(Minghui.org) در روز بیست و یکم ژانویه2020، رسانه دولتی چین، شین‌هوآ، از اقدامات قانونی [دولت چین] علیه هشت نفر گزارش داد که به‌دلیل «شایعه پراکنی» درباره «ذات‌الریه ووهان» انجام شده بود. این شبکه همچنین هشدار داد که هر شخصی که از این «شایعات» پیروی کند با عواقب سختی مواجه خواهد شد.
شین‌هوآ توضیح نداد که هر هشت نفر آنها پزشکانی در ووهان بودند که این اطلاعات را بر اساس دو مورد تأییدشده ویروس کرونا در بیمارستان مرکزی ووهان به اشتراک گذاشته بودند.
اکنون حدود سه ماه گذشته است و این پاندمی تاکنون به بیش از 170 کشور و سرزمین گسترش یافته و بیش از 240هزار نفر را مبتلا کرده است.
شین‌هوآ همچنان به ارائۀ اطلاعات جعلی ادامه می‌دهد.
برای مثال، پس از آنکه ژائو لی‌جیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین مدعی شد که این ویروس از ارتش آمریکا آمده است، مایک پومپئو وزیر امور خارجه ایالات متحده در روز 16مارس2020 با مدیر دفتر امور خارجه چین، یانگ جِی‌چی تماس گرفت و خواستار این شد که پکن از انتشار این شایعات دست بکشد. سپس شین‌هوآ تأکید کرد که یانگ بیانیه‌ای با این مضمون صادر کرده است: «[این یک] هشدار سخت‌گیرانه به ایالات متحده آمریکا است که هرگونه طرحی برای لکه‌دار کردن وجهه چین با شکست مواجه خواهد شد.» در روز 17مارس سرمقاله‌ای از شین‌هوآ اظهار داشت: «ایالات متحده می‌بایست فوراً، پیش از اینکه خیلی دیر شود، رفتارهای غلط خود را اصلاح کند.»
این تنها یک نمونه از اظهارات جعلی و گسترش اطلاعات غلط توسط چین است. علاوه بر شین‌هوآ، تعداد بی‌شماری از رسانه‌های خبری وب‌سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی و مفسران اینترنتی که توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) کنترل می‌شوند نیز هر روزه و هر ساله، به انتشار این تبلیغات دروغ ادامه می‌دهند.
دستگاه تبلیغات چین، علاوه بر تولید اطلاعات گمراه‌کننده در داخل چین، در خارج از کشور نیز به‌طور گسترده‌ای به گسترش اطلاعات جعلی می‌پردازد. خبرگزاری کوارتز طی مقاله‌ای در روز 21اوت2019 با این عنوان که «دستگاه تبلیغاتی چین بیش از یک‌میلیون دلار جهت تأثیرگذاری در شبکه‌های اجتماعی خارجی هزینه می‌کند» گزارش کرد که: «پکن برای ایجاد یک دنیای جایگزین از اطلاعات، بسیار سخت درحال تلاش است.»
فرمالیسم
این بیماری همه‌گیر درحال حاضر به مردم چین این فرصت را داده است تا درک کنند که چگونه ح‌ک‌چ درخصوص این ویروس پنهان‌کاری کرده و بر اعمالش سرپوش گذاشته است، از کم‌اهمیت نشان دادن شدت این بیماری در ابتدا گرفته، تا سرکوب کردن عقاید و نظرات [مردم] پس از آشکار شدن پاندمی.
سون چون‌لان، معاون نخست وزیر چین، در روز پنجم مارس2020 از ووهان بازدید کرد و مدیران ادارات محلی وانمود می‌کردند که درحال تأمین داوطلبانه گوشت و سبزیجات برای ساکنین محلی هستند. شمار معدودی از ساکنین فریاد برآوردند: «جعلی است! جعلی است!» «همه‌ش جعلی است!» «فرمالیته است!»
