(Minghui.org) در تاریخ 10دسامبر2020، روز جهانی حقوق بشر، وزارت امور خارجۀ آمریکا (دی‌اُاِس) تحریم‌هایی را علیه 17 مقام دولت چین و سایر اتباع خارجی که مرتکب نقض حقوق بشر شده‌اند، اعلام کرد. این اقدام فقط سه روز پس از آن صورت گرفت كه این وزارت 14 مقام ارشد چین را به‌دلیل نقششان در «ایجاد، تصویب یا اجرای» قانون سخت و بی‌رحمانۀ امنیت ملیِ تحمیل‌شده به هنگ كنگ در تابستان امسال، تحریم كرد.
این 14 مقام ارشد چین که تحریم شدند، 14 معاون رئیس کمیتۀ دائمی کنگره ملی خلق (NPCSC) هستند که با ایجاد، تصویب یا اجرای قانون جمهوری خلق چین در خصوص حفاظت از امنیت ملی در منطقه ویژۀ اداری هنگ کنگ، مرتبط هستند. کمیتۀ دائمی کنگره ملی خلق به‌اتفاق آرا به تصویب قانون امنیت ملی رأی داد و حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) به‌طور مکرر از آن برای خفه‌کردن صدای مخالفان و دستگیری افرادی که به سیاست‌های ظالمانۀ ح‌ک‌چ اعتراض دارند، استفاده کرده است.
هوانگ یوانشیونگ، رئیس ادارۀ امنیت داخلی شیامن در ادارۀ پلیس ووکونِ استان فوجیان در چین، جزء 17 مقام اهل چین و سایر کشورها است که تحریم شده‌اند. وزیر امور خارجۀ ایالات متحده مایک پمپئو در بیانیه‌ای گفت رئیس هوانگ یوانشیونگ از ادارۀ پلیس ووکون به‌دلیل دست‌داشتن در «نقض فاحش حقوق بشرِ» تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحریم شده است. هوانگ و همسرش اکنون ویزای ایالات متحده را ندارند.
در میان 14 معاون تحریم‌شدۀ کمیتۀ دائمی کنگره ملی خلق، 5 نفر علاوه بر تصویب قانون امنیت هنگ کنگ، در آزار و شکنجه فالون گونگ نیز مشارکت داشته‌اند. در زیر اطلاعات بیشتری دربارۀ چند تن از این مقام‌های تحریم‌شده ارائه شده است.
وانگ چن
وانگ چنِ 70ساله به‌عنوان عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست چین در سال 2017 و همزمان به‌عنوان نایب‌رئیس کنگرۀ خلق چین در سال 2018 خدمت کرد. وانگ کار خود را به‌عنوان خبرنگار آغاز کرد و در طول تقریباً دو دهه، به‌عنوان سرپرست ویراستارانِ روزنامۀ گوانگ‌مینگ دیلی، سرپرست ویراستاران و رئیس روزنامۀ پیپلز دیلی، معاون وزیر ادارۀ مرکزی تبلیغات و رئیس ادارۀ فضای مجازی چین، خط‌مشی حزبی ح‌ک‌چ را دنبال کرده است. او برای تغییر افکار عمومی، به‌منظور توجیه آزار و شکنجه فالون گونگ، مقالات بی‌شماری را برای جیانگ زمین، رهبر سابق حزب، نوشت.
در آستانۀ سرکوب گستردۀ فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین، شو گوانگچون، معاون وزیر ادارۀ تبلیغات مرکزی، در ژوئن1996 جلسه‌ای را با سرپرست ویراستارانِ ده روزنامۀ برتر پکن ترتیب داد. شو از اختیارات خود فراتر رفت و خواستار انتشار مقالاتی شد که فالون گونگ را بدنام کنند. وانگ، سرپرست ویراستاران روزنامۀ گوانگ‌مینگ دیلی در آن زمان، پیش‌قدم شد و مقالاتی افتراآمیز را دربارۀ فالون گونگ منتشر کرد، در حالی که آنها را در قسمت‌های برجستۀ روزنامه درج می‌کرد.
