنت سباستین (256 الی 288، که در هنگام آزار و شکنجه توسط دیوکلتین کشته شد) را حمل کرده و در سرتاسر شهر گرداندند. وقتی مردم از اعمال بد خود پشیمان شدند، طاعون به‌طرز معجزه آسایی در روم از بین رفت.

مردم مناطق دیگر امپراتوری درباره این موضوع شنیدند و از آنها تقلید کردند و در برابر استخوان‌های سنت سباستین توبه کردند. هنگامی که در سال 1575 در ونیز طاعون شیوع پیدا کرد، حدود 50هزار نفر درگذشتند. به‌طور مشابه، طاعون در لیسبون در سال 1599 همه‌گیر شد. در هر دو مورد، مردم با توبه در برابر استخوان‌های افراد مقدس، به این بیماری‌ها پایان دادند.

تبلیغات نفرت‌انگیز مدرن

حدود 2000 سال از سرکوب‌های مذهبی امپراتوری روم می‌گذرد و همچنان آزار و شکنجه مذهبی عظیمی در چین مدرن درحال وقوع است. این بار فالون دافا (فالون گونگ) هدف قرار گرفته شده، که یک روش مدیتیشن بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است.

جیانگ زمین، رهبر پیشین حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ)، مانند نرو، آزار و شکنجه فالون دافا را ده سال پس از به قدرت رسیدن آغاز کرد. اما برخلاف نرو، جیانگ و ح‌ک‌چ از طریق مبارزات سیاسی حزب در دهه‌های گذشته مجموعه‌ای از ترفندها را کسب کرده‌اند. از ژوئیه سال 1999 جیانگ و پیروانش که با رسانه‌های خبری تحت کنترل دولت در سراسر کشور مجهز شده‌اند، کشور را با تبلیغات بی‌سابقه‌ای پر از نفرت کردند.

یک مثال، برنامه ویژه کانون توجه است، که یک برنامه اصلی محبوب سی‌سی‌تی‌وی (تلویزیون مرکزی چین) درباره امور جاری است. طبق گزارشی در سال 2013 که توسط سازمان جهانی برای تحقیقات درباره آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) منتشر شده است، کانون توجه فقط بین ژوئیه و دسامبر1999، تعداد 39 برنامه ضد فالون گونگ تولید کرد.

جیانگ قول داد فالون دافا را ظرف سه ماه از بین ببرد. او برای دستیابی به این هدف، از طریق سیستم گسترده اداره 610، سیاستی را علیه تمرین‌کنندگان فالون دافا صادر کرد: «شهرت‌شان را لکه‌دار کنید، آنها را از نظر مالی ورشکسته کنید و از نظر جسمی از بین ببرید.» ازآنجا که حمایت عمومی از آزار و شکنجه در سال 2000 روبه کاهش گذاشت و این آزار و شکنجه نیروی حرکتی‌اش را ازدست داد، در 23ژانویه سال 2001 در آستانه سال نو چینی در میدان تیان‌آن‌من حادثه خودسوزی اتفاق افتاد.

دو ساعت پس از این حادثه، خبرگزاری دولتی شین هوا از کانال انگلیسی خود در سراسر جهان خبری منتشر و ادعا کرد که پنج تمرین‌کننده فالون دافا خود را در میدان تیان‌آن‌من آتش زده‌اند. یک خبرنگار از صدای آمریکا، شگفت‌زده از سرعت خیره‌کننده چنین گزارشی (معمولاً چند روز طول می‌کشد تا ح‌ک‌چ خبرهای مهمی مانند این را منتشر کند)، برای اطلاعات بیشتر با وزارت امنیت عمومی و پلیس پکن تماس گرفت. اما هیچ یک از این دو سازمان از آن آگاه نبودند. اما تبلیغات گسترده به دنبال پخش این داستان از طریق تقریباً تمام کانال‌های اطلاعاتی در چین، پرده‌ای از شستشوی مغزی در سراسر کشور ایجاد کرد.

فیلیپ پان از واشنگتن پست در 4فوریه2001 گزارش داد که همسایگان لیو چونلینگ، یکی از افراد درگیر در حادثه خودسوزی، اذعان کردند که او مانند یک تمرین‌کننده فالون گونگ رفتار نمی‌کند و کسی تاکنون او را ندیده است که فالون گونگ را تمرین کند.

سازمان توسعه بین‌المللی آموزش (IED)، آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین را محکوم کرد و از آن به عنوان «تروریسم دولتی» یاد کرد. سازمان توسعه بین‌المللی آموزش در بیانیه‌ای در 14اوت2001 به سازمان ملل اعلام کرد: «ما ویدئویی از آن واقعه [حادثه خودسوزی] به‌دست آورده‌ایم که از نظر ما ثابت می‌کند که این واقعه توسط دولت صحنه‌سازی شده است. ما نسخه‌هایی از آن فیلم را برای توزیع در دسترس داریم.»

آتش دروغین: استاندارد جدید و فاجعه‌آمیز چین در فریب کشور، مستندی که توسط تلویزیون ان‌تی‌دی تهیه شده است و نشان می‌دهد که چگونه خودسوزی انجام می‌شود. این فیلم در پنجاه و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلمبوس موفق به دریافت یک گواهی‌نامه افتخار شد.

اما در داخل چین، در نتیجه حادثه خودسوزی و کمپین تبلیغات گسترده‌ای که در پی آن صورت گرفت، تعداد زیادی از مردم چین مخالف فالون دافا و اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری آن شدند.

آزار و شکنجه بی‌سابقه: برداشت اجباری اعضای بدن

اگرچه رهبران حزب کمونیست چین از ژوئیه1999 چندین بار تغییر کرده‌اند، اما این آزار و شکنجه در طول 20 سال گذشته ادامه داشته است. از کمیته مرکزی ح‌ک‌چ گرفته تا دولت‌های محلی، از نیروهای نظامی گرفته تا سازمان‌های غیرنظامی، همه این افراد سیاست دستگیری، بازداشت، حبس، شکنجه و شستشوی مغزی را اجرا کرده‌اند.

براساس وب‌سایت مینگهویی، تأیید شده است که بیش از 4300 تمرین‌کننده در اثر آزار و شکنجه در دو دهه گذشته کشته شده‌اند. اما با توجه به سانسور اطلاعات و آزار و شکنجه مداوم، پیش‌بینی می‌شود تعداد واقعی بسیار بیشتر باشد.

شواهد موجود حکایت از ماجراهای وحشتناک قتل و نقص‌عضو در چین دارد. شاهدان و پزشکان چینی فاش کرده‌اند که تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدن‌شان کشته شده‌اند و این اندام‌ها به دلیل سود بسیار زیاد در جراحی‌های پیوند عضو، فروخته می‌شوند. دیوید کیلگور، نماینده پیشین پارلمان کانادا و دیوید ماتاس وکیل حقوق بشر، که درباره این قساوت‌ها تحقیق و آنها را آشکار کرده‌اند، آن را «نوع جدیدی از پلیدی دانستند که هرگز در این کره زمین دیده نشده است.»

چگونه در این دنیای نامطمئن ایمن باقی بمانیم؟ اگر بخواهیم از تاریخ درس بگیریم، می‌توانیم از امپراتوری روم درس بگیریم که شاهد این بود که طاعون‌های ویرانگر پس از توبه از آزار و شکنجه مسیحیان، متوقف شدند. ما معتقدیم که حمایت از حق آزادی عقیده تمرین‌کنندگان فالون دافا که در قانون اساسی تصریح شده، برکاتی را به‌همراه خواهد داشت.