جنایات دبیر تازه‌منصوب‌شده کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر دالیان

(Minghui.org) طی 22 سال گذشته از آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین(ح‌ک‌چ)، اداره 610 نقش مهمی ‌در اجرای سیاست آزار و شکنجه در تمام سطوح دولت و بخش‌های مختلف جامعه ایفا کرده است.

این نهاد تحت دستورات جیانگ زمین، رئیس ارشد حزب کمونیست چین، در 10ژوئن1999 راه‌اندازی شد. در بیانیه اخیر مجلس نمایندگان پنسیلوانیا آمده است: «تحت دستور شخص جیانگ، ح‌ک‌چ اداره 610 را تأسیس کرد، یک سازمان امنیتی فراقانونی با قدرتی ورای سیستم پلیس و سیستم قضایی که تنها وظیفه‌اش اجرای آزار و شکنجه فالون دافا است.»

در این مقاله، ما بر جنایات لیو هونگ تمرکز می‌کنیم که در 3سپتامبر2021 به‌عنوان دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر دالیان (پی‌اِل‌اِی‌سی) منصوب شد.

لیو در دسامبر1965 متولد شد و در ژوئن1989، سه سال پس از ورود به نیروی کار، به حزب کمونیست چین پیوست. او قبل از انتصاب به‌عنوان رئیس ادار 610 استان لیائونینگ، معاون این اداره بود. در سال 2011 نیز به‌عنوان دبیر پی‌اِل‌اِی‌سی استان لیائونینگ منصوب شد. سپس در ژانویه2018، قبل از تصدی آخرین سمتش، به‌عنوان معاون دبیر حزب شهر فوشین انتخاب شد.

بین سال‌های 2011 تا 2017 که لیو رئیس اداره 610 استان لیائونینگ بود، سیستم اجرای قانون و سیستم قضایی را در تمام سطوح برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ هدایت می‌کرد. در نتیجه، حداقل 127 تمرین‌کننده براثر آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند، ازجمله 22 مرگ در سال 2011، 21 مرگ در سال 2012، 14 مرگ در سال 2013، 21 مرگ در سال 2014، 15 مرگ در سال 2015، 16 مرگ در سال 2016 و 18 مرگ در سال 2017.

استان لیائونینگ یکی از بدترین مناطق چین است که در آنجا تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دلیل اعتقادشان مورد هدف قرار می‌گیرند. بین ژوئیه1999 تا سپتامبر2019، در استان لیائونینگ 586 تمرین‌کننده براثر آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند. به‌دلیل منصب لیو و مشارکتش در آزار و شکنجه، او مسئول مرگ، شکنجه، معلولیت و سایر سوءرفتارهایی است که تمرین‌کنندگان متحمل شده‌اند.

لیو و سایر مقامات ح‌ک‌چ، به‌دلیل موارد نقض حقوق بشر علیه تمرین‌کنندگان، در لیست اسامی‌ای قرار گرفتند که تمرین‌کنندگان در ایالات متحده به وزارت امور خارجه این کشور ‌ارائه دادند. بر اساس قوانین ایالات متحده، تمرین‌کنندگان از دولت ایالات متحده خواستند از صدور ویزا برای این مقامات ح‌ک‌چ و ورودشان به آمریکا خودداری کند. یک مقام وزارت خارجه آمریکا این فهرست را تأیید کرد و گفت که درخواست ویزای بسیاری از چینی‌ها طی سال‌های اخیر به‌دلیل مشارکتشان در آزار و شکنجه فالون گونگ، رد شده است.

مرگ و شکنجه در شهر دالیان

دالیان به‌عنوان دومین شهر بزرگ در استان لیائونینگ، به‌دلیل آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدنام است. وقتی لیو از سال 2011 تا 2017 رئیس اداره 610 استان بود، دالیان به‌تنهایی مرگ 20 تن از تمرین‌کنندگان را به‌دلیل آزار و شکنجه ثبت کرد.

