(Minghui.org) درحالیکه ویروس ح‌ک‌چ (ویروس جدیدی که به نام حزب کمونیست چین نامگذاری شده است) همچنان درحال ویران‌کردن چین است، ۲۶ استان چین آماج سیلاب شدید قرار دارند.
در طول یک ماهی که سیل به‌طور مداوم جاری بود، اقدامات یا واکنش‌های بسیار اندکی ازسوی دولت کمونیست چین یا گزارش‌های رسانه‌های تحت کنترل دولت صورت گرفته است.
برخی از شهروندان از رسانه‌های اجتماعی پرسیدند: «چگونه رسانه‌های جریان اصلی همه به‌طور جمعی سکوت اختیار می‌کنند درحالیکه بیش از ده‌میلیون نفر رنج می‌برند؟ چرا رسانه‌ها به‌جای گزارش‌دادن درباره سیل داخلی، روی اخبار درباره ایالات متحده تمرکز می‌کنند؟ چه کسی برای ایستگاه تلویزیون مرکزی برنامه‌ریزی می‌کند؟»
تاكنون تنها كمك دولت، تخصیص ۱۵۰میلیون یوآن به سه استان بوده است كه این رقم در حدود نیم تا ۲ یوآن برای هر نفر در آن مناطق است و حتی برای هزینه یك وعده غذایی هم کافی نیست. تبلیغات ح‌ک‌چ از این پاندمی به‌عنوان عذر و بهانه استفاده کرده است تا عدم تأمین منابع بیشتر برای نجات و وضعیت اضطراری در مقابله با سیل را توجیه کند.
در اوایل ماه ژوئن، دولت چین بازپرداخت بدهی ۷۷ کشور را به حالت تعلیق درآورد. طبق گزارش گلوبال تایمز، چین طی چهار سال اخیر بیش از شش‌هزارمیلیارد یوآن به کشورهای درحال توسعه در آفریقا وام داده است. این رقم چهل‌هزار برابر بودجه اختصاص‌یافته برای مبارزه با سیل است.
بر سردر ساختمان مرکزی هریک از سطوح دولت در چین نوشته‌ای قرار دارد که می‌گوید: «دولت خلق.» اما، چنین نوشته‌هایی ریاکارانه است و آنها درواقع دولت ح‌ک‌چ هستند که فقط به منافع حزب خدمت می‌کنند. تاریخ این امر را برای همه ما به‌وفور روشن کرده است.
خرابی سدی که۴۵ سال پیش فراموش شد
برنامه‌ای تلویزیونی در کانال دیسکاوری در سال ۲۰۰۵ لیستی از فاجعه‌های انسانی را فاش کرد. در صدر این فهرست حادثه هسته‌ای چرنوبیل قرار نگرفت، بلکه شکست سد بانچیائو در سال ۱۹۷۵ بود که به‌ندرت برای مردم چین شناخته‌شده بود.
به گفته دیسکاوری، سد بانچیائو در استان هنان به علت باران شدید در ۸اوت۱۹۷۵ فرو ریخت و ۹ بخش از یک منطقه به وسعت ۱۵۰ کیلومتر در ۷۵ کیلومتر را آب فراگرفت. بیش از ۱۰۰هزار جسد شناور روی آب جمع‌آوری و ۱۴۰هزار نفر دیگر نیز بر اثر قحطی و طاعون ناشی از سیل کشته شدند.
در زمانی که سد نیاز به تخلیه اضطراری داشت، مقامات محلی برای گرفتن مجوز تلفنی با افراد مافوق‌شان تماس گرفتند اما پاسخی دریافت نکردند. همان‌طور که جی پومین، فرزند معاون نخست‌وزیر وقت جی دنگ‌کویی فاش کرد، هنگامی که یک مقام محلی با دنگ شیائوپینگ (که در آن زمان رئیس ستاد کل ارتش آزادیبخش خلق بود) تماس گرفت و وضعیت اضطراری را گزارش داد، خانواده دنگ به این مقام محلی گفتند که او خواب است. آنها گفتند که او حال خوبی ندارد و نمی‌توانند او را از خواب بیدار کنند.
اما بعداً جی فهمید که دنگ در آن زمان بیمار نبوده یا نخوابید بود. بلکه، در آن شب در محل اقامت وان لی، یکی دیگر از مقامات ارشد ح‌ک‌چ، با دیگران مایونگ بازی می‌کرد. دنگ تا ساعت پنج صبح روز بعد بازی می‌کرد.
پس از اینکه تماس‌های اضطراری مکرر برای کسب مجوز درخصوص تخلیه سیل بدون جواب ماند، سرانجام فاجعه آمد و سد فروریخت.
علاوه بر تأخیر غیرضروری در تخلیه آب مازاد، سد نیز دارای نقایص اساسی بود. سد بانچیائو یکی از معدود سدهایی بود که در اوایل دهه ۱۹۵۰ به‌عنوان دستاورد کمپین جهشی عظیم به جلو ساخته شد. این سد براساس سیاستی غیرمسئولانه، به‌طور شتاب‌زده با كنترل كیفیت سطح پایین ساخته شد و در سال‌های پس از ساخت از حفاظت و مراقبت منظم بی‌بهره بود. در مواقع اضطراری، فقط پنج عدد از مجموع ۱۷ دریچه سد، به‌درستی عمل می‌کردند و مابقی آنها براثر استهلاک بسته بودند.
