(Minghui.org) بیست‌ویک سال پیش، حزب کمونیست چین شروع به آزار و شکنجه وحشیانه تمرین‌کنندگان فالون گونگ کرد که طبق اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی می‌کنند. تمرین‌کنندگان در تمام این سال‌ها از طریق اعتراضات مسالمت‌آمیز در مقابل این سرکوب مقاومت کرده‌اند. اوکلند بزرگترین شهر نیوزیلند است و یک‌سوم جمعیت این کشور در محدوده شهر زندگی می‌کنند. تمرین‌کنندگان روز شنبه ۱۸ژوئیه۲۰۲۰، در خیابان کوئین، شلوغ‌ترین منطقه شهر راهپیمایی برگزار کردند.

این راهپیمایی از مرکز خیابان کوئین شروع شد و در انتهای این خیابان که منطقه شلوغی در مرکز شهر است، به پایان رسید. این نخستین باری بود که تمرین‌کنندگان در جایی راهپیمایی‌ را برگزار کردند که خودروی پلیسی راه را برای آنها باز می‌کرد و مسیرهای دو طرف خیابان کوئین را بست.

گروه مارش تیان گوئو با اجرای موسیقی با‌شکوه‌شان جلودار این راهپیمایی بود و پس از آن بخش‌هایی بودند که پیام‌های مختلفی ازجمله بزرگداشت سالگرد آزار و شکنجه در چین و جنبش بین‌المللی برای ترک ح‌ک‌چ را به تصویر می‌کشیدند. چینی‌های زیادی در بین تماشاگران حضور داشتند و برخی تصمیم گرفتند همانجا از ح‌ک‌چ و سازمان‌های جوانان وابسته به آن خارج شوند. برخی از چینی‌ها به تمرین‌کنندگان ‌گفتند: «ما از شما حمایت می‌کنیم.» برخی از آنها ‌گفتند که از سنین کم ح‌ک‌چ را نپذیرفته و هرگز به حزب یا انجمن‌های وابسته به آن ملحق نشده بودند.

راهپیمایی برای مقاومت در برابر آزار و شکنجه طولانی ۲۱ ساله فالون گونگ در چین

در تجمع قبل از راهپیمایی، چند تمرین‌کننده فالون گونگ درخصوص تجربیات شخصی‌شان صحبت کردند، درباره شکنجه‌های وحشیانه‌ای که به‌خاطر ایمان‌شان در چین متحمل شده بودند.

تمرین‌کنندگان شایسته والاترین تمجیدها هستند

باری ویلسون در این تجمع صحبت کرد.

باری ویلسون، رئیس شورای آزادی‌های مدنی اوکلند در این تجمع سخنرانی کرد. او در سخنانش گفت كه براساس یافته‌های اعلام‌شده ازسوی دادگاه مستقل خلق در سال گذشته در لندن نتیجه‌گیری شد كه ح‌ک‌چ سال‌ها است که اعضای بدن زندانیان عقیدتی را در مقیاس گسترده برداشت می‌کند. منبع اصلی این اندام‌ها از بازداشت‌شدگان فالون گونگ هستند. مقامات پزشکی در استرالیا به این نتیجه رسیدند که برداشت اجباری اعضای بدن هنوز هم در چین در‌حال انجام است، زیرا ارقام افشاشده ازسوی رژیم کمونیستی به مراتب کمتر از تعداد واقعی پیوندهایی است که انجام می‌شود.

آقای ویلسون گفت: «ح‌ک‌چ به شهروندان هنگ کنگ خیانت کرده و می‌خواهد کنترل تایوان را به دست گیرد. همچنین درحال آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ است. رژیم گروه‌هایی از مردم را جدا کرده و سعی در از بین بردن صداهای حاکی از آزادی و استقلال دارد.»

او از دولت نیوزیلند خواست تا به ح‌ک‌چ بگوید که از برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ دست بکشد و به شهروندان هنگ کنگ در نیوزیلند اقامت دائم دهد.

او با بیان اینکه تمرین‌کنندگان به‌خاطر سال‌ها سخت‌کوشی و پشتکار سزاوار والاترین تقدیر‌ها هستند، به سخنانش پایان داد.

ما برای پایان دادن به این آزار و شکنجه مسئولیت اخلاقی داریم

کری گور وکیل حقوق بشر در این تجمع صحبت می‌کند.

کری گور، وکیل حقوق‌بشر در نیوزیلند، طی سخنرانی‌اش در این تجمع گفت که سرکوب فالون گونگ به‌دست رژیم کمونیستی ۲۱ سال ادامه داشته است. مقیاس و دامنه آزار و شکنجه در تاریخ بی‌سابقه است.

آقای گور گفت: «به‌عنوان وكیل، یك‌بار از طرف تمرین‌کنندگان به من گفته شد كه از آنها نمونه خون گرفته شد، آزمایش ادرار، معاینه سینه (نوار قلب)، اشعه ایكس از اندامهای اصلی و غیره انجام شده است. این روش‌ها برای پیوند عضو است. این افراد تحت شکنجه جسمی و ذهنی و برخی نیز مورد تجاوز قرار گرفتند. این معاینات پزشکی در مقیاس گسترده نمی‌تواند برای بهبود سلامتی آنها باشد.»

