(Minghui.org) در تصاویر افراد چینی از سلسله‌های گذشته، زنان لباس‌های تزئینی بر تن داشتند که از سر تا پا در لایه‌ها و لوازم جانبی پوشانده شده بودند. اما لباس‌های آنها بیشتر از آنچه زیبا باشد دارای ابزار و آلات براق بود. لباس‌های چینی عهد باستان - برای هر دو جنس - عملکردهای مختلفی، از احترام‌گذاشتن گرفته تا تقویت سلامتی را انجام می‌دهد.
در زیر چند نمونه آورده شده است.
سرپوش (فوتو) و گیره مو
سرپوش در چین باستان فوتو نامیده می‌شد. رسم استفاده از سرپوش در سلسله هان آغاز شد و در دوره ژوی شمالی (۵۵۷-۵۸۱ بعد از میلاد) با عنوان فوتو ارائه شد. در سلسله سویی (۵۸۱-۶۱۸ بعد از میلاد)، سرپوش رسمی رایج شد و رواج پیدا کرد. در آن زمان، افراد از همه اقشار اجتماعی، صرفنظر از جنسیت، از پوشیدن نوعی سرپوش لذت می‌بردند و آن را جزئی ضروری از لباس روزانه خود می‌دانستند.
آداب و رسوم فوتو در چین باستان براساس نظریه پنج عنصر، نظریه یین و یانگ، همراه با هماهنگی سانکای است - که به تعامل بین آسمان، زمین و نوع بشر اشاره دارد.
آسمان و زمین الگوهای یین و یانگ را در روز و شب نشان می‌دهند. همچنین نمادی از گردش چهار فصل است. به‌طور مشابه، بدن انسان شامل پنج اندام یین و شش اندام یانگ است و از طریق ۱۲ نصفالنهار معمولی و هشت نصفالنهار اضافی که چی، خون و انرژی را به گردش در می‌آورند، تغییرات را متجلی می‌کند.
چینی‌های عهد باستان معتقد بودند که آسمان گرد و زمین چهارگوش است و انسان‌ها با سر گرد و پاهای چهارگوش مطابق قوانین طبیعت خلق شده‌اند. بنابراین، انسان باید زندگی کاملی داشته باشد که از قوانین آسمانی پیروی می‌کند، درحالیکه در برخورد با دیگران منصف و درستکار باشد.
علاوه‌بر این، زندگی فرد باید براساس اصل یین و یانگ و همچنین تغییرات چهار فصل متوازن باشد. یعنی فرد باید از اضطراب، افراط در شهوت و طغیان بیش از حد احساسات خودداری کند. مردم باید به سلامت خود اهمیت داده و تقوا را در خود پرورش دهند.
گیره موی گلدار نیز رایج بود و نماد برکت، جشن و قدردانی بود. مردم آنها را در مناسبت‌های خاص، مانند جشن‌ها و مراسم عبادی که به آسمان و زمین احترام می‌گذاشتند، می‌پوشیدند. مناسبت‌های دیگر شامل جشنواره‌ها، ضیافت‌های دربار سلطنتی، جوایز امپراطوری، مراسم اهدای عنوان، جشن‌های تبریک برای نمرات بالا در امتحانات امپراطوری، جشن‌های عروسی و غیره بود.
برطبق سونگ شی (تاریخ سونگ)، «فوتو و گیره‌موی گلدار به‌عنوان سرپوش شناخته می‌شدند. آنها برای جشن احیای کشور، انجام مراسم در حومه و استقبال از بازگشت امپراتور به قصر پوشیده می‌شدند. همچنین در مناسبت‌هایی برای ابراز قدردانی از حاکمیت مناسب بودند.»
