آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی

(Minghui.org) اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی، واقع در جاده بولان 826، منطقه چینگ‌یونپو در شهر نانچانگِ استان جیانگشی، در نوامبر1991 تأسیس و ‌در اکتبر2013 رسماً برچیده شد.

طی 14 سال، بین ژوئیه1999 که حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد و سال 2013 که سیستم اردوگاه کار اجباری در چین منسوخ شد، حداقل 249 تمرین‌کننده خانم فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شدند، درحالی‌که انواع‌واقسام وحشیانه‌ترین روش‌های شکنجه روی آنها اعمال شد.

برای مثال، نگهبانان به‌منظور مجبورکردن تمرین‌کنندگان به رهاکردن ایمانشان، اغلب آنها را مورد آزار‌واذیت قرار می‌دادند و کتکشان می‌زدند، آنها را مجبور می‌کردند ساعت‌های طولانی ساکن بایستند یا کارهای سنگین و فشرده انجام دهند. تمرین‌کنندگان در معرض شرایط یخ‌زدن، شوک الکتریکی، آویزان‌شدن در هوا، تمرین بدنی فشرده، خوراندن اجباری، محرومیت از خواب، تزریق اجباری داروهای نامعلوم، شستشوی مغزی اجباری با نشریه‌ها و فیلم‌های افتراآمیز، تحقیر، تبعیض و سایر شکل‌های بدرفتاری نیز قرار می‌گرفتند.

به‌دلیل مسدودیت شدید انتشار اطلاعات از سوی ح‌ک‌چ، برخی از موارد آزار و شکنجه هنوز گزارش نشده است.

249 تمرین‌کننده فالون گونگی که در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شدند، عمدتاً از مناطق مختلف استان بودند، ازجمله 85 نفر از نانچانگ (11 نفر دو بار و 4 نفر سه بار بازداشت شدند و یک تمرین‌کننده پنج بار بازداشت شد)، 44 نفر از جیوجیانگ (2 نفر دو بار بازداشت شدند)، 40 نفر از ییچون (2 نفر دو بار بازداشت شدند)، 11 نفر از فوژو (4 نفر دو بار بازداشت شدند)، 4 نفر از جیان، 3 نفر از شانگیائو، 18 نفر از لانژو (3 نفر دو بار بازداشت شدند و 1 نفر سه بار بازداشت شد)، 10 نفر از یینگتان (2 نفر دو بار بازداشت شدند)، 9 نفر از شینیو (1 نفر دو بار بازداشت شد)، 8 نفر از پینگ‌شیانگ (1 نفر دو بار بازداشت شد)، 15 نفر از مکان‌های ناشناس و 2 نفر از استان‌های دیگر.

از میان این تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده، حداقل سه نفر براثر آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند و چهار نفر دچار اختلالات روانی شدند.

1. تمرین‌کنندگان فالون گونگ منطقه نانچانگ که به‌طور غیرقانونی بازداشت شدند

منطقه نانچانگ شامل شهر نانچانگ، بخش نانچانگ، بخش شینجیان (منطقه شینجیان کنونی)، بخش آنیی و بخش جینشیان هست. حداقل 85 تمرین‌کننده فالون گونگ از منطقه نانچانگ به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شدند. در این میان 11 نفر دو بار و 5 نفر سه بار بازداشت شدند و 1 نفر هم پنج بار بازداشت شد.

در زیر نام تمرین‌کنندگانی از منطقه نانچانگ که در این اردوگاه کار حبس شدند و هویتشان مشخص بوده، ارائه شده است.

شهر نانچانگ: چن شیائوجوان (دو بار)، وو جینگ‌جون (پنج بار)، جیانگ لانیینگ (دو بار)، دنگ شیائومین، لیانگ هونگ‌یینگ (دو بار)، جیانگ فنگ‌یینگ، پو یوشیان، لیو ژائوچین، شیائو جن‌شیانگ (دو بار)، یو کوی‌هوا (دو بار)، ژانگ یینگژی، لیو‌ هایژن، یو بائوژن، چیونگ چوانمِی، لیانگ میهوا، یو ژو، شی چونمی ‌(سه بار)، شوان ‌هایجین، فو جین‌فنگ (دو بار، ایستگاه خون مرکزی نانچانگ)، وان شینئِر، فو شیائوچین، کونگ شیانگ‌مینگ، لی فِنیو (سه بار)، چن دونگمی‌ (سه بار)، شیا مینگ‌جین، چن هوایینگ، وو فنگژن، گه جینلیان، جیانگ شیائویان (دو بار)، وان جیانلینگ (دو بار)، هوانگ لیچیونگ، فو دائوفان (دو بار)، هوانگ لیچیونگ، فو دائوفان (دو بار)، لوئو چونرونگ، شو جوان (دو بار)، پنگ شیائولان، وان جینگ، چن هونگمی، لیو یونگ‌یینگ (دو بار)، لوئو پی، چن شیوژن، ژو چونمی، ژو یینمی، ژو شینمی، ژو دونگمی، زوئو چیانچیان، شو ونجون، تانگ جیِ‌یینگ، شیائو یونچینگ، وان شائوژن، شو ژویینگ، لین چونیینگ، وان ونجوان، یو یون، ژائو ژونگوی، زونگ شیائویان، چن فانگهوا، هو هوئومی، کائو یوچنگ، ژائو گویلان (سه بار)، وانگ شویینگ، ژو لیجوان، لوئو شیویینگ، یو رانشیانگ، یوئه یوئهونگ، دنگ ژائوشینگ، گونگ شیائوهونگ، ژانگ شین‌شیو، شیائو یانپینگ، لیو ون‌هونگ، چن مولان، جیانگ لینگ و لو لینشیانگ.

بخش شینجیان: شیونگ مِیهوا، یوان شیان‌یون، گه مانژن، چنگ گوانگ‌پینگ، وِی مِی‌یینگ، یو و چن شیائوژو

بخش نانچانگ: چن یولیان (دو بار)

بخش جینشیان: ژانگ یوژن، لی فانگلان (سه بار)، زو لیومِی، وو چونلینگ و وان تائویینگ

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. دنگ شیائومین به‌دلیل آزار و شکنجه دچار فروپاشی روانی شد

خانم دنگ شیائومین، متولد 1977، از بخش یی‌یانگ، معلم انگلیسی مدرسه ابتدایی بود. او به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی سه سال در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد و تحت انواع‌واقسام شکنجه‌های بی‌رحمانه قرار گرفت.

با باطوم‌های برقی به او شوک وارد کردند تا حدی که بارها از هوش رفت. به‌طرز وحشیانه‌‌ای تحت خوراندن اجباری قرار گرفت تا جایی که هر دو سوراخ بینی‌اش متورم شد، چرک کرده و چرک به بیرون ترشح کرد.

وانگ جونژنگ، معاون رئیس بخش 1 (که مخصوصاً برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ راه‌اندازی شده بود)، یک بار به موهای او چنگ انداخت و او را به داخل دفترش کشاند تا کتکش بزند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: واردکردن شوک با باطوم الکترکی

در زمستان سرد یخبندان، خانم دنگ را با دست‌بند به چارچوب فلزی تخت بستند و مجبورش کردند در سراسر شب بایستد، و این شکنجه بیش از دو ماه ادامه داشت.

او بیش از دو سال در سلولی تاریک نیز محبوس بود.

