(Minghui.org) آقای گائو فنگ در سال 1995 به‌عنوان فروشنده برای کارخانه ابزار الکترونیکی ژونگ‌شینگ در شهر لانژو، استان گانسو استخدام شد. در همان سال، او شروع به تمرین فالون دافا کرد. این روش که به فالون گونگ نیز معروف است، یک روش تزکیه ذهن و جسم بر اساس اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری است.
مدت زیادی از تمرین او نگذشته بود که بیماری‌های مزمن آقای گائو، از جمله عفونت نای و درد معده‌اش، به‌طور کامل ناپدید شد. همچنین تندخویی و عادات بد او مانند نوشیدن الکل و قمار از بین رفت. آقای گائو خود را ملزم به پیروی از اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری دافا کرد. او بدون شکایت به‌شدت کار می‌کرد و دیگر دغدغه کسب شهرت و سود نداشت.
آقای گائو در شعبه‌ای در شهر شیجیاژوانگ، استان هبی کار می‌کرد. صداقت او مورد تحسین بسیاری از مشتریانش قرار داشت.
پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ)، تحت رهبری جیانگ زمین رهبر سابق، آزار و شکنجه وحشیانه فالون گونگ را در ژوئیه1999 آغاز کرد، آقای گائو بارها به‌دلیل حمایت از ایمانش هدف قرار گرفته است. او در سال 2001 به‌دلیل رفتن به پکن برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به چهار سال زندان محکوم شد. کارفرمای او خیلی زود اخراجش کرد.
آقای گائو قرار بود در 19نوامبر200۴ از زندان آزاد شود، اما او را مستقیماً به مرکز شستشوی مغزی بردند و تا 4آوریل200۵ در آنجا نگه داشتند.
از آنجایی که زندان هرگز سند آزادی رسمی به آقای گائو نداد، او نتوانست ثبت نام خانوار را انجام دهد که در چین برای تضمین شغل تمام وقت لازم است. به همین دلیل، آقای گائو برای گذراندن زندگی خود مجبور به انجام کارهای پیش پا افتاده شد.
او دوباره در 26مه2006 در حالی که با هم‌تمرین‌کننده‌ای در پکن اقامت داشت دستگیر شد. چند روز بعد در اول ژوئن به لانژو بازگردانده شد و تحت بازداشت خانگی قرار گرفت.
در سال‌های بعد، پلیس مدام آقای گائو، والدینش و خواهر و برادرش را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. وضعیت سلامتی پدرش با هر آزار و اذیت و تهدید پلیس رو به افول رفت. این مرد سالخورده در ۶ سپتامبر۲۰۱۳ به زمین افتاد و ساعاتی بعد جان باخت.
آخرین بخش آزار و اذیت پلیس در 28مه2021 زمانی رخ داد که پنج نفر درِ منزل مادر آقای گائو را زدند.مادرش حدود 80 سال دارد. آنها پرسیدند که آقای گائو کجاست و آیا برای ملاقات با او آمده یا خیر.
دستگیری به‌دلیل دادخواهی در پکن
در 20ژوئیه1999، روزی که آزار و شکنجه فالون گونگ آغاز شد، آقای گائو از کار مرخصی گرفت و به پکن رفت تا در دفاع از این تمرین و بنیانگذار آن، استاد لی علناً صحبت کند. روز بعد، در 21 ژوئیه، ده‌ها‌هزار تمرین‌کننده فالون گونگ به‌دلیل درخواست تجدیدنظر در پکن دستگیر و با اتوبوس به استادیوم فنگتای در پکن منتقل شدند. آقای گائو از سوار شدن به اتوبوس امتناع کرد و توسط چندمأمور پلیس به‌طرز فجیعی مورد ضرب و شتم قرار گرفت. ضرب و شتم باعث تورم صورت وی و جراحات در قسمت‌های مختلف بدنش شد. عینک او افتاد و توسط پلیس له شد.