بسیاری از دانشمندان و صاحب‌منصبان در سلسله تانگ به گیره‌موهای گلدار علاقه داشتند و این سنت در سلسله سونگ ادامه یافت. داستانی مشهور وجود داشت به نام «گیره‌موهای گلدار چهار صدراعظم»، درباره اینکه چگونه هان چی، وانگ گویی، وانگ آنشی و چن شنگژی یک‌بار به‌طور همزمان و در یک مکان از یک مدل گیره‌مو استفاده کردند. هر چهار نفر بعداً در زمان سلسله سونگ صدر اعظم شدند.
دامادها در سلسله سونگ نیز دوست داشتند از گیره‌مو استفاده کنند. سیما گوانگ، مورخ مشهور و مقام بلندپایه آن زمان در کتاب خود به نام شو یی- مراسم ازدواج درباره این سنت اظهار داشت: «رسم غیرمذهبی پوشیدن گیره‌موهای گلدار، رفتار مردانه او را تنزل می‌دهد. اما اگر کسی باید آنها را بپوشد، باید دو تا از آنها را بپوشد.»
نوع سوم سرپوش سنتی، موئی، حلقه‌ای از پارچه است که دور پیشانی می‌پیچند. به‌طور معمول با جواهرات و سایر فلزات و سنگ‌های گرانبها تزئین شده است. فوتو، گیره‌موی گلدار و موئی، با هم، نیز هدفی درخصوص سلامتی داشتند: آنها از نقطه طب سوزنی بای‌هویی در برابر باد و سرما محافظت می‌کردند.
طب سنتی چینی معتقد است که «سر نقطه تلاقی همه نصف‌النهارهای یانگ است.» نقطه طب سوزنی بای‌هویی دقيقا همان جايی است كه همه اين نصفالنهارها همدیگر را قطع می‌کنند.
طب چینی معتقد است که اگر این نقطه تلاقی آسیب ببیند، فرد دچار سرگیجه، وزوز گوش، درد گردن، تاری دید و کندی در حرکت می‌شود. در یک نمونه از تاریخ چین، ضعف در عملکرد نقطه طب سوزنی بای‌هویی، شاهزاده گوئو را نیز در وضعیت اغمای عمیقی فرو برد. او توسط بی‌آن چه، پزشک افسانه‌ای چینی به زندگی بازگردانده شد. بی‌آن مجبور شد از یک سوزن طب سوزنی برای تحریک نقطه طب سوزنی بای‌هویی شاهزاده استفاده کند که باعث احیای دوباره او شد.
کمربندها
در نقاشی بالا می‌توانیم ببینیم که همه دور کمرشان، در جایی که نصفالنهار دای در گردش است، کمربند بستند.
در متنی کلاسیک گفته می‌شود: «نصفالنهار دای از نقطه طب سوزنی جی شی شروع می‌شود. دور کمر می‌رود و مانند یک کمربند در جلو قرار می‌گیرد. وقتی فرد کمربند می‌بندد و لباس خود را متعادل می‌کند، نصفالنهار دای از همه نصف‌النهارهای طولی پشتیبانی می‌کند و آنها را در تعادل منظم نگه می‌دارد.
برطبق نان جینگ، متنی کلاسیک درخصوص ۸۱ مشکل پزشکی، اگر نصفالنهار دای عملکرد خوبی نداشته باشد، فرد احساس نفخ در ناحیه شکم می‌کند، انگار در آب نشسته است.
در متن کلاسیک ذکر شده است که نصفالنهار دای محل تلاقی سه نصفالنهار جداگانه، رن، چونگ و دو است. هر سه نصفالنهار نقش مهمی در طب چینی ایفا می‌کنند، به‌طوری که نصفالنهار رن مسئول تغذیه جنین در زن است، نصفالنهار چونگ به‌عنوان «دریای همه نصف‌النهارهای یانگ» و نصفالنهار دو به‌عنوان نصفالنهار اصلی یانگ در یک زن، تمامی سایر نصف‌النهارهای یانگ در گردش را رهبری می‌کند. نصف‌النهارهای چونگ، رن و دو از یک نقطه سرچشمه می‌گیرند اما از قسمت‌های مختلف پیروی می‌کنند و همه آنها از میان نصفالنهار دای می‌گذرند.