در زیر چند نمونه ارائه شده است:

زندان به‌منظور مخفی‌کردن وحشیگری‌اش، بانویی را تا سرحد مرگ مسموم می‌کند

خانم دینگ ژنفانگ

پس از اینکه تیان لی، معاون رئیس اداره پلیس کوی‌یینگجیه، در اوت2007، خانم دینگ ژنفانگ را دستگیر کرد، او به هشت سال حبس در زندان زنان استان لیائونینگ محکوم شد. نگهبان لی هچیائو خانم دینگ را تا حدی شکنجه کرد که فقط سه دندان برایش باقی مانده بود. خانم دینگ دچار علائم پرفشاری خون، بیماری قلبی، سکته مغزی و سایر بیماری‌ها شد.

ازآنجاکه خانم دینگ به ایمانش پایبند بود، لی حتی بی‌رحم‌تر شد. در اواخر سال 2008، لی خانم دینگ را 7 روز از لوله گرمایش آویزان کرد و کتکش زد. فقط وقتی خانم دینگ در آستانه مرگ قرار داشت، او را پایین آوردند. علاوه بر این، لی به زندانیان گفت که خانم دینگ را «تا زمانی که هنوز زنده است» شکنجه کنند.

دست‌ها را با دستبند پشت سر می‌بندند و آویزان می‌کنند

در مارس2010 که شوهر خانم دینگ به ملاقاتش رفت، او را روی برانکاد برای ملاقات آوردند. او به شوهرش گفت: «می‌ترسم در اینجا بمیرم. آنها هر روز کتکم می‌زنند.» شوهرش بر اساس وضعیت بد سلامتی‌اش درخواست داد او را به‌قید ضمانت پزشکی آزاد کنند، اما مقامات زندان با استناد به اعتقاد خانم دینگ، این درخواست را رد کردند. آنها بعداً در 1اوت2011 او را تا سرحد مرگ مسموم کردند تا این جریان را مخفی کنند که چقدر شدید شکنجه‌اش کرده‌اند. خانم دینگ در زمان مرگ 61ساله بود.

شوهر در رنج جان باخت و همسرش مکرراً بازداشت شد

خانواده شاد آقای چو هویی و خانم لیو شین‌یینگ

آقای چو هویی و همسرش خانم لیو شین‌یینگ پس از آغاز آزار و شکنجه در ژوئیه1999 به پکن رفتند تا درباره فالون گونگ دادخواهی کنند. آنها پس از دستگیرشدن در فرودگاه دالیان، در بازداشتگاهی حبس شدند و دختر 10ماهه‌شان بی‌سرپرست باقی ماند.

در سال 2001 که آقای چو در اردوگاه کار اجباری دالیان حبس شد، نگهبانان با باطوم برقی به دستگاه تناسلی او و جاهای دیگرش شوک وارد کردند. دستگاه تناسلی او چرک کرد و ستون فقراتش دچار شکستگی شد که سبب شد او فلج شود. او در 19فوریه2014 با درد و عذاب جان باخت.

آقای چو براثر شکنجه فلج شد.

به‌دلیل زخم بستر گوشت بدن آقای چو پوسیده شده بود و ستون فقراتش دیده می‌شد.

آقای چو به‌دلیل معلولیت نمی‌توانست دست‌ها و پای چپش (تصویر چپ و وسط) را راست کند. پایش نیز از کار افتاده بود (تصویر راست)

در طول 13 سال آخر عمر آقای چو، خانم لیو برای مراقبت از او و دختر کوچکشان تلاش می‌کرد. با وجود رنج‌های بی پایان، او نیز بارها به‌دلیل اعتقادش دستگیر شد. در 6ژوئیه2012، پی‌اِل‌اِی‌سی و اداره 610 دالیان نزدیک به 80 تمرین‌کننده فالون گونگ ازجمله خانم لیو را به‌دلیل نصب دیش‌های ماهواره‌ای برای دسترسی ساکنان محلی به اطلاعات بدون سانسور، دستگیر کردند. منزل خانم لیو مورد غارت قرار گرفت و وسایل شخصی‌اش توقیف شد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن دست‌ها با دستبند پشت سر

دستگیری بعدی خانم لیو در 21مارس2014، حدود یک ماه پس از مرگ شوهرش، صورت گرفت. مأمور یو یانگ قبل از انتقال او به بازداشتگاه، مقابل همسایگان با دست‌بند دستانش را پشت سرش بست و بازداشتگاه به‌دلیل وضعیت جسمانی ضعیفش او را نپذیرفت.

