(Minghui.org) بیست‌وهفت تمرین‌کننده فالون گونگ بین ژانویه و مه2020 براثرِ آزار و شکنجه به‌دلیل ایمان‌شان، درگذشتند.

فالون گونگ یا همان فالون دافا یک روش مدیتیشن معنوی باستانی بر اساس اصول حقیقت‌، نیک‌خواهی و بردباری است که رژیم کمونیستی چین از ژوئیه1999 آن را تحت آزار و شکنجه قرار داده است.

ده تمرین‌کننده (37٪) براثرِ شکنجه و سوءرفتار در زندان جان خود را از دست دادند، ازجمله یک زن در استان هنان که چهار روز پس از دستگیری در زندان درگذشت. 17 تمرین‌کننده باقی‌مانده پس از تحمل سال‌ها بازداشت و شکنجه، یا به‌دلیل روبه‌وخامت‌گذاشتن وضعیت سلامتی‌شان براثرِ آزار و اذیت پلیس، درگذشتند.

این تمرین‌کنندگان مرحوم که 16 زن (59٪) نیز در میان آنها بود، از 12 استان یا شهر مهم بودند. ده مورد (37٪) از این مرگ‌ها فقط در استان لیائونینگ رخ داد. مناطق دیگر ازجمله هنان، هیلونگ‌جیانگ، هونان، جیلین، سیچوآن، آنهویی، پکن، گوانگ‌دونگ، هبی، جیانگشی و تیانجین هر کدام یک تا سه مورد مرگ داشتند.

به جز سه تمرین‌کننده که سن‌شان مشخص نیست، پنج نفر از آنها حدود 40، دوازده نفر حدود 50 و 60 و هفت نفر حدود 70 و 80 سال داشتند.

هفده مورد از این موارد مرگ در گزارش قبلی به‌تفصیل شرح داده شده است. در زیر جزئیات ده مورد تازه‌تأییدشده ارائه شده است.

مرگ در زمان حبس

آقای لی شائوچن، ساکن تیانجین، در 7دسامبر2016 دستگیر و در اکتبر سال 2017 در دادگاه منطقه هونگ‌چیائو، به 4.5 سال حبس در زندان بینهای محکوم شد.

زندان بینهای از ماه مه سال 2019 کمپینی را راه‌اندازی کرده است برای مجبورکردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به رهاکردن اعتقادشان. همه تمرین‌کنندگان ازجمله آنهایی که بیمار هستند، آنهایی که حدود 70 یا 80 سال دارند، و نیز آنهایی که قرار است به زودی آزاد شوند، باید «تبدیل شوند (باور خود را رها کنند).»

در این زندان، در تلاش برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان، از شکل‌های مختلفی از شکنجه جسمی و نیز محرومیت از خواب و غذا استفاده می‌شود. این جریان منجر به درگذشت آقای لی 77ساله در 6مارس2020 شد.

اما یکی از نگهبانان زندان با رجزخوانی ‌گفت: «ترجیح می‌دهم یک تمرین‌کننده فالون گونگِ مرده که تبدیل شده است، داشته باشم تا یک تمرین‌کننده زنده که تبدیل نشده است.»

مرگ مرد سیچوانی در حبس به‌خاطر ایمانش، خانواده به شکنجۀ او مظنون هستند

آقای لوئو فانگشوئه، ساکن شهر لینشویی، واقع در استان سیچوان، ناگهان در اوایل آوریل2020 در 67سالگی درگذشت، آن هم درحالی‌که دوره حبس هفت‌ساله‌اش را به‌دلیل باور به فالون گونگ، می‌گذراند.

درحالی‌که مسئولان زندان ادعا می‌کردند آقای لوئو پس از سکته مغزی درگذشته است، خانواده‌اش بر این گمان بود که او احتمالاً براثرِ شکنجه درگذشته است.

