(Minghui.org) فالون دافا، که به فالون گونگ نیز معروف است، یک تمرین معنوی است که مبتنی بر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. در طول دهه 1990، این تمرین محبوبیت گسترده‌ای در چین پیدا کرد. اما حزب کمونیست چین برای از بین بردن فالون گونگ در 20ژوئیه1999 کمپین گسترده سرکوب را آغاز کرد. این آزار و شکنجه تا به امروز نیز ادامه دارد و منجر به این شده است که بسیاری از تمرین‌کنندگان به‌دلیل ایمان خود زندانی و شکنجه شوند. حداقل هزاران نفر در اثر چنین شکنجه‌هایی کشته شده‌اند. گزارشی توسط گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره شکنجه در سال 2006 نشان داد که دو سوم موارد شکنجه ذکر شده برای چین مربوط به تمرین‌کنندگان فالون گونگ است. هم روش شکنجه جسمی و هم روحی در دستور کار مسئولین قرار گرفته است تا در طی فرآیند به اصطلاح تبدیل، تمرین‌کنندگان را مجبور به انکار اعتقاد خود کنند. مسئولین سطح پایین ترغیب می‌شوند که از طریق ارائه جوایزی از قبیل ارتقاء شغلی و پاداش به مأموران پلیس و زندانبانان، کارآیی‌شان را در تبدیل افزایش دهند.
وب‌سایت مینگهویی تأیید کرده است که از 10ژوئیه2019، حداقل 86،050 تمرین‌کننده دستگیر شده‌اند. 28143 نفر به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شده‌اند. 17،963 نفر به زندان محکوم شده‌اند. 18،838 به مراکز شستشوی مغزی منتقل شده‌اند. و 809 نفر در بیمارستان‌های روانی محبوس شده‌اند. مینگهویی همچنین 519،040 مورد شکنجه را ثبت کرده است. در طی این آزار و شکنجه در دو دهه گذشته، تعداد بی‌شماری از تبعیض، اخراج از کار، از دست دادن درآمد، ضربه روحی، فروپاشی خانواده، آسیب دیدگی، معلولیت و مرگ رنج برد‌ه‌اند.
موارد زیر نمونه کوچکی از روش‌های شکنجه‌ای است که توسط مسئولین چینی روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ اِعمال شده است.
فرو کردن چوب‌های بامبو در زیر ناخن
آقای جی گوانگجویی، مهندسی در شهر هفی، استان آنهویی، در 28مارس2017 دستگیر شد. مأموران او را به اداره پلیس محلی بردند و در آنجا در طی بازجویی به شدت شکنجه شد. مأموران چوب‌های بامبو را زیر ناخن‌هایش فرو کردند، به سر و سینه‌اش ضربه زدند و یکی از مأموران از پشت دستانش را دور گردنش قرار داده و محکم فشار می‌داد. او در حال حاضر به دلیل امتناع از انکار فالون گونگ در حال گذراندن دوره حبس 4 ساله است.
برادرش آقای جی گوانجیه و خواهرش خانم جی گوانگشیونگ، که هر دو نیز فالون گونگ را تمرین می‌کنند، به‌خاطر ایمان‌شان چندین بار بازداشت و زندانی شدند. هر دو پس از سال‌ها آزار و شکنجه در سال 2012 درگذشتند.
بازآفرینی شکنجه: فروکردن چوب‌های بامبو در زیر ناخن‌ها
بستن با طناب
مأموران به تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی در زندان گونگژولینگ در استان جیلین شوک الکتریکی وارد می‌کردند و به‌عنوان نوعی شکنجه آنها را باطناب می‌بستند. مأموران معمولاً از باطوم‌های الکتریکی برای شوک وارد کردن به تمرین‌کنندگان تازه پذیرفته شده استفاده می‌کنند. وقتی این امر نتواند ایمان آنها را متزلزل کند، مأموران آنها را در موقعیت عذاب‌آوری می‌بندند که اغلب باعث آسیب دائمی به جسم‌شان می‌شود.
تمرین‌کنندگان مجبور می‌شوند پاهای خود را به حالت ضربدر دربیاورند و دستانشان را پشت کمرشان به هم می‌پیچاندند. سپس از یک طناب ضخیم و بلندی برای بستن پای تمرین‌کنندگان استفاده می‌شود و سپس بدن‌شان را در موقعیت صلیب قرار می‌دهند تا دستانشان را از پشت ببندد. وقتی مأموران طناب را می‌بستند، سرتمرین‌کنندگان را تا حد ممکن پایین می‌آورند.
این روش باعث مشکلات تنفسی می‌شود و مأموران تمرین‌کنندگان را فقط در زمان صرف وعده‌های غذایی و استفاده از سرویس بهداشتی باز می‌کنند. برخی از تمرین‌کنندگان تا نُه ماه به‌همین شکل بسته بودند.
براساس گزارش‌های تهیه شده توسط وب‌سایت مینگهویی، آقای ما ژان فانگ ساکن شهر جیلین، استان جیلین، یک سال پس از دستگیری، در 7مه2012 زیر شکنجه کشته شد. یکی دیگر از ساکنان استان جیلین، آقای کای فوچن، در سلول انفرادی زندانی شد و مأموران با باطوم الکتریکی به سر و نواحی حساس بدنش شوک وارد کردند. او در 15سپتامبر2010 زیرشکنجه کشته شد.