پس از انتشار مقالات افتراآمیز در روزنامه گوانگ‌مینگ دیلی، چند تمرین‌کنندۀ فالون گونگ از روی حسن‌نیت به دفتر این روزنامه رفتند و خواستار ملاقات با وانگ شدند. آنها مطالبی را ارائه دادند که واقعیت‌های مربوط به فالون گونگ را توضیح می‌داد تا باورها و درک‌های نادرست منتشرشده در این مقاله را از بین ببرند، اما وانگ از ملاقات با آنها امتناع ورزید و به منشی خود دستور داد نام این تمرین‌كنندگان فالون گونگ را یادداشت كند. پس از شروع آزار و شکنجۀ فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ در ژوئیه1999، وانگ فهرست اسامی این تمرین‌کنندگان را به ادارۀ امنیت داخلی ح‌ک‌چ فرستاد و باعث شد این تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحت آزار و شکنجه قرار گیرند.
از سال 2000 تا 2001 که وانگ معاون وزیر تبلیغات کمیتۀ مرکزی بود، به‌طور مداوم به روزنامه‌ها و رسانه‌ها دستور می‌داد به‌منظور ایجاد نیروی محرکی برای آزار و شکنجۀ فالون گونگ و به‌ویژه برای تبلیغ حقۀ خودسوزی تیان‌آن‌من، تلاش کنند. او در این سِمَت به تشدید آزار و شکنجه، فوق‌العاده کمک کرد.
پس از آنکه وانگ در سال 2001 سرپرست ویراستاران روزنامۀ پیپلز دیلی، بزرگ‌ترین روزنامۀ ح‌ک‌چ، شد، موضوع آزار و شکنجۀ فالون گونگ را به‌دست ح‌ک‌چ، در حوزۀ افکار عمومی رهبری کرد. وانگ در سال 2002 به ریاست پیپلز دیلی رسید. در سال 2008 مجدداً به سمت معاونت وزیر ادارۀ تبلیغات مرکزی و همزمان به سمت مدیریت ادارۀ فضای مجازی چین و اداره اطلاعات دولتی منصوب شد. او همچنان به رسانه‌های رسمی دستور می‌داد به فالون گونگ افترا بزنند.
وانگ در سال 2013 نایب‌رئیس و دبیرکل کنگرۀ ملی خلق و در مارس2018، معاون اول رئیس کنگرۀ ملی خلق شد. در مارس2019 به‌عنوان رئیس انجمن حقوقی ح‌ک‌چ نیز خدمت کرد. از آوریل تا ژوئیه2019، هشت دورۀ آموزش ویژۀ فشرده در سراسر کشور برای تداوم آزار و شکنجۀ فالون گونگ برگزار شد.
شرکت‌کنندگان در این جلسات آموزشی شامل این افراد بودند: عوامل و کادر مسئولکمیتۀ امور سیاسی و حقوقی (PLAC) در مناطق و نواحی مختلف که مسئولیت ایجاد و اجرای سیاست‌های آزار و شکنجۀ ح‌ک‌چ را به‌عهده داشتند، رؤسا و کادر به‌اصطلاح «انجمن‌ها و ادارات ضدفرقه»، افراد مسئول از ادارۀ امنیت داخلی، دادستانی‌ها، ادارات حقوقی و دادگستری و نیز ادارۀ 610 (نهادی فراقانونی که به طور خاص برای آزار و شکنجۀ فالون گونگ ایجاد شده است).
کائو جیانمینگ
کائو جیانمینگِ 65ساله، زمانی طولانی مدرس کالج حقوق و علوم سیاسی شرق چین بود. پس از آنکه جیانگ زمین در ژوئیۀ1999 آزار و شکنجۀ فالون گونگ را آغاز کرد، کائو، رئیس وقت این کالج، مقالاتی افتراآمیز را دربارۀ فالون گونگ و بنیانگذارش در آژانس خبری شینهوا منتشر کرد.
