(Minghui.org) از زمان بهقدرترسیدن حزب کمونیست چین (حکچ) در چین در سال 1949، آن همواره سعی کرده از طریق دروغ و نیرنگ افکار عمومی را دستکاری کند و هرگز از این تلاش دست برنداشته است.
در حالی که دانشجویان صلحجو در ژوئن1989 در میدان تیانآنمن تحصنهای مسالمتآمیزی را برگزار میکردند، رسانههای دولتی حکچ برنامهای را پخش میکردند که در آن جسد سوختهای با «کلاه ارتش آزادیبخش» از روگذرِ بزرگراهی آویزان شده بود. این رسانهها ادعا میکردند دانشجویان به این سرباز حمله کرده و او را کشتهاند.
ژائو ژن (نام مستعار) که شاهد کل این ماجرا بود، فاش کرد آن «دانشجویانِ» خشن در واقع سربازان در لباس مبدل بودند. در این هرجومرج، استوار کوی گوئوژنگ با یک لولۀ فلزی تا سرحد مرگ مورد ضربوشتم قرار گرفت. سپس دانشجویان در لباس مبدل، قبل از آویزانکردن جسد روی روگذرِ بزرگراه، رویش بنزین ریختند و او را آتش زدند. ژائو گفت این حمله چنان دقیق و مهلک بود که مطمئناً از جانب فردی رخ داد که آموزش حرفهای دیده بود. بیش از 100 تماشاچی در صحنه حضور داشتند، اما بیشتر مردم و دانشجویانِ واقعی هیچ اسلحهای در دست نداشتند، چه رسد به میلههای آهنی، بنزین و چیزهای مشابه.
بعداً تانکها به نام «متوقفکردن شورشها،» وارد میدان تیانآنمن شدند و ارتش آزادیبخش خلق شروع به کشتار دستهجمعی دانشجویان کرد.
دو دهه بعد، رویداد عجیب دیگری در 23ژانویۀ2001 در میدان تیانآنمن رخ داد. گروهی از افرادی که خودشان ادعا میکردند «تمرینکنندۀ فالون گونگ» هستند، از جمله زنان مسن و جوان و یک دختربچه، درست قبل از سال نو چینی در 23ژانویۀ2001 خود را در میدان تیانآنمن به آتش کشیدند. مادرِ دخترک در دم جان باخت. دخترک به بیمارستان منتقل شد و او نیز چند هفته بعد درگذشت.
فالون گونگ یا همان فالون دافا، یک روش مدیتیشن معنوی است که در این رویداد هدف قرار گرفت. در ژوئیۀ1999، جیانگ زمین، رهبر پیشین حزب کمونیست چین، آزار و شکنجۀ وحشیانه فالون گونگ را آغاز کرد. جیانگ ادعا کرد: «ظرف سه ماه فالون گونگ را ریشهکن خواهد کرد.» دو سال بعد که حمایت عمومی از فالون گونگ در حال افزایش بود، او رویداد 23ژانویۀ2001 را کارگردانی کرد.
دو ساعت پس از این رویداد خودسوزیِ وحشتناک، گزارشهای جامع و فیلمهایی که از چند زاویه گرفته شده بود، به سرخط اخبار ملی تبدیل شد و درست قبل از شام سال نو چینیِ خانوادهها، بارها در همۀ ایستگاههای تلویزیونی پخش شد.
پس از این رویداد، بسیاری از افرادی که حمایت خود را از فالون گونگ ابراز کرده بودند، سکوت اختیار کردند، در حالی که سایرین از این گروه صلحجو ترسیدند و فکر کردند سرکوب آنها از سوی حکچ کاملاً منطقی است.
با وجود این، پس از اینکه گروهی از کارشناسان بینالمللی فیلمهای موجود از صحنههای این رویداد را بهدقت بررسی و از شرکتکنندگان در این رویداد تحقیق کردند، مشخص شد هیچیک از خودسوزیکنندگان تمرینکنندۀ فالون گونگ نبودند و زنانی که در صحنه فوت شدند، پس از اینکه مردی با شیئی به سرشان ضربه زد، به زمین افتادند. این نیز عجیب بود که پلیس بلافاصله پس از شروع این حادثه، توانست به پتوها و کپسولها آتشنشانی دست پیدا کند.
وقتی اعتراضات مسالمتآمیز در هنگ کنگ ناگهان «خشن» شد
پس از اینکه حقۀ خودسوزی تیانآنمن موفق شد اکثریت مردم چین را به مخالفان فالون گونگ تبدیل کند، حزب کمونیست چین بهتدریج آزار و شکنجه و کشتار مخفیانۀ تمرینکنندگان فالون گونگ را آغاز کرد. همزمان با عضویت چین در سازمان تجارت جهانی که در اواخر سال 2001 صورت گرفت، حکچ از رشد اقتصادی نجومی و گسترش سریع قدرت سیاسی خود به خارج از کشور برخوردار شد. آن بهقدری رشد کرد و قدرت گرفت که بسیاری از کشورها از آرزویش برای تبدیلشدن به قدرت برتر جهانی استقبال کردند.