وِی شیائومی، زندانی‌ای که مأمور مراقبت از خانم دنگ شده بود، اغلب از انواع‌واقسام روش‌ها برای شکنجه و ضرب‌وشتم او استفاده می‌کرد.

خانم دنگ به‌دلیل شکنجه‌ و بدرفتاری‌های مداوم و طولانی‌مدت، طاقتش تمام و درنهایت دچار فروپاشی شدید روانی شد.

او در مارس2003 آزاد شد، اما هرگز بهبود نیافت. اغلب مردم را کتک می‌زد، وسایل را خٌرد می‌کرد، به‌طور نامنسجم صحبت می‌کرد و خیلی کم غذا می‌خورد.

در حال حاضر هیچ‌کس اطلاع ندارد او کجا است.

مورد 2. وو جینگ‌جون به‌طور غیرقانونی پنج بار بازداشت شد، به‌طرزی بی‌رحمانه تحت خوراندن اجباری قرار گرفت و کتک خورد

خانم وو جینگ‌جون

خانم وو جینگ جوون در سال 1970 به دنیا آمد. او قبلاً معاون بخش مالی شرکت واردات و صادرات محصولات صنایع سبک بود که زیر نظر اداره اقتصاد و تجارت استان جیانگشی (همان وزارت بازرگانیِ حالِ حاضر) کار می‌کرد.

او پنج دوره در اردوگاه کار اجباری حبس شد شامل دو دوره 3ساله، یک دوره 2ساله، یک دوره 1.5ساله و یک دوره 1ساله.

خانم وو در اعتراض به آزار و شکنجه، بیش از ده بار دست به اعتصاب غذا زد و هر بار او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند.

او را به حالت عقاب با بال‌های باز روی تخت می‌بستند. حتی زمانی که به‌شدت بالا می‌آورد، عاملان آزار و شکنجه لوله‌ای را در سوراخ بینی‌اش فرو می‌کردند. وقتی لوله بیرون کشیده می‌شد، همه جایش خونی بود. یک بار یک زندانی آنقدر ترسیده بود که به‌طور غیرقابل کنترلی می‌لرزید.

چند بار، زمانی که لوله را در معده‌ خانم وو فرو کردند، او به‌شدت بالا آورد و معده‌اش دچار گرفتگی شد.

خانم وو بارها متحمل چنین خوراندن اجباری‌ای شد و بدنش پوشیده از خون و تکه‌های غذا بود. حتی اجازه شستن خودش را نداشت و گاهی مجبور می‌شد روزها و شب‌ها در لباس‌هایی که در آنها ادرار کرده بود بخوابد.

در آوریل2003، رئیس بخش، هونگ چوانگ‌هوا، که از اعتصاب غذای خانم وو عصبانی شده بود، به موهایش چنگ انداخت و او را از طبقه 4 به سلولش در طبقه دوم کشاند. درحالی‌که هونگ او را از پله‌ها پایین می‌کشاند، معاون اردوگاه کار، دنگ جیان (مرد)، نیز با مشت محکم ‌به سرش می‌کوبید. معاون بخش، شی چیونگ‌یینگ، نیز بارها به سرش مشت زد.

در نوامبر2004، دو زندانی به صورت خانم وو سیلی زدند و کتکش زدند. رؤسای اردوگاه همیشه زندانیان را تشویق می‌کردند که با تمرین‌کنندگان بدرفتاری کنند.

مورد 3. پو یوشیانبراثر ضرب‌وشتم از هوش رفت، درحالی‌که هر دو پایش دچار خونریزی شد

خانم پو یوشیان متولد سال 1951، کارمند سابق شرکت با مسئولیت محدود جیانگ‌لینگ موتورز است.

او به‌طور غیرقانونی دستگیر و یک سال در این اردوگاه کار اجباری حبس شد و دوره حبسش بعداً هشت ماه دیگر تمدید شد.

یک روز، چهار نفر (رؤسای بخش، لی شیائولیانگ و وانگ جونژنگ، پزشکان پلیس شو شیائولیانگ و فو) به سلول خانم پو آمدند و سعی کردند او را از مطالعه آموزه‌های فالون گونگ بازدارند. با امتناع خانم پو، عاملان آزارواذیت کفش‌های خود را درآوردند و ضربات محکمی ‌به صورت او زدند و سپس او را به گوشه‌ای هل دادند و با خشونت به باسنش ضربه زدند.

خانم پو در آن زمان به‌دلیل اعتصاب غذای طولانی‌مدت بسیار ضعیف بود. او به زمین افتاد و به‌سختی نفس می‌کشید. صورتش کبود شده و باسن و پاهایش بر اثر ضرب‌وشتم متورم و سفت شده بود. او روی زمین از هوش رفت.

با این حال، اردوگاه کار آزار و شکنجه خانم پو را تشدید کرد، زیرا او حاضر به رهاکردن ایمانش نشد.

در تابستان سوزان، بیش از دو هفته، روزها و شب‌های متوالی خانم پو را به تخت فلزی ‌که تشکی رویش نبود بستند. او حتی اجازه استفاده از توالت و نیز شستن خودش را نداشت. کل سلول بوی بدی می‌داد.

یک بار، معاون رئیس و سرپرست بخش یانگ به معتادی دستور دادند به پاهایش شلاق بزند، آن هم با شلاقی که از چوب‌لباسی سیمی‌ ساخته شده بود، که باعث خونریزی شدید پاهای او و تورم و کبودی‌شان شد.

مورد 4.کف دستان شیائو جنشیانگ پاره شده بود و در ناحیه دهان و بینی خونریزی داشت

خانم شیائو جنشیانگ

خانم شیائو جنشیانگ، متولد سال 1950، کارمند سابق گروه صنعت هوانوردی جیانگشی هونگدو است. او دو بار به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد.

در نیمه اول سال 2000 که خانم شیائو در اعتصاب غذا بود، از خوردن اجباری غذا اجتناب کرد. رئیس بخش دنگ جیان (مرد) او را با خشونت کشاند درنتیجه انگشت دوم و سوم دست چپش به‌شدت پاره و دچار خونریزی شد.

در سال 2002 ‌که خانم شیائو مجدداً به‌طور غیرقانونی برای 3 سال حبس بازداشت شد، اردوگاه کار اجباری آزار و شکنجه‌اش را تشدید کرد تا او را مجبور به «تبدیل» (انکار اعتقادش به فالون گونگ) کند.

عاملان آزارواذیت برای مخفی‌کردن جنایاتشان، او را به‌تنهایی در ساختمان غربی زندانی کردند که به‌ندرت فرد دیگری در آنجا بود. دست‌های خانم شیائو را در پشتش بستند و مجبورش کردند از ساعت 6 صبح تا ساعت 2 بامداد روز بعد بی‌حرکت بایستد و این شکنجه هفت روز متوالی ادامه داشت.

در طول 20 ساعت طولانی ایستادن، خانم شیائو مجبور بود به تلویزیون نیز خیره شود که به‌طور مداوم ویدئوهایی افتراآمیز علیه فالون گونگ را پخش می‌کرد. وقتی به سمت دیگری نگاه می‌کرد نگهبانان، چن ون و چن یینگ، سرش را برمی‌گرداندند تا برنامه‌ها را تماشا کند.

