(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استرالیای جنوبی در 21ژوئیه2020 در آدلاید گردهم آمدند تا توجهات را به آزار و شکنجه 21 ساله فالون گونگ در چین جلب کنند که توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) انجام شده است. چند مقام منتخب و رهبر جامعه در این رویداد صحبت كردند و خواستار پایان فوری این نقض شدید حقوق بشر شدند.

تمرین‌کنندگان در 21ژوئیه2020 تجمع مسالمت‌آمیزی را درمقابل ساختمان مجلس در آدلاید استرالیا برگزار کردند.

تمرین‌کنندگان به‌خاطر گفتن حقایق مجازات شدند

دو تمرین‌کننده به تشریح آزار و شکنجه‌‌هایی پرداختند که در چین متحمل شده بودند. ژانگ لین سه بار به بازداشتگاه فرستاده شد، یک بار به حبس در اردوگاه کار اجباری و به زندان نیز محکوم شد. علاوه بر شکنجه و کار برده‌وار، وادار به سقط جنین نیز شد.

او گفت: «چنین بدرفتاری‌هایی چه از نظر مالی و چه از نظر روانی رنج‌های عظیمی را برای من و خانواده‌ام به بار آورد.»  مقامات او را از نزدیک نیز تحت نظارت داشتند و مرتباً خانواده‌اش را آزار می‌دادند.

اسوتا مِی هماهنگ‌کننده انجمن فالون دافا در استرالیای جنوبی، گفت: «تجربه خانم ژانگ یکی از نمونه‌های بی‌شماری است از اینکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعتقادشان متحمل رنج و عذاب شده‌اند.» در 21 سال گذشته، بیش از 4300 تمرین‌کننده به‌دلیل تحمل آزار و شکنجه جان خود را از دست داده‌اند، در حالی که تعداد کل تمرین‌کنندگان بازداشتی می‌تواند میلیون‌ها تن باشد.

این مراکز بازداشت شامل زندان‌ها، اردوگاه‌های کار اجباری، بازداشتگاه‌ها، بیمارستان‌های روانی و مراکز شستشوی مغزی است. تمرین‌کنندگان علاوه بر شکنجه جسمی، تحت خوراندن اجباری، آزار جنسی، سوء‌رفتار روانی و حتی برداشت اجباری اعضای بدن نیز قرار می‌گیرند.

آزار و شکنجه فراتر از شکنجه جسمی است. می توضیح داد: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر صحبت با مردم دربارۀ تجربیاتشان در تمرین این روش تزکیه یا صحبت دربارۀ سرکوب وحشتناک انجام شده، تحت بدرفتاری قرار می‌گیرند. هنگامی که این بدرفتاری‌های ح‌ک‌چ بدون بررسی باقی بماند، آسیب‌های بیشتری به مردم ساکن چین و مردم سراسر جهان وارد می‌شود.» او توضیح داد كه به‌دلیل انسداد اطلاعات راجع به ویروس کرونا و سرکوب افشاگران این اطلاعات توسط ح‌ک‌چ، در حال حاضر تمام دنیا در حال پرداخت هزینه هستند.

عضو شورای قانونگذاری: صحبت برای اجرای عدالت

تامی فرانکس، عضو شورای قانونگذاری استرالیای جنوبی، با حضور در این تجمع گفت: «مصیبت‌هایی که تمرین‌کنندگان تحمل کرده‌اند، برایش درد‌آور است. بسیاری از کشورها از جمله استرالیا به این موضوع توجه کافی نکرده‌اند. اگرچه در پارلمان صداهای حامی وجود دارد، اما به‌طور کلی دولت استرالیا می‌توانسته در این زمینه بهتر عمل کند.»

تامی فرانکس، عضو شورای قانونگذاری استرالیای جنوبی، در این رویداد صحبت کرد.

او گفت:‌ «صرف نظر از نژاد یا اعتقاد مذهبی اشخاص عدالت، عدالت است.» او هنگامی که از 20 سال پیش با سازمان عفو بین‌الملل همکاری اش را آغاز کرد، در دفاع از حقوق بشر شروع به صحبت کرد و از همان موقع دربارۀ فالون گونگ آگاه شد. او به تمرین‌کنندگان به‌خاطر پیشرفتی که در این زمینه کسب کرده‌اند، تبریک گفت و ابراز امیدواری کرد که مقامات بیشتری به‌طرفداری از تمرین‌کنندگان قدم پیش بگذارند.

دیدن ماهیت واقعی ح‌ک‌چ

دامیان وایلد، معاون شهردار تی تری گالی، گفت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در طی 21 سال گذشته برای افشای قساوت‌های ح‌ک‌چ بسیار سخت تلاش کرده‌اند. او خاطرنشان کرد که به‌لطف تلاش‌های آنان، جهان اکنون ماهیت واقعی ح‌کچ را می‌شناسد.

دامیان وایلد، معاون شهردار تی تری گالی، گفت که از تمرین‌کنندگان فالون گونگ حمایت می‌کند.

او با اشاره به بنرهای تمرین‌کنندگان گفت که اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری بسیار با ارزش و به همه ما مرتبط است. او مصمم است تا از تمرین‌کنندگان فالون گونگ حمایت کند و از سایر مقامات نیز خواست كه همین كار را انجام دهند و از نفوذ ح‌ک‌چ فاصله بگیرند.

ساکت ماندن همان همدستی با جنایتکاران است

فونگ نگوین و کیم توآ، رهبران جامعه ویتنامی، ضمن سخنرانی در این رویداد، نقض حقوق بشر در چین را محکوم کردند. کیم گفت که ساکت ماندن در مقابل این آزار و شکنجه شدید با همدستی با این جنایتکاران تفاوتی ندارد.

فونگ گفت که فالون گونگ یک روش مدیتیشن صلح‌آمیز است، اما ح‌ک‌چ 21 سال است که آن را تحت آزار و شکنجه قرار داده است. تا اینکه در زمان پاندمی ویروس کرونا جامعه بین الملل دانست که چگونه رژیم دروغ‌پراکنی می‌کند و به جهان آسیب می‌رساند. دولت استرالیا باید بیدار شود و محکومیت این نقض حقوق بشر در چین را با صدای بلند مطرح کند.

چائو هوین، فعال ضد استبداد گفت که سرکوب فالون گونگ برای مدتی طولانی ادامه داشته است. اگر مردم برای تغییر اوضاع هیچ اقدامی نکنند، ح‌ک‌چ همچنان به آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان بی‌گناه و سایر گروه‌ها ادامه می‌دهد. او از جامعه جهانی خواست تا اقدامی انجام دهند و به این مسئله رسیدگی کنند.

الدانا عباس، نماینده جامعه اویغور، جنایت برداشت اجباری اعضای بدن را به‌طور برجسته مطرح کرد. او گفت که این نسل‌کشی را نمی‌توان نادیده گرفت و افراد بیشتری باید دربارۀ اعمال بد ح‌ک‌چ مطلع شوند تا بتوان مانع عملکرد رژیم شد.