در سال 2019 قانون استرداد در هنگ کنگ معرفی شد، اعتراضات گستردۀ بعدی در سراسر این شهر و مقاومت معترضان حکچ را غافلگیر کرد. در حالی که این بار حکچ با تانک و اسلحه به معترضین پاسخ نداد، رویداد خشنی در عصر اول ژوئیۀ2019، بیستودومین سالروز پیوستن هنگ کنگ به چین، رخ داد.
پس از آنکه معترضان در طول آن روز نتوانستند وارد ساختمان شورای قانونگذاری شوند، ناگهان حدود ساعت 9 شب گروهی از پلیسهای محافظِ ساختمان شورای قانونگذاری عقبنشینی کردند و برخی از معترضان به داخل ساختمان هجوم بردند. عدهای بهطور مسالمتآمیز تابلوها و نشانهایی را آویزان میكردند، در حالی كه سایرین شیشهها را میشكستند و خسارات زیادی به این مرکز وارد میكردند.
از آنجا که حوادث پلیس لباسشخصی با لباس معترضین گزارش شده بود، بسیاری از مردم شک کردند که آیا آنهایی که باعث خسارت شدند، باز هم مأموران پلیس در لباس مبدل بودند یا نه. دیوید انجی، کاربر اینترنت در هنگ کنگ، شبهات خود را در توئیتر صریحاً ابراز کرد. او سؤال کرد آیا این حادثه صحنهسازی شد تا بهانهای باشد برای کشتار دستهجمعی بعدی حکچ در هنگ کنگ.
یکی از ساکنان استان شانشی در چین که خواست نامش فاش نشود، در مصاحبه با صدای آمریکا، گفت میلیونها معترض افکار عمومی را در هنگ کنگ منعکس کردند و ممکن است مقامات در حال استفاده از خشونت باشند تا بهانهای برای سرکوب مردم هنگ کنگ داشته باشند. او گفت لازم است قبل از هرگونه نتیجهگیریِ نهایی، دربارۀ هویت افرادی که با خشونت به ساختمان شورای قانونگذاری هجوم بردند، تحقیق شود.
صحنهای مشابه در پایتخت ایالات متحده
در تاریخ 6ژانویۀ2021، درست بعد از ساعت 2 بعدازظهر که کنگرۀ ایالات متحده قصد داشت آرای کالج الکترال را برای تأیید پیروزی رئیسجمهور بعدی شمارش کند، گروهی از مردم بهزور وارد کاخ کنگرۀ آمریکا شدند و باعث شدند کنگره زمان تنفس اعلام کند. اگرچه رسانهها متجاوزان را بر اساس ظاهر و پوشششان، طرفداران ترامپ خواندند، با توجه به عکسهای برخی از آن معترضان در اعتراضات قبلیِ آنتیفا، مشخص شد که آنها از اعضای آنتیفا هستند.
آنتیفا مخفف ضدفاشیسم (آنتیفافاشیسم) است که از دهۀ 1930 شروع شد. اعضای آنتیفا از خشونت حمایت میکنند و معتقدند حملات خشونتآمیز راهی ضروری برای ترویج آنارشی (هرجومرج و بینظمی) است. آنها با دولت مخالف هستند، مواضع تحقیرآمیزی دربارۀ قانون دارند و بهعنوان یک گروه چپ افراطی در نظر گرفته میشوند. آنتیفا در ایتالیا و اسپانیا مستقیماً کمونیسم را دنبال میکرد. در ایالات متحده، آنها در تلاشند به دولت خاتمه دهند و کشوری استالینی را ایجاد کنند. «کلاً نه به ایالات متحده آمریکا» شعاری است که اغلب در اعتراضات آنتیفا شنیده میشود.
طبق گزارشها، يکی از شعب آنتيفا قبل از انتخابات، در رسانههای اجتماعی یک يادآوری را منتشر کرد. در آن یادآوری اشاره شده بود آنها اعضايی دارند كه كلاههای قرمزِ دوباره آمریکا را بزرگ بسازید (اِماِیجیاِی) را بر سر میگذارند و خود را بهشکل حامیان ترامپ در میآورند.
بعد از جلسۀ مشترکی که در آن غروب برگزار شد، نماینده مت گیتز (جمهوریخواه) از فلوریدا مستقیماً به این نکته اشاره کرد که برخی از افرادی که بهزور وارد کاخ کنگرۀ ایالات متحده شدند طرفداران ترامپ نبودند و در واقع اعضای گروه تروریستی و خشن آنتیفا بودند که خود را بهشکل طرفداران ترامپ در آورده بودند.
