(Minghui.org) مرگ ۱۰۲ تمرین‌کننده فالون گونگ درنتیجه آزار و اذیت ایمانشان بین ژانویه تا اکتبر ۲۰۲۱ مورد تأیید قرار گرفت.
فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود، تمرینی برای پرورش ذهن و بدن است که براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری استوار است. از زمان معرفی آن به مردم در سال ۱۹۹۲، افراد بی‌شماری مجذوب اصول عمیق و مزایای سلامت‌بخشی آن شده‌اند. رژیم کمونیستی چین از ترس محبوبیت روزافزون این تمرین، در ژوئیه ۱۹۹۹ کمپین سراسری علیه آن را آغاز و تلاش کرد تا تمرین را از بین ببرد.
از آن زمان صدها هزار تمرین‌کننده مورد آزار و اذیت، دستگیری، بازداشت، زندان و شکنجه قرار گرفته‌اند. تا ۱۳نوامبر۲۰۲۱، در مجموع ۴۷۰۶ مرگ توسط وب‌سایت مینگهویی ثبت شده است. اما به دلیل سانسور شدید اطلاعات در چین، تعداد واقعی احتمالاً بسیار بیشتر است.
مرگ‌های تازه تأیید‌شده در ده ماهه اول سال ۲۰۲۱ شامل ۱ مورد در سال ۲۰۱۷، سه مورد در سال ۲۰۱۸، دو مورد در سال ۲۰۱۹، بیست‌وسه مورد در سال ۲۰۲۰ و هفتادوسه مورد در سال ۲۰۲۱ است.
تعداد ۱۰۲ تمرین‌کننده، ازجمله ۶۰ خانم (۵۸.۸درصد)، از ۵۴ شهر در ۲۴ استان و شهرداری بوده‌اند. استان‌های لیائونینگ (۱۹)، هیلونگ‌جیانگ (۱۴)، جیلین (۱۱)، شاندونگ (۷) و سیچوان (۷) در رده پنج استان اول با بیشترین موارد مرگ هستند. تعداد ۱۹ منطقه باقیمانده بین ۱ تا ۵ مورد داشتند.
به‌جز ۱۹ تمرین‌کننده که سن آنها مشخص نیست، ۸۳ تمرین‌کننده دیگر بین ۴۶ تا ۸۵ سال داشتند. آنها از همه اقشار ازجمله معلمان، پزشکان، مهندسان و کارگران کارخانه بودند.
هفتاد و پنج (۷۳.۵درصد)تمرین‌کننده فوت‌شده به‌خاطر ایمانشان در بیمارستان‌های روانی، مراکز شستشوی مغزی، اردوگاه‌های کار یا زندان‌ها نگهداری می‌شدند، در آنجا تحت آزار و شکنجه، کار اجباری و تجویز داروهای نامعلوم قرار می‌گرفتند. در میان آنها، خانم لو شیولی از شانگهای ۲۰ بار در بیمارستان روانی بستری شد. آقای لیو سونگ‌مینگ از استان هونان به مدت ۱۴ سال و خانم ژونگ جونفانگ از استان سیچوان یک دوره اردوگاه کار و سه بار زندان به مدت ۱۷ سال را سپری کردند.
بیست‌ویک (20.8درصد) تمرین‌کننده در بازداشت جان باختند، ازجمله دو نفر در اداره‌های پلیس، ۹ نفر در بازداشتگاه‌ها و ده نفر در زندان.
بیشتر موارد مرگ و میر بین ژانویه تا اوت در گزارش‌های قبلی پوشش داده شده است. در زیر موارد منتخب گزارش‌شده در سپتامبر و اکتبر ۲۰۲۱ آمده است.
فهرست کامل ۱۰۲ تمرین‌کننده فوت‌شده را می‌توانید از اینجا (پی‌دی‌اف) دانلود کنید.
مرگ‌های تحت بازداشت
خانواده آقای پان ینگشون در ژوئیه ۲۰۲۱ از زندان تماس تلفنی دریافت کردند و به آنها گفتند که او به بخش مراقبت‌های ویژه فرستاده شد. سه فرزند او به سرعت به بیمارستان مراجعه کردند، اما پزشک آنها را در بیرون متوقف کرد و قوانین مربوط به پاندمی را به آنها متذکر شد. آنها پس از التماس‌های مکرر، اجازه پیدا کردند که نگاهی گذرا به آقای پان بیندازند که هشیار نبود و آنها را نمی‌شناخت.
فرزندان آقای پان از نگهبان زندان که او را تحت نظر داشت پرسیدند که چه اتفاقی افتاده است. نگهبان پاسخ داد که یکی از زندانیان در تاریخ ۶ژوئیه روی او آب جوش ریخته است. او پنج روز بعد به بیمارستان زندان منتقل شد و در ۱۹ژوئیه به بیمارستان عادی فرستاده شد.