نصف النهار دای نیز می‌تواند تحت تأثیر رابطه جنسی قرار گیرد. به‌طور خاص، طب چینی معتقد بود که اگر فردی نتواند از احساسات مختلف خودداری کند و به لذت‌های حسی بپردازد، نصفالنهار دای او ضعیف می‌شود. این به نوبه خود به کلیه‌ها آسیب می‌رساند، مغز را خسته می‌کند و کمر را سفت و پاها را سنگین می‌کند.
بی‌آن چه - شین شو از طریق نصفالنهار دای به ارتباط بین رابطه جنسی بیش از حد و کلیه‌ها اشاره می‌کند. همچنین علائم دیگری ناشی از ضعف در نصفالنهار دای مانند سکته مغزی، سوزاک، ترشح آلت تناسلی یا واژن، فشار بیش از حد کلیه، سرد‌شدن اندام‌ها، درد شکم، خون در مدفوع، تحلیل‌رفتن استخوان، کمردرد و ضعف عمومی ذکر شده است. علاوه‌بر این، فوکه یوچی (متن کلاسیک بسیار ارزشمند در زمینه زنان و زایمان توسط شن جینائو، پزشک در سلسله چینگ) درباره عواقب آن برای زنانی که رابطه جنسی بیش از حد داشتند بحث کرد. رنگ ترشحات واژن نشان‌دهنده مشکلات اندام‌های خاص است: سبز برای کبد، قرمز برای قلب، زرد برای طحال، سفید برای ریه‌ها و سیاه برای کلیه‌ها.
ازآنجاکه نصفالنهار دای برای حفظ سلامتی در بسیاری از مناطق مختلف بدن مهم است، کمربندها در ناحیه عمومی آن بسته می‌شوند تا از این ارتباط مهم محافظت کنند.
رداهای و لباس‌های بلند
مردان در تصویر بالا همه لباس و چکمه‌های بلند پوشیدند و ظاهری باتقوا و باوقار دارند. خانم‌ها لباس‌های بلند و گسترده‌ای بر تن دارند و زیبا و برازنده هستند. چرا مردم عهد قدیم دوست داشتند این رداها و لباس‌های بلند را بپوشند؟
همانطور که در بالا ذکر شد، بدن انسان دارای ۱۲ نصفالنهار معمولی و هشت نصف النهار اضافی است - که نصف النهار رن، دو، دای، چونگ، یین‌وی، یانگ‌و ، یین‌چیائو و یانگ‌چیائو هستند. این نصف‌النهارهای اضافی به بدن کمک می‌کنند آنچه را که کافی نیست دوباره پر کند و آنچه را که بیش از حد است ذخیره کند.
برطبق نان جینگ - مشکل پزشکی شماره ۲۸، نصف‌النهارهای یانگ‌وی و یین‌وی به تنظیم گردش همه نصفالنهارها در بدن کمک کرده و آنچه را بیش از حد است ذخیره می‌کنند. نصفالنهار یانگ‌وی از نقطه طب سوزنی بای‌هویی در بالای سر شروع می‌شود و نصفالنهار یین‌وی از نقطه طب سوزنی هویی‌یین شروع می‌شود.
قدما هشت نصفالنهار اضافی را با کانال‌ها و دریاچه‌ها مقایسه می‌کردند. هنگامی که چی و خون بدن فراوان هستند، آنها در هشت نصفالنهار اضافی ذخیره می‌شوند. هنگامی که چی و خون در بدن ضعیف و ناکافی است، بدن برای جبران کمبود به چی و خون ذخیره‌شده در نصف‌النهارهای اضافی نیاز دارد. نصف‌النهارهای یین‌وی و یانگ‌وی یک چنین نقش نظارتی را ایفا می‌کنند تا تعادل خوبی از چی و خون در بدن انسان تضمین شود.
