(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا در برلین رویداد اطلاع‌رسانی سه‌روزه‌ای را در پارک ترپ‌تاور سازماندهی کردند که در اول ژوئن2020، خاتمه یافت.
پس از اینکه مردم مجبور شدند به‌دلیل ویروس ح‌ک‌چ (ویروس کرونا) دو ماه در خانه بمانند، این نخستین آخر هفته‌ای بود که اجازه یافتند بیرون بیایند. برلینیها در گروه‌های کوچک بیرون آمدند تا از فضای باز لذت ببرند. در پارک ترپ‌تاور، بسیاری از مردم به فالون دافا یا همان فالون گونگ ابراز علاقه کردند. فالون دافا یک روش معنوی باستانی است که آقای لی هنگجی در سال 1992 آن را به عموم مردم معرفی کردند.
آنها از بنرها و نمایش تمرین‌ها عکس گرفتند و برخی با دنبال‌کردن نمایش تمرین‌ها، حرکات را آموختند.
نمایش تمرین‌های فالون دافا در پارک ترپ‌تاور، برلین.
تمرین‌کنندگان فالون دافا فلایرها را توزیع و با افراد علاقمند به تمرین‌ها، گفتگو کردند.
بازدیدکنندگان از پارک، علاقه بسیار زیادی به فالون دافا نشان دادند.
امید به اینکه آزار و شکنجه هرچه زودتر پایان یابد
کریستین، ساکن برلین و دستیار تدریس، با یکی از دوستانش و نوزاد دختر او که سوار کالسکه بود، به پارک آمد. آنها درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین با تمرین‌کننده‌ای صحبت و دادخواستی را امضا کردند که خواستار پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی به‌دست رژیم چین بود.
کریستین گفت: «شغلم در تماس مستقیم با مردم است. به زندگی و حقوق بشر ارزش می‌گذارم. آنها بسیار مهم هستند. امروز نخستین باری است که درباره جنایات برداشت اجباری اعضای بدن می‌شنوم. خیلی ناراحتم. این قربانیان [تمرین‌کنندگان فالون گونگ] هیچ راهی برای محافظت از خودشان ندارند. امیدوارم اوضاع به‌زودی تغییر کند.»
کریستین دادخواستی را برای پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن در چین امضا می‌کند.
او گفت که با توجه به تاریخ غم‌انگیز آزار و شکنجه خود آلمان (هولوکاست)، «نباید روابط نزدیکی با رژیم کمونیستی چین، یک دولت دیکتاتور، داشته باشیم. نمی‌توانیم اجازه دهیم که [برداشت اجباری اعضای بدن] در جهان اتفاق بیفتد. دولت آلمان باید نگرش خود را درباره این موضوع بیان کند.»
عکاس: «برمی گردم تا شما را جستجو کنم»
رنه، عکاس آزاد، نخستین بار حدود پنج سال پیش درباره فالون گونگ شنید. او مقدمه‌ای را درباره این روش خواند و تمرین‌ها را یاد گرفت. هنگام تمرین‌کردن انرژی و گرما را احساس کرد، اما سرانجام وقتی فهمید که این روش مستلزم رعایت معیارهای اخلاقی بالا است که برایش بسیار دشوار بود، آن را رها کرد.
در 30 ماه مه که در پارک دوچرخه‌سواری می‌کرد، یک بنر فالون دافا توجه او را به خود جلب کرد. رنه جلوی میز اطلاع‌رسانی توقف و با تمرین‌کنندگان صحبت کرد.
تمرین‌کننده‌ای تجربه‌اش را درباره تمرین فالون دافا با او به اشتراک گذاشت. رنه گفت: «مردم بر چیزهای که ازنظر فیزیکی قابل‌لمس و قابل‌مشاهده باشد، بیش از حد تمرکز و فراموش کرده‌اند که آرامش واقعی از قلب شخص می‌آید، آرامش درونی. تزکیه باعث می‌شود شخص خود واقعی‌اش را بیابد و حتی در شرایطی كه محیط اطرافش در هرج‌ومرج است، آرام باقی بماند.»
رنه، عکاس آزاد
این گفتگو به جنایات برداشت اجباری اعضای بدن در چین کشیده شد که رنه هرگز درباره آن چیزی نشنیده بود. او گفت: «مطمئن هستم که این جریان رخ می‌دهد، اما نمی‌توانیم اجازه دهیم که آن ادامه یابد. باید برای توقف این جنایت هر کاری را که می‌توانیم، انجام دهیم.»
او موقع رفتن با تمرین‌کننده‌ای دست داد و گفت: «برمی‌گردم تا شما را جستجو کنم.»
«انتقاد از ح‌ک‌چ باید بازتر و شدیدتر باشد!»
اولریش، عضو انجمن سرکوب اخلاقیات، دادخواست پایان‌دادن به برداشت اجباری اعضای بدن در چین را امضا کرد.
اولریش، رهگذری دیگر، گزارش‌های مربوط به جنایات برداشت اجباری اعضای بدن در چین را دیده و معتقد بود که دولت آلمان موظف است مخالفت خود را با چنین جنایت‌هایی اعلام کند.
«حیف است که دولت آلمان همیشه در مذاکراتش با چین منافع اقتصادی را بالاتر از حقوق بشر قرار می‌دهد. کاش دولت آلمان از نقض حقوق بشر به‌دست رژیم کمونیستی آشکارتر و شدیدتر انتقاد کند.»
کلوز، اهل برلین، این دادخواست را امضا کرد و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه شد. او گفت بارها دیده است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌طور مسالمت‌آمیز مقابل سفارت چین اعتراض می‌کنند. او شوکه شد كه جنایات برداشت اجباری اعضای بدن در چین همچنان ادامه دارد.
پس از پایان این رویداد در غروب 1ژوئن، بسیاری از تمرین‌کنندگانِ حاضر شگفت‌زده و خوشحال بودند که تعداد بسیار زیادی از مردم علاقه‌مند هستند با فالون دافا آشنا شوند.