فرزندان آقای پان برای تأیید گزارش نگهبان، درخواست کردند که ضبط دوربین مدار بسته را ببینند، اما درخواست آنها رد شد. آقای پان در ۳۰ژوئیه از دنیا رفت، او ۷۰ ساله بود.
آقای پان ینگشون
آقای پان و همسرش، خانم ژای سوپینگ، از شهر چینهوانگدائو، استان شاندونگ، پس از اینکه پلیس از طریق دوربین‌های نظارتی ادعا کرد که آنها برچسب‌هایی را نصب کرده‌اند، در ۱۹ژانویه۲۰۱۸ در داروخانه متعلق به خانواده‌شان دستگیر شدند. پلیس آقای پان را به مکانی برد که یک برچسب در آنجا نصب شده بود و از او با این برچسب عکس گرفتند که حاوی اطلاعاتی درباره نحوه آزار و شکنجه به دست رئیس اداره امنیت داخلی محلی فالون گونگ بود.
آقای پان در ۳۰ژانویه۲۰۱۹ توسط دادگاه شهرستان چانگلی به چهار سال و شش ماه حبس در زندان جیدونگ و خانم ژای به چهار سال و نه ماه حبس در زندان زنان شیجیاژوانگ محکوم شد. هر دو زندان در نزدیکی استان هبی هستند. مشخص نیست که آیا فرزندان این زوج خانم ژای را که همچنان درحال سپری‌کردن دوره محکومیتش است، از مرگ آقای پان مطلع کرده‌اند یا خیر.
فوت پس از آزار و شکنجه طولانی مدت
خبر دیر منتشر‌شده: صاحب نانوایی پس از دو بار محکومیت در زندان درگذشت
خانم گوئو هونگیان، صاحب نانوایی در شهر شنیانگ، استان لیائونینگ، در ۳۰آوریل۲۰۲۰، سال‌ها پس از گذراندن دو دوره زندان به‌خاطر تمرین فالون گونگ، درگذشت.
خانم گوئو هونگیان
خانم گوئو برای اولین بار در ۹سپتامبر۲۰۰۹ دستگیر شد. در مرکز شستشوی مغزی ژانگشی، نگهبانان روش‌های مختلفی را امتحان کردند تا او را مجبور به انصراف از فالون گونگ کنند، اما بی‌فایده بود. او سه روز پس از انتقال به بازداشتگاه شماره ۱ شهر شنیانگ در ۱۶ اکتبر، در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد.
دادگاه منطقه شنهی در ۲۱آوریل۲۰۱۰، جلسه دادرسی برگزار کرد. فقط مادر و عمه او اجازه حضور در آن را داشتند. او در ۳۱می به یک سال زندان محکوم و در ۱۵اکتبر۲۰۱۰ آزاد شد.
خانم گوئو در ۲۴آوریل۲۰۱۴، قصد داشت وارد نانوایی‌اش شود که سه مرد از یک ماشین بدون پلاک پیاده شدند و به او دستور دادند که با آنها برود. ازآنجاکه او از همکاری با آنها خودداری کرد، مأموران او را به سمت ماشین کشاندند و به اداره پلیس بردند.
والدین او که پس از دستگیری خانم گوئو که قادر به مدیریت فروشگاه نبود، آن را به قیمت بسیار پایین فروختند.
خانم گوئو در ۱۹مارس۲۰۱۵ توسط دادگاه منطقه شنهی به سه سال زندان محکوم شد.
درحالی‌که خانم گوئو هرگز شکنجه‌هایی را که در زندان زنان استان لیائونینگ متحمل شده بود بازگو نکرد، برخی از افراد خودی اطلاعات محدودی درباره او ارائه کردند. آنها گفتند که نگهبانان، زندانیان را به ضرب‌وشتم، توهین کلامی و تحقیر او تحریک کردند. او اغلب مجبور می‌شد زیر یک میز معمولاً به مدت نیم روز در حالت چمباتمه بماند، که باعث آسیب‌دیدگی پاهایش شد، به‌طوری که پس از مدت‌ها همچنان می‌لنگید.
ازآنجاکه خانم گوئو حاضر به انکار فالون گونگ نشد، مجبورش کردند روی یک تختِ لخت و بدون ملافه بخوابد. در زمستان، زمانی که دمای هوا زیر صفر بود و زندانیان باوجود داشتن وسایل راحتی و بطری‌های پر از آب داغ برای گرم نگه داشتن خود هنوز احساس سرما می‌کردند، خانم گوئو همچنان روی تختِ لخت می‌خوابید.
زندانیان همچنین او را از دوش‌گرفتن یا شستن موهایش منع می‌کردند. موهایش گره خورده و با خاک و روغن غلیظ آغشته شده بود. زمانی که گاه‌گاه به او اجازه دوش‌گرفتن می‌دادند، زندانیان او را از استفاده از آب گرم حتی در زمستان منع می‌کردند. یک بار وقتی درحال دوش‌گرفتن بود، زندانیان درحالی‌که به او می‌خندیدند، یک لگن آب سرد روی او ریختند: «تو مثل یک گدا کثیف هستی. بهتره خودتو محکم بشویی. مانند دیوانه‌ها هستی.»