به‌طور گسترده‌ای گزارش شده است که تمرین‌کنندگان زندانیِ فالون گونگ در سراسر چین تحت شکنجه‌های مختلفی قرار می‌گیرند و به‌شدت تحت فشار هستند تا ایمان خود را رها کنند. در زندان جیاژو که آقای لوئو در آنجا حبس بود، روش‌های شکنجه معروف شامل ضرب‌وشتم، شوک الکتریکی، قرار گرفتن در معرض عناصر، اسپری فلفل، محرومیت از خواب و سایر سوءرفتارهای جسمی است. یکی دیگر از مجازات‌ها گرسنگی‌دادن به تمرین‌کنندگان است، آن هم ازطریق محدودکردن زمان غذاخوردن‌شان تا حدود 15 ثانیه. پس از اتمام این زمان، تمرین‌کننده مجبور می‌شود رو به دیوار بایستد. این شکل از مجازات ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه داشته باشد.

تمرین‌کنندگان تقریباً هر سال در زندان جیاژو تا سرحدِ مرگ شکنجه شده‌اند، اما درخصوص مواردی مانند مورد آقای لوئو، مسئولان زندان معمولاً به خانواده تمرین‌کننده موردنظر اعلام می‌کنند که او براثرِ سکته مغزی یا دلایل طبیعی دیگری درگذشته است، بدون اینکه هیچ توضیح بیشتری ارائه دهند.

از سال 1999 که حزب کمونیست چین آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، آقای لوئو بارها بازداشت و چند بار به‌دلیل حفظ ایمانش در مراکز شستشوی مغزی حبس شد.

مرگ بانوی مبتلا به سرطان که از آزادی به‌قید ضمانت پزشکی محروم و به‌دلیل ایمانش محبوس شد

خانواده خانم لان لیهوآ به‌طور مکرر خواستار آزادی او به‌قید ضمانت پزشکی بودند تا خانم لان بتواند سرطان پستانش را که در مراحل نهایی بود، درمان کند. با وجود این مسئولان زندان زنان لیائونینگ خانم لان را آزاد نکردند، چراکه او حاضر نشد باورش را به فالون گونگ رها کند.

خانم لان، از شهر شنیانگ، واقع در استان لیائونینگ، به‌دلیل توزیع تقویم‌های حاوی اطلاعات درباره فالون گونگ، در تاریخ 6نوامبر2018 بازداشت شد.

او درحالی‌که در بازداشتگاه شماره 1 شهر شنیانگ حبس بود، به سرطان پستان مبتلا شد، اما با وجود بیماری‌اش مجبور شد در تاریخ 5مه2019 در دادگاه منطقه سوجیاتون حاضر شود. او روز بعد به سه سال و ده ماه حبس محكوم شد. اندکی پس از آنکه در 26سپتامبر2019 به زندان زنان لیائونینگ فرستاده شد، به هپاتیت ب مبتلا شد.

وضعیت سلامتی خانم لان در 13آوریل2020 بحرانی شد. در نتیجه او را به بیمارستان منتقل کردند. اگرچه زندان سرانجام نرم شد و با آزادی او موافقت کرد، روند تأیید آزادی‌اش را عمداً کند کرد.

در غروب 22آوریل2020، خانم لان به حالت کما رفت. نگهبانان زندان فقط به سه نفر از اعضای خانواده‌اش اجازه دادند که برای آخرین بار او را در بیمارستان ببینند. خانم لان در ساعت 6 بامداد 23آوریل درگذشت، درحالی‌که 49ساله بود.

مرگ خانم اهل هِنان چهار روز پس از بازداشت در پی دستگیری‌اش به‌خاطر تمرین فالون گونگ

خانم ژانگ ژیوِن حدوداً 60ساله، از شهر یوژو، واقع در استان هنان، در 13مه سال 2020 در خانه‌اش دستگیر شد. پلیس به شوهر خانم ژانگ نگفت که او را کجا می‌برد. شوهرش روز بعد فهمید که او را برای بازداشت کیفریِ 15روزه به بازداشتگاه زنان شهر شوچانگ فرستاده‌اند و اینکه او دستگیر شد، چراکه فردی گزارش داده بود خانم ژانگ در اوت گذشته مطالب فالون گونگ را بین مردم توزیع کرده است.