مورد 5. چن یولیان را با دست‌بند در هوا آویزان و با سوزن بدنش را سوراخ سوراخ کردند، با آب جوش او را سوزاندند، و دهانش را پر از ادرار و مدفوع کردند

خانم چن یولیان

خانم چن یولیان متولد سال 1956، ساکن قصبه لیانتانگ، بخش نانچانگ، بود. او به‌طور غیرقانونی دو بار، درمجموع سه سال و نیم، بازداشت شد و تحت شکنجه‌های مداوم قرار گرفت.

در ماه مه2011، خانم چن هر روز صرفاً به این دلیل که تمرینات فالون گونگ را انجام می‌داد، شکنجه می‌شد.

عاملان آزار و شکنجه دست راستش را به چارچوب آهنی تخت بالایی تختی دوطبقه و پای چپش را به چارچوب تخت پایینی آن تخت دوطبقه دست‌بند زدند و دست‌هایش را محکم جلوی سینه‌اش بسته بودند. رئیس بخش، هونگ چوانگ‌هوا از یک دست‌بند زنجیریِ بلند برای بستن بدن خانم چن استفاده کرد، به‌طوری که او اصلاً نمی‌توانست حرکت کند و دچار مشکلات تنفسی شده بود. او را سه شبانه‌روز متوالی به این صورت بستند که سبب رنج وحشتناکی برایش شد.

زندانی شیائوچینگ نیز با سوزن‌هایی به پشت دستان و زانوان خانم چن می‌زد.

در یک روز گرم تابستانی در سال 2012، وقتی شیائوچینگ خانم چن را در حال مدیتیشن روی تخت دید، لیوانی را با آب جوش پر کرد و آن را دور کمر خانم چن ریخت. این شکنجه آنقدر دردناک بود که خانم چن بی‌اختیار به خود پیچید.

در اواخر سال 2012، خانم چن را دوباره به‌دلیل انجام تمرینات به تخت فلزی بستند. او فریاد می‌زد: «فالون دافا خوب است!»

نگهبانان از ترس اینکه سایرین صدای او را بشنوند، به زندانیان هونگ یان، وانگ شیائوچیونگ و مأمور وظیفه هه شوئِیینگ دستور دادند حوله‌ای آغشته به ادرار و مدفوع را داخل دهان خانم چن بچپانند. سپس دهان او را با نوار بستند. این شکنجه ساعت‌ها ادامه داشت تا اینکه خانم چن از حال رفت و نفسش قطع شد.

مورد 6. لی فنیو را به «تخت شخص مرده» بستند، از خواب محرومش کردند و به‌طرز وحشیانه‌ای کتکش زدند

خانم لی فنیو

خانم لی فنیو متولد سال 1957، کارمند سابق مزرعه احیای مجدد پنج ستاره نانچانگ متولد است. او به‌دلیل تمرین فالون گونگ، به‌طور غیرقانونی سه بار و درمجموع شش سال بازداشت شد.

حوالی مارس2001، رئیس بخش وانگ جونژنگ (مرد) و نگهبان لو شیویینگ خانم لی را سه روز و سه شب متوالی با دست‌بند به «تخت شخص مرده» بستند و طی آن مدت او در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و مجبور شد در مدفوع و ادرار خودش دراز بکشد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن به «تخت شخص مرده»

در موقعیت دیگری در حوالی مه‌2006، خانم لی مجبور شد بیش از سه هفته تا نیمه‌های شب هر روز در «گفتگو» شرکت کند. پس از «گفتگوها،» مجبور بود در ساعت 5:00 صبح تمیزکردن کل طبقه را شروع کند که در نتیجه دچار کم‌خوابی شدید می‌شد.

نگهبانان دختر 16ساله خانم لی را نیز تحریک کردند که او را تحت فشار قرار دهد. شکنجه جسمی‌ و عذاب روحی خسارات زیادی بر سلامت خانم لی وارد کرد. او اغلب در حالت هذیان‌گویی بود و تقریباً دچار فروپاشی روانی شد.

در مه‌2012، نگهبان لو شیویینگ موهای خانم لی را کشید، به شانه‌هایش چنگ انداخت و او را محکم به دیوار کوبید.

در اوت همان سال، رئیس تیم شو یانپینگ یقه خانم لی را گرفت و او را روی زمین انداخت. شانه خانم لی به‌سختی روی لبه جدول بتنی فرود آمد. او به‌دلیل درد شدید تقریباً از هوش رفت.

2. تمرین‌کنندگان فالون گونگ از منطقه جیوجیانگ که به‌طور غیرقانونی بازداشت شدند

منطقه جیوجیانگ شامل شهر جیوجیانگ، شهر رویچنگ، شهر گونگچینگ‌چنگ، بخش جیوجیانگ، بخش هوکو، بخش پنگزه، بخش شینگزی، بخش دوچانگ، بخش دِآن، بخش وونینگ، بخش یونگ‌شیو و بخش شیوشویی است.

حداقل 44 تمرین‌کننده فالون گونگ از منطقه جیوجیانگ به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شدند که از میان آنها، 2 نفر دو بار بازداشت شدند. جزئیات به شرح زیر است:

شهر جیوجیانگ: وانگ یوئلان، هه دائوژن، یین جینمِی، یه یوچینگ، وانگ سویهونگ، شیه جین‌پینگ، ژائو یوفانگ، اویانگ شنگ‌چین (دو بار)، ما زی‌یون، جیانگ شیائویینگ، وانگ یینگ، لی گویهوا، دن شیائولینگ، ژو مِیلی (دو بار)، ژانگ دایدی، وانگ مِی، ژو ‌هایشیا، سانگ لونگجو، شو دونگیو، هو مِیژن، اویانگ گوانگ‌هوا، هوانگ جینرونگ، وانگ شیفان، ژونگ شیانگوی، تان مِیلی، یانگ چونشیو، زو چونهونگ، سونگ سانمی ‌و لینگ کولان

بخش جیوجیانگ: تیان ‌های‌یینگ و گوی بایهوا

شهر رویچانگ: ژو بیشو، ژو رویشیا (معلول)، لیو جیوژن، شیائو شویمو و وِی آنژن

بخش شینگزی: وو وِیپینگ

بخش شیوشویی: دو پوتائو، هو فانگجو

بخش یونگشیو: گه لینگ

بخش پنگزه: شیا کویلان، اویانگ شیوهوا بخش دوچانگ: چنگ کایفنگ

بخش وونینگ: چن هویلان

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. یین جینمِی، تحت خوراندن اجباری سم قرار گرفت و داروهای نامعلومی به او تزریق شد و درنتیجه جان باخت

خانم یین جینمِی‌

خانم یین جینمی که تاریخ دقیق تولدش مشخص نیست، اهل محله دونگ‌چنگ، قصبه لیانهوا، منطقه لوشان، شهر جیوجیانگ، بود.

او در 24مارس2006 به‌طور غیرقانونی دستگیر و برای یک سال و نیم کار اجباری به اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی منتقل شد.

خانم یین هر روز تحت شستشوی مغزی اجباری قرار می‌گرفت و در سلول انفرادی هر روز تحت نظارت 24ساعته زندانیانی بود که برای نظارت بر او گمارده شده بودند. به‌دلیل تهویه ضعیف در آن سلول انفرادی باریک، خانم یین که قبلاً سالم بود، به‌تدریج دچار علائم آسم، پرفشاری خون و بیماری قلبی شد.

