(Minghui.org) بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به دلیل ایمان‌شان در زندان زنان استان لیائونینگ زندانی شده‌اند. اخیراً گزارش شد که برخی از آنها در بخش هفتم زندان به‌شدت مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند. خانم لی فانگ‌فانگ به دلیل شکنجه دچار حمله قلبی شد. خانم گِه یی یانیینگ از نظر ذهنی ناپایدار شد، خانم ژو یافانگ در سلول انفرادی تحت شکنجه قرار گرفت و لاغر شد و خانم یین شیوژی قادر به حرکت دادن قسمت‌هایی از بدنش نبود.

فالون گونگ (یا فالون دافا)، یک تمرین معنوی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

خانم لی فانگفانگ دچار حمله قلبی شد

خانم لی فانگفانگ، ساکن شهر شن‌یانگ، لیائونینگ، در سن حدوداً 50 سالگی، به هفت سال حبس محکوم شد و در گروه اول از بخش هفتم در بازداشت به‌سر می‌برد. به‌دلیل پافشاری‌اش در انجام تمرین‌های فالون گونگ، مأموران به همه زندانیان گروه اول دستور دادند که بدون حرکت برای مدتی طولانی روی چارپایه کوچک بنشینند و آنها را از تماشای تلویزیون یا رفتن به سوپرمارکت زندان در هنگام استراحت منع می‌کردند، که این امر به نفرت‌شان نسبت به خانم لی دامن می‌زد.

خانم لی همکاری نکرد. او در 2ژوئیه2019 به یک سلول کوچک منتقل شد در حالی که یکی از دستانش را از روی شانه‌اش به عقب و به طرف کمرش کشیده بودند تا به دست دیگرش دستبند بزنند. او را بیش از 20 روز به این ترتیب دستبند‌زده بودند.

بازآفرینی شکنجه: دستانی که در پشت کمر دستبند‌زده می‌شوند

ازآنجاکه اتفاقاً روزهای بسیار داغ تابستان بود، سلول کوچک بسیار گرم و فاقد پنجره بود. زندانیانی که به نوبت او را تحت نظر داشتند شکایت کردند که این سلول کوچک بیش از حد گرم است و می‌تواند باعث گرمازدگی شود. خانم لی در نهایت دچار حمله قلبی و به بیمارستان فرستاده شد.

زندانی هوانگ شوئه، که مأمور آزار و شکنجه خانم لی بود، اغلب او را به این طرف و آن طرف می‌کشاند، و به کسی اجازه نمی داد با او صحبت کند و با صدای بلند به او فحش می‌داد.

هنگامی که خانم لی برای ایستادگی در برابر آزار و شکنجه مرتباً فریاد می‌زد «فالون دافا خوب است»، او را به زمین انداختند و کتک زدند، دهانش را با نوار چسب و تمام بدنش را با طناب بستند. تمام بدنش دچار تشنج شد.

او بسیار لاغر و پیر شد.

خانم گه یانیینگ از نظر ذهنی ناپایدار شد

خانم گه یانیینگ 24 ساله در گروه دوم از بخش هفتم بازداشت شد. زندانیان اغلب او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند و بدنش را کبود کردند. یک‌بار لباس و شلوارش را به هم دوختند و همین امر او را مجبور به ادرار و مدفوع در شلوارش کرد.

این آزار و شکنجه باعث شد از نظر روحی ناپایدار شود.

خانم ژو یافانگ، از شهر چائویانگ، لیائونینگ، حدوداً 50 ساله به‌دلیل ایمانش در حال گذراندن دوره  حبس شش ساله است. او در گروه دوم از بخش هفتم بازداشت شده است.

هنگامی که او در اعتراض به زورگویی زندانیان از انجام کار اجباری خودداری کرد، چندبار به سلول انفرادی منتقل شد و در مجموع بیش از دو سال، اغلب او را از خواب محروم می‌کردند. او نیز در اعتراض دست به اعتصاب غذا زد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. او گاهی اوقات با دستان دستبند‌زده در پشت کمر و یک لوله تغذیه در بینی‌اش در کارگاه حاضر می‌شد.

یکی از زندانیان خانم ژو را در 29سپتامبر2018 از یقه‌اش گرفت و روی زمین کشید. ازآنجاکه او مقاومت کرد، زندانی دیگری آمد و به بیرون کشیدن او از کارگاه کمک کرد. سپس او را در انبار حبس کردند. مسئول زندان و نگهبانان حاضر در صحنه، آنچه اتفاق افتاد را نادیده گرفتند.

خانم ژو پس از شکنجه‌های طولانی مدت لاغر شد و با پوشیدن فقط یک دست لباس در طول کل سال، لاغر و نحیف به‌نظر می‌رسید.

خانم یین شیوژی تحرکش را از دست داد

تمرین‌کننده دیگری به‌نام خانم یین شیوژی از شهر چائویانگ، که حدود 60 سال دارد، هفت سال است که در گروه نهم از بخش هفتم زندانی است. زندانی چن جینگ که مأمور تحت نظر قراردادن او بود، به او توهین می‌کرد و او را با لگد می‌زد، و تقریباً هر روز او را کتک می‌زد. خانم یین در اعتراض دست به اعتصاب غذا زد. او لاغر و از نظر روحی ناپایدار شد. او گاهی اوقات قادر به حرکت دادن کل بدن یا قسمت‌هایی از بدنش نبود.

طی ماه‌های اخیر، ژنگ چونیان، رئیس کارگاه، خانم یین را به صندلی چرخدار دستبند زد و در مقابل کل گروه بر سرش فریاد زد. پس از آن خانم یین قادر به حرکت کردن و غذا خوردن نبود. ژنگ معتقد بود که خانم یین با اعتصاب غذا دست به اعتراض زده است، بنابراین او كل گروه را تنبیه می‌کرد و به آنها اجازه نمی‌داد که تلویزیون تماشا کنند و نفرتشان را علیه او برمی‌انگیخت.