شوهر خانم ژانگ در 15مه برای تحویل‌دادن لباس و انسولین او به آن بازداشتگاه رفت، اما نگهبانان بازداشتگاه حاضر به پذیرفتن آن وسایل نشدند و گفتند که خودشان برای دیابت خانم ژانگ دارو تهیه می‌کنند.

در بعدازظهر شانزدهم ماه مه، وانگ شیائووِی از بخش امنیت داخلی شهر یوژو که در دستگیری خانم ژانگ مشارکت داشت، به شوهرش گفت که حال او خوب به‌نظر نمی‌رسد.

صبح روز بعد، شوهر خانم ژانگ با وانگ تماس گرفت و جویای حال همسرش شد. وانگ به او گفت که خانم ژانگ درگذشته است و اینکه آنها جسد همسرش را به مرکز کفن‌ودفن شهر ژوچانگ فرستاده‌اند، بدون اینکه اطلاعات بیشتری ارائه دهد.

مرگ بر اثر شکنجه در زمان حبس یا آزار و اذیت

مرگ بانوی لیائونینگی به‌علت سال‌ها آزار و شکنجه به‌خاطر حفظ ایمانش

خانم چانگ شوئلینگ، از شهر دالیان، واقع در استان لیائونینگ، به‌دلیل تمرین‌کردن فالون گونگ سه بار دستگیر و دو بار به دو سال کار اجباری محکوم شد. در زمان حبس در معرض شکل‌های مختلفی از شکنجه قرار گرفت. سال‌های شکنجه و اضطراب و استرس روانی ناشی از آن، بر سلامتی خانم چانگ تأثیر بدی گذاشت. او در 9مارس2020 در 55سالگی درگذشت.

در سال 2001 و 2003 ‌که در اردوگاه کار اجباری دالیان حبس بود، به او دست‌بند زدند، بدون اینکه غذایی در اختیارش بگذارند یا اجازه دهند از سرویس بهداشتی استفاده کند. نگهبانان یک بار او را به تختش بستند. وقتی از شدت درد از هوش رفت، نگهبانان رویش آب ریختند. بعد از اینکه به هوش آمد، پنجره را باز گذاشتند تا باد یخبندان به داخل بوزد.

خانم چانگ در سال 2008 برای دو سال حبس به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا فرستاده شد. در آنجا دو زندانی 24ساعته او را تحتِ‌نظر داشتند، کتکش می‌زدند و او را تحت آزارواذیت کلامی قرار می‌دادند. او مجبور بود صنایع دستی صادراتی، مانند گل‌های مصنوعی و سبد نیز درست کند. نگهبانان به‌دلیل امتناع او از امضای بیانیه‌ای مبنی بر رهاکردن فالون گونگ، او را از ملاقات‌های خانوادگی محروم کردند.

یک بار او فریاد زد: «فالون دافا خوب است» و نگهبانان برای مجازاتش یکی از دست‌های او را به میله بالایی تختی دوطبقه و دست دیگرش را به میله پایینی آن تخت دست‌بند زدند. یکی از نگهبانان روی قسمت پایین دست او پا گذاشت و دیگری موهای او را کشید و دستش را نیشگون گرفت. دستانش بعد از دو ساعت شکنجه‌شدن به این صورت، بی‌حس شد. نگهبانان بیشتر موهای او را با کشیدن، کندند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: کشش شدید

بانویی حدوداً 70ساله پس از آزار و اذیت درگذشت

مقامات در شهر یینگتان، واقع در استان جیانگشی، تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ را حوالی اواسط مارس2020، در مقیاسی وسیع تحت آزار و اذیت قرار دادند و دستگیر کردند.

