چگونه حزب کمونیست چین مردم شین‌جیانگ را سرکوب می‌کند

(Minghui.org) منطقۀ خودمختار شین‌جیانگ (سین کیانگ) از زمانی که چن چوان‌گوئو به سمت رئیس حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) استان منصوب شد، تبدیل به یک استان پلیسی شده است. تحت فرمان او، ساکنان شین‌جیانگ تحت نظارت شدید قرار گرفته‌اند، درحالی‌که بسیاری از اقلیت‌های قومی به اردوگاه‌های کار فرستاده شده‌اند و بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر باورشان تحت آزار و شکنجۀ شدید قرار گرفته‌اند.

استان پلیسی

وقتی چن چوان‌گوئو در سال2016 در شین‌جیانگ به سمت خود منصوب شد، او سیستم به‌اصطلاح «مدیریت شبکه‌ای» را ایجاد کرد که توسط آن استان به بخش‌های متعددی (شبکه یا سلول) تا سطحی به کوچکی خیابان تقسیم شد، درحالی‌که هر قسمت توسط یک کمیته محله (شِگو) مدیریت می‌شد. هدف این بود که نظارت مستقیم و ازنزدیک بر جامعه ایجاد شود.

در چین، کمیته‌های محله پایین‌ترین سطح مدیریتی دولت هستند. اما در شین‌جیانگ به آنها قدرت وسیع‌تر و اغلب بدون کنترلی داده می‌شود. هر کمیته محله 20 تا 30 کارمند دارد که مسئول 5 الی 10هزار نفر از ساکنین می‌باشد.

کارکنان کمیته محله اغلب فارغ‌التحصیلان جدید و بدون تجربۀ کاری دانشگاه‌ها و افراد بی‌کاری هستند که به‌دنبال کار موقت می‌گردند. این افراد عموماً هیچ آشنایی و ایده‌ای از قانون کار ندارند. آنها فقط از دستورات ح‌ک‌چ پیروی می‌کنند. اما آنها تقریباً تمام جنبه‌های زندگی مردم را کنترل می‌کنند، از دریافت مجوز ازدواج گرفته تا رفتن به مدرسه، از مجوز کسب‌وکار تا امنیت عمومی و از پیشگیری آتش‌سوزی تا مراقبت از محیط‌زیست.

برای مثال، برای اینکه کسی به اردوگاه بازداشت فرستاده شود، نیاز به تأیید هیچ سازمان دولتی نیست. کمیته محله صرفاً گزارشی می‌نویسد و با امضای رئیس کمیته، پلیس برای فرستادن آن شخص به اردوگاه اعزام می‌شود.

کمیته‌های محله همچنین هنگام پایان یافتن دورۀ محکومیت افراد حرفی برای گفتن دارند. اگر آنها مدارک لازم برای پذیرش یک زندانی تازه آزادشده را امضاء نکنند، آن فرد باید در زندان بماند.

به‌خاطر اینکه کمیته‌های محله می‌توانند تمام تشریفات قانونی را دور بزنند، آنها پلیس را قادر ساختند که میلیون‌ها نفر را در چند سال کوتاه به اردوگاه‌های بازداشتی ارسال کنند. شین‌جیانگ به‌خاطر کمیته‌های محلۀ همیشه موجود و قدرت توسعه‌یافتۀ پلیس تبدیل به استانی پلیسی شده است.

حتی پیش از پاندمی کوئید19، برای کنترل و نظارت بر رفت‌وآمد مردم، مخصوصاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ و دگراندیشانی که مسئولان آنها را «عناصر بی‌ثبات» درنظر می‌گیرند، صدها نقطۀ کنترلی بین تمام شهرها و شهرستان‌های شین‌جیانگ تأسیس شده بود.

اگر هرکدام از این افراد از یک ایستگاه کنترلی عبور می‌کردند، هشداری ایجاد و آن شخص بازداشت می‌شد. ادارۀ امنیت عمومی هزاران ایستگاه پلیس به فاصلۀ 500متر از یکدیگر در تمام خیابان‌های داخل شهرها ایجاد کرده است. هدف این است که طی مدت یک دقیقه پلیس در هرنقطۀ شهر حضور داشته باشد.

