اخبار دیر منتشر شده: معلم زبان انگلیسی سالها پیش در زندان درگذشت

(Minghui.org) استان چینگهای در غرب چین، مجاور تبت و شین‌جیانگ، به‌عنوان سرچشمه رودخانه یانگ‌تسه و استان زرد معروف است. مانند سایر استانهای چین، چینگهای نیز از زمان آغاز کمپین سراسری آزار و شکنجه توسط حزب کمونیست چین در ژوئیه 1999 ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار داده است.

طبق اطلاعات اخیری که از طریق وب‌سایت مینگهویی به‌دست آمده، آقای تانگ فابانگ، معلم زبان انگلیسی در شینینگ، مرکز چینگهای، بین سالهای 2010 تا 2015 در زندان منیوآن درگذشت. تانگ به‌دلیل امتناع از نفی باورش به فالون گونگ زندانی شد.

هنگامی که تمرین‌کننده آقای وو (نام مستعار) در مه2014 در بازداشتگاه مینهه محبوس شد، مأمور چن جیه در حالی که قصد تهدید آقای وو را داشت، فاش کرد که چگونه آقای تانگ در بازداشتگاه تحت بدرفتاری قرار گرفته بود.

هنگامی که تمرین‌کننده آقای گو (نام مستعار) در سپتامبر 2015 به زندان دانگچوان فرستاده شد، مأموری به او گفت: «تانگ فابانگ قبلاً در زندان من‌یوآن درگذشت. اگر دست نکشی [از اعتقادت]، تو هم در اینجا می‌میری!»

آقای تانگ تنها تمرین‌کننده در شینینگ نبود که در اثر آزار و شکنجه علیه فالون گونگ درگذشت.

گزارشی که قبلاً ارائه شده، موارد مرگی که در ادامه ارائه شده را تأیید کرد:

خانم فان لیهونگ 27 ساله در ژانویه 2002 پس از اینکه چندبار به بیمارستان روانی تحویل داده شد، به‌دلیل امتناع از نفی ایمانش به فالون گونگ درگذشت.

خانم تانگ یینگچون در 29دسامبر2002 در46 سالگی در اردوگاه کار اجباری درگذشت.

ژانگ شوفنگ در 20نوامبر2003، کمتر از یک سال پس از آزادی از اردوگاه کار اجباری درگذشت.

آقای هه وانجیه در 28مه2003 پس از تحمل 17 سال حبس در زندان من‌یوآن درگذشت و همسرش خانم ژائو شیانگژونگ در 22فوریه2004 اندکی پس از آزادی او درگذشت.

آقای. پینگ چونفنگ در سال 2005 پس از مسمومیت دارویی در اردوگاه کار اجباری و فروپاشی روانی درگذشت.

خانم هوانگ فنگینگ 65 ساله در سال 2006 پس از آزار و اذیت‌های مكرر توسط مقامات درگذشت.

آقای هه هایمینگ در ژوئیه 2012 اندکی پس از گذراندن 5 سال حبس درگذشت.

آقای ژانگ یوژن، تمرین‌کننده‌ای در شهرستان هوژو، استان چینگهای  نیز تأیید شد که در 19ژوئن2003 ، پس از شکنجه در بازداشت درگذشت.

تحمل شکنجه در زمان بازداشت در اردوگاه کار اجباری

آقای تانگ در مدرسه ابتدایی لجیاوان معلم زبان انگلیسی بود. او پس از آغاز سرکوب در سال 1999، برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او به‌دلیل این دادخواهی کارش را از دست داد.

به‌طور خلاصه، آقای تانگ سه بار مجموعاً به‌مدت 75 روز بازداشت شد. او سه بار نیز به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد که در مجموع784 روز در آنجا محبوس بود. دوبار نیز خانه‌اش غارت شد.