گزارش شده است که پلیس از ماه‌ها قبل از دستگیری تمرین‌کنندگان آنها را تحت‌نظر داشت. به‌ویژه مقامات دستگاه‌هایی پایش و نظارت بر شبکه جی‌5 را روی درِ ورودی منزل تمرین‌کنندگان نصب کردند. به‌محض اینکه تمرین‌کنندگان بیرون می‌رفتند، کارکنان کمیته اماکن مطلع می‌شدند. این فناوری نظارتی در چند شهرِ استان جیانگشی از جمله یینگتان، نانچانگ و جیوجیانگ استفاده شده است.

خانم تانگ شیائوبائو حدوداً 70ساله، در اوایل آوریل، پس از اینکه مورد آزار و اذیت مقامات قرار گرفت، درگذشت. جزئیات بیشتر درباره مرگ او در دست بررسی است.

همسری به‌دلیل تلاش برای آزادی شوهر زندانی‌اش، به حبس محکوم می‌شود و درنتیجه سوءرفتار مسئولان در زندان و تحمل آزار و اذیت‌های پس از آزادی‌اش جان خود را از دست می‌دهد

درحالی‌که شوهر خانم ژو شیژن در حال گذراندن دوره حبس 12ساله‌اش در زندان بود، او تلاش کرد شوهرش را آزاد کند و به همین دلیل دستگیر و محکوم شد. او به‌تازگی براثرِ سوءرفتار جسمی در زندان و آزارواذیت متعاقبِ پلیس درگذشت.

خانم ژو شینژن

شوهر خانم ژو، آقای بیان لیچائو، معلم مدرسه راهنمایی در شهر تانگشانِ استان هبی بود. او در 25فوریه2012 دستگیر و بعداً به‌دلیل تمرین‌کردن فالون گونگ به 12 سال زندان محکوم شد. او فقط سه ماه پس از شروع حبسش در زندان شیجیاژانگ، لاغر و نحیف و دچار پرفشاری خون شد. دچار مشکل قلبی نیز شد و پزشک می‌گفت که ممکن است هر زمان بمیرد.

خانم ژو و دخترش، خانم بیان شیائوهویی، که عمیقاً نگران وضعیت او بودند، اغلب به اداره پلیس محلی و بسیاری از نهادهای دولتی می‌رفتند تا در جستجوی اجرای عدالت برای او باشند، اما دستگیر شدند و  به ترتیب به 4 و 3.5 سال حبس در زندان محکوم شدند.

خانم ژو براثرِ سوءرفتار در زندان زنان هبی دچار مشکل کبدی و متعاقباً آسیت (آب‌آوردگی شکم) شد. پس از آزادی به‌قید ضمات پزشکی در منزل خواهرش در شهر لانگ‌فانگ، در فاصله حدود 160کیلومتری تانگشان ماند. پلیس او را تا لانگ‌فانگ دنبال کرد و هرگز دست از آزارواذیت او برنداشت. وضعیت سلامتی خانم ژو براثرِ زندگی با ترس و تحت فشار بسیار زیاد، بیشتر روبه‌وخامت گذاشت و چند بار برای احیا به بیمارستان فرستاده شد.

بعداً که به خانه خودش در تانگشان بازگشت، پلیس مدام او را تحت آزارواذیت قرار می‌داد و به او اجازه نمی‌داد در بیمارستان‌های بهتر پكن تحت درمان قرار گیرد.

در همین حین، دخترش نیز مدام تحت آزارواذیت پلیس قرار داشت، حتی پس از اینکه ازدواج کرد و به شهر لینفن، واقع در استان شانشی، در فاصله حدود 885کیلومتری تانگشان، نقل‌مکان کرد. پلیس او را در لینفن پیدا کرد و صاحبخانه‌اش را مجبور کرد اجاره‌نامه او را فسخ کند.