مدت کوتاهی پس از آزادی خانم گوئو در آوریل۲۰۱۷، زمانی که همسرش از او جدا شد ضربه دیگری به او وارد شد. وضعیت سلامتی او متعاقباً رو به وخامت گذاشت. او در ۳۰آوریل۲۰۲۰ در ۵۱ سالگی درگذشت.
مرگ بانوی سیچوانی پس از دستگیری‌ها و بازداشت‌های مکرر
خانم یان لیجون، ساکن شهر چنگدو، استان سیچوان، پس از تحمل دو دهه آزار و شکنجه به‌خاطر تمرین فالون گونگ، در ۱۷ژوئن۲۰۲۱ درگذشت.
در اواخر سال ۱۹۹۹، چند ماه پس از اینکه حزب کمونیست چین کمپین سراسری را علیه فالون گونگ به راه انداخت، کارخانه ابزار و یراق سیچوان که خانم یان در آن کار می‌کرد، یک جلسه شستشوی مغزی برگزار کرد که صدها کارمند خود را که فالون گونگ را تمرین می‌کردند، هدف قرار داد. خانم یان سه ماه در آنجا نگه داشته شد.
خانم یان دو بار در مارس و ژوئیه ۲۰۰۰ به پکن رفت تا برای حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدید نظر کند. هر دو بار او را بازکرداندند و به مدت ۱۵ روز در هوایانگ محبوس نگه داشتند. دست‌اندرکاران در کارخانه ابزار و یراق او را ۱۳۰۰۰ یوآن جریمه کردند.
خانم یان دوباره در سال ۲۰۰۴ دستگیر و هفت ماه در مرکز شستشوی مغزی ژنگ‌شینگ نگه داشته شد.
دستگیری بعدی او در ۱۱نوامبر۲۰۰۷ به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ بود. خانه او مورد یورش و غارت قرار گرفت. او در طول بازداشت شکنجه شد و داروهای سمی به او تزریق شد. دادگاه شهرستان شوانگلیو در ۸اکتبر۲۰۰۸ جلسه محاکمه مخفیانه برگزار کرد. خانواده او از این جلسه مطلع نشدند. وکیل تعیین‌شده توسط دادگاه اجازه نداشت برای خانم یان تقاضای بی‌گناهی کند. قاضی او را به چهار سال حبس در زندان زنان لانگچوان محکوم کرد.
بعد از اینکه خانم یان زودتر از موعد آزاد شد، کارخانه ابزار و یراق دستمزد او را نزدیک به ۴۰۰۰۰ یوآن معلق نگه داشت. او یک بار دیگر در ۲۶ژوئیه۲۰۱۱ دستگیر شد و برای مدت کوتاهی تحت بازداشت قرار گرفت.
خانم یان و همسرش بعداً به زادگاهشان در چونگ‌چینگ نقل مکان کردند. اعضای کارکنان کمیته مسکونی برای آزار و اذیت آنها مکرراً از چنگدو به چونگ‌چینگ سفر می‌کردند و به او دستور می‌دادند که فالون گونگ را کنار بگذارد.
در اواخر سال ۲۰۱۶، خانم یان هنگام مطالعه آموزه‌های فالون گونگ در خانه یک تمرین‌کننده در چونگ‌چینگ دستگیر شد. او یک ماه در بازداشت بود. پلیس هنگام آزادی او تمامی وسایل او ازجمله کفش‌هایش را توقیف کرد. او پابرهنه به خانه برگشت.
خانم یان در سال ۲۰۱۷ برای دیدار به چنگدو بازگشت. او دوباره در حین مطالعه آموزه‌های فالون گونگ در خانه یک تمرین‌کننده محلی دستگیر شد و سپس یک ماه تحت بازداشت قرار گرفت. تمرین‌کننده‌ای که میزبان جلسه مطالعه بود، خانم فن ینگ، بعداً به پنج سال زندان محکوم شد.
آزار و اذیت طولانی مدت و بازداشت مداوم بر وضعیت سلامتی خانم یان تأثیر گذاشت. او دچار عارضه قلبی شد و در ۱۷ژوئن۲۰۲۱ درگذشت.
مرد در ۷۰ سالگی پس از یک سال آوارگی معلول شد و مدت کوتاهی پس از بازگشت به خانه فوت کرد.
آقای وانگ لیانژونگ پس از یک سال آوارگی به‌خاطر تمرین فالون گونگ برای جلوگیری از آزار و شکنجه، وقتی در مارس۲۰۲۱ به خانه بازگشت معلول شده بود. پلیس همچنان هر از چند گاهی او را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. این شهروند شهر دونگینگ، استان شاندونگ، پس از سه ماه مبارزه با وضعیت بد سلامتی، در ژوئن۲۰۲۱ درگذشت. او در دهه ۷۰ زندگی خود بود.