یکی از رؤسای بخش، لو شیولیان، دو بار به گروهی شش یا هفت‌نفره از نگهبانان دستور داد به‌زور به خانم یین سم زور بخورانند و بعد از اینکه خانم یین با داروهای بیهوشی عمومی‌ به خواب می‌رفت، داروهای نامعلومی به او تزریق می‌کرد. این تزریق یک علامت آبی تیره به اندازه سکه روی پشت دست او باقی گذاشت که سوراخ سوزنی نیز در وسطش دیده می‌شد.

خانم یین پس از آزادی، همچنان به‌خاطر وجود سم در بدنش رنج می‌کشید. او اغلب دچار فروپاشی می‌شد و اشتها به خوردن غذا نداشت. روز و شب دچار علائم آسم، پرفشاری خون، بیماری قلبی، اورمی ‌و علائم دیگر می‌شد، و اغلب در آستانه مرگ بود و با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کرد.

او سه بار در شرایط وخیم به اورژانس منتقل شد و در 9مه‌2015 درگذشت.

مورد 2. هه دائوژن به‌طرز وحشیانه‌ای کتک خورد و شکنجه شد، و در سال 2010 درگذشت

خانم هه دائوژن متولد سال 1952، بازنشسته کارخانه کفش چرمی ‌جیوجیانگ بود. او به‌طور غیرقانونی یک سال در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد و تحت شکنجه‌های جسمی‌ شدید و آزارواذیت روانی قرار گرفت.

خانم هه به‌محض ورود به اردوگاه کار اجباری، در سلولی حبس شد که دو معتاد به مواد مخدر که برای نظارت بر او گمارده شده بودند، هر روز اذیتش می‌کردند و کتکش می‌زدند و علاوه بر این تحت «آموزش نظامی» زجرآوری قرار می‌گرفت.

یک بار نگهبانی از خانم هه خواست تجربیات حبسش در اردوگاه را بنویسد و به‌محض نوشتن کلمه «آزار و شکنجه،» آن نگهبان به معتادان دستور داد او را کتک بزنند و نگهبان دیگری که در حال انجام وظیفه بود، گوشش را به روی جیغ‌های او بست و آنها را نادیده گرفت.

طی دوره‌ای خانم هه مجبور بود هر روز برنامه‌های افتراآمیزی درباره فالون دافا را از تلویزیون تماشا کند. وقتی از تماشاکردن امتناع می‌کرد، عاملان آزارواذیت زندگی را برایش خیلی سخت می‌کردند.

یک سال بعد که از زندان آزاد شد، به‌دلیل انواع‌واقسام شکنجه‌هایی که متحمل شده بود، توده‌ای زخمی ‌در گردنش داشت که چرک و خونریزی می‌کرد و بهبودش بسیار سخت بود. او در 24آوریل2010 درگذشت.

مورد 3. وانگ یوئلان در 47سالگی براثر شکنجه درگذشت

خانم وانگ یوئلان متولد سال 1968، ساکن چنگشی گانگچو در شهر جیوجیانگ بود. او با انجام کارهای موقتی امرارمعاش می‌کرد.

خانم وانگ در سال 2008 به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد و مجبور بود ساعات طولانی کار فشرده و سخت انجام دهد و به روش‌های مختلف شکنجه شد. درنتیجه بسیار ضعیف شد و اغلب احساس سرگیجه می‌کرد و تمام بدنش به‌شدت متورم بود.

با این حال، عاملان آزارواذیت شکنجه‌اش کرده و داروهای نامعلومی به او تزریق کردند که باعث بروز علائم پرفشاری خون و بیماری قلبی در او شد.

در پایان سال 2008، فشار خون خانم وانگ به‌شدت بالا رفت و او با قرار وثیقه برای معالجه پزشکی آزاد شد.

خانم وانگ در 23مارس2015 درگذشت درحالی‌که فقط 47 سال داشت.

مورد 4. اویانگ شنگ‌چین به‌دلیل ضرب‌وشتم خشونت‌آمیز دچار فروپاشی روانی شد

خانم اویانگ شنگ‌چین متولد سال 1964 است. او دو بار به‌ترتیب در سال‌های 2000 و 2010 به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد.

او از شرکت در کار اجباری امتناع کرد زیرا معتقد بود به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ مرتکب گناهی نشده است. درنتیجه، نگهبانان به یک گروه چهار یا پنج‌نفره از زندانیان دستور دادند او را کتک بزنند.

آنها به سر او ضربه زدند و باعث تورم و تغییر شکل آن شدند.

نگهبانان یکی دیگر از زندانیان معتاد به مواد مخدر از شانگیائو را نیز بارها تحریک کردند که خانم اویانگ را کتک بزند و فریادهای خانم اویانگ همه‌جا شنیده می‌شد.

یک بار به زندانیان گفته شد که سلولشان را تغییر دهند. خانم اویانگ فراموش کرد کفشش را بردارد، بنابراین برگشت تا آن را بردارد.

با این حال، رئیس بخش لی (مرد) او را به دفترش کشاند و کتکش زد، فقط به این دلیل که خانم اویانگ بازگشتش را به سلول قبلی ‌برای برداشتن کفش‌هایش گزارش نکرد.

وقتی برادرزاده و خواهرزاده خانم اویانگ در سال 2011 به ملاقات او رفتند، دیدند که سر و صورت او به‌دلیل ضرب‌وشتم به‌شدت متورم شده است. قلبشان به‌قدری به درد آمد که نتوانستند جلوی اشک‌های خود را بگیرند و بلند بلند گریه می‌کردند.

در سال 2011 که خانم اویانگ آزاد شد، براثر آزار و شکنجه دچار اختلال روانی شده بود.

مورد 5. لی گویهوای سالخورده متحمل انواع مختلفی از شکنجه‌های بی‌رحمانه می‌شود

خانم لی گیهوا متولد سال 1947 است. او دو بار، در سال‌های 2006 و 2009، به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد.

خانم لی در دوران بازداشت تحت انواع‌واقسام بدرفتاری‌ها و شکنجه‌ها قرار گرفت. برای مثال، زمانی که از پوشیدن یونیفرم زندانیان خلافکار امتناع کرد، رئیس بخش، هونگ چوانگ‌هوا، به زندانی معتاد به مواد مخدر وانگ شیائوینگ دستور داد همه لباس‌های او را در بیاورد و فقط لباس زیر و سوتین او را باقی گذاشت.

خانم لی به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ مجبور شد چهار ماه شب‌ها بایستد درحالی‌که به او دست‌بند هم زده بودند.

وقتی از انکار ایمان خود به فالون گونگ امتناع کرد، عاملان آزارواذیت به‌زور وارد دهانش مدفوع ریختند و از بالای سرش آب سرد ریختند، سپس لحاف و تشک پنبه‌ای او را خیس کردند.

گویا چنین آزاری به اندازه کافی به او آسیب نمی‌رساند، بنابراین عاملان با سوزن بدن او را سوراخ سوراخ کردند، گوشت بدنش را با انبردست نیشگون گرفتند و ناخن انگشتانش را کشیدند و جدا کردند. یکی از خلافکاران تکه‌ای از گوشت او را نیز از انگشتش جدا کرد.

آنها به موهایش چنگ انداختند، سرش را به زمین فشار دادند و به سر و پشتش با خشونت ضربه زدند. یک نفر نیز گوش‌های او را محکم کشید و تکه‌ای از گوشت گوشش جدا شد. خانم لی را هر از چند گاهی، مجموعاً 15 روز، در هوا نیز آویزان می‌کردند.