تحت چنین حکومت ترس و وحشتی، بسیاری از ساکنان دگراندیش شین‌جیانگ تصمیم گرفتند به خارج از این منطقه نقل‌مکان کنند. براساس آمار دولتی، بیش از 500هزار نفر از چینی‌های قوم هان طی 18سال گذشته از شین‌جیانگ نقل مکان کرده‌اند. وقتی دولت متوجه شد که درصد مردم هان و اویغور به‌شدت تغییر کرده است، محدودیت‌هایی وضع شد تا مانع خروج مردم از شین‌جیانگ شوند. همچنین دولت به‌طور فعال افرادی از قومیت هان از سایر استان‌ها را برای مشاغل دولتی در شین‌جیانگ استخدام می‌کند.

آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ

پس از منصوب شدن چن چوان‌گوئو، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در شین‌جیانگ با آزار و شکنجۀ شدید مواجه شدند. بسیاری از تمرین‌کنندگان بازداشت و حبس شده‌اند. در سال‌های اخیر، کمیته‌های محله نقش فعال‌تری در این آزار و شکنجه ایفاء کرده‌اند. برای مثال تمرین‌کنندگان فالون گونگ باید هفته‌ای یک بار به کمیته محله گزارش کنند؛ باید در مراسم بالا بردن پرچم ح‌ک‌چ شرکت کنند؛ یک بار در هفته در به‌اصطلاح «جلسۀ مطالعه» شرکت کنند؛ و باید هر هفته یک «گزارش افکار» به کمیته محله تحویل دهند.

کارمندان بیشتری به کمیته‌های محله‌ای که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در آنها زندگی می‌کنند اختصاص داده می‌شود. آنها به‌طور اتفاقی منازل تمرین‌کنندگان را کنترل و جستجو می‌کنند؛ برای تهدید و ارعاب تمرین‌کنندگان به محل کار آنها می‌روند و مانع خروج تمرین‌کنندگان از محله می‌شوند. گفته شده است که آنها تمرین‌کنندگان را تهدید به بازداشت می‌کنند یا اینکه اطلاعات کارت شناسایی آنها را برای شناخت چهره در شبکۀ پلیس وارد می‌کنند تا رفت و آمدشان دائماً توسط هزاران دوربین نظارتی نصب‌شده در اطراف منطقه ثبت شود. کمیته‌های محله به‌گونه‌ای از پلیس بدتر هستند، چراکه آنها درخصوص حقوق بشر اولیه، ترس و تردید حتی کمتری دارند.

به‌تازگی حدود یک ماه پیش، کمیتۀ امور سیاسی و حقوقی اورومچی، سازمانی فراقانونی با وظیفۀ آزار و شکنجۀ فالون گونگ، تعداد زیادی مطالب تبلیغاتی با مضامین افتراآمیز نسبت به فالون دافا چاپ کرد. آنها قصد داشتند کمپین بزرگی در تمام کمیته‌های محله راه بیندازند تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار به انکار باورشان کنند.

پس از اینکه در 9ژوئیه دفتر کنترل منابع خارجی وزارت خزانه‌داری ایالات متحده تحریم‌هایی را علیه چِن چوان‌گوئو به‌خاطر «ارتباطش با نقض شدید حقوق بشر علیه اقلیت‌های قومی در شین‌جیانگ» وضع کرد، این برنامه به‌هم خورد.

اولین مورد مظنون ویروس کرونا در 10ژوئیه گزارش شد. در 17ژوئیه موارد مبتلا مربوط به موج دوم به 17 مورد رسید. چند ساعت بعد، سه شهر اورومچی، تورپان و کاشگر وارد قرنطینه شدند.

فرهنگ سنتی چین براین باور است که در پی اقدامات بد حاکمان اغلب فجایعی روی خواهد داد. شاید موج دوم ویروس کرونا در شین‌جیانگ هشداری به چن چوان‌گوئو و سایر مقامات ح‌ک‌چ درخصوص آزار و شکنجۀ اقلیت‌های قومی و تمرین‌کنندگان فالون گونگ باشد.

ما خواستار پایان یافتن این سرکوب هستیم و امیدواریم که ساکنان شین‌جیانگ بتوانند آزادانه باورشان را تمرین کنند.