روزنامه گاردین در مقاله‌ای که روز 6مارس با عنوان «جعلی، جعلی: رهبر ارشد چین در بازدیدش از شهر ویروس کرونا مورد انتقاد و طعنه قرار گرفت» منتشر کرد، توضیح داد که فرمالیسم «اصطلاحی است که به‌تازگی مکرراً جهت انتقاد از اقدامات ناکارآمدی که نمایندگان دولت به‌منظور ظاهرسازی‌های خود انجام داده‌اند، به‌کار رفته است.»
اصطلاح فرمالیسم، برای چینی‌ها به معنی سرپوش گذاشتن بر کارها یا ساختن اطلاعات جعلی به هر قیمتی است که بتواند مقامات عالی‌رتبه را راضی کند. حین شیوع ویروس کرونا، از نمود این کارها، می‌توان به سرپوش گذاری‌های اولیه، دستکاری متعاقب اطلاعات و چاپلوسی کردن اخیر از رهبران ح‌ک‌چ نام برد.
هرشخصی که از این کار امتناع ورزد، با عواقب سختی مواجه خواهد شد. پس از اینکه آی فِن، مدیر اورژانس بیمارستان ووهان، در روز 30دسامبر2019، دو مورد مثبت ویروس کرونا را تشخیص داد، به‌علت «نادیده گرفتن دستاوردهای ووهان» به‌شدت توسط مقامات مجازات شد. به او برچسب «دشمن ثبات ووهان» و «مقصر اصلی آسیب به توسعه ووهان» زده شد. خانم آی بعداً گفت که آن رفتار بی‌رحمانه‌ترین مجازاتی بود که تابه‌حال با او شده بود.
یگانه مأموریت: محافظت از منافع حزب
جِنگ گوآنگ، اپیدمیولوژیست ارشد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین (CCDC) به خبرگزاری گلوبال تایمز گفت که مقامات ح‌ک‌چ تصمیماتی را بر اساس سیاست، «ثبات اجتماعی»، اقتصاد و عوامل دیگری اتخاذ می‌کنند و اینکه نظر کارشناسان علمی تنها «یکی از عوامل مؤثر در تصمیم‌گیری آنها است.» این گفته، استراتژی‌های کنترل اپیدمی ح‌ک‌چ را توضیح می‌دهد. آن بدین معنی است که سیاست، بالاترین اولویت را دارد و ثبات و اقتصاد به‌دنبال آن در اولویت هستند. از سوی دیگر، به‌نظر می‌رسد که زندگی انسان از اهمیت ناچیزی برخوردار است.
همه کسانی که عضو ح‌ک‌چ می‌شوند، می‌بایست سوگند بخورند که خود را فدای حزب خواهند کرد. شخص حین ادای سوگند متعهد می‌شود که «... به‌طور جدی نظم و انضباط حزب را رعایت کرده، از اسرار حزب محافظت کنم، به حزب وفادار باشم... در طول زندگی‌ام برای کمونیست بجنگم... و هیچ‌گاه به حزب خیانت نکنم.» چنین طرز تفکری در آموزش و پرورش، رسانه‌ها و تقریباً هر گوشه از اجتماع چینی نفوذ می‌کند.
تو لونگ، که در دهه هشتاد میلادی در پکن متولد شده است، تنها برای رسیدن به رؤیاهایش، در بهترین دانشگاه روزنامه‌نگاری در چین تحصیل کرد، اما در آنجا به‌شدت شوکه شد. وی در مصاحبه‌ای با رسانه صدای آمریکا گفت: «آن مدرسه قصد داشت افرادی را تربیت کند که به کنترل افکار عمومی کمک می‌کنند. بیش از یک بار از استادانم شنیدم که به خود می‌بالیدند مبنی براینکه چگونه می‌توانند افکار عمومی را کنترل کنند.»
