(Minghui.org) در 16اوت2020 گردشگران زیادی در میدان آزادی  و حقوق بشر حضور داشتند، به‌لطف این میدان مکان ایده‌آلی برای مشاهدۀ برج ایفل پاریس فراهم شده است.

تمرین‌کنندگان برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه مداوم در چین؛ فعالیت‌هایی را در میدان آزادی و حقوق بشر در پاریس برگزار می‌کنند.

افراد زیادی به‌سمت پوسترهای نمایش اطلاعات فالون گونگ جلب شدند.

گردشگران برای آگاهی از آزار و شکنجه توقف می‌کنند.

گردشگران دادخواست پایان دادن به آزار و شکنجه را امضاء می‌کنند.

گردشگرانی که به‌سوی موسیقی دلپذیر تمرینات فالون دافا جلب شدند، در مقابل غرفه اطلاع‌رسانی تمرین‌کنندگان ایستادند. برخی پوسترهای نمایش اطلاعات خواندند در حالی که دیگران بی‌صدا ایستاده بودند و نمایش تمرینات را  تحسین می‌کردند. زوج جوان فرانسوی برای انجام تمرینات به تمرین‌کنندگان پیوستند.

مرگم زرگویت(خانم مشکی‌پوش) و همسرش علی بائویتیته (مرد مشکی‌پوش)، تمرینات فالون دافا را امتحان می‌کنند.

خانمی به نام مرگم زرگویت دانشجوی رشته حسابداری و همسرش علی بائویتیته که در صنعت فناوری اطلاعات کار می‌کند، توجه‌‌شان به  موسیقی تمرینات  جلب شد و توقف کردند. سپس برای انجام تمرینات به تمرین‌کنندگان پیوستند. خانم زرگویت گفت: «تمرینات بسیار آرامش بخش هستند. میدان انرژی عالی و بزرگی را احساس کردم. امیدواریم که محل تمرینی را در نزدیکی محل زندگی‌مان پیدا کنیم تا بتوانیم تمرینات را هر هفته انجام دهیم. واقعاً خوشحالم که این فرصت را برای یادگیری تمرینات دارم.»

دوستان الکس دلین و جرمی تورگروسا  دادخواست پایان دادن به جنایات در چین را امضاء کردند.

الکس دلین صاحب کسب‌و‌کاری در پاریس است که پس از خواندن پوسترهای نمایش اطلاعات، دادخواست تمرین‌کنندگان را امضاء کرد. او گفت: «من این روش را نمی‌شناختم، اما شخصی پس از شروع تمرین فالون دافا به مدت یک دهه محبوس بود و بی‌رحمانه شکنجه شد و اعضای بدنش بدون رضایتش برداشته شد. نمی‌توانم ببینم چنین چیزی اتفاق افتاده است و هیچ کاری انجام ندهم.»

یکی از دوستان الکس، جرمی تورگروسا، افزود: «تازه همین امروز فهمیدم که می‌توان به‌دلیل انجام تمرین مدیتیشن زندانی شد، گرچه به کسی آسیب نرسانی. شکنجه و برداشت اجباری اعضای بدن که در چین اتفاق می‌افتد، مرا بسیار ناراحت می‌کند.»

آقای وانگ لونگ‌منگ اهل چین است و به‌دلیل شرکت در تظاهرات دانشجویی میدان تیان‌آنمن در سال 1989 مجبور به فرار از چین شد. او آن روز در میدان آزادی و حقوق بشر بود و گفت: «برای من، فالون گونگ نوعی اعتقاد مذهبی است. قانون اساسی چین آزادی مذهبی را مجاز می‌داند اما در واقع هر سازمان قدرتمندتر از حزب کمونیست چین، سرکوب خواهد شد. من این را در سال 1999 دیدم که جیانگ زمین در قدرت بود. آن زمان من در آمریکا بودم. من و دوستانم در ایالات متحده که در اعتراض دانشجویی 1989 نیز شرکت داشتیم، از فعالیت‌های فالون گونگ حمایت کرده‌ایم.»

او به تمرین‌کنندگان گفت که بودایی است و در زمان تحصیل در خارج از کشور با آموزه‌های مسیحی نیز آشنا شده است. «می‌توانم با آموزه‌های فالون دافا: حقیقت، نیکخواهی، بردباری ارتباط برقرار کنم. حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) دلیلی ندارد که آنها را غیرقانونی اعلام کند، این سرکوبی بی‌رحمانه است. برداشت اعضای بدن از حداقل‌ معیارهای انسان بودن نیز پایین‌تر است و غیرقابل تحمل است.» او گفت در تمام این سالها از فالون گونگ حمایت کرده است. «گروهی از ما که قربانیان کشتار چهارم ژوئن بودند درگذشته‌اند. کسانی که زنده هستند هنوز برای دموکراسی در چین می‌جنگند. فالون گونگ به‌عنوان یک گروه مقاوم‌ترین است.» او فکر می‌کند که با توجه به شرایط فعلی چین و موقعیت بین المللی آن، سقوط ح‌ک‌چ اجتناب‌ناپذیر است. «این به‌لطف فالون گونگ است. آن نتیجه تلاش طولانی مدت آنها در مقاومت علیه آزار و شکنجه است.»

شخصی به نام آلن که کارشناس حقوقی است پس از خواندن پوسترهای نمایش اطلاعات تمرین‌کنندگان، دادخواست توقف برداشت اجباری اعضای بدن را  امضاء کرد. «برداشت اعضای بدن بدون رضایت و قیمت‌گذاری بر هر قسمت، این قتل است! و این کشتن یک انسان سالم است. این وحشتناک است. چه پزشکی می‌تواند چنین کاری انجام دهد؟» هنگامی که فهمید برداشت اجباری اعضای بدن توسط ح‌ک‌چ با مجوز دولت است، حیرت‌زده شد. «واقعاً نمی‌توانم درک کنم چنین روش صلح‌آمیزی را... به کسی آسیب نمی‌رساند ... چرا این تمرین ممنوع است؟ اعضای بدن آنها برداشته شده و برای سود فروخته می‌شود؟ من باید دادخواست را امضاء کنم تا جلوی چنین قساوت‌هایی گرفته شود.» او قدری مطالب اطلاع‌رسانی را با خود برد و گفت قطعاً آن را خواهد خواند.

زنی به نام ساندرین که در بخش پزشکی کار می‌کند و نیز همسرش، این دادخواست را امضاء کردند. او گفت: «من این را امضاء می‌کنم زیرا فرقی نمی‌کند چه کسی باشید، فرانسوی، چینی یا هر ملیت دیگری، افراد باید از حق دموکراسی و آزادی برخوردار باشند. می‌دانم که چین  کشوری کمونیستی است اما از آنچه امروز می‌بینم، این روشی مانند یوگا است. هیچ آسیبی به دیگران و جامعه نمی‌رساند. فکر می‌کنم دولت چین باید به مردم آزادی تمرین این روش تزکیه را بدهد.»