دستبندزدن و آویزان کردن
خانم میائو شیائولو، ساکن یکی از شهرهای چی‌چی‌هار، استان هیلونگ‌جیانگ، دستگیر و به پنج سال حبس در زندان زنان هیلونگ‌جیانگ محکوم شد که آنجا تحت خوراندن اجباری، ضرب و شتم، انجماد و بسیاری از دیگر انواع آزار جسمی قرار گرفت.
یک روز در ژوئیه2004، دستانش را پشت کمرش دستبند زدند و او را آویزان کردند به‌طوری که فقط انگشتان پایش زمین را لمس می‌کرد. دستانش بی‌حس شد و از هوش رفت. هنگامی که مأموران او را پایین کشیدند، دستبندها گوشت دستش را بریده بود و باعث خونریزی مچ دستش شده بود. این شکنجه منجر به بی‌اختیاری‌اش شد و قسمت پایین بدنش با ادرار خیس شد.
خانم میائو به‌دلیل شکنجه دچار ناتوانی شد، اما او تا نوامبر 2006 آزاد نشد. او صرفاً یک ماه قبل از پایان دوره حبسش به قید ضمانت پزشکی آزاد شد. وضعیت سلامتی‌اش پس از بازگشت به خانه همچنان روبه‌وخامت گذاشت و در مارس2008 در سن 43 سالگی درگذشت.
نشستن روی یک چارپایه کوچک
نشستن روی یک چارپایه کوچک روش شکنجه‌ای است که به‌طور گسترده‌ای علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌ها استفاده می‌شود. این مجازات به‌ظاهر بی‌خطر اما در واقع بسیار دردناک است. نشستن طولانی مدت در یک وضعیت ثابت اغلب منجر به چرک کردن باسن و ورم پا می‌شود که گاهی منجر به آسیب‌های دائمی می‌شود.
خانم لی شیوشیانگ، ساکن جیلین، ساکن استان جیلین ، در سال 2015 دستگیر و به زندان زنان جیلین محکوم شد. در ژوئیه و اوت2019، خانم لی مجبور شد روی یک چارپایه کوچک که فقط 15 سانتی‌متر ارتفاع داشت و نشیمن آن 17 در 22 سانتی‌متر بود، بنشیند. به او دستور داده شد که بدن خود را صاف نگه دارد و بین بالاتنه و پاهای خود زاویه 90 درجه را حفظ کند. زندانیان تکه‌ای کاغذ بین پاهای او قراردادند و او را مجبور کردند که پاهای خود را کنار هم نگه دارد. اگر کاغذ می‌افتاد، زندانیان از او نیشگون می‌گرفتند یا به او توهین می‌کردند. او فقط چهار بار در روز اجازه استفاده از توالت را داشت. اجازه شستشو، استحمام و تعویض لباس را نداشت.
علاوه بر روش‌های شکنجه‌ای که در بالا ذکر شد، تمرین‌کنندگان را با اتوی داغ می‌سوزاندند، با باطوم‌های الکتریکی ولتاژ بالا به آنها شوک وارد می‌کردند و آنها را از خواب، غذا و استفاده از توالت محروم می‌کردند. کارمندان حقوق بشر بیش از 100 روش شکنجه را که علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده شده است ، گردآوری کرده‌اند.
آقای وانگ شوانگمو از استان جیانگسو در 3اکتبر2017 به‌دلیل طرح شکایت کیفری علیه جیانگ زمین، رهبر سابق رژیم کمونیستی چین که در سال 1999 دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، دستگیر شد. بعداً به آقای وانگ یکسال و شش ماه حبس داده شد و برای گذراندن دوره حبسش به زندان هونگزهو فرستاده شد. مأموران آنجا سعی می‌کردند آقای وانگ را تحت فشار قرار دهند تا از ایمان خود صرف‌نظر کند. هنگامی که او امتناع کرد، آنها با اسپری، آب فلفل به او پاشیدند، قلم‌ها و میخ‌های تیز در بدنش فرو کردند و او را مجبور کردند که هر روز ساعت‌های طولانی روی چارپایه کوچک بنشیند. آنها همچنین دو بار و هر بار به مدت یک ماه او را در ژاکت دیوانگان بستند.
در بازداشتگاه موچی در مغولستان داخلی، مأموران سیستمی را برای شکنجه تمرین‌کنندگان ایجاد کردند. به‌عنوان مثال، تمرین‌کنندگان را با زنجیرهای فلزی به تخت می‌بستند، آنها را با آب یخ خیس می‌کردند تا زمانی که فرد بی‌هوش می‌شد، چوب‌های بامبو را بین انگشتان پا فرو می‌بردند و آنها را مجبور می‌کردند که زنجیر چرخ‌های سنگین (24 کیلوگرمی) و غیره بپوشند. در نتیجه، چند تمرین‌کننده مستقیماً زیر شکنجه کشته شدند، اما هیچ کسی به‌خاطر مرگ آنها پاسخگو نبود.
مقالات مرتبط: مردی اهل جیانگسو در حالی که به‌خاطر ایمانش زندانی شده بود تحت شکنجه قرار گرفتگزارش آزار و شکنجه آقای جی گوانجیه از شهر هِفی، استان آنهویی قبل از مرگشخانواده خانم ژانگ لانپینگ پس از آزار و شکنجه مداوم توسط رژیم کمونیستی ازهم‌پاشیده شدمهندس اهل آنهویی به‌دلیل اعتقادش به مدت چهار سال زندانی شدتمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان گونگژولینگ تحت شکنجه شوک الکتریکی و بستن با طناب قرار گرفتندآشکار شدن جزئیات جدید درباره آزار و شکنجه تمرین‌کننده فالون گونگ که ۱۱ سال پیش درگذشت
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه روش‌های شکنجه جسمانی
