(Minghui.org) اخیراً وب‌سایت مینگهویی تأیید کرد که دو شهروند هاربین در استان هیلونگ‌جیانگ در سال 2018 و 2019 بر اثر آزار و شکنجۀ باورشان به فالون گونگ درگذشتند. فالون گونگ یک تمرین تزکیۀ ذهن و بدن است که از سال1999 ازسوی رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

خانم لیو جینگهوا

در 5سپتامبر2017 گروهی از مأموران پس از اینکه مظنون شدند که خانم لیو در نصب بنری با عبارت «فالون دافا خوب است» در بازارچه‌ای در ژانویۀ 2017 دست داشته است، به خانۀ او مراجعه کردند.

خانم لیو در آن زمان منزل نبود، بنابراین پلیس شمارۀ تلفن شوهر خانم لیو و همسایگان را درخواست کرد. پس از اینکه پلیس در 2فوریه2018 برای تهدید و ارعاب خانم لیو بازگشت، خانم لیو تصمیم گرفت که برای اجتناب از آزار و اذیت بیشتر دور از خانه زندگی کند.

خانم لیو پس از چند ماه آوارگی و تنهایی در اواخر سال2018 درگذشت. جسدش در یک مکان اجاره‌ای پیدا شد. او 56ساله بود.

خانم لیو گویی‌یون

پیش از اینکه خانم لیو گویی‌یون در سال1998 تمرین فالون گونگ را شروع کرد، او درگیر کنار آمدن با موضوع قتل دختر نوجوانش توسط یک تبهکار بود. همسایه‌اش که شاهد غم و اندوهش بود، فالون گونگ را به او معرفی کرد. تعالیم فالون گونگ به او کمک کرد که روابط کارمایی امور دنیوی را درک کند و برای ادامۀ زندگی به او قدرت بخشید.

پس از اینکه رژیم کمونیستی آزار و شکنجۀ فالون گونگ را آغاز کرد، خانم لیو در 26آوریل2000 برای دادخواهی حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. قبل از اینکه او به ادارۀ ملی تجدیدنظر برسد، یک مأمور لباس‌شخصی او را بازداشت کرد. پس از سه روز حبس، او را به هیلونگ‌جیانگ بازگرداندند و در بازداشتگاهی در هاربین حبس کردند. نوزده روز بعد او را به یک مرکز نگهداری سالمندان منتقل کردند و بیش از یک هفته در آنجا نگه داشتند.

هنگام حبس، پلیس برای بازپرداخت هزینۀ سفر پلیس به پکن ابتدا 2000 یوآن و سپس 2000 یوآن دیگر برای هزینۀ خورد و خوراکش در حین حبس از خانوادهۀ او اخاذی کرد.

در 23مه2003 پس از اینکه گزارش خانم لیو را به‌خاطر صحبت با مردم دربارۀ فالون گونگ دادند، او بازداشت شد. او را چند ساعت در ادارۀ پلیس نگه داشتند و پلیس برای آزادی‌اش 5000 یوآن از برادرش اخاذی کرد.

در 28فوریه2004 زمانی که خانم لیو مشغول آشپزی بود، گروهی از مأموران روستا به خانه‌اش ریختند. آنها خانه‌اش را غارت و کتاب‌های فالون گونگ او را توقیف کردند. او به مدت 12 روز در بازداشتگاه شوانگ‌چنگ حبس شد و بعد برای گذراندن 18 ماه حبس به اردوگاه کار اجباری وانجیا منتقل شد.

خانم لیو زمانی شکنجه‌ای که در اردوگاه کار متحمل شده بود را به‌خاطر آورد. او گفت: «تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگی که تازه وارد می‌شدند را در ابتدا در بند آموزش حبس می‌کردند. به من دستور دادند که از صبح تا شب دور میدانی بدوم و فقط در ظهر استراحت کوتاهی داشتم. اگر بسیار خسته می‌شدم و نمی‌توانستم ادامه دهم، نگهبانان به من شلاق می‌زدند.

«پس از اینکه مرا به بند عادی منتقل کردند، از 6 صبح تا 8 شب مرا مجبور به درست کردن چوب ‌غذاخوری کردند. ما همه سهمیه داشتیم. اگر سهمیۀ تعیین شده را درست نمی‌کردیم، نگهبانان به ما اجازه نمی‌دادند بخوابیم.»

«به‌خاطر اینکه تمرین‌های فالون گونگ را انجام دادم، نگهبانان با چوبی مرا کتک زدند تا حدی که نمی‌توانستم تکان بخورم. همچنین مرا در حبس انفرادی نگه داشتند و وادار کردند که بی‌حرکت روی یک چارپایۀ کوچک بنشینم و ویدیوهای افتراآمیز نسبت به فالون گونگ را تماشا کنم. اگر قوانین را رعایت نمی‌کردم، مرا کتک می‌زدند و به من فحاشی می‌کردند.»

«هر روز ما را وادار می‌کردند که مشتمان را بلند کنیم و سه بار فالون گونگ و معلم‌مان را محکوم کنیم. اگر از دستور سرپیچی می‌کردیم ما را کتک نیز می‌زدند. وادار شدن به انجام این کار باعث شد که فشار روانی بسیار شدیدی به من وارد شود. وضعیت سلامتی‌ام سریعاً رو به افول رفت. احساس ضعف شدید می‌کردم و اشتها نداشتم. خیلی زود بسیار لاغر شدم. نگهبانان از ترس اینکه در اردوگاه کار بمیرم، زودتر از موعد مرا آزاد کردند.»

وضعیت سلامتی خانم لیو پس از آزادی‌اش به‌طور پیوسته بدتر شد. او در راه رفتن مشکل داشت و نمی‌توانست غذایش را ببلعد. پس از اینکه مجدداً تمرین فالون گونگ را شروع کرد، به تدریج بهبود یافت. در سال 2019، مجدداً علائم بیماری‌ خطرناک در او ظاهر شد. او قادر به غذا خوردن نبود و دائماً سرفه می‌کرد. خانم لیو برای معاینه به بیمارستان رفت که نشان داد مبتلا به سل شده است. در چند ماه آخر عمرش، در تخت بستری و ناتوان بود و دچار اختلال روانی شده بود. او در نوامبر2019 در 64سالگی درگذشت.