خانم لیو بار دیگر در 23سپتامبر2014 دستگیر و خانه‌اش غارت شد.

دادگاه ژونگشان در شهر دالیان در عرض یک هفته جلسه‌ای را برگزار و او را به پنج سال و نیم زندان محکوم کرد. او به دادگاه میانی دالیان درخواست تجدیدنظر ارائه کرد که به حفظ حکم اولیه رأی داد. در 24مارس2015، خانم لیو به زندان زنان لیائونینگ در شهر شنیانگ منتقل شد.

مردی تا سرحد فلج‌شدن شکنجه می‌شود و می‌میرد، همسر و پسر رنج می‌کشند

آقای ژائو فی

آقای ژائو فی در شرکت غذایی لین‌یینگ در شهر دالیان کار می‌کرد. او به‌دلیل اعتقادش به فالون گونگ سه بار به اردوگاه کار اجباری، پنج بار به بازداشتگاه و یک بار به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد.

پس از اینکه در تابستان 2007 به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا منتقل شد، نگهبانان با باطوم برقی به نقاط حساس بدنش شوک وارد کردند و پاهایش را چنان وحشیانه کتک زدند که فلج شد. پزشکان در بیمارستان وابسته به دانشگاه پزشکی شنیانگ نیز تشخیص دادند او به کم‌خونی آپلاستیک مبتلا است. مقامات اردوگاه کار برای فرار از مسئولیت خود، به مقامات محلی او گفتند بیایند و او را با خود ببرند. گائو فنگ‌کای، رئیس اردوگاه کار اجباری، گفت: «او زیاد زنده نخواهد ماند.»

آقای ژائو پس از آزادی در آستانه مرگ قرار گرفت. او لاغر و نحیف و بر اثر شوک با باطوم‌های برقی تمام بدنش دچار سوختگی شده بود. دنبالچه‌اش از سوراخی به اندازه گردو دیده می‌شد. با وجود وضعیت بد جسمانی‌اش، دادگاه دالیان در سپتامبر2010 بارها با او تماس گرفت و دستور داد به دادگاه گزارش دهد. او برای اجتناب از آزار و شکنجه بیشتر، از خانه‌اش فرار کرد، اما در 31دسامبر2011 در 54سالگی درگذشت.

همسر آقای ژائو، خانم هه چونیان، حدود ده سال به اختلال روانی مبتلا و در بستر بیماری بود. پسرشان ژائو یوان با ترس بزرگ شد. وقتی در دبستان تحصیل می‌کرد، معلمانش و سایر دانش‌آموزان به‌دلیل اعتقاد پدرش، او را مورد تبعیض قرار می‌دادند. سایر کودکان او را مورد آزارواذیت نیز قرار می‌دادند و کتکش می‌زدند. او نیز مانند مادرش دچار اختلال روانی شد. به این ترتیب یک دانش‌آموز مدرسه که زمانی باهوش و وظیفه‌شناس بود، نابود شد. با وجود این، پلیس و مقامات ح‌ک‌چ به آزار او و مادرش ادامه دادند.

زنی تا سرحد معلولیت مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گیرد و درنهایت می‌میرد

پنج مأمور از اداره پلیس باییلو خانم وانگ جینهوا، 71ساله، را در سپتامبر2011 مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دهند. درحالی‌که تمام دستانش کبود شده بود، نمی‌توانست انگشتانش را خم کند. درد شدیدی نیز در ناحیه کمر، استخوان دنبالچه و پاها داشت. در نتیجه، در راه‌رفتن مشکل داشت و به‌راحتی زمین می‌خورد.

خانم وانگ در اوایل اوت2016 دچار ادم در زیر قفسه سینه‌اش شد. شکمش شبیه شکم زنی باردار در ماه‌های آخر بارداری و سفت بود. در زبانش ترک‌هایی ایجاد شده بود که نوشیدن را برایش مشکل می‌‌ساخت. هر زمان که دراز می‌کشید دچار مشکل تنفسی می‌شد. او در 29سپتامبر2016 درگذشت.

