مردی از لیائونینگ سوء رفتار و شکنجه‌ای را که در حبس به‌خاطر ایمانش کشید بازگو می‌کند

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر تیلینگ، واقع در استان لیائونینگ سه سال و سه ماه را برای اطلاع‌رسانی به مردم درباره آزار و شکنجه مریدان فالون گونگ در زندان گذراند. فالون گونگ یک روش پرورش ذهن و بدن است که از سال 1999 تحت آزار و شکنجه توسط حزب کمونیست چین قرار گرفته است.

شرح آزار و شکنجه آقای یانگ گوچوآن در زیر آمده است.

***

در5 دسامبر2016 در یک بازار کشاورزان برای گفتگو با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شدم. دادگاه شهر کای‌یوآن مرا به سه سال و سه ماه حبس، و پرداخت 2000 یوآن جریمه نقدی محکوم کرد.

در7 نوامبر2017 مرا به زندان دونگ‌لینگ در شهر شنیانگ بردند. مسئولین زندان در ابتدا مرا در یک بخش کنترل دقیق نگه‌داشتند و به من دستور دادند که ایمانم را انکار کنم. آنها به من اجازه نمی‌دادند بخوابم، با خانواده‌ام تماس بگیرم، یا حتی فقط خرید مایحتاج روزانه‌ام را انجام دهم. نمی‌توانستم این سوء رفتار را تحمل کنم و برخلاف میلم «اظهاریه‌ای» در مورد انکار ایمانم نوشتم. سپس به بخش اول اعزام شدم و مجبور شدم کار سنگین و بدون مزد را انجام دهم.

در15 آوریل2018 احساس سرگیجه می‌کردم و خونریزی بینی داشتم. فشار خونم بسیار بالا بود. به‌رغم وضعیتم، نگهبانان هنوز مرا مجبور به کار کردند.

هنگامی‌که به آنها ‌گفتم حس می‌کنم حالم خوب نیست و نمی‌توانم کار کنم، آنها مرا مجبورم کردند که برای سه روز روی زمین بتونی سرد دراز بکشم.

پس از اینکه چند روز بعد احساس ‌کردم بهتر شدم، آنها مرا مجبور کردند که روی چارپایه‌ای کوچک برای مدتی طولانی بدون حرکت بنشینم. آنها همچنین مرا از خواب محروم کردند و فقط به من اجازه دادند از توالت هر روز صبح یکبار استفاده کنم، بدون توجه به اینکه چقدر نیاز بود از دستشویی استفاده کنم.

پس از بیست و چهار روز شکنجه به این‌صورت، آنها چارپایه کوچک را به چارپایه‌ای باریک‌تر تغییر دادند. بعد از نشستن روی این چارپایه باریک، در تمام بدنم، به‌خصوص کمر و باسنم درد داشتم. نمی‌توانستم این درد را بیش از این تحمل کنم و به نگهبان ژائو جیان اعتراض کردم.

ژائو به من گفت: «اگر نخواهی روی این چارپایه بنشینی، باید کار کنی.» بنابراین دوباره کار بدون مزد را انجام دادم.

در اوت2019 دندان درد داشتم. نگهبانان به من اجازه ‌ندادند که به‌دنبال درمان پزشکی بروم، در نتیجه هشت ماه برای خوردن غذا مشکل داشتم.

قبل از آزادیم از زندان، آنها در ابتدا قول دادند که مرا به موقع آزاد کنند، اما در نهایت قبل از تمدید دوره حبسم به مدت 7 روز دیگر، مرا مجبور کردند 14 روز در قرنطینه باشم.