بازآفرینی شکنجه: ضرب و شتم خشونت‌آمیز
آقای گائو روز بعد به دادخواهی از فالون گونگ ادامه داد. او دستگیر و به مدت یک روز در سالن اجتماعات شرکت در منطقه هایدیان پکن بازداشت شد.
در پایان فوریه2000، آقای گائو برای یک سفر کاری سوار قطاری به مقصد پکن شد. او که در قطار در حال خواندن جوآن فالون، کتاب اصلی فالون گونگ بود دستگیر شد. کتاب توقیف و او را قطار پیاده کردند و به اداره پلیس شهر جینینگ در منطقه خودمختار مغولستان داخلی فرستادند. سپس به مرکز بازپروری شهر جینینگ منتقل شد. در همان زمان، تمرین‌کننده دیگری به نام آقای کائو دونگ که برای یک موضوع شخصی به لانژو رفته بود و در قطار بازگشت به مقصد پکن بودبه‌طور غیرقانونی بازداشت شد.
بدرفتاری در مرکز بازپروری جینینگ
در مرکز بازپروری، آقایان گائو و کائو در مجموع 11 بار توسط نگهبانان زندان و معتادان به مواد مخدر مورد ضرب و شتم خشونت‌آمیز و لگد قرار گرفتند. آقای کائو دچار تهوع شد و در اثر ضرب و شتم دچار مشکل تنفسی شد. آقای گائو پس از ضرب و شتم برای چند روز شنوایی گوش راستش را از دست داد. آنها همچنین مجبور به انجام کارهای طاقت‌فرسا، تمیز کردن کاسه توالت‌ها و هرس درختان شدند. هر روز به آنها نان‌های بخارپز بی‌کیفیت می‌دادند، اما برای وعده‌های غذایی‌شان روزانه 8 یوان دریافت میکردند. هر دو مرد به ارزش 300 یوان غذا و لوازم اضافی خریداری کرده بودند، اما این مواد توسط معتادان به سرقت رفت.
آقای گائو و آقای کائو به مدت 22 روز در بازداشت بودند و به‌دلیل «هزینه‌های زندگی» در دوران بازداشتشان در مجموع به پرداخت 352 یوان وادار شدند. کتابهای دافای آنها توقیف شد و برخی از وسایل شخصی آنها به سرقت رفت.
شکنجه وحشیانه در بازداشتگاه منطقه هایدیان در پکن
در 19نوامبر2000، آقای گائو و حدود دوازده تمرین‌کننده دیگر در حال مطالعه آموزه‌های فالون گونگ در یک اقامتگاه خصوصی بودند که ده‌ها مأمور از واحدهای مختلف از جمله اداره پلیس پکن و دستۀ امنیت ملی وارد آنجا شدند و آنها را دستگیر کردند.
مأموران در بازجویی غیرقانونی تمرین‌کنندگان را کتک و لگد زدند. آنها به موهای آقای گائو چنگ زدند و سرش را به دیوار کوبیدند. کتابهای دافا، تلفن همراه، کارت تلفن، پیجر و پول نقد او را نیز توقیف کردند.
بازآفرینی شکنجه: کوبیدن سر به دیوار
آقای گائو عصر همان روز به بازداشتگاه ناحیه هایدیان فرستاده شد. به‌محض ورود، سه محافظ لباس شخصی به‌طرز وحشیانه‌ای او را کتک زدند و به موهایش چنگ زدند و سرش را به دیوار کوبیدند. چند نگهبان با یونیفورم بدون اینکه حرفی بزنند شاهد این خشونت‌ها بودند. سر آقای گائو در اثر ضرب و شتم متورم شده بود.
نگهبان زندان به نام لی جون و دو جوان به‌طور غیرقانونی از آقای گائو برای سه روز متوالی بازجویی کردند. آنها او را روی تخت بستند و با باطوم‌های الکتریکی به نواحی حساس او از جمله اندام تناسلی و کف پا شوک اعمال کردند. همچنین اجازه خوابیدن به او ندادند.