بانویی درحالی‌که دو بار دستش دچار شکستگی شده بود، در 40سالگی درگذشت

خانم یانگ چونلینگ و شوهرش آقای یانگ بنلیانگ

خانم یانگ چونلینگ مترجم و شوهرش آقای یانگ بنلیانگ معلم بود. خانم یانگ به 7 سال و آقای یانگ به 11 سال زندان محکوم شدند. مادرشوهر خانم یانگ، خانم کائو یوژن، نیز به 9 سال زندان محکوم شد.

وقتی خانم یانگ در زندان زنان لیائونینگ بود، رئیس تیم کونگ ژو زندانیان را تحریک می‌کرد او را به‌طرز بدی کتک بزنند به‌طوری که یک بار از هوش رفت. چهار زندانی روی او نشستند تا نتواند حرکت کند و دست راستش که قبلاً یک بار هنگام ضرب‌وشتم از سوی مأموران پلیس دالیان در حین دستگیری شکسته بود، دوباره دچار شکستگی شد. آنها به سینه‌های او مشت و لگد نیز زدند و در آن ناحیه نیشگونش گرفتند که باعث چرک و خونریزی سینه‌هایش شد.

دست شکسته او هرگز تحت درمان قرار نگرفت و پس از آزادی‌اش شکستگی به‌وضوح قابل‌مشاهده بود. حتی قبل از آزادی، سه برآمدگی در سینه راستش نمایان شده بود. پس از بازگشتش به خانه، وضعیتش بدتر شد.

خانم یانگ در 2آوریل2014 در 40سالگی درگذشت.

شوهر و مادرشوهرش نیز در زندان شکنجه شدند. خانم کائو به‌دلیل شکنجه، پس از آزادی در بستر بیماری بود و نمی‌توانست از خودش مراقبت کند.

مرگ بانویی 29 روز پس از دستگیری

خانم ژانگ گویلیان 69ساله در منطقه توسعه دالیان زندگی می‌کرد. او در 6ژوئیه2012 دستگیر شد. در طول 17 روزی ‌که در بازداشتگاه دالیان حبس بود، براثر بدرفتاری دچار سکته مغزی شد.

مقامات بازداشتگاه برای فرار از مسئولیت خود، او را آزاد کردند. خانم ژانگ در 5اوت2012 درگذشت.

بازداشت به‌دلیل صحبت با سایرین درباره فالون گونگ و مرگ براثر شکنجه

خانم چنگ فوهوا، 69ساله، اهل منطقه ژونگشان در شهر دالیان بود. او در ماه مه2015، از جیانگ زمین، رئیس سابق ح‌ک‌چ، به‌دلیل آزار و شکنجه فالون گونگ شکایت کیفری کرد.

خانم چنگ فوهوا

مأموران پلیس کونمینگجی او را به‌دلیل گفتن به مردم درباره فالون گونگ، در 1ژوئن2015 دستگیر کردند. پس از اعتصاب غذای او برای مقابله با آزار و شکنجه، مقامات بازداشتگاه هم او و هم هم‌سلولی‌هایش را مجازات کردند تا هم‌سلولی‌هایش از او متنفر شوند.

در نتیجه خانم چنگ به‌شدت مجروح شد. تمام بدنش متورم شده بود. بیشتر اوقات بی‌هوش بود و نمی‌توانست راه برود. در اواخر ژانویه2016، به خانواده‌اش اطلاع دادند که به‌دنبالش به بازداشتگاه بیایند و او را از بازداشتگاه ببرند. آنها مبلغی پول پرداخت کردند و مدت زیادی منتظر ماندند تا نگهبانان او را بیرون بیاورند، درحالی‌که وضعیتش مهلک بود.

چند روز بعد، خانواده از آنچه پیش از آزادی خانم چنگ اتفاق افتاده بود مطلع شدند. مقامات از خانم چنگ پرسیده بودند: «آیا می‌خواهی تو را به بیمارستان ببریم یا به خانه؟»

خانم چنگ خسته بود و پاسخ داد: «می‌خواهم به خانه بروم.» آنها این گفتگو را به‌عنوان مدرکی دال بر اینکه «او از قرارگرفتن تحت درمان پزشکی خودداری کرده» ثبت کردند.

وضعیت خانم چنگ پس از بازگشت به خانه به‌سرعت بدتر شد. او در 6اوت2016 درگذشت.