او به همکارانش گفت: «امروز صبح، رئیسجمهور ترامپ صریحاً خواست که تجمعات و اعتراضات مسالمتآمیز باشند... ما باید بهدنبال ساختن آمریکا باشیم، نه اینکه آن را درهم بشکنیم و نابودش کنیم.»
ویدئویی نشان داد تعدادی از مأموران پلیس مانعی را برداشتند و به جمعیت اجازه دادند وارد ناحیۀ محصورشده شوند. برخی از کاربران اینترنت گفتند معترضان از موانع امنیتی «بهزور عبور نکردند» (برخلاف اینکه رسانهها به اتفاق آرا چنین چیزی را منتشر کرده بودند) و عمداً به داخل راه داده شدند.
عجیبتر اینکه پیش از وقوع این رویداد، بسیاری از رسانهها شروع کردند به میلیونها آمریکاییِ صلحجو که برای رساندن صدای خود به گوش مسئولان رفته بودند، برچسب «اراذل و اوباشی» را بزنند که قصد «کودتا» دارند، گویا رسانهها از قبل میدانستند قرار است بعداً چه اتفاقی بیفتد. بعد از این «رخنه»، برخی از اعضای هر دو اتاقِ کنگره بهسرعت موضع خود را تغییر دادند، این خشونت را محکوم کردند و بدون تحقیق، به ترامپ برچسبِ عامل اصلی این خشونت را زدند.
در تصویر گرفتهشده از یک برنامه به مجریگری گرگ کلی در نیوزمکس، اِنپیآر (رادیو عمومی ملی) درگیری را در ساعت 9:33 صبح، ساعاتی قبل از اینکه آن واقعاً اتفاق بیفتد، گزارش کرد.
آنچه در هنگ کنگ و در پایتخت ایالات متحده اتفاق افتاد، از نظر اینکه چگونه معترضان صلحجو بهعنوان آشوبگران خشن به تصویر کشیده شدند و اینکه چطور صدایشان شنیده نشد، بهشدت شبیه هم هستند. اینکه میبینیم حزب کمونیست در جزیرۀ آزاد هنگ کنگ و در چراغ راه دموکراسی، ایالات متحده، چقدر عمیق نفوذ کرده است تکاندهنده نیز است.
علاوه بر این، نحوۀ عقبنشینی پلیس و اینکه به معترضان اجازه داد وارد کاخ کنگرۀ ایالات متحده شوند، مشابه روشی است که پلیس چین در یک اعتراض مسالمتآمیز در 25آوریل1999 (یعنی سه ماه قبل از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ)، 10هزار تمرینکنندۀ فالون گونگ را هدایت کرد تا اطراف مجتمع مرکزی دولت در پکن صف بکشند. بعداً تمرینکنندگان بهدلیل تلاش برای «محاصره و براندازی» دولت مقصر شناخته شدند و این جریان به یکی از بهانههای اصلی حکچ برای ادامۀ آزار و شکنجۀ خونین آنها نیز تبدیل شد.
کلام آخر
در سراسر فرهنگ هزارانسالۀ چین، مردم به هماهنگی آسمان، زمین و بشر اعتقاد داشتند. ازاینرو به موجودات الهی احترام میگذاشتند، محیط زیست را گرامی میداشتند و با سایرین مهربان بودند. آنها بهنوبۀ خود با سلامتی، ایمنی و سعادت بابت صداقت و درستکاریشان مورد برکت قرار میگرفتند.
اما پس از اینکه چند دهه پیش حکچ در چین قدرت را به دست گرفت، این وضعیت تغییر کرد. حکچ از طریق کمپینهای تبلیغاتی گسترده و جنبشهای سیاسی خشونتآمیز، ایدئولوژی کمونیستی نفرت و دروغ را بهزور به جلو پیش برد و فرهنگ سنتی چین را تقریباً نابود کرد.
کمونیستها از مانیفست کمونیست مارکس گرفته تا اتحاد جماهیر شوروی و سپس چین، با دروغها در یک سو و خشونت و نیرنگ از سوی دیگر، گامبهگام برنامههای خود را محقق کردهاند و در این مسیر عدالت و مهربانی را زیر پا گذاشتهاند.
شاهد بودهایم کشورهایی که نزدیکترین ارتباط را با حکچ دارند، در طول این پاندمی بیشترین آسیب را دیدهاند. با افزایش سریعِ تعداد موارد ابتلا به ویروس کرونا در سراسر کرۀ زمین، بشر با موج دوم بسیار خطرناکتر و کشندهتری روبرو است.
درنهایت هیچکسی نمیتواند آسمان را فریب دهد. در مواجهه با بلایای قریبالوقوع، فقط در صورت حفظ ایمان، وجدان و عدالت میتوانیم در امان بمانیم.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاهها