(Minghui.org) مدرسۀ آموزش حقوقی گوانگژو، یک مرکز شستشوی مغزی که در 3آوریل2001 تأسیس شد، از بدترین مراکزی است که حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) طی 21 سال گذشته از آن برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در شهر گوانگژو، واقع در استان گوانگدونگ، استفاده می‌کند.
فالون گونگ یا همان فالون دافا یک روش تزکیه ذهن و جسم بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. ح‌ک‌چ در ژوئیه سال 1999 یک کمپین سراسری آزار و شکنجه را علیه این روش آغاز کرد و این آزار و شکنجه تا امروز ادامه دارد.
یکی از روش‌های شکنجه به نام بستن مانند توپ را یانگ یونگچنگ، یکی از رؤسای تیم در اردوگاه کار اجباری شماره 1 گوانگژو به این مدرسه آورد. این سوءرفتار جسمی آنقدر شدید است که باعث می‌شود تحمل تمرین‌کنندگان به پایان برسد و در نتیجه اعتقادشان را به فالون گونگ رها کنند.
تصویر شکنجه: در روش بستن مانند یک توپ، به قربانی دستور می‌دهند با پاهای ضربدری بنشیند و دستانش را پشتش بگذارد و بدنش را مانند یک توپ محکم می‌بندند.
مرکز آموزش حقوقی گوانگژو (که در این مقاله تحت عنوان مرکز شستشوی مغزی گوانگژو از آن نام برده می‌شود)، واقع در مرکز ترک اعتیاد تانگانگ، مستقیماً تحت نظر دادگستری گوانگژو کار می‌کند، با بیش از 30 مأمور پلیس قضایی. هدف این مرکز «آموزش و تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ از طریق شکنجه است، یعنی وادارکردن آنها به انکار ایمانشان. از زمان تأسیس این مرکز در سال 2001، حدود 1000 تمرین‌کننده در آنجا بازداشت شده‌اند.
مرکز شستشوی مغزی گوانگژو داخل مرکز ترک اعتیاد تانگانگ واقع شده است.
مرکز شستشوی مغزی گوانگژو: عبارت نوشته‌شده روی تابلوی سمت چپ: «مدرسه آموزش حقوقی گوانگژو» و عبارت نوشته‌شده رو ی تابلوی سمت راست: «دفتر مدیریت آموزش حقوقی گوانگژو.»
عملیاتی به سبک مافیایی
اکثر تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده در مرکز شستشوی مغزی گوانگژو را مأموران ادارات پلیس محلی، دفاتر فرعی منطقه یا کمیته‌های اماکن می‌ربایند. این مأموران پس از فهمیدن برنامۀ عادی روزمره یک تمرین‌کننده و انتخاب محلی برای کمین‌کردن، به او حمله می‌کنند، او را به داخل وسیله نقلیه‌شان که منتظر است، می‌کشانند و مستقیم به مرکز شستشوی مغزی می‌برند.
بعضی از کمیته‌های اماکن شاید به خانواده آن تمرین‌کننده اطلاع می‌دادند که او در یک «آموزش» طولانی‌مدت ثبت‌نام کرده است، اما هیچ اطلاعاتی دربارۀ محل اقامتش به آنها نمی‌دادند. حتی اگر خانواده می‌خواست لباس یا برخی از مایحتاج روزمره را برای عزیزش ارسال کند، فقط می‌توانست اقلام را از طریق کمیته‌های اماکن تحویل دهد.