مرگ زن و شوهر هر دو پس از 7 سال حبس در زندان

مأموران اداره امنیت داخلی دالیان خانم سان جینگمی ‌و شوهرش آقای ژو بنفو را در ژانویه2006 دستگیر کردند. آنها هریک به 7 سال حبس محکوم شدند، درحالی‌که خانم سان در زندان زنان لیائونینگ و آقای ژو در زندان یینگ‌کو حبس شد.

خانم سان جینگمی

‌آقای ژو بنفو

نگهبانان یک بار خانم سان را برهنه و او را 42 روز در سلول انفرادی حبس کردند. آنها به زندانیان دستور دادند او را دو هفته از خواب محروم کنند. خانم سان آنقدر خسته شده بود که در حالت ایستاده چرت می‌زد. زندانیان آنقدر کتکش می‌زدند که بارها از هوش رفت. علاوه بر این، مجبور شد برای مدتی طولانی بایستد یا چمباتمه بزند. آنها پایش را لگد می‌زدند و درنتیجه پایش به‌قدری متورم شد که نمی‌توانست کفش‌هایش را پا کند. پای راستش شکسته بود. در زمستان، او را در اتاق لباسشویی بستند درحالی‌که هیچ لباسی به تن نداشت و رویش آب سرد ریختند.

در ژوئیه2006، ژانگ شیولی، مدیر بخش 7، چهار زندانی را هدایت کرد تا درحالی‌كه هر كدام چارپایه‌ای در دست داشتند خانم سان را در ناحیه کمر کتک بزنند. او براثر ضرب‌وشتم به زمین افتاد. هشیاری‌اش را از دست داد و چند ساعت در همان حالت ماند. زندانیان ادعا کردند که او تظاهر به مرگ می‌کند و همچنان به کتک و لگدزدنش ادامه دادند و کمرش را مجروح کرده و پاهایش را فلج کردند. او پس از آن دچار تاری دید نیز شد.

خانم سان به‌دلیل شکنجه‌های طولانی‌مدت، بسیار ضعیف شده بود. پس از بازگشت به خانه در ژانویه2013، وضعیتش بدتر شد و در 16آوریل2017 در 61سالگی درگذشت.

مانند همسرش، شکنجه‌های مکرر آقای ژو نیز سبب کبودی‌هایی در سراسر بدنش شد. او پس از آزادی، درد قفسه سینه و سرفه داشت. اما مقامات از آزارواذیت او دست برنداشتند. او در 28اکتبر2019 درگذشت.

بانویی پس از شکایت از جیانگ، زندانی و براثر شکنجه درگذشت

پس از آنکه خانم گنگ رنه از منطقه گانجینگزی در شهر دالیان، از جیانگ زمین به‌دلیل آزار و شکنجه فالون گونگ شکایت کیفری کرد، در اکتبر2015 دستگیر شد. دادگاه ژونگشان او را به چهار سال حبس در زندان زنان لیائونینگ محکوم کرد.

نگهبانان به خانم گنگ اجازه نمی‌دادند بخوابد یا از توالت استفاده کند و او همچنین مجبور بود برای مدتی طولانی بایستد. زندانیان کتکش می‌زدند و او دچار خونریزی شدیدی شد. مدیر بخش 20هزار یوآن برای درمان پزشکی او از خانواده‌اش درخواست کرد. مقامات زندان با مشاهده اینکه او در آستانه مرگ است، 14هزار یوآن از آن مبلغ را به خانواده‌اش بازگرداندند و ادعا کردند که باقی آن صرف هزینه‌های پزشکی شده است.

خانم گنگ در 28ژوئیه2017 به قید ضمانت پزشکی آزاد شد. خانواده‌اش او را به بیمارستان منتقل کردند و در آنجا به آنها گفتند که او کمتر از 4 ماه زنده خواهد بود. او پس از اتمام پول خانواده به خانه بازگشت. خانم گنگ دوباره در 10اکتبر2017 در بیمارستان بستری شد و در 22اکتبر در 61سالگی درگذشت.