آقای وانگ در ۲۴نوامبر۲۰۱۸، طی یکی از عملیات‌های پلیس هدف قرار گرفت. او و چهار تمرین‌کننده دیگر در ۱۵نوامبر۲۰۱۹ در دادگاه ناحیه دونگ‌یینگ حضور یافتند. وقتی وکلای آنها بی‌گناهی تمرین‌کنندگان را اعلام کردند، قاضی دادگاه آنها تهدید کرد. وقتی آقای وانگ درباره اینکه چگونه بسیاری از بیماری‌هایش پس از تمرین فالون گونگ ناپدید شدند، صحبت کرد، قاضی او را متوقف کرد و گفت: «شما فقط اجازه دارید بگویید که آیا همچنان فالون گونگ را تمرین می‌کنید یا خیر.»
گرچه آقای وانگ مانند چهار تمرین‌کننده دیگر (که به ۷.۵ سال زندان محکوم شدند) محکوم نشد، دست‌اندرکاران همچنان او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند. دادگاه همچنین بازنشستگی او را به حالت تعلیق درآورد و حساب بازنشستگی او را مسدود کرد.
آقای وانگ برای جلوگیری از آزار و شکنجه، در اواخر سال ۲۰۱۹ دور از خانه زندگی کرد. پس از گذراندن بیش از یک سال در آوارگی، ناتوان و معلول شد و در اوایل مارس۲۰۲۱ به خانه بازگشت. با وجود وخامت حالش، پلیس همچنان او را مکررا مورد آزار و اذیت قرار داده و به او دستور می‌داد که اظهاراتی را برای انکار فالون گونگ بنویسد.آقای وانگ ترسیده بود و در حالتی حاکی از ترس زندگی می‌کرد. او در اواسط ژوئن۲۰۲۱ درگذشت.
خانم لیو فنگ‌یون، ساکن استان هیلونگ‌جیانگ شهرستان تانگ‌یوان، ساعاتی پس از دستگیری در آوریل۲۰۲۰ به‌خاطر تمرین فالون گونگ، درد ناگهانی قفسه سینه را تجربه کرد. او بعداً به دو سال زندان محکوم شد و دستور داده شد که دوران محکومیتش را در خانه بگذراند. وضعیت او وخیم‌تر شد و در ۲۲ژوئیه۲۰۲۱ درگذشت.
خانم لیو در اوایل صبح روز ۲۵آوریل۲۰۲۰ هنگامی که پوسترهایی درباره فالون گونگ نصب می‌کرد توسط پلیس تعقیب و دستگیر شد. پلیس او را در اتاقی کوچک در اداره پلیس نگه داشت، که در آنجا احساس فشار در قفسه سینه کرد. درد طاقت‌فرسا بود و او نمی‌توانست از شدت درد جلوی گریه‌اش را بگیرد. او را به بیمارستان منتقل کردند و تشخیص داده شد که سکته قلبی کرد. پلیس به‌جای پیگیری بیشتر برای او، او را به اداره پلیس بازگرداند و در آنجا بازجویی او را از سر گرفت. آنها همچنین در همان روز، قبل از آزادکردن او در حوالی ساعت ۱۱ شب، از او عکس گرفتند و اثر انگشت او را جمع‌آوری کردند.
چند روز بعد، پلیس برای انجام دور دیگری از بازجویی به خانه خانم لیو بازگشت. آنها همچنین از او فیلمبرداری کردند. در همین حال، یکی از کارکنان کمیته مسکونی آمد و به خانم لیو دستور داد که اظهاریه‌ای برای انکار فالون گونگ بنویسد. او از همکاری دراین زمینه امتناع کرد.
پس از اینکه پلیس پرونده خانم لیو را به دادستانی ارائه کرد، دادستان قبل از متهم کردن او، مدام به او دستور می‌داد که اظهاریه انصراف برای ترک فالون گونگ بنویسد.
خانم لیو بعداً توسط دادگاه منطقه شیانگ‌یانگ به دو سال حبس و پرداخت ۵۰۰۰ یوآن جریمه محکوم شد. قاضی به خانم لیو گفت که پرونده او را به اداره زندان استان ارسال کرده است. او اجازه داشت حداکثر شش ماه از دوره محکومیت خود را در خانه سپری کند. او خاطرنشان کرد که تصمیم‌گیری درخصوص اینکه چه زمان و کجا برای معاینه فیزیکی مراجعه کند به این اداره بستگی دارد تا تعیین شود برای پذیرش در زندان به اندازه کافی سالم است یا خیر.
خانم لیو پس از بازگشت به خانه مدام از درد قفسه سینه رنج می‌برد. او بسیار ضعیف بود و حتی نمی‌توانست یک لگن آب را بلند کند. همچنین از تب مداوم رنج می‌برد. او در ۲۱ژوئیه۲۰۲۱ در بیمارستان بستری شد و روز بعد در آنجا درگذشت. او ۵۶ ساله بود.