اولین دوره محکومیتش در اردوگاه کار اجباری دوئوبا در فوریه 2001 به اتمام رسید. از آنجا که او از انکار اعتقادش خودداری کرد، مدت محکومیت آقای تانگ تمدید شد. مأمور لو شین دستان آقای تانگ را همراه تمرین‌کننده دیگری به نام لی شنگشی با دستبند در پشتش بست. این دو نفر برای مدت طولانی مجبور به دویدن در زیر آفتاب سوزان شدند و پس از آن در سلول انفرادی محبوس شدند. هفت روز بعد، آقای تانگ در وضعیت بحرانی قرار داشت و به سلول عادی بازگشت.

پس از آزادی از اردوگاه کار در 16دسامبر2001، آقای تانگ در 28دسامبر همان سال مجدداً به‌دلیل ایمانش بازداشت و پس از سال نو به همان اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. نگهبانان او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و با چند باطوم الکتریکی 100 هزار ولت به مدت دو ساعت به او شوک اعمال کردند. پس از آن دستانش را با دستبند از پشت بستند و به مدت هفت روز در سلول انفرادی حبسش کردند. در اعتراض به این بدرفتاری، او در آوریل2002 دست به اعتصاب غذا زد. در طی دو سال حبس در اردوگاه کار اجباری به‌دلیل تحمل شکنجه، چند بار در وضعیت بحرانی قرار گرفت.

بازآفرینی شکنجه:  اعمال شوک با باطوم‌های الکتریکی

از آنجا که مأمورین ادارۀ610 بارها کارفرمایان و نزدیکانش را آزار دادند، وضعیت سلامتی والدینش وخیم شد. همسرش نتوانست به‌طور عادی کار کند و پسرش نیز مورد تبعیض قرار گرفت.

پس از آزادی‌اش، آقای تانگ برای اجتناب از آزار و اذیت مجبور شد از خانه‌اش دور بماند. هنگامی که برای دیدن همسر و فرزندش به خانه بازگشت، توسط مأموران بخش امنیت داخلی شینینگ و ادارۀ پلیس پنگجیازای دستگیر شد. در هنگام بازجویی در ادارۀ امنیت داخلی شینینگ او را به ابزار شکنجه نیمکت ببر بستند و دست‌ها و پاهایش قابلیت تحرک نداشتند. مأموران پلیس به نوبت او را تحت نظر داشتند و به او اجازه ندادند که بخوابد. اما سه روز بعد، آقای تانگ توانست از آن مرکز فرار کند.

بدرفتاری در زندان

مأمورین ادارۀ امنیت داخلی شینینگ، آقای تانگ را در 8سپتامبر2009 دوباره دستگیر کردند و او را به بازداشتگاه اِرشیلیپو بردند و پرونده‌اش را به دادگاه ارائه کردند.

در سال 2010 به زندان منیوان فرستاده و در بند اول محبوس شد. او از انكار ایمانش خودداری كرد و چند ماه در سلول انفرادی بود. در اعتراض به این رفتار اعتصاب غذا کرد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت.

نگهبانان فایل‌های صوتی افتراآمیز به فالون گونگ را از طریق بلندگو پخش می‌کردند که به آقای تانگ تنش زیادی وارد می‌کرد و وضعیت سلامتی‌اش رو به زوال رفت. سرانجام دچار نارسایی اندام داخلی شد و در بیمارستان صلیب سرخ چینگهای درگذشت. زمان دقیق درگذشت آقای تانگ هنوز در دست بررسی است.

چند مأمور مسئول آزار و اذیت آقای تانگ شامل:

گوآ، معاون مدیر سیاسی بند اول در زندان، و چن جیه، مدیر بخش روانشناسی در مرکز بازپروری معتادان گلمود (مرکز شستشوی مغزی که قبلاً به اردوگاه کار اجباری گلمود مشهور بوده است). چن در شستشوی مغز بسیاری از تمرین‌کنندگان در چینگهای مشارکت داشت و در دستگیری آقای تانگ نیز همکاری کرده بود.

گزارش‌های مرتبط:

شرح مختصری از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان چینگهای

کارآفرینی کمی بعد از تحمل پنج سال حبس درگذشت