بیش از 700 تمرین‌کننده طی پنج سال محکوم شدند

داده‌هایی که مینگهویی جمع‌آوری کرده نشان می‌دهد بین سال‌های 2013 تا 2017 که لیو هونگ رئیس اداره 610 استان لیائونینگ بود، دست‌کم 721 تمرین‌کننده فالون گونگ در استان لیائونینگ محکوم شدند: 73 نفر در سال 2013، 115 نفر در سال 2014، 160 نفر در سال 2015، 194 نفر در سال 2016، و 179 نفر در سال 2017. فقط در سال 2016، 47 تمرین‌کننده فالون گونگ در لیائونینگ به‌دلیل شکایت کیفری از جیانگ، محکوم شدند که بالاترین آمار را در بین استان‌های چین داشته است.

بر اساس اطلاعات مینگهویی، 17،963 تمرین‌کننده فالون گونگ تا 10ژوئیه2019، عمدتاً در استان لیائونینگ نسبت به هر استان دیگر، محکوم شده‌اند. سال‌های 2004 و 2016 بیشترین محکومیت‌ها را در لیائونینگ ثبت کرده‌اند.

چند روز پس از آنکه لیو هونگ در 3سپتامبر2021 دبیر حزب پی‌اِل‌اِی‌سی دالیان شد، دادگاه گانجینگزی تمرین‌کنندگان آقای رن هایفی و خانم سون ژونگلی را محاکمه و آقای لو کایلی را به ده سال زندان محکوم کرد.

در زیر موارد بیشتری از محکومیت‌ها ارائه شده است.

محقق مشهور به 10 سال حبس محکوم شد

خانم لیو رونگهوا

خانم لیو رونگهوا دانشیار دانشگاه اٌشِن دالیان بود. پس از اینکه در سال 1998 تمرین فالون گونگ را آغاز کرد، از اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری پیروی کرد تا فرد بهتری باشد. عملکردش در محل کار بهبود یافت و یکی از مقالات دانشگاهی او در دانشنامه چین ثبت شد.

او به‌دلیل تمرین فالون گونگ، در سال 2009 به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا منتقل شد تا دو سال در آنجا محبوس باشد. او که دو بار در این اردوگاه کار محبوس شد، درحالی‌که به مچ دستانش دست‌بند زده بودند از همان ناحیه مچ 21 روز در اتاق لباسشویی آویزان شد و درنتیجه مچ دست چپش از کار افتاد.

او سه روز قبل از پایان دوره محکومیتش در سپتامبر2011، به ده سال زندان محکوم شد. در محاکمه‌اش در 9ژانویه2012، دو وکیل از او دفاع کردند. آنها گفتند که حق تمرین فالون گونگ در قانون اساسی چین تصریح شده است و محکوم‌کردن او درحالی‌که هنوز در اردوگاه کار اجباری به سر می‌برد غیرقانونی است. دادگاه او را به همان «جرمی» متهم کرد که به‌خاطرش ابتدا به اردوگاه کار اجباری فرستاده شده بود، که به‌گفته وکلا نشان می‌داد دادگاه او را دو بار برای یک جرم محکوم کرده است که نقض قانون محسوب می‌شود.

40 تمرین‌کننده به‌دلیل نصب دیش‌های ماهواره تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند

پی‌اِل‌اِی‌سی و اداره 610 دالیان برای جلوگیری از دسترسی شهروندان به اطلاعات خارج از کشور، به پلیس دستور دادند نزدیک به 80 تمرین‌کننده را در ژوئیه2012 به‌دلیل نصب دیش‌های ماهواره برای ساکنان محلی دستگیر کند. حدود 20 تمرین‌کننده به حبس محکوم و نزدیک به 20 نفر به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شدند. یازده وکیل مدافعِ تمرین‌کنندگان مورد آزار‌واذیت و ضرب‌وشتم پلیس قرار گرفتند. وکیل چنگ‌ های شهادت داد که پلیس سه بار او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد و اینکه سیستم‌ پلیس و سیستم قضایی چین به یک «مافیا» تبدیل شده است. او و سایر وکلا هم‌صدا اعلام کردند که نمی‌توانند به چنین مافیایی اجازه دهند برای سیستم قانونی مانع ایجاد کند.