نصف‌النهارهای یانگ‌وی، یین‌وی، یانگ‌چیائو و یین‌چیائو همه از مفصل مچ پا منشأ می‌گیرند. بنابراین، گفته شد که رداها و لباس‌های بلندی که مردم عهد قدیم می‌پوشیدند به‌عنوان ساحل رودخانه عمل می‌کردند و این اطمینان را می دادند که چی و خون می‌توانند به طور مؤثر در جهت‌های درست جریان یابند.
پوشاک منحط برای سلامتی مضر است
ما مشاهده کرده‌ایم که سلامتی برای چینی‌های عهد باستان در هر جنبه‌ای از زندگی روزمره، ازجمله نحوه لباس پوشیدن، یک اولویت بزرگ بود. اما شرایط به‌طور چشمگیری تغییر کرده است.
وقتی امروزه برای خرید بیرون می‌روید یا در خیابان قدم می‌زنید، مردان و زنانی را می‌بینید که لباسی را می‌پوشند با سوراخ‌هایی که به‌طور عمدی در آن ایجاد کرده‌اند. در تابستان، برخی از افراد لباس‌هایی را می‌پوشند که شانه‌ها، ناف و ران‌هایشان برهنه است. برخی از شلوارهای کوتاه و تنگ استفاده می‌کنند و خط کمر آنها در زیر خط طبیعی کمر فرد قرار دارد. در زمستان، برخی افراد جوراب نمی‌پوشند و برخی موهای خود را آشفته می‌کنند.
برای مردم عهد قدیم، لباس‌پوشیدن به این شکل نامناسب تلقی می‌شد، زیرا ارواح پلید را به خود جلب می‌کرد و به سلامتی فرد آسیب می‌رساند. دلیلش این است که بسیاری از نقاط طب سوزنی مهم روی سر، گردن، شانه‌ها، مفاصل زانو، مچ پا و غیره قرار دارند. اگر این اجزای بدن به‌طور مداوم در معرض دید قرار گیرند، باعث می‌شود انرژی یانگ بدن به بیرون نشت کرده و اجازه ورود مواد بد را به بدن بدهد. این مواد باعث بسته‌شدن نقاط طب سوزنی و آسیب به اندام‌های داخلی می‌شود.
قدیمی‌ها به‌منظور محافظت از خود در برابر شش عنصر نامطلوب - باد، سرما، گرما، رطوبت، خشکی و آتش لباس می‌پوشیدند. لباس آنها نه تنها از نظر بصری زیبا بود بلکه احساسی از پاکی و احترام را نیز به همراه داشت.
اما امروزه در نحوه پوشش، آسیب‌پذیرترین قسمت‌های بدن انسان اغلب برهنه می‌ماند. قدیمی‌ها درباره درد شانه در ۵۰ سالگی صحبت می‌کردند، درحالیکه امروزه مردم از درد شانه در ۲۰ سالگی شکایت دارند. علاوه‌بر این، برهنه نشان‌دادن بدن در لباس همچنین باعث تشویق افکار ناسالم در افرادی می‌شود که نزدیک فرد مزبور هستند. لباس یا لوازم جانبی با تصاویر اسکلت یا شیاطین نیز به‌عنوان اهداف انرژی منفی در نظر گرفته می‌شدند.
در دورانی مانند امروز که جامعه‌ای پیچیده فشار روانی زیادی را برای مردم به همراه دارد، شاید بتوانیم از شیوه زندگی قدیم الهام بگیریم. احتمال دارد نه تنها به نفع خودمان باشد، بلکه به‌طور کلی جامعه ما را بهتر کند.
منابع:
طب سوزنی کلاسیک ای - بی و موشیباسشنهوانگدی نیجینگ - لینگشونان جینگزنان و زایمان فو چینگژوبی‌آن چه - شین شوتاریخ سلسله سونگرومن شیچین (کتاب پزشکی قدیمی نوشته شده در سلسله جین)
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه فرهنگ سنتی