آقای سونگ لایپینگ، ساکن شهر ووژونگ، استان نینگشیا، یک سال و نیم پس از آزادی از دوره محکومیت ۱۸ ماهه به‌خاطر تمرین فالون گونگ، در ۳۱ژوئیه۲۰۲۱ درگذشت.
آقای سونگ اولین بار در آوریل۲۰۱۸ دستگیر و بلافاصله با قرار وثیقه آزاد شد. پس از اینکه چهار ماه بعد دوباره به بازداشتگاه منتقل شد، خانواده‌اش قبل از اینکه از بازداشتگاه محلی به زندان منتقل شود تا زمانی که آزاد شود، فقط یک بار در مارس۲۰۱۹ اجازه ملاقات با او را داشتند.
آقای سونگ قبل از دستگیری پرانرژی و قوی بود. او در عمل سریع بود و ذهن تیزبینی داشت. وقتی در ۱۰فوریه۲۰۲۰ آزاد شد، لاغر و نحیف و در فکر و عمل کند بود. اغلب تلوتلو می‌خورد و بسیار بدخلق شده بود. وقتی دچار حمله خشم می‌شد، چیزها را در هم می‌شکست و دچار بی‌اختیاری می‌شد. در ابتدا، حملات خشم هر ده روز یک بار اتفاق می‌افتاد، اما با بدترشدن وضعیتش، گاهی اوقات هر دو روز یا حتی روزانه یک حمله را تجربه می‌کرد.
با توجه به خاطرات بسیار محدودی که آقای سونگ داشت، زمانی که ذهنش آگاه و روشن بود، دست‌اندرکاران او را در طول دوره محکومیتش تحت درمان اجباری قرار داده بودند. وقتی برای اولین بار متوجه شد که نگهبانان بازداشتگاه داروی ناشناخته را در وعده غذایی او ریختند، او به جای خوردن غذا، آن را دور ریخت. پس از اینکه زندانبانان از این موضوع آگاه شدند، او را مورد آزار و اذیت کلامی قرار دادند و تحت گرسنگی نگه داشتند. گرچه پس از شکایت خانواده‌اش، بازداشتگاه به او اجازه داد که به‌طور عادی غذا بخورد، آقای سونگ هنگام انتقال به زندان، متوجه شد که حافظه‌اش را از دست داده است. درخصوص تمرینات فالون گونگ که آنها را سال‌ها انجام می‌داد، حرکات را کاملاً فراموش کرد.
مدت کوتاهی پس از بردن او به مرکز پذیرش جدید زندان یینچوان، نگهبانی او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد زیرا از مصرف برخی داروها خودداری می‌کرد. نگهبانان بعداً او را بستند و تحت خوراندن اجباری داروهای نامعلوم قرار دادند.
در زندان شیزویشان، آقای سونگ ابتدا در بند شانزدهم در یک سلول انفرادی نگهداری شد. او را مجبور می‌کردند که تمام روز را روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و به تبلیغات با صدای بالا گوش دهد که فالون گونگ را مورد توهین و تهمت قرار می‌داد. حتی پس از بردن او به بند زندانیان سالخورده، آقای سونگ همچنان توسط زندانیان مورد آزار و شکنجه قرار می‌گرفت و به او دستور می‌دادند که از فالون گونگ چشم‌پوشی کند.
یکی از افراد خودی فاش کرد که آقای سونگ حداقل دو بار در طول دوران حبس خود برای درمان اورژانسی به بیمارستان پلیس منتقل شده است. مدت کوتاهی پس از پذیرش او در زندان شیزویشان، زندانیان به دنبال استفراغ بسیار شدید آقای سونگ صداهای بلندی را در اتاق او شنیدند. سپس برای احیا به بیمارستان منتقل شد. اما پس از آزادی، اصلاً نمی‌توانست این واقعه را به خاطر بیاورد.
آقای سونگ درنهایت درنتیجه جراحات وارده به بدنش از پای در آمد. او در ۳۱ ژوئیه۲۰۲۱ در ۶۹ سالگی درگذشت.
مرگ بانوی اهل لیائونینگ پس از ۱۱ سال حبس و آزار و اذیت مداوم
خانم سونگ شیولیان، ساکن شهر دالیان، استان لیائونینگ، پس از تحمل ۱۱ سال زندان و آزار و اذیت بی‌وقفه به‌خاطر تمرین فالون گونگ، در ۱۳اوت۲۰۲۱ درگذشت. او ۶۰ ساله بود.
خانم سونگ شیولیان
خانم سونگ، کارمند بازنشسته کارخانه داروسازی لوشون، قبل از شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، تمرین فالون گونگ را شروع کرد. او در اوقات فراغت خود داوطلب شد تا تمرینات فالون گونگ را در محل تمرین محلی‌اش به دیگران آموزش دهد.
او و سایر تمرین‌کنندگان محلی برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه، بلندگوهایی را در خارج از اردوگاه کار اجباری دالیان و اردوگاه کار اجباری ماسانجیا نصب کردند تا فایل‌های صوتی‌ای را پخش کنند که تبلیغات رژیم کمونیستی را درخصوص تهمت‌زدن به این تمرین افشا می‌کرد.