او بار دوم در نوامبر2009 بازداشت شد و طی دو سال بعد هر روز مورد بدرفتاری و شکنجه ظالمانه قرار گرفت تا اینکه در 28نوامبر2011 آزاد شد.

مورد 6. شیا گویلان به تختی آهنی بسته شد و به‌دلیل درد غیرقابل تحمل چند بار از هوش رفت

خانم شیا کویلان متولد سال 1961 است. او قبلاً حسابدار اداره مواد و تجهیزات شهرستان پنگزه بود.

او در ژوئیه2008 به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی دستگیر و در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد.

وقتی از پوشیدن یونیفرم زندانیان خلافکار و انجام کار اجباری امتناع کرد، نگهبانان او را در سلول حبس کردند، به‌زور مواد نامعلومی به او خوراندند و او را یک هفته در هوا آویزان کردند. او حتی اجازه استفاده از توالت یا خوردن و نوشیدن نداشت. این شکنجه به‌شدت دردناک بود.

در جریان به‌اصطلاح «آموزش نظامی،» نگهبانان عمداً دستورات اشتباهی می‌دادند که درنتیجه خانم شیا روی یک پا می‌ایستاد و نگهبانان به آن لقب «خروس طلایی ایستاده روی یک پا» می‌دادند. خانم شیا به‌شدت رنج می‌کشید و حتی پس از «آموزش نظامی» نمی‌توانست به‌درستی راه برود.

از ژوئن2009، خانم شیا بیش از 40 روز به تخت بسته شد. او حتی اجازه نداشت خودش را بشوید یا از توالت استفاده کند. در طول شکنجه، چند بار به‌دلیل درد طاقت‌فرسا از هوش رفت.

علاوه بر این، هفت یا هشت ساعت متوالی در هوا آویزانش کردند تا اینکه از هوش رفت. بدرفتاری از سوی زندانیانی که نگهبانان تحریکشان کرده بودند در اردوگاه کار اجباری چیزی عادی بود.

عاملان آزارواذیت به‌دلیل اعتقاد راسخ خانم شیا به فالون گونگ، دوره حبسش را دو ماه دیگر تمدید کردند.

وقتی او بالاخره آزاد شد، آنقدر لاغر شده بود که شبیه اسکلت بود.

3. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ منطقه ییچون

منطقه ییچون شامل شهر ییچون، شهر گائوآن، شهر ژانگشو، شهر فنگچنگ، بخش وانزای، بخش شانگ‌گائو، بخش ییفنگ، بخش تونگگو، بخش فنگشین و بخش جینگ‌آن هست. حداقل 40 تمرین‌کننده فالون گونگ از منطقه ییچون در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شده بودند که 2 نفر از آنها دو بار بازداشت شدند. جزئیات به شرح زیر است:

شهر ییچون: شو گنیینگ، لی شویشیانگ، لی کونگهوا، یانگ میشیانگ، مین ژونگ، چن گوانگشیو و تو وانگلیان

شهر گائوآن: هه بیلیان، چن یونشیو، لوئو جین‌بائو، سونگ آیژن، چن یونگ‌چینگ، چن لیانگمی، فو شیائوجوان، لو هوی و لوئو

شهر ژانگشو: لیائو‌ هایمِی، لو سانشیو (دو بار)، لی میژن، فو شیائویان و دینگ یافان

شهر فنگ‌چنگ: شیونگ یه، شیائو چیویو، سان شیوهوا و لیو گنگدی

بخش شانگگائو: وو جین‌یینگ، لی چون‌شیانگ، ژونگ یانژن و وو توآنیوان

بخش جینگ‌آن: لو شیولان و گوئو چنگ‌یینگ

بخش وانزای:لیو جیانهوا، گوئو یون‌یینگ (2 بار)، اویانگ مِیشیانگ، هونگ‌یینگ، لونگ چیوشیانگ، ژانگ شویوآن و یوآن لونگ‌ئه

بخش ییفنگ: تو شویشیو و ژانگ چونشیو

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. هه بیلیان به‌دلیل آزار و شکنجه دچار اختلال روانی شد

خانم هه بیلیان که تاریخ دقیق تولدش مشخص نیست، پرستار بیمارستانی در شهر گائوآن بود.

او به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی دستگیر و حوالی سال 2007 به اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی منتقل شد.

وقتی تازه وارد این اردوگاه شده بود، بسیار لطیف و متین به نظر می‌رسید، با چهره‌ای زیبا.

اردوگاه کار اجباری خانم هه را تحت یک روند شستشوی مغزی بسیار فشرده قرار داد، با مأمورانی که به‌نوبت با او «گفتگو» و مجبورش می‌کردند مطالبی افتراآمیز درباره فالون گونگ را تماشا کند یا کارهای بسیار فشرده و سخت را در یک بازه زمانی محدود انجام دهد. وقتی خیلی خسته می‌شد و برای استراحت کوتاهی روی تختش می‌نشست، نگهبان‌ها سرش فریاد می‌زدند و او را متهم می‌کردند که مریض است و با مجبورکردنش به ساکن ایستادن‌های طولانی تنبیهش می‌کردند.

به‌دلیل شکنجه جسمی طولانی‌مدت و عذاب روحی، خانم هه دچار بیماری روانی شده است، و اغلب در نیمه‌های شب درحالی‌که به فضا خیره شده است، فریاد می‌زند. او همین‌طوری و بدون نگرانی درباره هوای فصل، لباس می‌پوشد، وعده‌های غذایی‌اش را نمی‌خورد، اما در سطل‌های زباله به‌دنبال غذا می‌گردد.

واقعاً دردآور است که فردی سالم و زیبا تحت آزار و شکنجه قرار بگیرد و تبدیل به فردی شود که بدنش چیزی نیست جز کیسه‌ای استخوان.

مورد 2. لو سانشیو مسموم و از نظر روانی بیمار شد

خانم لو سانشیو

خانم لو سانشیو متولد سال 1952، کارمند سابق کارخانه ذوب ژانگشو است. او دو بار، در سال‌های 2002 و 2007، درمجموع پنج سال، به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد.

در اولین بازداشتش، مجبور شد ویدئوهای افتراآمیز درباره فالون گونگ را تماشا کند و کتاب‌هایی با همان ماهیت را بخواند. زندانیانی که برای نظارت بر او گمارده شده بودند، سرش را با روکش بالشی پوشاندند، او را روی تخت نگه داشتند و با کفش و اشیاء دیگر او را به‌شدت کتک زدند.

نگهبانان در غذایش نیز سم ریختند و فقط پنج دقیقه بعد، او دچار علائم آشکاری مانند خشکی دهان، حالت تهوع، استفراغ و آشفتگی ذهنی شد.

یک ماه بعد، خانم لو اغلب در حالت نیمه‌جنون و نیمه‌هشیاری بود. وقتی زمان عادت ماهانه‌اش بود، نمی‌دانست چگونه از خودش مراقبت کند و قاعدگی‌اش همه‌جا را لک ‌کرد. دستانش را داخل دو کفش می‌کرد و روی زمین می‌خزید. گاهی به در سلول لگد می‌زد و فریاد می‌کشید که می‌خواهد به خانه برگردد.

نگهبانان لو شیویینگ و ژو ژیهونگ هیچ‌‌گونه همدردی با خانم لو نشان نمی‌دادند و سرگرم شده و از خنده ‌منفجر می‌شدند. رئیس بخش وانگ جونژنگ از این هم فراتر رفت و به خانم لو دستبند زد تا او را تحت کنترل داشته باشد.