گاهی چیزی به خانواده نمی‌گفتند و اعضای خانواده فکر می‌کردند عزیزشان گم شده است و باید این موضوع را به پلیس گزارش دهند. اغلب، مدت‌ها طول می‌کشید که خانواده سرانجام بفهمند عزیزشان را به مرکز شستشوی مغزی فرستاده‌اند. وقتی خانواده برای درخواست آزادی او به آن مرکز می‌رفتند، مسئولان مرکز می‌دانستند که دیگر نمی‌توانند بر این جریان سرپوش بگذارند. برخی از مأمورانِ مرکز شستشوی مغزی برای دیدار با خانواده بیرون می‌آمدند، اما قبل از آن، نشان‌هایشان را که شماره شناسایی پلیس رویشان ثبت است برمی‌داشتند. آنها از خانواده عکس یا فیلم می‌گرفتند و بدون اینکه درباره دلیل حبس عزیزشان توضیحی دهند، برای تحقیق و تفحص سؤالاتی می‌کردند، از جمله اینکه خانواده چطور از محل بازداشت عزیزشان مطلع شده است و اینکه «چه کسی آنها را تحریک کرده است که به مرکز شستشوی مغزی بیایند.»
درِ ورودی مرکز شستشوی مغزی دائماً بسته است و جایی برای پذیرش بازدیدکنندگان وجود ندارد. اطلاعات مربوط به کارمندان بسیار محرمانه است و هیچ مدرکی دربارۀ بازداشت تمرین‌کنندگان صادر نمی‌شود. به‌عبارت دیگر، وقتی تمرین‌کننده‌ای ماه‌ها یا سال‌ها در آنجا بازداشت می‌شود، اینطور در نظر گرفته می‌شود که از محیط جامعه «محو» شده است.
شستشوی مغزی شدید
تمرین‌کنندگان پس از ورود به این مرکز شستشوی مغزی، به یکی از چهار بخش فرستاده می‌شوند. رؤسای بخش‌ها قبلاً لی ژیچیانگ، تیان لیهویی، یانگ یونگچنگ و سان ونهویی بودند. تیان در اکتبر2019 بازنشسته شد. رئیس بخش سان نه‌تنها تمرین‌کنندگان را در این مرکز شستشوی مغزی فعالانه سرکوب می‌کرد، اغلب در فعالیت‌های بدنام‌کنندۀ فالون گونگ بین مردم نیز شرکت می‌کرد. برای نمونه، در چند رویداد که کمیته امور سیاسی و حقوقی (پی‌اِل‌اِی‌سی) منطقه نانشا و پی‌اِل‌اِی‌سی منطقه لیوان برگزارش کردند، سان به‌عنوان سخنران اصلی شرکت داشت تا مقابل شرکت‌کنندگان که بسیاری از آنها دانشجویان جوان بودند، به فالون گونگ افترا بزند.
هر بخش چهار یا پنج نگهبان داشت. آنها مأموران پلیسی بودند که تا زمان بازنشستگی در این مرکز شستشوی مغزی کار می‌کردند. آنها فعالیت‌های اصلی شستشوی مغزی را انجام می‌دادند، مانند پخش فیلم‌های افتراآمیز و گفتگو با تمرین‌کنندگان به‌منظور مجبورکردنشان به انکار اعتقادشان.
پلیس، مددکارانی برای انجام فعالیت‌های شستشوی مغزی داشت. این مددکاران، تمرین‌کنندگان سابق فالون گونگ بودند که تحت فشار اعتقاد خود را رها کرده بودند و به‌نوبه خود، در هدف‌قرار‌دادن تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم به پلیس کمک می‌کردند. دو تن از این مددکاران وانگ زونگ‌چنگ و فنگ لینگ‌پینگ بودند که کارمندان حقوق‌بگیر بودند و از طریق اتومبیلی که مرکز شستشوی مغزی در اختیارشان قرار داده بود، رفت‌‌وآمد می‌کردند.
مرکز شستشوی مغزی به کلیه تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده دستور می‌داد «چهار اظهاریه» بنویسند: اظهاریۀ تضمین مبنی بر کنارگذاشتن تمرین فالون گونگ، اظهاریۀ ندامت برای ابراز پشیمانی از تمرین‌کردن فالون گونگ، اظهاریۀ تقبیح برای قطع رابطه‌شان با فالون گونگ و اظهاریۀ محکومیت برای انتقاد از فالون گونگ.
در این مرکز مدت بازداشت ازپیش‌تعیین‌شده‌ای وجود نداشت و آن معمولاً دست‌کم از سه ماه تا دو سال طول می‌کشید. برای نمونه، خانم دینگ منجو، تمرین‌کننده‌ای حدوداً 70ساله، در آوریل2002 به آنجا منتقل شد. او برای مخالفت با شستشوی مغزی چند بار دست به اعتصاب غذا زد و پس از 20 ماه بازداشت در اواخر دسامبر2003 آزاد شد.
تمرین‌کننده‌ای حتی بعد از نوشتن «چهار اظهاریه»، هنوز باید از روند «تصدیقِ» قبل از آزادی می‌گذشت. هر کسی که از شستشوی مغزی اجتناب می‌کرد، مورد دشنام، تحقیر و شکنجه جسمی قرار می‌گرفت. روش‌های معمول شکنجه شامل بستن مانند یک توپ، ایستادن 180 درجه خم‌شده به‌سمت پایین و محرومیت از خواب بود. وقتی تمرین‌کنندگان برای اعتراض دست به اعتصاب غذا می‌زدند، از طریق خوراندن اجباری برای تشدید دردشان، شکنجه می‌شدند.
تصویر شکنجه: 180 درجه خم‌شدن به‌سمت پایین
از سال 2001 حدود 1000 تمرین‌کننده در مرکز شستشوی مغزی گوانگژو حبس شده‌اند. برخی از آنها به‌دلیل بدرفتاری دچار اختلالات روانی شدند و وضعیت بسیاری از آنها مهلک بود. خانم وانگ جیافانگ، مدرس دانشگاه گوانگژو، در آوریل2001 به این مرکز شستشوی مغزی منتقل شد و به‌دلیل شکنجه در وضعیت مهلکی قرار گرفت. همکارش خانم لی شیائوجین روز دوم پس از انتقال به مرکز شستشوی مغزی منطقه هوانگپو، به‌دلیل سوءرفتار شدید درگذشت.
خانم لیائو یوانمِی از استان هونان در حالی که در این مرکز شستشوی مغزی حبس بود، داروهای نامعلومی به او تزریق شد. در نتیجه وزنش از 57.5 کیلو (127 پوند) به 35 کیلو (77 پوند) کاهش یافت. خانم لی هونگشیا به‌دلیل سوءرفتار دچار اختلال روانی شد. آقای فنگ هوانگ، مهندس آکادمی علوم چین، در وضعیت مهلکی قرار گرفت. آقای هه ژیوی، مدیر شرکت ترخیص کالا از گمرکِ ژوهای، را چند روز بستند، در حالی که مورد تحقیر کلامی نیز قرار داشت. خانم لی مینوی از بیمارستان شماره 1 وابسته به دانشگاه سان یات‌سن به‌دلیل شکنجه دچار آتروفی عضلانی در پای چپش شد و دیگر قادر به راه‌رفتن نبود.
خانم لیانگ تینگ‌تینگ، معاون مدیر کل شرکت انرژی و ارتباطات بائونان در گوانگدونگ، را چهار شبانه‌روز مانند یک توپ بستند، در حالی که از خواب محرومش کردند. در زمستان پلیس رویش آب سرد نیز ریخت. در نتیجه وزنش به نصف کاهش یافت. وقتی وضعیتش مهلک شده بود، آزادش کردند.
خانم لیانگ تینگ‌تینگ، معاون مدیر کل شرکت انرژی و ارتباطات بائونان در گوانگدونگ، به‌دلیل شکنجه در مرکز شستشوی مغزی گوانگژو لاغر و نحیف شد و در وضعیت مهلکی قرار گرفت.
شکایت خانواده‌ها و وکلا از مرکز شستشوی مغزی
بازداشت غیرقانونی هم قانون اساسی چین و هم قانون کیفری این کشور را نقض می‌کند.
در ماده 37 قانون اساسی آمده است: «آزادی شهروندان جمهوری خلق چین نقض‌نشدنی است. هیچ شهروندی را نمی‌توان دستگیر کرد مگر با تأیید یا تصمیم دادستانیِ خلق یا تصمیم یک دادگاهِ خلق و دستگیری‌ها باید از سوی یک نهاد امنیت عمومی انجام شود. بازداشت غیرقانونی شهروندان یا محرومیتشان از آزادی یا محدودکردن آزادی برای آنها از طریق سایر روش‌ها ممنوع است، و جستجوی غیرقانونی شهروندان ممنوع است.»
ماده 238 قانون کیفری چین می‌گوید: «هرکسی که به‌طور غیرقانونی او را بازداشت کند یا از هر طریق دیگری آزادی‌اش را سلب کند، به حداکثر سه سال حبس با دورۀ مشخص، بازداشت کیفری، کنترل یا محرومیت محکوم می‌شود. در شرایطی که ضرب‌وشتم یا تحقیر در میان باشد، مجازات سنگین‌تری تعیین می‌شود.»
همه کارمندان شاغل در مرکز شستشوی مغزی گوانگژو، مأموران پلیس در اداره دادگستری گوانگژو بودند، نهادی که در کنار مرکز شستشوی مغزی گوانگژو، بر سه اردوگاه کار اجباری بدنام نظارت دارد.
مانند سایر مأموران در اداره دادگستری، پلیس در این مرکز شستشوی مغزی نه‌تنها طی 21 سال گذشته تمرین‌کنندگان را به‌طور غیرقانونی بازداشت کرده است، با انواع‌واقسام روش‌ها از جمله مجازات بدنی و محرومیت از خواب، با آنها بدرفتاری کرده است. آنها مرتکب جرم بازداشت و شکنجه غیرقانونی شده‌اند.
خانم لو چونشیا
خانم لو چونشیا، تمرین‌کننده‌ای از منطقه بای‌یون در گوانگژو، در تاریخ 29ژوئیه2016 در منزل خانواده شوهرش دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی گوانگژو منتقل شد. مأموران درگیر ژانگ گوانگ‌مینگ و لی لیانشنگ از دفتر مدیریت جامع خیابان هوانگشویی بودند. خانم لو به‌دلیل اجتناب از شستشوی مغزی و
اصرار بر تمرین باورش، در مارس2017 به بازداشتگاه شنده منتقل شد و در آنجا به‌دلیل باورش تحت پیگرد قانونی قرار گرفت.
در فوریه2018، دادگاه شونده خانم لو را به دو سال حبس محکوم کرد. اما 8 ماه بازداشت فراقانونی در مرکز شستشوی مغزی گوانگژو از حبسش کسر نشد و او در نهایت دو سال کامل در زندان به سر برد.
بر اساس «مقررات مربوط به اطلاعات دولت بازِ جمهوری خلق چین» که در سال 2007 تصویب شد، وکیلِ خانم لو با استانداری استان گوانگدونگ و فرمانداری شهر گوانگژو تماس گرفت و خواستار افشای مبنای قانونیِ مرکز شستشوی مغزی گوانگژو شد. دادخواستی نیز به دادستانی گوانگژو و دادستانی گوانگدونگ علیه اداره خیابان هوانگشی، ژانگ گوانگ‌مینگ، لی لیانشنگ و مرکز شستشوی مغزی گوانگژو ارائه شد. هم استانداری گوانگدونگ و هم فرمانداری گوانگژو پاسخ دادند که این درخواست فراتر از حوزۀ اختیارات آنها است و تحقیق را به دادگستری گوانگژو ارجاع دادند که به درخواست این وکیل پاسخ نداد.
خانم شیه یو
خانم شیه یو، 34ساله، کارمند یک شرکت بیمه در گوانگژو، در ژانویه2017 دستگیر شد، اما پس از اتمام دوره حبس دوساله‌اش در 25ژانویه2019، اداره خیابان ژوگوانگ و پلیس ژوگوانگ او را به‌طور مستقیم به مرکز شستشوی مغزی گوانگژو منتقل کرد. او 8.5 ماه بعد آزاد شد و به زادگاهش در استان هونان بازگشت. شکنجه در این مرکز شستشوی مغزی باعث وخامت وضعیت سلامتی‌اش شد، در حالی که دندان‌هایش شل شده بود. ستون فقراتش نیز در این مرکز آسیب دید. خانواده‌اش دادخواستی را تنظیم کردند در خصوص بدرفتاری‌هایی که او متحمل شده بود.
