(Minghui.org) من یک تمرین‌کننده فالون دافای اهل چین هستم. یک سال است که در ایالات متحده ساکن هستم. چند هفته پیش در پارک تمرینات را انجام می‌دادیم که در طول مدیتیشن صحنه‌ای را با چشم سومم دیدم. استاد لی به ما اشاره می‌كردند و به تعداد بی‌شماری از موجودات الهی می‌گفتند: «اینها مریدان من هستند.»

می‌دانستم که استاد ما را به تمرین گروهی تشویق می‌کنند. تمرین گروهی فرصت‌هایی را برای افراد با رابطه تقدیری فراهم می‌کند که با فالون دافا آشنا شوند. همچنین در تمرینات گروهی، فرصت‌های بیشتری برای به‌اشتراک‌گذاشتن تجربیات و درک‌های‌مان درباره انجام سه کار داریم. سه کاری که از ما انتظار می‌رود انجام‌شان دهیم. در طول پاندمی فرصت‌های بسیار کمی برای تعامل با یکدیگر داشته‌ایم. تقریباً فقط وقتی تمرینات را انجام می‌دهیم، دور هم جمع می‌شویم.

دو روز پیش نیز دوباره صحنه‌ای را با چشم سومم دیدم. درحالی‌که مشغول مدیتیشن بودم، استاد را دیدم که در ارتفاع بالایی نشسته‌اند، در‌حالی‌که مریدان‌شان پایین‌تر از ایشان گرد هم آمده‌اند. استاد بیان کردند: «مریدان دافا به‌زودی به کمال می‌رسند. قبل از اینکه فا دنیای بشر را اصلاح کند، آنها به کمال می‌رسند. وابستگی‌های بشری را به‌سرعت رها کنید.» بعد از پایان مدیتیشن دیده‌هایم را با سایر تمرین‌کنندگان به اشتراک گذاشتم. احساس کردیم استاد نگران هستند و از ما می‌خواهند عجله کرده و همه وابستگی‌های بشری را رها کنیم، چراکه زمان به پایانش نزدیک می‌شود، اما من وابستگی شور و شوق بیش‌از حد را رشد دادم. فکر کردم ازآنجاکه مریدان دافا قرار است به‌زودی به کمال برسند، احتمالاً باید به چیزهایی در جامعه عادی رسیدگی کنم و سپس برای رفتن آماده باشم. متوجه نبودم که چنین فکری از وابستگی شوق و اشتیاق بیش از حد نشأت می‌گیرد.

ما افکار درست فرستادیم و تمرین دوم را شروع کردیم. در حال انجام تمرین دوم صدای بلندی را در ذهنم شنیدم: «بیشتر کوشا باش و به درون نگاه کن!» آن صدا چند بار این جملات را تکرار کرد. می‌دانستم استاد دوباره به ما اشاره می‌کنند که مریدان دافا باید کوشاتر باشند. هرچه به انتها نزدیک‌تر می‌شویم، باید کوشاتر باشیم و باید بیشتر به درون نگاه کنیم.

استاد بیان کردند:

«در روند تزکيه، در زمينه‌های ديگر نيز بايد مراقب باشيد که وابستگی شوق و اشتياق بيش از حد را رشد ندهيد. اين ذهنيت به‌راحتی می‌تواند توسط شيطان‌ها مورد استفاده قرار گيرد.» (سخنرانی هشتم، جوآن فالون)

سه کار چیزهایی هستند که باید انجام دهیم. حتی اگر قرار باشد فردا به کمال برسیم، امروز باز هم باید کوشا باشیم و سه کار را به‌خوبی انجام دهیم. خیلی تلاش کردم به درون نگاه کنم و دریافتم که هنوز هم وابستگی‌های بشری زیادی دارم.

به فرزندانم وابسته بودم. یک سال بود آنها را ندیده بودم و مدام به آنها فکر می‌کردم. این یک وابستگی بزرگ به احساسات بود. همچنین مدام به یوتیوب می‌رفتم و همیشه می‌خواستم اخبار مربوط به هلاکتِ قریب‌الوقوع حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) را ببینم. روزانه بیش از 10 بار با تلفن همراهم ویدئوهایی را تماشا می‌کردم و هر بار چند دقیقه یا حتی بیش از 10 دقیقه طول می‌کشید. همه آنها روی هم یک یا دو ساعت از وقت روزانه‌ام را می‌گرفت. آگاه شدم که این جریان طی ماه‌های گذشته مقدار زیادی از وقتم را گرفته است.

می‌خواستم بخش‌های خبری و تفسیری را تماشا کنم، چراکه دیدن آن فیلم‌ها کمک می‌کرد عصبانیت و نفرتم را خالی کنم. این وابستگی‌های بشری در شرایط کنونی بزرگ‌تر شده است و به‌راحتی می‌تواند تزکیه‌ام را نابود کند.

به‌علاوه تمرینات را گه‌گاهی انجام می‌دادم. وقتی خسته بودم یا سرم با کار شلوغ بود، تمرینات را انجام نمی‌دادم و بعداً هم جبران‌شان نمی‌کردم. به استاندارد انجام هرروزه پنج تمرین نمی‌رسیدم. همچنین هر روز دست‌کم یک سخنرانی را نمی‌خواندم و فلان و بهمان بهانه را برای خودم پیدا می‌کردم.

وقت داشتم اخبار را در یوتیوب تماشا کنم، اما نمی‌توانستم زمانی برای خواندن فا، انجام تمرینات یا انجام کارهایی برای نجات مردم پیدا کنم. از خودم خیلی ناامید شده بودم. گاهی نیز وقتی فا را می‌خواندم یا تمرینات را انجام می‌دادم، گیج بودم و وقتی به این یا آن چیز فکر می‌کردم، احتمالاً حواسم پرت می‌شد.

زمان زیادی باقی نمانده است. تمرین‌کننده‌ای به من یادآوری کرد که در طول این پاندمی، فرصت روشنگری حقیقت را برای چینی‌ها در مکان‌های توریستی از دست دادیم. شاید روزی ناگهان فرصت تماس تلفنی با مردم در چین را ازطریق بستر آرتی‌سی (تماس تلفنی با چین) از دست بدهیم. فرصت‌های زیادی در حال ازدست‌رفتن است و وقتی فرصتی از دست می‌رود، دیگر برنمی‌گردد.

باید در خصوص مواردی در تزکیه‌مان که مطابق الزامات فا نیستیم، بیندیشیم. چه کارهایی را برای نجات مردم به‌خوبی انجام نداده‌ایم؟ چگونه می‌توانیم در آینده پشیمانی برای خود باقی نگذاریم؟ آیا می‌توانیم به وعده‌های خود عمل کنیم؟ هر یک از ما باید تلاش کنیم به درون نگاه کنیم، به درون نگاه کنیم و مقداری بیشتر به درون نگاه کنیم. این اشارهٔ نیک‌خواهانه استاد است. ایشان اشاره كردند درحالی‌که به آخرین مرحله سفر نزدیک می‌شویم، باید كوشا باشیم و همراه استاد به خانه بازگردیم.