یک روز خانم لو از پنجره بالا رفت و از ارتفاع بیش از سه‌متری محکم به زمین افتاد و ستون فقرات کمرش شکست و هر دو پایش آسیب دید.

وقتی برای بار دوم به‌طور غیرقانونی بازداشت شد، تحت آموزش نظامی ‌اجباری قرار گرفت و مجبور شد ساعت‌های طولانی ساکن بایستد یا کارهای سنگین بدون دستمزد انجام دهد و در سلول حبس شد.

وقتی خانم لو برای آزادی خود دست به اعتصاب غذا زد نیز به‌طرز ظالمانه‌ای به او غذا خوراندند. با این حال، قبل از آزادی،‌ دوره حبسش تا بیست روز دیگر تمدید شد.

4. تمرین‌کنندگان فالون گونگ از منطقه فوژو به‌طور غیرقانونی بازداشت شدند

منطقه فوژو شامل شهر فوژو، بخش دانگ‌شیانگ، بخش جینشی، بخش زیشی، بخش چونگرن، بخش ییهوانگ، بخش نانچنگ، بخش لیچوان، بخش نانفنگ، بخش لی‌آن و بخش گوانگ‌چانگ است.

حداقل 11 تمرین‌کننده فالون گونگ از این منطقه در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شده بودند درحالی‌که 2 نفر از آنها سه بار و 2 نفر دیگر دو بار بازداشت شده بودند. جزئیات به شرح زیر است:

شهر فوژو: سونگ زونگیوان، دینگ یینشیو و ژانگ کویلان

بخش چونگرن: نی میشیانگ

بخش نانچنگ: جیانگ یوشیانگ (دو بار)، گوان شویی (دو بار)، آئو گوی‌یینگ (سه بار)، یائو شیائومی ‌(سه بار)، لوئو جیانرونگ، چنگ جینلیان و هوانگ وانچین

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. آئو گوی‌یینگ سالخورده سه بار به‌طور غیرقانونی بازداشت و تحت آزار و شکنجه قرار گرفت

خانم آئو گوی‌یینگ

خانم آئو گوی‌یینگ متولد سال 1947 است. او سه بار، درمجموع شش سال، به‌طور غیرقانونی بازداشت شد.

او در اولین روز بازداشتش متحمل انواع‌واقسام شکنجه‌ها شد و در کمتر از یک سال مجبور شد برای معالجه پزشکی به‌قید وثیقه آزاد شود. با این حال، در روز یازدهم پس از آزادی برای آزار و شکنجه بیشتر به اردوگاه کار بازگردانده شد.

خانم آئو در طول دومین بازداشت خود مورد بدرفتاری مداوم قرار گرفت. اجازه خرید هیچ‌گونه مایحتاج روزانه یا استفاده از توالت را نداشت. او را به تختی فلزی دست‌بند زده بودند و اجازه استفاده از توالت را نداشت. خانم آئو عملاً در آستانه مرگ بود.

با این حال، رؤسای بخش لی (مرد) و وانگ جونژنگ او را به‌طرز وحشیانه‌ای کتک زدند. آنها او را به قاب پنجره دست‌بند زده و با باطوم برقی 18 ضربه به او زدند. وقتی از هوش رفت، عاملان آزارواذیت گفتند که او تظاهر به مرگ می‌کند.

سپس به زندانیان دستور دادند که دست‌های خانم آئو را به چارچوب تختی فلزی دستبند بزنند، پاهای او را ببندند و در جهات مختلف بکشند. به این ترتیب بدنش روی تخت فلزی ثابت شد. نگهبانان قبل از رفتن هم چهار سیلی به صورتش زدند.

عاملان آزارواذیت روزی سه بار با واردکردن لوله به معده‌ خانم آئو به‌زور به او غذا می‌خوراندند.

هر بار پس از خوراندن اجباری، دست و پاهای خانم آئو را با دست‌بند می‌بستند و دوباره به تخت فلزی ثابت می‌کردند که زیر آن لگنی برای ادرار و مدفوع او وجود داشت. خانم آئو به‌صورت شبانه‌روزی شکنجه می‌شد و زندگی‌اش مانند یک جهنم زنده بود.

خانم آئو در سومین بازداشت خود در سلول محبوس شد و چهار ماه مجبور به انجام کار بدون دستمزد بود.

مورد 2. جیانگ یوشیانگ را آویزان کردند، به صورتش سیلی زدند و با چماق کتکش زدند

خانم جیانگ یوشیانگ از بخش نانچنگ

خانم جیانگ یوشیانگ متولد سال 1968، دو بار، درمجموع پنج سال، به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد، ابتدا در سال 2000 و سپس در سال 2004.

در فوریه2000، رئیس بخش، دنگ جیان (مرد) و رهبر تیم یانگ (زن) خانم جیانگ را به سلول بردند و به او دست‌بند زدند و سه شبانه‌روز متوالی در هوا آویزان کردند. او نمی‌توانست بخوابد و هر دو پایش به‌شدت متورم شد و دست‌هایش بی‌حس شدند. مچ دستانش نیز بر اثر آویزان‌شدن آسیب دید.

حدود ساعت 7:00 یا 8:00 شب 13مه2000، لی و وانگ جونژنگ، رؤسای بخش، پزشک زندان فو و گروهی پنج یا شش‌نفره از پیروان آنها، با دستبند و چماق با عجله وارد سلول خانم جیانگ شدند.

آنها خانم جیانگ را مجبور کردند رو به دیوار بایستد و سعی کردند وادارش کنند که ایمانش به فالون گونگ را رها کند. وقتی خانم آئو امتناع کرد، رئیس بخش لی شروع به سیلی‌زدن به صورت خانم آئو کرد و صورت او اندکی بعد کبود و متورم، و خون از گوشه دهانش جاری شد.

رئیس بخش وانگ جونژنگ نیز به باسن خانم آئو شلاق زد.

در حین بازداشت دوم خانم آئو، او را با دستبند به تختی بستند و به‌زور و به‌طرز وحشیانه‌ای به او غذا خوراندند. او همچنین مجبور بود هر روز بیش از 10 ساعت کار فشرده و سخت انجام دهد.

5. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ منطقه جی‌آن

منطقه جی‌آن شامل شهر جی‌آن، بخش جی‌آن، بخش شینگان، بخش شیاجیانگ، بخش یونگ‌فنگ، بخش جیشویی، بخش آنفو، بخش تایهه، بخش وان‌آن، بخش سویچوان، و بخش یونگشین است. حداقل 4 تمرین‌کننده فالون گونگ از این منطقه به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگ‌شی بازداشت شده بودند. جزئیات به شرح زیر است:

شهر جی‌آن: لیو یوبین

بخش تایهه: لو چونفانگ و هو

بخش جیشویی: وو توآنلیان

آزار و شکنجه شدید وو توآنلیان

خانم وو توآنلیان در سال 1966 به دنیا آمد. او در دسامبر2010 به‌طور غیرقانونی به یک سال کار اجباری محکوم و در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد.

در 28مارس2011، نگهبان یوان لیمینگ تلاش کرد خانم وو را که در سلولی حبس شده بود مجبور کند ایمانش را به فالون گونگ رها کند. وقتی او نپذیرفت، یوان بسیار عصبانی شد و به زندانیان معتاد به مواد مخدر لیو شیائولینگ و هوانگ چیوشیانگ دستور داد مدفوع خود را در کاغذ بپیچند و آن را به‌زور وارد دهان خانم وو کنند.