صدای آمریکا در روز 14مارس2020 در مقاله‌ای با عنوان «من وظیفه دارم به‌خاطر مردگان بی‌پرده سخن بگویم.» گزارش کرد که آقای تو اظهار داشته که ویروس همه‌گیر کرونا او را کاملاً تغییر داده است. یکی از هم‌کلاسی‌هایش سعی کرده بود به‌طور آنلاین از دیگران درخواست کمک کند، زیرا مادرش به این ویروس مبتلا شده بود و نتوانستند تخت خالی در بیمارستان پیدا کنند. به گفته او «ناگهان این هم‌کلاسی توسط گروهی از ملی‌گرایان متعصب چینی مورد حمله قرار گرفته است که از او خواستند پیامش را حذف کند و به او برچسب زده‌اند که قصد دارد القاء کند که دولت نمی‌تواند از مردمش حمایت کند و "توسط نیروهای بیگانه کنترل می‌شود".»
آقای تو افزود: «صادقانه بگویم، چیزی که بیشتر از همه آزارم داده است، خود اپیدمی نیست، بلکه این آزمون بشریت است.»
لی وِن‌لیانگ یکی از هشت پزشکی بود که در ووهان توسط مسئولین موظف شده بود تا همگان را از شیوع ویروس کرونا آگاه سازد. در تاریخ ششم مارس2020، بیش از 3هزار نفر از کارکنان مراکز درمانی مبتلا شده بودند. دست‌کم چهار تن از پزشکان بیمارستان مرکزی ووهان، ازجمله دکتر لی بر اثر این بیماری مردند.
حتی پس از اینکه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های چین در تاریخ 20ژانویه مسری بودن این ویروس از انسان به انسان را اعلام کرد ووهان سه روز بعد قرنطینه شد و با این حال هنوز هم نیروهای مبارزه با ویروس کرونا از سوی دولت مرکزی در روز 26ژانویه قانونی تصویب کردند و کادر پزشکی را از صحبت درباره این بیماری در خانه یا مکان‌های دیگر از طریق تلفن، پیامک، شبکه‌های اجتماعی یا ایمیل منع کردند. هرکسی از این قانون پیروی نکند به سه تا هفت سال زندان محکوم خواهد شد.
این قانون پس از آن در سراسر چین به اجرا درآمد. در روز ششم فوریه، پنج پزشک در شهر وِن‌شان، استان یون‌نان، به‌دلیل به‌اشتراک گذاشتن اطلاعاتی درباره ویروس کرونا دستگیر شدند. استان شاندونگ قانونی تصویب کرد مبنی بر اینکه 1) هیچ شرکت، گروه یا شخصی مجاز به افشای اطلاعاتی درباره این اپیدمی نیست؛ 2) تنها پیام‌هایی که رسماً تأیید شده باشند اجازه دارند با دیگران به اشتراک‌گذاشته شوند. این قانون از سوی فرمانداری استانی به همه سطوح زیرین ازجمله شهرها، مناطق، شهرستان‌ها، شهرک‌ها و روستاها ابلاغ شد.
ح‌ک‌چ در روز اول مارس2020، تحت عنوان «مقررات حاکمیت زیست‌محیطی بر محتوای اطلاعات شبکه‌ای» مقرراتی تنظیم کرد که سخت‌گیرانه‌ترین قانون پلیس سایبری محسوب می‌شود. برای مثال، آن شامل موارد زیر است:
ماده 6- شخصی که محتوای اطلاعات شبکه‌ای تولید می‌کند، اجازه ندارد هیچگونه اطلاعات غیرمجازی که حاوی موارد زیر باشد را تولید، کپی یا انتشار کند:...
8- انتشار شایعات جهت ایجاد اختلال در نظم اقتصادی یا اجتماعی؛...
ماده 7- شخصی که محتوای اطلاعات شبکه‌ای تولید می‌کند، می‌بایست تمهیداتی جهت جلوگیری و مقاومت در برابر تولید، تولید مجدد و انتشار اطلاعات نامطلوبی که شامل موارد زیر می‌شود، اتخاذ کند:..
2- انتشار شایعات، رسوایی‌ها، کارهای بد و غیره؛
3- اظهار نظرهای نادرست درباره بلایای طبیعی، حوادث مهیب یا فجایع دیگر؛
کاربران اینترنتی چینی با این مقررات مخالفت کردند. فردی در مخالفت با آن نوشت: «این عمل نشانه کشتار اینترنتی است.»
