(Minghui.org) رسانه‌های خبری در چین سانسور می‌شوند، اما هنوز می‌توان از گزارش‌های فیلتر‌شده‌ای که مطابق روایت‌های ح‌ک‌چ است، نگاهی اجمالی به آزار و شکنجۀ وحشیانه حزب کمونیست چین انداخت.
بانویی چینی، ساکن ژاپن، برای پیوند قلب با هواپیما به کشور چین رفت. طی 10 روز چهار قلب، یکی پس از دیگری، برایش فراهم شد. مقاله‌ای با عنوان «مدارک بیشتر درباره سیستم "اعضای بدن بر اساس تقاضا" در چین» در تاریخ 13اوت در نشنال ریویو منتشر و در آن گزارش شد:همانطور که این خبر به‌طور گسترده‌ای در چین گزارش می‌شد و مملو از لاف‌زنی درباره عرضه فراوان اعضای بدن در این کشور بود، متخصصان پزشکی شروع به زیرسؤال‌بردن منبع این اعضا کردند.
وسلِی جی‌اسمیت در این مقاله نوشت: «چین بارها و به‌طور موثقی به برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان سیاسی، معمولاً برای بازار سیاه، متهم شده است که در آن خارجی‌های ثروتمندِ نیازمند به جراحی پیوند عضو به آنجا می‌روند و زندگی خود را به قیمت گرفتن جان شخصی دیگر، خریداری می‌کنند. این تجارتی شیطانی است و چیزی است که جامعهٔ بین‌الملل باید از چنین تجارتی با چین اجتناب کند.»
نشنال ریویو در مقاله خود به مقاله دیگری استناد کرد با عنوان «4 قلب در 10 روز: بانک اعضای بدن "بر اساس تقاضای چین" نگرانی‌ها را درباره برداشت اجباری اعضای بدن افزایش می‌دهد» که در 11اوت در اپک تایمز منتشر شد. آن با استناد به این مقاله، عرضه اعضای بدن براساس تقاضا به بانوی مذکور را مدرک جدیدی بر برداشت اجباری اعضای بدن در چین در نظر گرفت. تورستن تری، مدیرعامل پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH)، گفت که بیماران در ایالات متحده معمولاً حدود 6.9 ماه صبر می‌کنند تا قلبی مناسب را بیابند. این بدان معنی است که در ایالات متحده پیداکردن چهار قلب برای یک فرد، به بیش از دو سال زمان نیاز دارد.
اما این کل ماجرا نبود. مقاله اپک تایمز اشاره می‌كرد كه نيمي از جمعيت آمريكا يا بيش از 156ميليون بزرگسال، به اهداي اعضای بدن خود پس از مرگ رضایت داده‌اند، اما در چین، درکل مردم به‌دلایل فرهنگی تمایلی به اهدای عضو ندارند و سیستم اهدای عضو داوطلبانه به‌ندرت در چین کار می‌کند.
تری توضیح داد دسترسی آسان به چهار قلب برای یک بیمار در زمانی کوتاه نشان می‌دهد که این اعضای بدن ازطریق «سیستم بر اساس تقاضا» تهیه شده‌اند. تعداد دوبرابر پیوندهای ریه که رسانه‌های چینی به‌طور گسترده‌ای گزارشش کرده‌اند، از این فرضیه بیشتر پشتیبانی می‌کند. اتان گاتمن، تحلیلگر چین در این حوزه، گفت که پیام چنین پوشش رسانه‌ای در چین این است که «ما اعضای بدن داریم. آنها مطمئن هستند. به اینجا بیایید. چین برای تجارت آزاد است.»
گاتمن در کتاب خود با عنوان قتل‌عام که در سال 2014 منتشر شد، شهادت آن دسته از مقامات ارشد پلیس و پزشکان چینی را مستند ساخت که جنایات برداشت اعضای بدن را تأیید یا در آن مشارکت کرده بودند. او طی مصاحبه با پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن، گفت كه بسیاری از مردم سؤال كرده‌اند چرا ح‌ک‌چ مرتکب چنین جنایاتی می‌شود. گاتمن برای پاسخ به این سؤال، تجزیه‌‌وتحلیل گسترده‌ای انجام داد و یافته‌های خود را در این كتاب مستند كرد.
او در مصاحبه‌اش گفت: «هیچ چیزِ احمقانه‌ای درباره چنین سؤالاتی وجود ندارد. در حقیقت، این معضل اصلی‌ای است که کتابم به بررسی‌اش می‌پردازد. شش فصل از ده فصل کتابم به این موضوع اختصاص یافته است که چگونه و چرا سرکوب فالون گونگ همچنان بدتر و بیشتر از کنترل خارج شد.»
مشابهاً اسمیت نیز به این مسئله معتقد است که اخلاقیات نقشی اساسی را ایفا می‌کند. او در مقاله نشنال ریویو نوشت: «رهبران استبداد که برای زندگی و جان انسان احترام قائل نیستند، برای اداره بخش تولیدات صنعتی خود در کار اجباری یا برده‌داری درگیر می‌شوند و اقلیت‌های مذهبی را سرکوب می‌کنند، نمی‌خواهند نگران محدودیت‌هایی مانند اخلاقیات و نجابت اساسی انسانی باشند.»
او در نهایت این‌طور نتیجه‌گیری کرد: «کار آنها این است. اما نقش ما و کاری که انجام می‌دهیم این است که اجازه می‌دهیم از دست عواقب کارشان شانه خالی کنند.»
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه برداشت اعضای بدن