آقای گور همچنین گفت: «از نظر مقیاس و دامنه [آزار و شکنجه]، اولین سابقه تاریخی که می‌توانم پیدا کنم، آزار و شکنجه یهودیان به دست نازی‌ها از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ است. اگر درکی اخلاقی، همدلی یا وجدان داشته باشیم، بنابراین همه ما برای پایان دادن به این آزار و شکنجه‌های هولناک مسئولیتی اخلاقی داریم.»

محکوم‌کردن ح‌ک‌چ به روندی جهانی تبدیل شده است

دینگ هاجیانگ، فعال دموکراتیک از چین، سخنانش را با اشتراک‌گذاری چگونگی تغییر نگرشش درباره فالون گونگ آغاز کرد. او گفت که تحت‌تأثیر تبلیغات ضد فالون گونگ ح‌ک‌چ، ابتدا درخصوص این روش معنوی درک نادرستی داشته است. او پس از عزیمت به نیوزیلند با این روش تزکیه آشنا شد و نگرش خود را تغییر داد.

او گفت: «بعد از آمدن به نیوزیلند با تمرین‌کنندگان واقعی فالون گونگ آشنا شدم. خانمی مسن هر یکشنبه مطالب اطلاع‌رسانی را در بازار توزیع می‌کرد. او ده‌ها سال است که این کار را انجام داده است. تمرین‌کنندگانی هستند که این تمرینات را انجام می‌دهند و در تمام اوقات در بیرون از کنسولگری چین اعتراضات مسالمت‌آمیز برگزار می‌کنند. انجام این کار برای یک یا دو روز یا حتی یکی دو ماه آسان است. اما دوام آن برای ۱۰ یا حتی ۲۰ سال یک شاهکار است. این خارق‌العاده است.»

«درک کردم که این افراد مهربان و بردبار و آسانگیر هستند. اگر همه در چین فالون گونگ را تمرین می‌کردند، جامعه بهتر به سمت پیشرفت می‌رفت.»

او همچنین درباره نفوذ ح‌ک‌چ در خارج از كشور صحبت كرد. گفت: «شما چه به سیاست اهمیت بدهید یا ندهید، تأثیر ویروس ووهان واقعی است. تأثیرش بر اقتصاد جهان بسیار قابل‌ملاحظه است. می‌خواهم به چینی‌های مقیم خارج از کشور توصیه‌ای کنم. اگر قبلاً تردید داشتید یا امیدوار بودید که از هر دو طرف چیزی کسب کنید، اکنون زمان ارزیابی اوضاع است. محکوم کردن ح‌ک‌چ اکنون به یک روند جهانی تبدیل شده است. از آن دوری کنید و در کنار عدالت بایستید.»

ما باید به‌عنوان شاهد این دوره به حمایت برخیزیم

آقا و خانم کوکر

دبورا کوکر صاحب یک شرکت مدیریت پروژه است. او و همسرش گاریک توقف کردند تا به صحبت‌های تمرین‌کنندگان گوش دهند که در تجمع برگزار‌شده آزار و شکنجه‌هایی را شرح می‌دادند که متحمل آنها شده بودند.

«شنیدم كه یكی از سخنران‌ها درباره برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان صحبت كرد که به‌دست ح‌ک‌چ و بدون رضایت آنها انجام می‌شود و ‌برای کسب سود به فروش می‌رسند. یادم آمد که وقتی در دبیرستان بودم از یک نمایشگاه اجزای بدن انسانی دیدن کردم که اعضای بدن، رگ‌های خونی، ماهیچه‌ها و غیره را نشان می‌داد. ما خیلی هیجان‌زده شدیم و فکر کردیم آن موضوعی علمی است و باید درباره‌اش بدانیم. پس از آن فهمیدیم که بیشتر این اعضای بدن از زندانیان در چین گرفته شده بودند. در جهان امروز و در کشوری مانند چین، چنین اتفاق وحشتناکی همچنان رخ می‌دهد. برای این قربانیان بسیار ناراحتم. «ح‌ک‌چ واقعاً غیرقابل تحمل است. چندی پیش شیوع ویروس کرونا در چین رخ داد، اما رژیم سکوت کرد که منجر به پاندمی جهانی شد. اینگونه اقدامات خودخواهانه است. آنها به میلیون‌ها چینی اجازه می‌دهند تا به سراسر جهان سفر کرده و این بیماری را منتقل کنند. این اشتباه است. علاوه‌بر این، موضع خشن آنها در هنگ کنگ در طول ویروس کرونا باعث تعجب انسان می‌شود که این چیست، چرا اکنون این اتفاق می‌افتد؟»

این زوج قتل‌عام دانشجویان در میدان تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹ را یادآوری کردند. مادر خانم کوکر همکاری داشت که چینی بود. همسرش، که مدرس دانشگاه در چین بود، پس از این قتل‌عام دستگیر و ناپدید شد. وحشتناک بود.