دروغ‌های بی‌شمار در طول زمان
«از کودکی، آمریکا برای‌مان یک کشور دوست‌داشتنی بوده است. فکر می‌کنم تا حدی به این دلیل است که آمریکا هیچ‌گاه چین را اشغال نکرده و یا هیچ حمله‌ای به چین نکرده است. اساساً، مردم چین بر اساس شخصیت دموکراتیک و روحیه آزاد مردم این کشور، نگرش خوبی به آن داشته‌اند.»
به‌سختی می‌توان تصور کرد که جملات فوق توسط شین‌هوآ دِیلی، روزنامه رسمی ح‌ک‌چ، منتشر شده باشد، مگر اینکه تاریخ انتشار آن 24ژوئیه1947 باشد. در کتاب نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست چین نوشته شده: «فقط سه سال بعد از آن تاریخ، ح‌ک‌چ ارتش خود را برای نبرد با نیروهای آمریکایی در کره شمالی فرستاد و آمریکایی‌ها را به‌عنوان شرورترین امپریالیست‌های جهان جلوه داد.»
حزب کمونیست چین، از زمان تأسیس خود تا جنگ داخلی چین، از محرومیت کشاورزان از زمین‌های‌شان تا انقلاب فرهنگی، از قتل‌عام در میدان تیان‌آن‌من تا سرکوبی فالون گونگ، همیشه دروغ گفته است. حزب تنها به منافع خود اهمیت می‌دهد، نه به مردم چین و نه حتی به اعضای حزب یا کسانی که به آن وفادار بوده‌اند.
هو شیه، سفیر پیشین چین در آمریکا (در سال‌های 1938 تا 1942)، در دسامبر1948 مجبور به اتخاذ تصمیم سختی شد. هر دوی ح‌ک‌چ، که نیروهایش در آن زمان پکن را محاصره کرده بودند و چیانگ کای-شِک، به او وعده مقام عالی‌رتبه‌ای در حکومت خود داده بودند؛ هریک نهایت تلاش خود را برای جلب این خردمند مشهور به اردوگاه خود کردند.
در نهایت، هو با هواپیمایی به نانجینگ- که پایتخت آن زمان چین بود، رفت تا به چیانگ بپیوندد. اما سیدو، پسر هو، تصمیم گرفت که بماند. او با خود فکر کرد: «من هیچ کاری علیه ح‌ک‌چ نکرده‌ام. مشکلی نخواهم داشت.» پس از اینکه برخی از اشیاء قیمتی که از پدرش بجای مانده بود را تحویل مقامات کمونیست داد، مجبور شد که مقالاتی در جهت بدنام کردن پدرش بنویسد. وی سرانجام تاب نیاورد و پس از هدف قرار گرفتن در بسیاری از مبارزات سیاسی ح‌ک‌چ، در سال 1957 در سن 36 سالگی خودکشی کرد.
آن چیزی است که ح‌ک‌چ به اصطلاح به آن می‌گوید: «وقتی به سنگ آسیاب نیازی نداری، الاغ را بکُش»؛ که همچنین روشی است که تاریخچه‌اش به اتحاد جماهیر شوروی برمی‌گردد. به‌علاوه، حزب کمونیست مبارزه طبقاتی را نیروی اصلی پیشرفت اجتماعی می‌داند. درنتیجه اغلب مبارزات طبقاتی را تعمداً شدت می‌بخشید و از طریق غارت، تجاوز، آتش‌سوزی و کشتار، هرج و مرج ایجاد می‌کرد. آنگاه مردم یا به‌عنوان پیروان آنها یا بردگان‌شان یا اغفال شده و یا ناگزیر به مشارکت با آنها می‌شدند.
اتفاقات مشابهی در زمان اپیدمی ویروس کرونا رخ داده است. با اینکه از قبل در ماه دسامبر2019 اطلاع داشتند که این ویروس می‌تواند از شخصی به شخص دیگر منتقل شود، ساکنان بایبوتینگ در ووهان موظف بودند در تاریخ 18ژانویه2020 در ضیافت جشن سال نو شرکت کنند. بیش از چهل‌هزار خانوار در کل حدود 14هزار غذا برای این مراسم تهیه کردند. چند روز بعد، افراد بسیاری از آن منطقه شروع به نشان دادن علائم عفونی ویروس کرونا کردند. در روز 23ژانویه، شهر ووهان قرنطینه شد.