تصویر شکنجه: بسته شدن به تخت و اعمال شوک با باطوم الکتریکی
نگهبان‌ها برای یافتن محل خانه یکی دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ، دست‌های آقای گائو را از پشت سرش بستند و یک شب او را با غل و زنجیر بستند، قبل از اینکه برای یک شب او را داخل خودروی گشت کنند. دو خودروی پلیس دیگر نیز به محل اعزام شدند. در راه منطقه میون در پکن، پلیس آقای گائو را مورد ضرب و شتم و فحاشی قرار داد. همچنین تهدید کردند که زنده در کوه دفنش خواهند کرد یا در آب انبار میون غرق می‌کنند.
وقتی از روی پلی در منطقه شونیی در پکن عبور کردند، خودرو را متوقف کردند و آقای گائو بسته شده در غل و زنجیر را از خودرو بیرون کشیدند. آنها تهدید کردند: «اگر آدرس را به ما نگویی، تو را از روی پل پایین می‌اندازیم و ادعا می‌کنیم که با پریدن از خودرو خودکشی کرده‌ای.»
در یک موقعیت، آقای گائو در حالی که در بازداشت بود در وضعیت لوتوس نشست که با اجبار به نشستن روی تخته چوبی و محرومیت از خواب تنبیه شد. اگر چشمانش را می‌بست، نگهبانان او را بیدار میکردند و می‌گفتند که در حال انجام تمرین مدیتیشن فالون گونگ است. چند بار هم آب سرد روی او پاشیدند.
بازسازی شکنجه: خیس کردن با آب سرد
به‌دلیل استرس ناشی از بازداشت، آقای گائو در چهار روز اول در بازداشتگاه اجابت مزاج نداشت. غروب روز پنجم نیاز فوری به دفع پیدا کرد. اما او را به این بهانه که اجابت مزاج در شب ممنوع است از توالت بیرون آوردند. از آن زمان، آقای گائو در طول بازداشت خود در بازداشتگاه هایدیان هرگز مدفوع نکرد.
آقای گائو پس از 22 روز در بازداشتگاه‌هایدیان به بازداشتگاه کیچو در پکن منتقل شد. در روز سوم، آقای گائو بالاخره مدفوع کرد. اما، همچنان دچار یبوست بود و اغلب بیش از ده روز بدون اجابت مزاج می‌گذراند، حتی زمانی که به‌طور معمول غذا می‌خورد.
آقای گائو مورد بازجویی قرار گرفت، انگشت نگاری و مجبور به گرفتن عکس شد. او به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار گرفت. یک بار دو زندانی او را در حال انجام تمرینات شبانه دیدند و به‌شدت کتکش زدند.
آزار و شکنجه وحشیانه در زندان استرداد شهرستان داشینگ
پس از سال نوی چینی (24ژانویه) در سال 2001، آقای گائو و چند تمرین‌کننده به بازداشتگاه ناحیه فنگتای منتقل شدند. در اول مارس همان سال، آقای گائو به‌طور غیرقانونی در دادگاه منطقه فنگتای به چهار سال حبس محکوم شد. در طول محاکمه، دادگاه تحت کنترل ح‌ک‌چ با محدود کردن زمان دفاع به سه دقیقه، قانون را زیر پا گذاشت. رئیس دادگاه اغلب دفاع وکیل را قطع می‌کرد.
در ماه مه2001، آقای گائو به زندان استرداد شهرستان داشینگ در پکن فرستاده شد. او مجبور به انجام معاینه فیزیکی و خونگیری شد. به کار اجباری وادار شد و کالاهایی مانند کیف دستی و چوب‌های غذاخوری برای صادرات تولید می‌کرد.