عاملان آزارواذیت با مشاهده اینکه خانم وو همچنان حاضر به تسلیم‌شدن نیست، ادرار و مدفوع را از توالت روی سر و بدن خانم وو ریختند. سپس او را به توالت کشاندند و با شلنگ رویش آب سرد ریختند. در ماه مارس هنوز هوا خیلی سرد بود. تمام بدن خانم وو می‌لرزید و تقریباً از هوش رفت.

خانم وو در حین بازداشت مجبور شد تمام روز تقریباً تا نیمه‌شب کار بدون مزد انجام دهد. اردوگاه کار اجباری نیز دوره حبسش را تمدید کرد چراکه حاضر به رهاکردن ایمانش نشد.

6. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ منطقه شانگرائو

منطقه شانگرائو شامل شهر شانگرائو، بخش گوانگ‌فنگ (منطقه گوانگ‌فنگ فعلی)، شهر دشینگ، بخش یوشان، بخش چیانشان، بخش هنگ‌فنگ، بخش یی‌یانگ، بخش یوگان، بخش بویانگ، بخش وان‌نیان و بخش ووی‌یوآن است. سه تمرین‌کننده فالون گونگ از این منطقه به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شده بودند. جزئیات به شرح زیر است:

شهر شانگرائو: شیونگ دونگمِی

بخش یوشان: ژو لانهویی

بخش گوانگ‌فنگ: هوانگ لانچینگ

7. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ منطقه گانژو

منطقه گانژو شامل بخش دایو، بخش شانگیو، بخش چونگیی، بخش شینفنگ، بخش لونگنان، بخش دینگنان، بخش چوانان، بخش آنیوان، بخش نینگدو، بخش یودو، بخش زینگ‌گوئو، بخش هویچانگ، بخش شیچنگ و بخش شون‌وو است. 18 تمرین‌کننده فالون گونگ از این منطقه، یکی از آنها سه بار و سه نفر دیگر دو بار، به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شده بودند. جزئیات به شرح زیر است:

شهر گانژو: لیانگ کوی‌یان (سه بار)، لیانگ شیانگ‌یانگ، چیو لینگ (دو بار)، لی چیهوا، شیائو شیانگ‌هونگ، کائو...، پینگ چنگجون، تیان سوهوا، پو لیان‌یینگ، ژانگ ژنچینگ و لی سونگ‌یینگ

بخش دایو: ژانگ سونگ (دو بار)

بخش شینگ‌گوئو: لی لانیینگ بخش چونگ‌یی: لان چانگ‌یینگ

بخش چونگیی: لان چانگیینگ

بخشی خاص در گانژو: ژونگ سوچین، ژونگ سوهونگ (دو بار) و شیائولیان (نام خانوادگی نامعلوم)

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. لی لان‌یینگ بارها در طول آزار و شکنجه از هوش رفت

خانم لی لان‌یینگ متولد سال 1961، ساکن شهرستان شینگ‌گوئو در گانژو است. او به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد و تحت انواع‌واقسام بدرفتاری و آزار قرار گرفت، ازجمله حبس طولانی‌مدت در سلول و مسمومیت غذایی.

در سال 2007، خانم لی براثر آزارواذیت دچار خونریزی شدید واژن شد و چند بار از هوش رفت. یک بار وقتی برای خالی‌کردن لگن رفت، محکم روی زمین بتنی کثیف افتاد و از هوش رفت.

مقامات نگران این بودند که خانم لی در اردوگاه کار اجباری بمیرد، بنابراین او را برای معالجه پزشکی به قید وثیقه آزاد کردند.

مورد 2. ژانگ سونگ، متخصص بیهوشی در بخش دایو، مورد ضرب‌وشتم، سرزنش و القای حس خفه‌شدن قرار گرفت

خانم ژانگ سونگ

خانم ژانگ سونگ متولد سال 1975، قبلاً متخصص بیهوشی در بیمارستان خلق بخش دایو بود.

او به‌دلیل تمرین فالون گونگ نخستین بار در نیمه اول سال 2006 در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد و به‌محض ورودش به آنجا مدام مورد بدرفتاری قرار گرفت.

در اواخر سال 2006، رهبر تیم، ژو ژیهونگ، خانم ژو را در سلولی حبس کرد و او را از حقوق اولیه، مانند ملاقات با خانواده، نوشتن نامه، خرید لوازم ضروری روزانه، شستن خود یا حتی استفاده از توالت محروم کرد.

خانم ژانگ و سه زندانی که برای نظارت بر او گمارده شده بودند همواره در یک سلول کوچک چندمترمربعی محبوس بودند و بوی تعفن در سلول به حدی بود که نفس‌کشیدن را سخت می‌کرد.

خانم ژانگ دوباره در اکتبر2009 بازداشت شد. او مجبور شد فیلم‌های افتراآمیزی را تماشا کند و کتاب‌هایی علیه فالون گونگ را بخواند.

زمانی که او را مجبور به «تبدیل» (انکار ایمانش به فالون گونگ) می‌کردند، در معده‌اش احساس ناراحتی داشته و نیاز داشت از توالت استفاده کند. با این حال، نگهبانان درخواستش را عمداً نادیده گرفتند.او با عجله به توالت رفت، اما زندانیان بلافاصله به دستور نگهبانان او را گرفتند. آنها تقریباً خفه‌اش کردند، به صورتش سیلی زدند، و زمانی که او را به قاب پنجره فشار می‌دادند، دستانش را له کردند.

بعداً اردوگاه کار اجباری خانم ژانگ را به داشتن نگرش بد متهم کرد و با تمدید مدت بازداشتش او را مجازات کرد.

8. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگِ شهر یینگتان

شهر یینگتان شهری در سطح استان در استان جیانگشی است که در حوزه قضایی شهر گویشی و بخش یوجیانگ (منطقه یوجیانگ فعلی) قرار دارد. حداقل 10 تمرین‌کننده فالون گونگ از یینگتان به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگ‌شی بازداشت شده بودند، درحالی‌که 2 نفر از آنها دو بار بازداشت شدند.

شهر یینگتان: لی یاپینگ، لی میلیان (دو بار)، لیو چانگ‌ای (دو بار)، لیو بائوژن و چنگ لایهوا

بخش یوجیانگ: ژائو شیانگ‌یینگ، ژو شیائولینگ، وانگ چیوفنگ، گائو جین‌فنگ و نی آی‌‌ای

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. گائو جین‌فنگ از بخش یوجیانگ براثر آزار و شکنجه بیمار روانی شد

خانم گائو جین‌فنگ که تاریخ دقیق تولدش مشخص نیست، حدود 50 سال داشت که در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی مورد ضرب‌وشتم و شکنجه قرار گرفت.

نگهبانان زندانیان را به شکنجه تشویق می‌کردند مثلاً لگدزدن به سر خانم جین با کفش‌های چرمی‌شان، زانوزدن به سینه و دهان و پوشاندن دهانش با یک حوله برای جلوگیری از فریادزدن خانم جین. هر روز او را به این شکل شکنجه می‌کردند و می‌گفتند تا زمانی که ایمانش را به فالون گونگ رها نکند، به این کار ادامه می‌دهند.

خانم گائو در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، اما عاملان آزارواذیت کتکش زدند تا اینکه از هوش رفت.