خانم سونگ در مارس۲۰۰۱ در خانه‌اش دستگیر و در ۲۱فوریه۲۰۰۲ به ۱۱ سال زندان محکوم شد. خانم سونگ در حین گذراندن دوران محکومیت خود در زندان زنان استان لیائونینگ، اغلب با امتناع از انجام کار اجباری به آزار و شکنجه اعتراض می‌کرد. باوجود تلاش بی‌وقفه نگهبانان برای وادار کردن او به انکار فالون گونگ، هرگز تسلیم نشد. او در ۱۷آوریل۲۰۱۲ آزاد شد.
خانم سونگ دوباره در ۱۰ژوئیه۲۰۲۰ در خانه توسط مأموران اداره پلیس شیگانگ دستگیر شد. خانه‌اش مورد یورش و غارت قرار گرفت. پس از اینکه او را به اداره پلیس بردند، پلیس او را به دستشویی (که دوربین مداربسته نداشت) برد و او را مجبور کرد که پاسخ‌های بازجویی را که آماده کرده بودند تکرار کند. او یک روز بعد آزاد شد.
پلیس دو بار دیگر، ابتدا در ۳ژانویه۲۰۲۱ و بار دیگر در مارس۲۰۲۱، خانم سونگ را مورد آزار و اذیت قرار داد. آنها سعی کردند از او عکس بگیرند و او را مجبور به انکار فالون گونگ کنند. او از همکاری با آنها امتناع کرد.
خانم سونگ پس از مارس۲۰۲۱ (زمان دقیق آن مشخص نیست) دوباره دستگیر شد. به‌خاطر پاندمی، بازداشتگاه محلی از پذیرش او خودداری کرد. پلیس تلاش کرد او را مجبور به امضای اظهاریه‌ای برای انکار فالون گونگ کند. او همکاری نکرد.
فشار روانی ناشی از آزار و شکنجه بی‌وقفه بر سلامت خانم سونگ تأثیر گذاشت. او ماه‌ها بعد در اوت۲۰۲۱ درگذشت.
بانوی اهل هیلونگ‌جیانگ ۲.۵ سال پس از آزادی از زندان درگذشت
خانم فن شوئینگ، ساکن شهر شانگژی، استان هیلونگ‌جیانگ، در سپتامبر۲۰۲۱، حدود دو سال و نیم پس از پایان دوره محکومیت سه ساله‌اش به‌خاطر تمرین فالون گونگ، درگذشت. او ۵۳ ساله بود.
پس از شروع آزار و شکنجه در ژوئیه۱۹۹۹، خانم فان چند بار دستگیر شد و دو بار در اردوگاه کار و یک دوره زندان را سپری کرد. او در مجموع هفت سال در زندان بود.
خانم فان برای اولین بار در ۲۸دسامبر۲۰۰۰ به‌خاطر رفتن به پکن برای درخواست حق تمرین فالون گونگ دستگیر شد. او یک سال در اردوگاه کار اجباری وانجیا سپری کرد، در آنجا تحت آزار و شکنجه قرار گرفت و در سراسر بدنش مبتلا به بیماری پوستی گال شد. شوهرش که از ناحیه پا معلول است و دختر خردسالشان در خانه به حال خود رها شده بودند و در دوران حبس او برای مراقبت از خودشان مشکل داشتند.
خانم فان دوباره در ۲۶آوریل۲۰۰۳ درحالی‌که در خیابان راه می رفت دستگیر شد. پلیس ادعا کرد که به‌خاطر دلیل توزیع مطالب فالون گونگ توسط یکی از ساکنان محلی گزارش شده است. معلوم شد که «ساکن محلی» یک مأمور لباس شخصی است.
خانم فان در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. همزمان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در خارج از چین با پلیس تماس تلفنی گرفتند و خواستار آزادی او شدند. پلیس از ترس اینکه ممکن است در بازداشتگاه فوت کند، در ۸مه پس از صدور قرار وثیقه ۲۰۰۰ یوآنی ازسوی خانواده‌اش، او را آزاد کرد.
خانم فان پس از سپری‌کرده دو هفته دوره نقاهت در خانه انرژی خود را به دست آورد. پلیس که متوجه شد دیگر جانش در خطر نیست، او را به سه سال کار اجباری محکوم کرد و در ۲۹مه به اردوگاه کار وانجیا انتقال داد.
دستگیری بعدی خانم فان حدود ساعت ۶ صبح روز ۲۴سپتامبر۲۰۱۵ بود که پس از آن ۱۵ روز تحت بازداشت بود.
آخرین دستگیری او در ۱۸فوریه۲۰۱۶ به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ در یک روستا، همراه با سه تمرین‌کننده دیگر بود. دبیر حزب روستا و چند تن از اهالی روستا هنگام حضور در دادگاه در ماه ژوئیه علیه آنها شهادت دادند. هر چهار تمرین‌کننده به سه سال زندان محکوم شدند.