یک شب آقای گائو بیدار شد تا تمرینات فالون گونگ را انجام دهد. او توسط یکی از زندانیان در حال انجام وظیفه، به نگهبان گزارش شد. تمام شب دست و پاهایش را در حالت عقاب با بالهای گشوده به سه تخت مجاور بسته بودند. صبح روز بعد، آقای گائو روی زمین سیمانی دستبند زده شد. بعدازظهر و هنگام شب او را به همان سه تخت به شکل صلیب بستند، با دستان گشوده و پاهایش که با چسب به هم بسته شده بود.
ده‌ها نگهبان به نوبت آقای گائو را تحت نظارت داشتند. آنها تهدید و به او فحاشی و او را بدنام کردند. آنها آقای گائو را چند بار کتک زدند و به این استناد کردند که او پتویش را تا نکرده، کار اجباری‌اش را انجام نداده یا به حضور و غیاب پاسخ نداده است. او برای اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد.
به‌منظور «تبدیل» تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در عرض سه ماه، زندانیان هر شب از چند وسیله شکنجه برای تمرین‌کنندگان استفاده کردند. آقای گائو گفت که این شکنجه هرگز مؤثر نخواهد بود. او مجبور شد در شب‌های گرم تابستان زیر سه لایه پتو بخوابد، در حالی که سایر زندانیان فقط با لباس زیر می‌خوابیدند. زندانیان همچنین صورت و چشم‌های او را با روغن خنک‌کننده آغشته کردند. سیلی محکمی‌به او زده و با میله به مفاصلش ضربه زدند. آنها در بیمارستان به زور به او سرم تزریق کردند، اگرچه بیمار نبود.
آزار و شکنجه در زندان لانژو
در 22مه۲۰۰۱، آقای گائو و آقای کائو با هم از پکن به زندان لانژو در شهر لانژو، استان گانسو تحویل داده شدند، جایی که تحت شستشوی مغزی قرار گرفتند و به انجام کار اجباری وادار شدند.
زندان نمایشی را برای تهمت زدن به فالون گونگ و استاد لی اجرا کرد و همه زندانیان را مجبور به کپی‌برداری از مطالب سیاسی کرد که به این تمرین تهمت می‌زد. زندانبانان و زندانیان برای انتقاد شدید از آقای گائو جلسات ایدئولوژیک برگزار کردند. او مجبور شد در جلسات شستشوی مغزی و آموزش نظا‌می‌شرکت کند. زندانی، هه کونگشان، یک بار تهدید کرد که اگر در جلسات شستشوی مغزی شرکت نکند، او را «مثل سگ» به درخت می‌بندد.
آقای گائو اغلب مجبور می‌شد ساعت‌های طولانی روی یک چهارپایه کوچکی بنشیند. او همچنین مجبور می‌شد هر روز صبح توالت قابل حمل را تخلیه و تمیز کند، حیاط‌ها را جارو کند، آب بیاورد، در خاک حفاری کند و تخم خربزه‌ها را جدا کند. در بعضی مواقع به او اجازه نمی‌دادند بخوابد یا با دیگران صحبت کند. نگهبانان همچنین به او دستور دادند که آزمون‌های روان‌شناختی مختلفی انجام دهد و «گزارش‌های فکری» بنویسد.
بازآفرینی شکنجه: نشستن روی چهارپایه کوچک
آقای گائو مجبور می‌شد آخر هفته‌ها پنجره‌ها را بشوید و کارگاه را تمیز کند. هنگا‌می‌که نگهبانان از نظافتش راضی نبودند، با کلمات رکیک به او فحاشی میکردند. کار روزانه او همچنین شامل مهر زدن بر صدها کیسه تخم خربزه برای صادرات، ثبت ورود و خروج زندانیان به کارگاه و نوشتن برچسب نام برای زندانیان جدید بود.
شکنجه برای باورش
یانگ دونگ، رئیس بخش آموزش، وحشی‌ترین نگهبان و هه کونگشان ظالم‌ترین زندانی در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان در این زندان بودند. یانگ به او گفت: «به تمرین‌کنندگان اجازه نده تمرینات فالون گونگ را انجام دهند. اگر این کار را بکنند، تو آنها را مجازات می‌کنی.»