خانم یو پینگ
مأموران ادراه پلیس پکن در منطقه یوئشیو، شهر گوانگژو در تاریخ 21اکتبر2018 خانم یو پینگِ 57ساله را به‌دلیل حمل چند نسخه از مطالب فالون گونگ در کیفش، دستگیر کردند. فردای آن روز پس از انتقال به مرکز شستشوی مغزی گوانگژو، او را در بخش 2 حبس کردند.
حتی بعد از بیش از یک ماه بازداشتِ خانم یو، خانواده‌اش هنوز هیچ اطلاعی از بازداشتش نداشتند و نیز نمی‌توانستند برای ارسال مقداری لباس با بخش 2 این مرکز تماس بگیرند. در نتیجه، علیه این مرکز شستشوی مغزی به دادگستری گوانگدونگ، فرمانداری شهر گوانگژو و نیز سایر نهادها شکایت کردند. مشابه مورد خانم لو، خانواده خانم لو نیز درخواست کردند اطلاعات مربوط به این مرکز شستشوی مغزی فاش شود.
کارکنان مشارکت‌کننده
نزدیک به 40 کارمند در مرکز شستشوی مغزی گوانگژو حضور داشتند و همه آنها کارمندان دادگستری گوانگژو بودند. رئیس مرکز هر از گاهی تغییر می‌کرد و همیشه شخصی از اداره دادگستری برای این سمت منصوب می‌شد. کارکنان تا حد زیادی ثابت مانده‌اند.
در آغاز، پان جینهوا رئیس این مرکز بود و لیو ژیشیونگ و هه یونیو معاونانش بودند. علاوه بر این، لی شوئژن، چیو تائوبیائو، ژوانگ داچیانگ و هوا شائوشیا در دوره‌های مختلف رئیس سیاسی بوده‌اند. لای جیانفنگ در مقطعی سرپرست دفتر آموزش بود. در میان این مقامات، پان جینهوا و لیو ژیشیونگ زمانی طولانی تا بازنشستگی در آنجا کار می‌کردند. بعضی از مأموران بعداً به بخش‌های ديگر در اداره دادگستری منتقل شدند، از جمله هه يونيو، لی شوئه‌ژنگ، چيو تائوبيائو، ژوانگ داچيانگ، هوا شائوشيا و لای جيان‌فنگ.
زنگ بین در سال 2016 رئیس و جیانگ ویچیانگ در سال 2017 رئیس این مرکز بود. رئیس فعلی وانگ تایهوا است، در حالی فنگ هونگ به‌عنوان معاون و چنگ جیانشنگ به‌عنوان رئیس سیاسی خدمت می‌کنند. مدیران عبارتند از: لی ژیچیانگ، تیان لیهویی، یانگ یونگچنگ و سون ونهویی. مأموران خط مقدم که با تمرین‌کنندگان تعامل دارند شامل ژو جینگ، هونگ یا، یانگ شیاهویی، چن بیجینگ، لیائو ویدونگ و ون یوشو هستند. از مسئولان اداری می‌توان به وو شوئه‌ون، لی کانزنگ، لی لیانگ‌چینگ و تانگ چین‌هنگ اشاره کرد. چند مقام دیگر نیز که تا زمان بازنشستگی در آزار و شکنجه مشارکت داشتند، شامل دنگ جین‌ژن، ژونگ ییمینگ، دنگ میچینگ، تیان لیهویی، چن سولیان و لیو گوئوژوآنگ بودند.
اطلاعات دقیق دربارۀ این کارکنان در نسخۀ چینی این مقاله ارائه است.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