در بین 20 نفری که به زندان محکوم شدند، چه ژونگشان، یو بو و گوئو سونگ هر کدام به 4 سال حبس محکوم شدند. ژو چنگگان به 4 سال و 9 ماه، وانگ شوچن، شی ژانشون و بای رویو هر یک به 4 و نیم سال زندان، پِی ژنبو به 5 و نیم سال حبس، پان شیوچینگ به 5 سال و 3 ماه و چو بین و شی یوئه هر کدام به 6 سال حبس محکوم شدند.

توقیف پس‌انداز شخصی

آقای لیو رنچیو از منطقه لوشونکو در شهر دالیان در ژوئن2016 در یک مکان اجاره‌ای دستگیر شد. دو مأمور دستانش را نگه داشتند، درحالی‌که سومین مأمور با دستکش بوکس به شکم و سینه او ضربه می‌زد. او دچار جراحات داخلی شد و در ادرارش خون دیده شد.

پلیس اموال شخصی او را توقیف و حساب بانکی‌اش را مسدود کرد و بعداً تقریباً تمام پس‌اندازش را در آن حساب که حدود 400هزار یوآن بود برداشت کرد. آقای لیو به ده سال زندان و پرداخت 50هزار یوآن جریمه محکوم شد. او درخواست تجدیدنظر داد، اما دادگاه میانی دالیان با استناد به این واقعیت که او باورش را رها نکرده، حکم اولیه را تأیید کرد.

خلاصه- مقامات با عواقبی روبرو می‌شوند

بر اساس اطلاعات مینگهویی، بین سال‌های 1999 تا 2018، بیش از 20هزار تن از مقامات ح‌ک‌چ به‌دلیل مشارکت در آزار و شکنجه تمرین‌كنندگان فالون گونگ با عواقبی روبرو شده‌اند. اداره 610 به‌تنهایی 1614 مورد از چنین رویدادهایی را به خود اختصاص داده است و پی‌اِل‌اِ‌سی 764 مورد را.

علاوه بر لیو هونگ که در بالا به آن اشاره شد، در زیر نمونه‌های بیشتری از عقوبت‌های کارمایی ارائه شده است.

لیو هونگ

وانگ لایک

وانگ لایک، متولد دسامبر1964، در 17سالگی مأمور پلیس شد. او طی سال‌ها در پست‌های زیر (به ترتیب زمانی) خدمت کرد: رئیس اداره پلیس شهر بینینگ، معاون اداره پلیس شهر جینژو، رئیس اداره پلیس شهر هولودائو، معاون اداره امنیت عمومی‌ استان لیائونینگ، رئیس اداره پلیس شهر دالیان و معاون شهردار شهر دالیان. او به‌دلیل مشارکت فعالانه‌اش در آزار و شکنجه، جایزه‌ای را از وزارت امنیت عمومی‌ دریافت و دو بار با جیانگ زمین ملاقات کرد. در اکتبر2020، وانگ به‌دلیل «نقض جدی نظم و قانون» تحت تحقیقات قرار گرفت.

وانگ چینگگو

وانگ چینگگو، معاون اداره امنیت عمومی ‌استان لیائونینگ، دستگیری‌های گسترده مربوط به نصب دیش‌های ماهواره‌ای را که در بالا به آن اشاره شد، هدایت کرد. او همچنین بین سال‌های 2008 تا 2013 معاون پلیس دالیان بود. وانگ در 30سپتامبر2014 با درد ناشی از ابتلا به سرطان لوزالمعده درگذشت.

لی وِی

تحت دستورات پی‌اِل‌اِی‌سی و اداره 610، دادگاه میانی دالیان تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌طور فعالانه تحت آزار و شکنجه قرار داده است. در ژانویه2015، لی وِی، رئیس این دادگاه، پس از توقیف رشوه‌هایی که دریافت کرده بود تحت بازجویی و تحقیقات قرار گرفت.

هو جیاگنگ

هو جیاگنگ، دبیر حزب پی‌اِل‌اِی‌سی منطقه ژونگشان در شهر دالیان، نیز یکی از عوامل اصلی دستگیری‌های گسترده مربوط به دیش‌های ماهواره‌ای بود. نزدیک به 40 تمرین‌کننده دستگیر و 11 نفر محکوم شدند. هو در 25ژوئیه2014 در 52سالگی درگذشت.

امیدواریم مقامات بیشتری بتوانند از این جریانات درس بگیرند و از انجام کارهای شرورانه دست بردارند.

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.