در یک مورد، یانگ آقای گائو را مجبور کرد که چمباتمه بزند و بپذیرد که قانون‌شکنی کرده است. زمانی که آقای گائو حقیقت فالون گونگ را به او گفت، به آقای گائو به شدت ضربه زد. آقای گائو گفت: «از تو متنفر نیستم، اما کتک زدن من برای تو خوب نیست.»
چند روز بعد، یانگ به زندانی هه گفت که آقای گائو را به دفترش بیاورد. هه ابتدا ریاکارانه از آقای گائو به‌خاطر ضرب و شتم وحشیانه‌اش در روز گذشته عذرخواهی کرد. سپس سیاست‌های آزار و شکنجه ح‌ک‌چ را اعلام کرد.
یانگ گفت: «زندان برای تو سه قانون دارد، بدون تمرین، بدون تبلیغات، و بدون اعتقاد به فالون گونگ. شما فرقه محسوب می‌شوید و در دادگاه محکوم شده‌اید. ما فقط یک سازمان مجری قانون هستیم و وظیفه ما این است که شما را تحت نظر داشته باشیم. برای کاهش مجازات و زودتر رفتن به خانه، باید قوانین اینجا را رعایت کنی.»
آقای گائو پاسخ داد: «تمرین فالون گونگ برای تبدیل شدن به فردی خوب، باور من است. من به تمرین ادامه خواهم داد.»
از آنجایی که آقای گائو آشکارا تمرینات فالون گونگ را بارها انجام داد، نگهبانان سو دونگهای، ژائو یانژونگ، لیو بینگ‌چنگ، وانگ چانگلین و یو جیانژونگ دستان او را از پشت دستبند زدند و او را با دستبند به یک میله افقی چند بار آویزان کردند طوری که انگشتان پاهایش به سختی زمین را لمس میکردند. این شکنجه دردناک غیرقابل تحمل هر بار یک ساعت به طول انجامید. او تقریباً از حال رفت و در همان جلسه اول دچار بی‌اختیاری شد. او همچنین بارها به تیر برق بسته شد، مجبور شد برای مدت طولانی بایستد یا برای مدت طولانی با دستبند بماند.
تصویر شکنجه: آویزان‌شدن با دستان بسته از پشت
یانگ دونگ یک بار آقای گائو و آقای کائو را تهدید کرد و گفت که زندان تمام ابزار برای شکنجه تمرین‌کنندگان را در اختیار دارد. فرمانده نگهبان لیو بینگ‌چنگ به این دو تمرین‌کننده فحاشی کرد و گفت که کشور مقدار زیادی پول برای تحصیل آنها خرج کرده است، در حالی که آنها نیز به نوبه خود کارهایی علیه دولت انجام داده‌اند.
تغذیه اجباری
آقایان گائو و کائو در اعتراض به شکنجه دست به اعتصاب غذا زدند. در روز پنجم، آقای کائو به زندان پینگلیانگ در استان گانسو فرستاده شد، در حالی که آقای گائو در همان زندان ماند تا هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی تحت شکنجه‌های مداوم قرار بگیرد. چند نگهبان و زندانی به زور به او غذا دادند و آزمایش خون از او گرفتند.
تغذیه اجباری وحشیانه باعث آسیب شدید به اندام‌های داخلی آقای گائو شد. او دچار علائم مختلفی از جمله استفراغ، حالت تهوع، بینی متورم، دلمه‌های خونریزی‌دهنده، گلو درد، گرفتگی قفسه سینه، تورم کمر و گرفتگی‌های دردناک معده شد. او همیشه در دهانش طعم بدی داشت و در نای و مری احساس سوزش می‌کرد. شکم او به شکل شعاعی اغلب دچار مورمور می‌شد. او احساس افسردگی، ترس و آشفتگی می‌کرد. سرش نیز اغلب متورم و دردناک بود.