خانم کوکر گفت: «برخی از ما شخصاً وحشیگری رژیم را تجربه کرده‌ایم، درحالی‌که برخی دیگر با چشمان‌شان شاهد آن بوده‌اند. به‌عنوان شاهد در چنین زمان‌هایی، وظیفه داریم از طرف کسانی که نمی‌توانند قدم پیش گذارند، چنین کاری انجام دهیم.»

تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحسین‌برانگیز هستند

لین و کریس

لین و کریس، زن و شوهر، گفتند که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحسین می‌کنند.

لین گفت: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ وقایع وحشتناک بسیاری را پشت‌سر گذاشته‌اند. با‌این‌حال در مقابل سرکوب به‌طور مسالمت‌آمیز و مثبت مقاومت می‌کنند. به نظر من واقعاً تحسین‌برانگیز است. چنین مقاومت صلح‌جویانه‌ای بسیار قدرتمند است. فعالیت‌های شما نه تنها آموزنده و آگاهی‌دهنده بلکه سرگرم‌کننده نیز هست. شما شور، درک و شعور را نشان داده‌اید. این قابل‌توجه است.»

«ما در کیویس (نیوزیلند) به دنیا می‌آییم و زاد و ولد می‌کنیم. هرکسی می‌تواند اعتقادات و افکار خودش را داشته باشد. مثل این است که جزئی از کل زندگی ما بوده است. از نظر نیوزیلندی‌ها، مدیتیشن فرد را سالم نگه می‌دارد. به همین دلیل است که بسیاری از افراد این کار را انجام می‌دهند. نمی‌توانم درک کنم که چرا رژیم کمونیستی افرادی را که مدیتیشن انجام می‌دهند مورد آزار و شکنجه قرار می‌دهد. ما در این کشور در انجام آنچه که می‌خواهیم آزاد هستیم. ما این‌گونه ناپدید نمی‌شویم.»

شوهرش گفت كه دولت باید پذیرای چنین افرادی باشد كه از این مشكلات در چین رنج می‌برند و شهروندان نیوزیلند را از رفتن به چین برای پیوند اعضای بدن باز دارد.

او گفت: «اکنون که می‌دانم این اعضای بدن از کجا آمده‌اند، هرگز برای انجام چنین اعمالی به چین نمی‌روم. بنابراین درست مانند فعالیت‌های امروز، باید به افراد بیشتری درباره آن اطلاع دهید. روش‌های بیشتری برای جلب توجه مردم بیابید. فکر می‌کنم گروه مارش عالی است. هرگز چنین گروه تماشایی را ندیده‌ام. بسیاری از مردم برای تماشای اجرای آنها توقف کردند. بسیار جذاب است.»

نمایش باشکوه گروه مارش قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهد

جایلیکا نیکولز (سمت راست) عاشق گروه راهپیمایی تیان گوئو بود.

جایلیکا نیکولز از اشتراک‌گذاری نظراتش درباره این رویداد بسیار هیجان‌زده بود.

«قبلاً درباره این چیزها [قساوت‌های انجام‌شده به دست ح‌ک‌چ] نمی‌دانستم. قبلاً این دادخواست را امضاء کرده‌ام. چه کار دیگری می‌توانم برای کمک به این افراد انجام دهم؟ این را در صفحه رسانه‌های اجتماعی‌ام به اشتراک می‌گذارم و به دوستانم توصیه می‌کنم پیام مذکور را برای دیگران ارسال کنند.»

او در ادامه گفت: «فکر می‌کنم عالی است که در خیابان کوئین راهپیمایی برگزار می‌کنید. افراد زیادی اینجا هستند و خواهند پرسید: «این چیست؟ آنها بنرهای شما را می‌بینند، بروشورها را می‌خوانند و وقتی به خانه می‌روند، اطلاعات بیشتری درباره آن کسب می‌کنند. گروه مارش توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کرده است. لباس آنها و موسیقی‌ای که اجرا کردند بسیار عالی است. آنها آرام به نظر می‌رسند اما اجرای‌شان قدرتمند است. چهره‌های جوانی را در گروه می‌بینم. آرام هستند. جوانان باید درباره‌اش بدانند.»

خانمی از آمستردام پس از اجرای گروه نزد تمرین‌کنندگان آمد تا از آنها تشکر کند. او درحالی‌که اشک در چشمانش جمع شده بود تشکر کرد.

«به‌خاطر اجرایی که داشتید بسیار سپاسگزارم. کاری شگفت‌انگیز انجام دادید. من دادخواست‌تان را امضاء می‌کنم و وب‌سایت شما و همچنین اطلاعات را با دوستانم به اشتراک می‌گذارم. هر کاری که انجام داده‌اید دنیا را تغییر خواهد داد. بسیار تحت‌تأثیر کارهای شما قرار گرفته‌ام.»