مقامات چین به‌منظور کاهش شمار مبتلایان گزارش شده، درحال حاضر منطقه بایبوتینگ را ترک کرده‌اند. یک کاربر شبکه‌های اجتماعی در صفحه بلاگ خود نوشت: «من ساکن منطقه بایبوتینگ در ووهان هستم. در ناامیدی کامل این متن را می‌نویسم. درحال حاضر، پارک بایبوتینگ در وضعیتی خالی از سکنه است و هیچ مسئولی آنجا حضور ندارد. افراد بسیاری به این ویروس مبتلا شده‌اند. اما رهبران در ووهان در روز تنها یک کیت آزمایش به هر بلوک می‌دهند، با اینکه حدود چهار هزار نفر در هر بلوک زندگی می‌کنند.» این پست سریعاً حذف شد.
آستانه یک عصر جدید
میخائیل گورباچُف، رهبر سابق اتحاد جماهیر شوروی گفت که فاجعه چرنوبیل را یکی از اصلی‌ترین عوامل در نابودی اتحاد جماهیر شوروی می‌داند، که سرانجام در سال 1991 فروپاشید. او گفت قبلاً در دوران جوانی‌اش نسبت به کمونیسم متعصب و سرسخت بود زیرا کمونیسم ادعای «عدالت» و «برابری» را داشت.
وی افزود: «اما در واقعیت این تجربه وحشتناک کمونیست موجب سرکوبی وقار و شأن انسانیت شد. از خشونت به‌منظور تحمیل آن الگو به جامعه استفاده می‌شد. با اسم کمونیست، قید ارزش‌های بنیادین انسانی را زدیم.» به گفته او، این دلیل آن است که چرا تصمیم گرفت اتحاد جماهیر شوروی را منحل سازد.
تو لونگ نیز نظرات بسیاری درباره اپیدمی ویروس کرونا ابراز کرده است.
او می‌گوید: «زمانی‌که قشر سطح پایین [کارگران مهاجر] در پکن را اخراج می‌کردند، با خودم گفتم، من سخت کار می‌کنم. من جزو قشر سطح پایین نیستم. پس اخراج نمی‌شوم.»
«وقتی اردوگاه‌های کار اجباری را در استان شین‌جیانگ [به‌منظور نگهداری مسلمانان اویغور] ساختند، فکر کردم، من اقلیت قومیتی نیستم، هیچ اعتقادات مذهبی ندارم، پس مشکلی نخواهم داشت.»
او همچنین گفت: «با مردم رنج‌دیده هنگ کنگ همدردی می‌کنم، اما فکر می‌کردم که برای اعتراض [به دموکراسی]
به خیابان‌ها نمی‌روم، پس به من ارتباطی ندارد.»
وی افزود: «این‌بار [ویروس] به شهر محل سکونت من رسیده است. بسیاری از اطرافیانم تاکنون بیمار شده و برخی مرده‌اند، به‌همین خاطر دیگر تحمل ندارم.»
ح‌ک‌چ از سنین کودکی به مردم چین، ازجمله آقای تو، القا کرده است که رنگ قرمز پرچم ملی از رنگ خون الگو گرفته شده است. امروزه، بسیاری از مردم این پرچم را علامت وحشی‌گری این رژیم می‌دانند.
یک روزنامه دانمارکی به‌نام ایلندز-پُستِن در روز 27ژانویه2020 تصویر کاریکاتوری را منتشر کرد که در آن ویروس کرونا جایگزین پنج ستاره بر روی پرچم شده است. هر مخاطبی ممکن است برداشت و تفسیر خاص خودش را از این موضوع داشته باشد. اما، اگر ح‌ک‌چ وجود نداشت، احتمالاً پاندمی ویروس کرونا وجود نمی‌داشت.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