اخبار مربوط به چنین فاجعه ساخته‌شده به دست بشر ازسوی مقامات ح‌ک‌چ سرکوب شد. هیچ بنای یادبودی به نام جان‌باختگان آن ساخته نشده است. درعوض، دولت برای تمجید و بزرگداشت شاهکار ح‌ک‌چ در مقابله با سیل بنای یادبود ساخته است.
امداد و نجاتی که ۷۲ ساعت پس از زمین لرزه وِنچوان ارائه شد
زلزله‌ای مرگبار در ۱۲مه۲۰۰۸ در بخش ونچوان، استان سیچوان رخ داد. درحالیکه بسیاری از مردم از نزدیک شاهد اوضاع بودند، تنها ۱۰۰۰ سرباز با دست خالی ۴۲ ساعت بعد برای نجات بیش از صد‌هزار نفری آمدند که در زیر آوار دفن شده بودند.
حتی تا پایان دوره ۷۲ ساعته بعد از زلزله، که ارزشمندترین زمان محسوب می‌شود، تعداد کل نیروهای ارتش در منطقه زلزله‌زده کمتر از ۱۰هزار نفر بود. در بیشتر موارد، به‌طور متوسط حداقل سه نفر لازم است تا یکی را از زیر آوار بیرون بکشند.
حدود ۷۹ ساعت پس از وقوع زلزله، سرانجام نیروهای مهندسی ارتش شروع به ترمیم و بازسازی جاده‌های منتهی به بخش ونچوان کردند. در آن زمان بیشتر افراد مدفون‌شده در زیر آوارها از دنیا رفته بودند. همچنین، از میان ۵۸ شهر آسیب‌دیده به ۳۴ شهر پرسنل امداد و نجات اعزام نشد.
درست مانند اتفاقی که در فاجعه‌های قبلی رخ داده بود، ح‌ک‌چ به همه رسانه‌های چین دستور داد که طی روزهای پس از زلزله دولت را تحسین کنند. مرگ بیش از صد‌هزار نفر از مردم چین به نوعی به سناریوی دیگری از تجلیل از حكومت ح‌ک‌چ تبدیل شد.
سرشت ح‌ک‌چ و راه نجات مردم چین
حزب کمونیست چین درقبال فاجعه‌های ساخت دست بشر و فاجعه‌های طبیعی تحت حکومتش هرگز مسئولیتی به‌عهده نگرفته است. آنها کاملاً آگاه هستند که اگر کسی تخلفاتی را بپذیرد، تصویر کامل و ایده‌آل ح‌ک‌چ مخدوش شده و کنترل‌شان با شکست مواجه خواهد شد.
سرشت بنیادین ح‌ک‌چ چیست؟ کتاب نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست آن را برای ما آشکار کرده است.
حزب کمونیست برای سرشت بشر معیارهای جهانی ندارد. مفاهیم نیکی و پلیدی و همچنین همه قوانین و مقررات به‌طور خودسرانه دستکاری می‌شوند. کمونیست‌ها قتل را مجاز نمی‌دانند، به‌جز برای کسانی که ازسوی حزب کمونیست به عنوان دشمن طبقه‌بندی می‌شوند. عشق به والدین مورد استقبال قرار می‌گیرد، به‌جز برای والدینی که طبقه دشمن محسوب می‌شوند. نیک‌خواهی، عدالت، درستکاری، خرد و وفاداری همه خوب هستند، اما وقتی حزب مایل نیست یا نمی‌خواهد این فضایل سنتی را در نظر بگیرد، قابل اجرا نیستند. حزب کمونیست استانداردهای جهانی برای سرشت بشری را کاملاً سرنگون می‌کند و خودش اصولی را بنا می‌کند که برخلاف سرشت بشری هستند.»
«چینی‌ها به‌طور سنتی به وحدت آسمان و موجودات بشری اعتقاد دارند. لائوذی در دائو دِ جینگ گفت: «انسان از زمین پیروی می‌کند، زمین از آسمان، آسمان از دائو و دائو از آنچه طبیعی است پیروی می‌کند. موجودات بشری و طبیعت در کیهان مداوم در ارتباطی هماهنگ هستی دارند. حزب کمونیست نوعی موجود است. اما، با طبیعت، آسمان، زمین و بشر در تضاد است. آن روحی شیطانی علیه جهان است.»
«سپس جنبش کمونیست به‌عنوان یک آزمایش به چین معرفی شد و ح‌ک‌چ خودش را بالاتر از همه قرار داد و در مسیرش بر همه استیلا یافت و بدین‌ترتیب فاجعه بی‌پایانی را به چین آورد.»
«برای ازبین‌بردن آموزه‌های شرورانه القاءشده ازسوی ح‌ک‌چ از زندگی‌هایمان، تشخیص ماهیت کاملاً بی‌وجدان ح‌ک‌چ و احیای سرشت و وجدان انسانی‌مان، اولین و اساسی‌ترین گام برای انتقال یافتن آرام به جامعه‌ای عاری از حزب کمونیست است.»
«حتی اگر به نظر می‌رسد که ح‌ک‌چ تمام منابع و دستگاه‌های خشونت در کشور را در اختیار دارد، اگر همه شهروندان به قدرت حقیقت اعتقاد داشته باشند و اخلاقیات را حفظ کنند، شرارت شیطانی ح‌ک‌چ پایه و اساس هستی‌اش را از دست می‌دهد. همه منابع ممکن است بلافاصله به دست عدالت سپرده شوند. این زمان تولد دوباره چین خواهد بود.»
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