کائو در نوامبر1999 به معاونت رئیس دادگاه عالی خلق ح‌ک‌چ و همزمان ریاست آکادمی ملی قضات ارتقا یافت.
کائو قبل از این ارتقا، دوره‌های حقوقی را به رهبران ح‌ک‌چ آموزش می‌داد. او در زندگینامۀ خود همچنین ادعا کرد که پس از ورود به ژونگنان‌های (مقر دولت مرکزی) برای سخنرانی‌هایی، با جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین که دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، «دست داد.» گزارش شده است که جیانگ پشت این ترفیع او بود.
کائو معتمد ژو یونگ‌کانگ، دبیر سابق کمیتۀ مرکزی امور سیاسی و حقوقی، بود. پس از آنکه ژو مسئولیت این کمیته را در سال 2007 به‌عهده گرفت، کائو در سال 2008 به معاونت دادستان کلِ دادستانی عالی خلق در سطح دولت ارتقا یافت. ژو از نظر سلسله‌مراتب، یک مقام بالاتر از کائو بود.
در سال 2013 که ژو به‌دلیل فساد مورد تحقیق قرار گرفت، به‌طور گسترده‌ای گزارش شد که کائو نیز به‌دلیل مشارکت در فعالیت‌های ژو مورد تحقیق و بازجویی قرار گرفت، اما در نهایت تحت پیگرد قرار نگرفت.
از سال 2015، صدهاهزار تمرین‌کنندۀ فالون گونگ علیه جیانگ زمین به دادستانی عالی خلق و دادگاه عالی خلق شکایت کیفری کرده‌اند که کائو و ژو چکیانگ کنترلش می‌کردند. آنها هر دو مقررات را نقض کردند و این شکایات را به مناطق محلی برگرداندند که باعث شد مقامات محلی تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ را دستگیر کنند و تحت آزارواذیت قرار دهند. برخی از آنها به‌دلیل شکایت از جیانگ محکوم شدند یا تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
طبق آمار وب‌سایت مینگهویی، دست‌کم 7056 تمرین‌کننده به‌دلیل شکایت از جیانگ در سال 2015 تحت آزار و شکنجه و سال بعد نیز مشابهاً 2547 تمرین‌کنندۀ دیگر تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. تمرین‌کنندگانی که به‌دلیل شکایت از جیانگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند عبارتند از: وانگ جنفا از استان گانسو، وو یوان‌چینگ از استان شاندونگ، لیو کویرونگ از استان هبی، ژانگ نیانجی از استان هوبی، دای فنگژن از استان لیائونینگ، وان شیولان از استان هنان و جیائو گوی‌یینگ از استان گانسو.
در تاریخ 25ژانویه2017، دادستانی عالی خلق و دادگاه عالی خلق تفسیر قضایی برای سرکوب فالون گونگ را صادر و دادگاه‌های چین برای حبس غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ از آن استفاده کردند.
کائو در مارس2018 نایب‌رئیس کنگرۀ ملی خلق شد.
جی بینگ‌شوآن
جی بینگ‌شوآنِ 69ساله به‌عنوان معاون رئیس ادارۀ دولتی رادیو، فیلم و تلویزیون ح‌ک‌چ، معاون وزیر ادارۀ تبلیغات مرکزی و دبیر کمیتۀ حزب استانی هیلونگ‌جیانگ فعالیت می‌کرد.
براساس گزارشی که سازمان جهانی تحقیق دربارۀ آزار و شکنجۀ فالون گونگ (WOIPFG) در 25دسامبر2010 دربارۀ آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان هیلونگ‌جیانگ صادر کرد، جی، دبیر کمیتۀ حزب استان هیلونگ‌جیانگ، مسئول اصلی آزار و شکنجه در این استان است.