تداوم آزار و شکنجه این خانواده، باعث شد خانم ژو پیوسته در استرس باشد. او هرگز بهبود نیافت و در 19آوریل2020 درگذشت.

درگذشت بانوی اهل پکن بعد از سال‌ها فرارکردن و آزارواذیت‌شدن

خانم گائو یان و شوهرش آقای یانگ یولیانگ، از ساکنان پکن، برای اجتناب از دستگیرشدن به‌دلیل تمرین‌کردن فالون گونگ، مجبور شدند از سال 2001 تا 2011 دور از خانه زندگی کنند.

پدر و مادر این زوج که حدود 60 سال داشتند، از دختر آنها که فقط پنج‌ساله بود، مراقبت و او را بزرگ کردند. ازآنجاکه نام آنها در لیست سیاه پلیس قرار داشت و کارت شناسایی‌شان علامت‌گذاری شده بود، پیداکردن شغلی برای امرار معاش یا اجاره مکانی برای زندگی، برای‌شان بسیار دشوار بود. آنها برای مدتی مجبور شدند با جمع‌کردن زباله، زندگی خود را بگذرانند.

خانم گائو یان

پس از ده سال فرار و فقط دو روز پس از بازگشت آنها به خانه در مه2011، فردی گزارش آنها را به پلیس داد و آنها دستگیر شدند. پلیس پس از مدت کوتاهی هر کدام از آنها را به دو سال کار اجباری محکوم کرد.

آقای یانگ در اردوگاه کار اجباری شین‌آن و خانم گائو در اردوگاه کار اجباری زنان هوهات در مغولستان داخلی حبس شد. هر دو تحت شکنجه وحشیانه و شستشوی مغزی قرار گرفتند تا مجبور شوند فالون گونگ را رها کنند. آقای یانگ دچار نارسایی چند عضو بدن و خانم گائو دچار پرفشاری خون و اختلال دستگاه درون‌ریزش شد.

وضعیت سلامتی خانم گائو بد شد و او پس از آزادی در سال 2013 هرگز به‌طور کامل بهبود نیافت. با وجود این، پلیس هنوز هر سال آنها را مورد آزارواذیت قرار می‌داد. هر وقت پلیس می‌آمد، خانم گائو وحشت می‌کرد. این زن و شوهر و دخترشان با ترس زندگی می‌کردند. این استرس و فشار روانی وضعیت سلامتی خانم گائو را حتی بدتر کرد.

حوالی ساعت 4 صبح 17آوریل2020، خانم گائو دچار سكته مغزی شد و در حالی كه در بیمارستان احیا می‌شد، به حالت کما رفت. او حدود ساعت 8 شب 22آوریل در 49سالگی درگذشت.

فقط دو هفته قبل از مرگ خانم گائو، پدر آقای یانگ نیز در 7آوریل درگذشته بود.

آقای یانگ درحالی‌که هنوز عزادار درگذشت همسر و پدر خود بود، در تاریخ 27آوریل2020 دستگیر شد. پلیس دختر 24سالۀ او، خانم یانگ دادان، را نیز با خود برد و مادر 84ساله آقای یانگ در خانه تنها ماند.

مرگ مرد مبتلا به سرطان دو روز پس از تحمل آزار و اذیت مسئولان به‌خاطر ایمانش

آقای لیو فاتینگ، کشاورزی در شهرستان شیائو، استان آنهویی، دو روز پس از آنکه مقامات محلی او را به‌دلیل تمرین‌کردن فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار دادند، در 2مه20 درگذشت.

آقای لیو در ژانویه سال 2019 پس از گذراندن یک دوره 3.5ساله زندان آزاد شد. وضعیت سلامتی او کاملاً خراب شده بود و پس از بازگشت به خانه اغلب خون بالا می‌آورد و پس از مدت کوتاهی متوجه شد که به سرطان ریه مبتلا شده است.