خانم فان زمانی که در ژانویه ۲۰۱۹ از زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ آزاد شد، در آستانه مرگ بود. او که نتوانست بهبود یابد، در سپتامبر۲۰۲۱ درگذشت.
درگذشت بانوی سالخورده پس از سه سال حبس
خانم جی دلیان، ساکن شهر تایوآن، استان شانشی، در اواسط اکتبر۲۰۲۱، یک سال پس از آزادی از سه سال زندان به‌خاطر تمرین فالون گونگ، درگذشت. او ۷۹ ساله بود.
خانم جی در ۲۱مه۲۰۱۴ هنگام توزیع مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. گرچه او بلافاصله به قید وثیقه آزاد شد، اما دوباره در ۱۸مه۲۰۱۵ به‌خاطر شرکت در محاکمه یکی دیگر از تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ دستگیر شد. پلیس حوالی نیمه‌شب او را آزاد کرد و روز بعد او را تحت بازداشت خانگی قرار داد.
پلیس در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵، پس از طرح شکایت جنایی علیه دیکتاتور سابق چین، جیانگ زمین، به‌خاطر صدور فرمان آزار و شکنجه فالون گونگ، دوباره شروع به آزار و اذیت خانم جی و خانواده‌اش کرد.
خانم جی در ۱۳نوامبر۲۰۱۵ توسط دادگاه وانبایلین محاکمه شد. قاضی لی ژیچیانگ یک روز قبل از محاکمه به دخترش گفت: «به مادرت بگو با ما همکاری کند. فکر نکنید به‌خاطر اینکه او ۷۰ سال دارد محکوم نمی‌شود. محدودیت سنی به ۷۵ سال افزایش یافته است!»
خانم جی بعداً به سه سال زندان محکوم شد، اما پس از اینکه بازداشتگاه محلی به‌خاطر وضعیت جسمانی نامناسبش از پذیرش او امتناع کرد، اجازه پیدا کرد دوران محکومیت خود را در خانه بگذراند.
خانم جی درخصوص حکم خود به دادگاه متوسط تایوان درخواست تجدید نظر داد، دادگاه در ۱۸ مه ۲۰۱۶ در تأیید حکم اصلی او حکم صادر کرد. خانم جی در سن ۷۳ سالگی مجبور شد برای جلوگیری از زندانی‌شدن، دور از خانه زندگی کند.
خانم جی یک سال بعد به خانه بازگشت، اما در ۲۲ژوئن۲۰۱۷ هنگامی که برای تمدید کارت شناسایی خود به اداره پلیس شیمینگ رفت، دستگیر شد. او ابتدا در بازداشتگاه گلیائو محبوس و سپس به زندان زنان یوسی منتقل شد.
در طول دوره سه ساله او، فرزندانش ماهانه ۱۰۰۰ یوآن برای او سپرده می‌گذاشتند و اغلب برای او غذا می‌فرستادند. گاهی زندانیان به آنها می‌گفتند که خانم جی دلش می‌خواهد گوشت گاو بخورد و آنها بلافاصله برایش می‌فرستادند. وقتی خانم جی بعداً آزاد شد، خانواده‌اش وقتی فهمیدند که هیچ‌کدام از غذاهایی که برایش فرستاده بودند به او داده نشد، شگفت‌زده شدند.
خانم جی در سال ۲۰۱۹ درنتیجه آزار و شکنجه معلول شد. اما، دو زندانی که برای نظارت بر او تعیین شده بودند، همچنان او را مورد ضرب و شتم و آزار و اذیت لفظی قرار می‌دادند.
زمانی که در سال ۲۰۲۰ آزاد شد کمتر از ۳۲ کیلوگرم وزن داشت. شکمش فرورفته و کبود شده بود. ازآنجاکه او برای یادآوری آنچه در زندان برایش اتفاق افتاده بود ضعیف بود، خانواده‌اش نمی‌دانستند که او تحت چه شکنجه‌هایی قرار گرفته است. او پس از یک سال مبارزه با وضعیت سلامتی ضعیف، در اکتبر۲۰۲۱ درگذشت.
درگذشت بانوی اهل شانشی پس از آزار و اذیت مکرر
پس از اینکه همسر خانم ژائو شیولان چند سال پیش پس از مشاهده دستگیری‌ها و آزار و اذیت‌های مکرر که به خاطر تمرین فالون گونگ متحمل شده بود، از شدت ترس درگذشت، خود خانم ژائو نیز در ۲۲اکتبر۲۰۲۱ درنتیجه آزار و شکنجه ۲۲ ساله به‌خاطر ایمانش درگذشت. او ۷۵ ساله بود.
خانم ژائو، ساکن شهرستان میان، استان شانشی، در سال ۱۹۹۷، زمانی که به دلیل تومور مغزی و سرطان مثانه، یک پزشک پیش‌بینی کرد که فقط یک سال دیگر زنده است، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد. علائم بیماری او تنها یک هفته پس از یادگیری فالون گونگ ناپدید شد.