در این گزارش آمده است كه از 20ژوئیه1999، پس از اینکه جیانگ زمین آزار و شكنجۀ فالون گونگ را آغاز کرد، استان هیلونگ‌جیانگ یكی از مناطقی بود كه آزار و شکنجه در آن شدیدتر از هر جای دیگری بود. طبق آمار موجود، 14،081 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در استان هیلونگ‌جیانگ مجروح و معلول شده و به‌صورت غیرقانونی محکوم شدند. در این میان، 782 تمرین‌کننده تا سرحد مرگ شکنجه شدند که 332 نفر فقط در هاربین، مرکز این استان، شکنجه شدند.
جی از 2008 تا 2013 به‌عنوان دبیر کمیتۀ حزب استان هیلونگ‌جیانگ خدمت کرد و در سال 2013 به‌عنوان نایب رئیس کنگرۀ ملی خلق منصوب شد.
جی که از نزدیکان جیانگ زمین بود، پیش از این دبیر کمیتۀ استان هنانِ لیگ جوانان کمونیست و دبیر دبیرخانۀ مرکزی لیگ جوانان کمونیست بود. او همچنین با لینگ جیهوا، رئیس وقت دفتر كل و دستیار ارشد رئیس پیشین هو جینتائو، روابط نزدیک داشت. گزارش شده است پس از اینکه جی در سال 2008 به دبیری کمیتۀ حزب استانی هیلونگ‌جیانگ منصوب شد، برادر همسر لینگ جیهوا، گو یوانشو، را که در آن زمان در تلویزیون مرکزی چین کار می‌کرد، به هیلونگ‌جیانگ آورد و او را به معاونت رئیس ادارۀ امنیت داخلی هیلونگ‌جیانگ ارتقا داد.
جی زیردست سابق لیو یونشان (یکی دیگر از پیروان جیانگ) نیز است. از سال 2002 تا 2012 که لیو یونشان به‌عنوان وزیر ادارۀ تبلیغات مرکزی خدمت می‌کرد، جی از سال 2001 تا 2008 به‌عنوان معاون وزیر و معاون اجرایی وزارت ادارۀ تبلیغات مرکزی فعالیت داشت. ادارۀ تبلیغات مرکزی، فرماندهی مستقیم سیستم تبلیغات حزب در چین و به همین دلیل در سرکوب و آزار و شکنجۀ فالون گونگ سودمند بود.
ژانگ چونشیان
ژانگ چونشیانِ 57ساله، دبیر سابق کمیتۀ حزب استان هونان و دبیر کمیتۀ حزب منطقۀ خودمختار شینجیانگ، مسئول آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در این مناطق است.
سازمان جهانی تحقیق دربارۀ آزار و شکنجۀ فالون گونگ در ژوئن2014 گزارش داد که ژانگ، دبیر وقت کمیتۀ حزب شینجیانگ، به‌عنوان مسئول آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در شینجیانگ فهرست شده است.
طبق اطلاعات جمع‌آوری‌شده در وب‌سایت مینگهویی، از زمان روی‌کارآمدن ژانگ به‌عنوان دبیر کمیتۀ حزب شینجیانگ، او برای آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، کلاس‌های «تبدیل» را در مقیاس گسترده‌ای در سراسر شینجیانگ اداره کرده است. طبق داده‌های موجود، 41 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ از سال 1999 در شینجیانگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.
ژانگ در حالی که دبیری کمیتۀ حزب استان هونان را از سال 2005 تا 2010 به‌عهده داشت، به سیاست آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ ادامه داد. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مناطق مختلف هونان به‌طور غیرقانونی دستگیر، به اردوگاه‌های کار اجباری منتقل و محکوم شدند. ادارۀ 610 اغلب جلسات شستشوی مغزی را برای تمرین‌کنندگان برگزار می‌كرد و ژانگ مستقیماً مسئول این فعالیت‌ها بود.