آقای لیو در بیمارستان بستری شد و چند ماه تحت شیمی‌درمانی قرار گرفت. پس از بازگشت به خانه، مأموران اداره 610 شهرستان شیائو او را تحت آزار و اذیت قرار دادند و تلاش کردند او را وادار کند که ایمانش را رها کند. اداره 610 نهادی فراقانونی است که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ راه‌اندازی شده است. وضعیت سلامتی آقای لیو طی چند ماه بعد، به‌دلیل فشار روانی بدتر شد.

پس از آنکه ویروس کرونا شیوع یافت و روستایش قرنطینه شد، به او اجازه ندادند برای مداوا به بیمارستان برود. چند ماه بعد که قرنطینه تمام شد و او دوباره به بیمارستان بازگشت، اداره 610 به مسئولان روستا دستور داد كه خانواده‌اش را تحت آزارواذیت قرار دهند.

در تاریخ 30آوریل سال 2020، به‌رغم این واقعیت که او کم‌وبیش در کما و در آستانه مرگ بود، چن ژیمین، رئیس اداره 610 شهرستان شیائو، چند تن از مسئولان را فرستاد تا دوباره او را تحت آزارواذیت قرار دهند. آنها خانواده‌اش را تهدید کردند و تلفن همراهش را بردند تا بررسی کنند که آیا به‌تازگی با هیچ‌یک از تمرین‌کنندگان فالون گونگ تماس داشته است یا خیر.

آقای لیو دو روز بعد، حدود ساعت 7:40 بعدازظهر 2مه2020 در 74سالگی درگذشت.

مرگ بانوی اهل جیلین پس از بازداشت و آزار و اذیت‌های مکرر به خاطر ایمانش

خانم وانگ گوژن، از شهر سونگ‌یوان، استان جیلین، درحالی‌که به‌مدت نه ماه به‌دلیل تمرین‌کردن فالون گونگ در بازداشت بود، دچار پرفشاری خون و علائم دیگری شد. مقامات پس از آزادی او در ژانویه2016 اغلب او را تحت آزارواذیت قرار می‌دادند. وضعیت سلامتی او هرگز بهبود نیافت و او در 14مه2020 در 70سالگی درگذشت.

خانم وانگ در آوریل2015 دستگیر شد. او درحالی‌که در بازداشتگاه شهر سونگ‌یوان حبس بود، فشار خونش به‌طرز خطرناکی بالا رفت. او به بیمارستان منتقل و یک ماه در آنجا بستری شد، تحت درمان قرار گرفت و سپس دوباره به بازداشتگاه برگردانده شد. طی آن مدت اجازه ملاقات با اعضای خانواده‌اش را نداشت.

خانم وانگ در 11سپتامبر2015 در دادگاه شهر سونگ‌یوآن محاکمه و به سه سال زندان و چهار سال آزادی مشروط محکوم شد.

خانم وانگ پس از گذشت بیش از نه ماه از بازداشتش بدون هیچ ارتباطی با دنیای بیرون، در ژانویه سال 2016 آزاد شد. او بسیار ضعیف شده بود و در خوردن غذا و نوشیدنی مشکل داشت.

با وجود این، مقامات به آزار و اذیت او ادامه دادند. هر از گاهی، مأموران پلیس و کارمندان کمیته اماکن او را مورد آزارواذیت قرار می‌دادند. کل خانواده‌اش با ترس و استرس مداوم زندگی می‌کردند.

وضعیت سلامتی خانم وانگ مدام روبه‌وخامت بود. او اغلب به حالت کما می‌رفت و پس از 4 سال کشمکش با بیماری‌هایش، درگذشت.

می‌توانید فهرست کامل این تمرین‌کنندگان مرحوم را در اینجا دانلود کنید.

گزارش‌های مرتبط:

آزار و شکنجه فالون گونگ جان هفده نفر دیگر را در سه‌ماهۀ اول سال 2020 گرفت