پس از اینکه دو سال بعد حزب کمونیست چین آزار و شکنجه را آغاز کرد، خانم ژائو به‌خاطر خودداری از انکار ایمان خود مورد هدف قرار گرفت. او در ۸مارس۲۰۱۲ به‌خاطر ترغیب رئیس پلیس مبنی‌بر آزار و شکنجه فالون گونگ دستگیر شد. پلیس هفت ساعت از او بازجویی کرد و وقتی هنگام عصر او را آزاد کرد، به دو سال کار اجباری تهدیدش کرد.
پلیس تلاش کرد خانم ژائو را در ۱۷مارس به بازداشتگاه بازگرداند، اما وقتی آمدند او در خانه نبود. خانم ژائو برای جلوگیری از آزار و شکنجه مجبور شد دور از خانه زندگی کند.
خانم ژائو دوباره در ۲۹آوریل۲۰۱۳ دستگیر شد و در اداره پلیس چنگشی مورد بازجویی قرار گرفت. او دو ساعت بعد آزاد شد.
خانم ژائو درحالی‌که در ۱۶مارس۲۰۱۷ در بیرون غذا می‌خورد، با مشتری دیگری درباره فالون گونگ صحبت کرد که بعد معلوم شد او مأمور پلیس است. پلیس او را بعدازظهر دستگیر کرد و درحالی‌که او را روی صندلی فلزی در اتاقی بدون امکانات گرمایشی نگه داشته بود، بیش از ۹ ساعت از او بازجویی کرد. او حدود ساعت ۱۰ شب آزاد شد.
خانم ژائو دو بار دیگر در ۳می و ۲۰ژوئن ۲۰۱۸ دستگیر و هر دو بار ساعاتی بعد آزاد شد.
دو مأمور لباس شخصی از اداره پلیس چنگدونگ در ۱۰ژوئیه۲۰۱۸ تلاش کردند او را دستگیر کنند، اما به‌خاطر مقاومت خانواده‌اش تسلیم شدند.
پلیس در ۱۳ژوئیه و ۱۷ژوئیه۲۰۱۸ بازگشت. ازآنجاکه خانم ژائو از بازکردن در امتناع کرد، آنها همسایه‌اش را مورد آزار و اذیت قرار دادند.
دستگیری بعدی خانم ژائو در ۲۶آوریل۲۰۲۱ بود. به‌محض اینکه او از خانه خارج شد، توسط مأموران پلیسی که در جستجوی او بودند به داخل ماشین پلیس کشانده شد. پلیس او را مجبور به انجام یک سری معاینات فیزیکی ازجمله آزمایش خون کرد. سپس او را به دادستانی شهرستان میان بردند و سعی کردند او را به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ در دو سال قبل تحت پیگرد قانونی قرار دهند.
پلیس پس از اینکه دو کارمند کمیته مسکونی خانم ژائو را مجبور کرد تا از طرف او اسناد خاصی را امضا کنند، در اوایل شب او را آزاد کرد.
خانواده خانم ژائو در ساعت ۷ صبح روز ۲۹آوریل متوجه سه خودرو شدند که بیرون از خانه آنها پارک شده بودند. دو ساعت بعد، یک مأمور زنگ در را زد، اما خانواده او وانمود کردند که هیچ‌کسی در خانه نیست. حدود ساعت ۱۰ صبح، خانواده خانم ژائو به بیرون نگاه کردند تا ببینند که آیا پلیس آنجا را ترک کرده است یا خیر. آنها در‌عوض مورد توجه پلیس قرار گرفتند و پلیس بازگشت تا درِ خانه آنها را بزند. آنها همچنان حاضر به بازکردن در نبودند. پلیس رفت و ساعت ۳ بعدازظهر و دوباره روز بعد برگشت.
پلیس چند بار دیگر خانم ژائو را در روزهای ۹، ۱۰ و ۱۶ژوئن مورد آزار و اذیت قرار داد. ازآنجاکه او از بازکردن در امتناع کرد، پلیس سعی کرد از همسایه‌اش اطلاعاتی درباره او جمع‌آوری کند.
آزار و اذیت‌های مکرر بر وضعیت سلامتی او تأثیر گذاشت و او در ۲۲اکتبر۲۰۲۱ درگذشت.
گزارش‌های مرتبط:
گزارش ارائه شده درباره مرگ ۲۴ تمرین‌کننده فالون گونگ در نتیجۀ آزار و شکنجه در ژوئیه و اوت۲۰۲۱
گزارش مرگ ۶۷ تمرین‌کننده فالون گونگ در نیمه اول سال ۲۰۲۱
مرگ ۱۳ تمرین‌کننده فالون گونگ در آوریل۲۰۲۱ گزارش شد
گزارش مرگ ۲۷ تمرین‌کننده فالون گونگ بین ژانویه و مارس۲۰۲۱
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