به‌دلیل صدمات جسمی و روانی آقای گائو، نگهبانان تغذیه اجباری را متوقف کردند و به جای آن از سرم استفاده کردند. همچنین داروهای نامعلوم زیادی به او تزریق شد.
بعداً آنها تغذیه اجباری را از سر گرفتند، اما با دفعات کمتر و جلسات طولانی‌تر. آقای گائو در ابتدا هر سه یا چهار روز یک بار و بعداً هفته‌ای یک بار به اجبار تغذیه می‌شد.
بازآفرینی شکنجه: تغذیه اجباری وحشیانه
در طول اعتصاب غذا، رهبران دفتر اصلاحات کارگری، دفتر دادگستری و سایر زندان‌ها اغلب برای صحبت با آقای گائو می‌آمدند. او از فرصت استفاده می‌کرد و حقایق فالون گونگ را به آنها می‌گفت.
مورد انتقاد قرار گرفتن در جلسات به سبک انقلاب فرهنگی
در 24دسامبر2001، آقای گائو توسط دو زندانی به نام‌های هه کونگشان و ما لینگ که توسط نگهبانان وانگ چانگلین، لیو بینگ‌چنگ، ژائو یانژونگ و هه لیچینگ آموزش داده شدند، به تخت فلزی بسته شد. لیو به آقای گائو گفت: «تو از دستور اطاعت نکردی و به انجام تمرینات فالون گونگ ادامه دادی به همین خاطر امروز توسط سرپرست‌مان توبیخ شدیم.»
نگهبان وانگ با باطوم الکتریکی به آقای گائو شوک اعمال کرد. در پاسخ، آقای گائو حقیقت را برای او و سایر نگهبانان روشن کرد. این نگهبان لیو را عصبانی کرد. او باطوم را گرفت و بیش از یک ساعت به لب‌ها، صورت، سر و گردن آقای گائو شوک اعمال کرد و به او فحاشی کرد.
نگهبانان آموزه‌های فالون گونگ را که آقای گائو از حفظ روی کاغذ نوشته بود، برداشتند. سپس به زندانیان دستور دادند که آقای گائو را تقریباً 17 ساعت آویزان کنند.
آنها آقای گائو را مورد بازرسی بدنی قرار دادند و بیش از 40 بار در دو ماه اول سال 2002 تخت او را بازرسی کردند. او پس از آن به طرق مختلف مورد آزار و شکنجه قرار گرفت. چند زندانی از جمله کائو فنگ، هه کونگشان و ما لینگ به نوبت او را کتک زدند. بیش از ده روز متوالی جلساتی به سبک انقلاب فرهنگی علیه او برگزار کردند. آقای گائو همچنان حاضر به انکار عقیده خود نبود.
اعضای خانواده آسیب دیدند
نگهبانان اغلب از خانواده آقای گائو استفاده میکردند تا او را وادار کنند که اعتقادش را رها کند. نگهبان یانگ دونگ اعضای خانواده و بستگان آقای گائو که فالون گونگ را تمرین نمی‌کنند، تهدید کرد و آنها را مجبور کرد که یا به اصطلاح رو در رو با آقای گائو «کار ایدئولوژیک» انجام دهند یا نامه‌هایی بنویسند تا او را متقاعد کنند که فالون گونگ را رها کند. مأموران گروه امنیت ملی نیز برای آزار و اذیت خواهر و دو پسر عموی آقای گائو به محل کارشان رفتند و آنها را ترساندند تا آقای گائو را متقاعد کنند که تمرین فالون گونگ را متوقف کند. پدر و مادر و سایر اعضای خانواده او در تمام آن سال‌ها در ترس زندگی کردند. حتی عموها و عمه‌های او نیز توسط پلیس مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.
(ادامه دارد)
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
