در میان پاندمی ویروس کرونا، چین با بلای ملخ روبرو می‌شود

(Minghui.org) پس از انفجار ویروس ووهان در چین و تبدیل شدن به یک بیماری همه‌گیر جهانی، بلای ناشی از آفات،خطر جدی دیگری را برای چین به همراه آورده است.

اداره ملی جنگلداری و مراتع چین در 2مارس2020 هشدار اضطراری صادر کرد مبنی بر اینکه چین با خطر حمله ملخ‌های بیابانی (نام علمی «schistocerca gregaria»)، مخرب‌ترین نوع ملخ برای انسان‌ها روبرو شده است. منشاء این آفت از آفریقا بوده و در زمین‌های هند و پاکستان به بار آمده بود.

ملخ‌های بیابانی می‌توانند از پاکستان به شین‌جیانگ حمله کنند و سپس به سمت شرق پخش شوند، یا از هند به تبت حمله کنند و سپس منطقه کشاورزی غربی در چین را ویران کنند. آنها همچنین می‌توانند از یون‌نان حمله کرده و سپس به سمت شرق پخش شوند و تا جنوب و جنوب شرقی چین را نابود کنند. هنگامی که جمعیت ملخ‌ها به چین می‌رسند، می‌تواند 500 برابر بیشتر از جمعیت فعلی آن‌ها باشد. طاعون ملخ، در صورت وقوع در چين، می‌تواند تا ماه ژوئن ادامه داشته باشد.

شهروندی در سرزمین اصلی چین در 15فوریه ویدئویی را منتشر کرد و گزارش داد که ملخ‌ها قبلاً به شین‌جیانگ رسیده‌اند.

کرم‌های برگ پنبه

یکی دیگر از قاتلان محصولات زراعی، کرم برگ پنبه (نام علمی آن «spodoptera litura») است، که درحال حاضر به یون‌نان، سیچوان و استان‌های دیگر چین حمله کرده است.

در منطقه خودمختار گوانگشی ژوانگ، تا پایان ماه فوریه، کرم‌های برگ پنبه در 381 هکتار از اراضی ظاهر شده بودند.

وب سایت آگرو پیجز در 9مارس گزارش داد که در 228 شهرستان در هشت استان چین از جمله یون‌نان، گوانگ‌دونگ، هاینان، گوانگشی، فوجیان، سیچوان، گوئی‌ژو و جیانگشی کرم‌های برگ پنبه‌ ظاهر شده است.

سال گذشته چین یکبار مورد حمله کرم‌های برگ پنبه قرار گرفته بود. رشد و نمو آنها امسال زودتر و گسترده‌تر اتفاق افتاده و به‌طور بالقوه آسیب بیشتری نسبت به سال گذشته داشته است.

تعداد بسیار زیاد و میزان تولیدمثل زیاد ملخ‌های بیابانی و کرم‌های برگ پنبه خطرات جدی را برای کشاورزی به همراه دارد و قابل حل نیست. این آفات می‌توانند به‌شدت به مزارع کشاورزی چین آسیب رسانده و منجر به قحطی بزرگی شوند.

وزارت کشاورزی چین پیش‌بینی کرده است که حتی اگر تولید محصولات زراعی چین در سال 2020 به 554میلیون تن برسد نیز با کمبود مواد غذایی 100میلیون تنی روبرو خواهد شد.

با گسترش ویروس کرونا به سراسر جهان و بسیاری از کشورها که به حالت قرنطینه درآمده‌اند و یا مرزهای خود را بسته‌اند، برای کشورها دشوارتر شده است که مواد غذایی را به همسایگان منتقل و با یکدیگر تجارت کنند.

حتی اگر چین یک ذخیره مرکزی مواد غذایی ایجاد کرده باشد، گزارش‌هایی از سوءمدیریت و رسوایی فساد در این سیستم به‌دست رسیده است. برخی سؤال کرده‌اند که سیستم ذخیره مرکزی واقعاً چه مقدار مواد غذایی ذخیره کرده است.

درس‌هایی از تاریخ

درحالی که بسیاری از افراد در تلاشند تا بفهمند که برای حل این مشکلات چه اقداماتی باید انجام شود، تاریخ درواقع پاسخی را به ما ارائه می‌دهد.

از منظر فرهنگ سنتی چینی، آفات و قحطی‌ها بازتابی از فقدان ارزش‌های اخلاقی دولت فعلی و انحراف از خواست الهی است. رئیس دولت (امپراتور در گذشته) پس از آن حكمی صادر می‌كرد تا صادقانه توبه كند و اعمال اشتباه خود را تصحیح كند.

اما حزب کمونیست چین بر خلاف امپراتوران باستان، همیشه خود را بزرگ و باشکوه جلوه داده است، فارغ از این که کشور با چه فاجعه‌ای روبرو است.

از دیدگاه مذهبی، مردم هنگام مواجهه با فاجعه باید فروتنی کنند و به دنبال یاری و راهنمایی نیروی الهی باشند. با این حال، ح‌ک‌چ با توجه به ماهیت الحادی خود، نه‌تنها از تسلیم شدن در برابر الهیات امتناع می‌کند بلکه مانع شهروندانش از روی آوردن به الهیات می‌شود.

در دوره «قحطی بزرگ» ساخته دست بشر (1959 تا 1961) در چین، که بعداً ح‌ک‌چ ادعا کرد «یک فاجعه طبیعی بوده است،» رژیم برای انبارهای غلات خود محدودیت ایجاد کرد تا فقط برای مقامات، نظامیان و مردم ساکن در شهرهای بزرگ و متوسط غذا تأمین کند. تئوری‌اش این بود که تا وقتی ساکنان این شهرها تحت کنترل باشند، قدرتش در امان است.

در رابطه با کشاورزان، ح‌ک‌چ غلات آنها را با زور از چنگ‌شان درآورد و آنها را در خانه رها کرد تا بمیرند. همچنین ارتش و نیروهای نظامی خود را برای قرنطینه کردن روستاها و جلوگیری از فرار کشاورزان بسیج کرد تا بتواند تصویری را به نمایش بگذارد که اصلاً قحطی در منطقه وجود ندارد. در پایان سی‌وشش‌میلیون چینی بر اثر قحطی مُردند.

اگر واقعاً در اثر تهاجم ملخ‌ها در سال 2020، کمبود مواد غذایی در چین اتفاق بیفتد، بعید است که ح‌ک‌چ ذخیره غذایی خود را در دسترس عموم مردم قرار دهد و مقدار زیادی مواد غذایی را برای تغذیه عادلانه مردم این کشور وارد بازار کند. اگر اینگونه شود، یک بحران انسانی اتفاق می‌افتد.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، چندین بار گفته است: «در آمریکا ما حکومت را عبادت نمی‌کنیم، بلکه خدا را می‌پرستیم.» در مقابله با بلایای طبیعی، مردم چین نباید روی حکومت حساب کنند. درعوض، باید به سنت برگردیم، به‌خاطر نقایص‌مان توبه کنیم و با تمام اخلاص از خداوند کمک بخواهیم.