از سال 1999، دست‌کم 154 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در استان هونان تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
ژانگ در سال 2009 جانشین وانگ لچوان به‌عنوان دبیر كمیتۀ حزب شینجیانگ شد. ژو یونگ‌كانگ، دبیر وقت PLAC و رئیس گروه هماهنگی كار كمیتۀ مركزی ح‌ک‌چ در شینجیانگ او را به‌شدت توصیه کرد. ژانگ در سال 2012 به‌دلیل مسئولیتش در شینجیانگ به عضویت پولیت‌بورو درآمد و به معاونت مقام مسئول این استان منصوب شد.
ژانگ در نوزدهمین کنگرۀ ملی در سال 2016 مجدداً به‌عنوان عضو پولیت‌بورو انتخاب نشد و در مارس2018 به کنگرۀ ملی خلق تنزل یافت. این سمت دوم به‌عنوان سمتی تشریفاتی و بدون قدرت واقعی در نظر گرفته می‌شود.
چن ژو
چن ژو 67ساله هم‌زادگاه جیانگ زمین از استان جیانگسو بود. او در فرانسه تحصیل و مدرک دکترایش را اخذ کرد. پس از اینکه حزب کمونیست چین جنبش دموکراسی‌خواهیِ دانشجوییِ «4ژوئن» را سرکوب کرد، چن در ژوئیه همان سال به چین بازگشت و در بیمارستان روئیجین وابسته به دانشگاه شماره 2 پزشکی شانگهای (همان دانشکدۀ پزشکیِ دانشگاه جیائوتونگ فعلی شانگهای) کار کرد.
چن در سال 1995 به‌عنوان آکادمیسینِ آکادمی علوم چین انتخاب و در سال 2000 به‌عنوان معاون رئیس آکادمی علوم چین منصوب شد. او در سال 2007، وزیر بهداشت و در سال 2013 نایب‌رئیس کنگرۀ ملی خلق شد.
بر اساس گزارشِ رادیو آسیای آزاد در 18دسامبر2012، ترفیع چن به توصیۀ پسر بزرگ جیانگ زمین، جیانگ میانهنگ، صورت گرفت.
گفته می‌شود وقتی یان ییشون، رئیس آکادمی علوم چین، در سال 2000 استعفا کرد، جیانگ زمین با پسرش جیانگ میانهنگ، معاون رئیس آکادمی علوم چین، دربارۀ نامزدی معاون رئیس جدید صحبت کرد. جیانگ میانهنگ گفت که او چن را که مدت‌ها در شانگهای خدمت کرده است، تحسین می‌کند. چن در اکتبر2000 به‌عنوان معاون رئیس آکادمی علوم چین منصوب شد.
پس از آنکه چن در سال 2007 وزیر بهداشت شد، محققان آمریکایی جنایت برداشت اعضای بدن افراد زنده را از سوی وزارت بهداشت تحت رهبری او زیر سؤال بردند.
در اکتبر2012، دانشگاه مینه‌سوتا در ایالات متحده پیشنهاد اعطای مدرک دکترای افتخاری را به چن داد. اما پروفسور کرک سی. آلیسون از این دانشگاه و 21 متخصص دیگر در اخلاق زیستی، پزشکی و حقوق بشر فکر می‌کردند چنین کاری درست نیست. آنها دادخواستی را در استارتریبون امضا کردند تا مخالفت خود را با این پیشنهاد اعلام کنند.
پروفسور آلیسون گفت که وزارت بهداشت تحت ریاست چن مسئول نظارت بر جراحی‌های پیوند عضو است، در حالی که متخصصان پزشکیِ ح‌ک‌چ بارها زندانیان را تحت برداشت اعضای بدنشان قرار داده‌اند و پیوند غیرقانونی اعضای بدن چیز رایجی است. آنها گفتند که تحت این شرایط، جای تردید است که آیا باید با اعطای این عنوان افتخاری به چن پاداش داد یا خیر.
در این گزارش اشاره شده بود که ح‌ک‌چ به برداشت اعضای بدن زندانیان محکوم به مرگ و اعضای گروه‌های مذهبیِ تحت آزار و شکنجه مانند تمرین‌کنندگان فالون گونگ مشکوک است.
مجموعه گزارش‌های رسانه‌ای