نگهبانان از ترس اینکه مسئولیت مرگ او به گردنشان بیفتد، او را به سلول بازگرداندند و به او سرم و اکسیژن وصل کردند.

فقط چند روز طول کشید تا عاملان آزارواذیت خانم گائو را که زنی 50ساله و سالم بود، به فردی مبتلا به اختلال روانی تبدیل کنند که دیگر نمی‌دانست کیست. او به‌دلیل سردردهای غیرقابل تحمل مدام فریاد می‌کشید.

پس از اینکه خانم جین بیمار روانی شد، نگهبانان اتهاماتی را جعل کردند و گفتند که او دیوانه شده است زیرا فالون گونگ را تمرین کرده است.

اردوگاه کار اجباری هنوز از آزادی خانم گائو امتناع می‌ورزید تا دور دیگری از شستشوی مغزی اجباری را بر او تحمیل کند.

مورد 2. لی میلیان را به «تخت شخص مرده» دستبند زدند و به «نیمکت ببر» بستند

خانم لی میلیان از بخش یینگتان در سال 1965 به دنیا آمد. او دو بار، در سال 2000 و 2012، به‌طور غیرقانونی بازداشت شد.

خانم لی در اولین بازداشت خود در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. رئیس بخش دنگ جیان (مرد) آنقدر گلویش را فشرد که تقریباً از هوش رفت.

یک بار دیگر، رئیس بخش وانگ جونژنگ (مرد) او را کتک زد و سپس او را در حالت عقاب با بال باز به «تخت شخص مرده» دستبند زد. این شکلی بسیار بی‌رحمانه از شکنجه بود و باعث دردهای طاقت‌فرسایی برای قربانی می‌شد.

وقتی دکتر زندان فو برای بازرسی آمد، نه‌تنها نسبت به خانم لی ابراز همدردی نکرد، بلکه با دستبند به سر و صورت او کوبید. صورت خانم لی بلافاصله متورم شد و تغییر شکل داد.

وقتی خانم لی برای بار دوم بازداشت شد، از پوشیدن یونیفرم زندانیان خلافکار اجتناب کرد و سه شبانه‌روز در اعتصاب غذا بود.

اردوگاه کار اجباری برای شکنجه شدیدتر او، ابزاری را برای شکنجه به نام «نیمکت ببر» خریداری کرد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: شکنجه روی «نیمکت ببر»

عاملان آزارواذیت، خانم لی را به «نیمکت ببر» بستند تا به‌زور به او غذا بدهند، به احتمال زیاد غذایی که با سم مخلوط شده بود، زیرا به‌‌محض اینکه خوراندن اجباری به خانم لی را به پایان رساندند، او دچار ناراحتی بسیار زیادی در ناحیه شکمش شد. رئیس بخش وانگ جونژنگ نیز او را به‌شدت کتک زد.

مورد 3. لیو چانگ با آویزان‌شدن و شوک الکتریکی شکنجه شد

خانم لیو چانگ متولد سال 1953، بازنشسته بانکی در شهر یینگتان بود. او دو بار، ابتدا در سال 2002 و سپس در سال 2009، به‌طور غیرقانونی بازداشت شد. در حین بازداشت، زندانیانی که برای نظارت بر او گمارده شده بودند، یکی از دستانش را به‌شدت کشیدند که تحت فشار قرار گرفت و از شکل افتاد.

در اولین بازداشتش، به‌دلیل اینکه ایمانش به فالون گونگ را رها نکرد، اغلب شکنجه می‌شد. برای مثال، او را اغلب به قاب پنجره فلزی، در ارتفاع بالاتر از خودش، دستبند می‌زدند و هر بار حداقل سه روز، گاهی ده یا حتی پانزده روز در این حالت می‌ماند. او هر روز هفت یا هشت ساعت متوالی به این صورت شکنجه می‌شد.

همچنین اغلب در سلول حبس می‌شد، با باطوم‌های برقی به او شوک وارد می‌کردند و مجبورش می‌کردند کار بدون مزد انجام دهد. وقتی نمی‌توانست حجم کاری‌اش را به‌موقع تمام کند، عاملان آزارواذیت برای مجازات، مدت بازداشتش را تمدید می‌کردند.

یک بار، نگهبان گوئو لی سلول خانم لیو را جستجو و تعالیم فالون گونگ را پیدا کرد. گوئو بلافاصله سیلی محکمی ‌به صورت او زد.

در اوت2010، در حین بازداشت دوم خانم لیو، او دچار کمردرد شدید شد، اما همچنان مجبور بود برای انجام کار اجباری تعیین‌شده از تختش بلند شود.

9. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ شهر شین‌یو

شهر شینیو شهری در سطح استان در استان جیانگشی است که شهرستان فنیو در حوزه قضایی آن قرار دارد. حداقل 9 تمرین‌کننده فالون گونگ از این شهر به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگ‌شی بازداشت شده بودند درحالی‌که یکی از آنها دو بار بازداشت شده بود. جزئیات به شرح زیر است:

شهر شینیو: لی لیفنگ (دو بار)، لی چونفنگ، لیو هونگ‌پینگ، ژانگ ژونگ‌مینگ، وو چونهوا، هوانگ چونهوا، شین پینگژن، وو میشیانگ و هوانگ شویشیو

آزار و شکنجه شدید لی لیفنگ

خانم لی لیفنگ

خانم لی لیفنگ متولد سال 1967، کارمند سابق کارخانه نساجی شینیو بود.

در اکتبر2000 که برای نخستین بار به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شد، در سلولی حبس شد و دو زندانی که نگهبانان تعیینشان کرده بودند او را تحت‌نظر داشتند. دو زندانی مدام به او دشنام می‌دادند.

خانم لی از ملاقات با خانواده‌اش محروم شد و اجازه نداشت هیچ نامه‌ای بنویسد. او و دو زندانی مجبور بودند در یک سلول کوچک چندمتری بخورند، بیاشامند و اجابت مزاج کنند که آنجا را به‌طرز غیرقابل تحملی بدبو می‌کرد.

در ژانویه2002، خانم لی دومین بار و برای دوره دوساله در همان اردوگاه کار اجباری بازداشت شد و طی این مدت دوباره مورد انواع‌واقسام بدرفتاری‌ها قرار گرفت، ازجمله محبوس‌شدن در سلول و تحت نظارت 24ساعته زندانیان بودن؛ زندانیانی که نگهبانان آنها را تعیین کرده بودند.

او حتی در تابستان سوزان اجازه نداشت برای هوای تازه در را باز کند. از ملاقات با خانواده محروم شد و مجبور بود هر روز کار بدون دستمزد انجام دهد. همچنین تحت شستشوی اجباری مغزی قرار گرفت و مدام مورد ضرب‌وشتم و آزار قرار داشت.

در نوامبر2003 ‌که قرار بود آزاد شود، وانگ جونژنگ، رئیس بخش، و مدیر اردوگاه کار، سونگ بو، به‌طور غیرقانونی دوره حبسش را 15 روز دیگر تمدید کردند، به این بهانه که او از «تبدیل‌شدن» و انجام کار بدون مزد امتناع کرده است.

10. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگِ شهر پینگ‌شیانگ

شهر پینگ‌شیانگ شهری در سطح استان در استان جیانگشی است که بخش شانگلی، بخش لوشی و بخش لیان‌هوا تحت حوزه قضایی آن هستند. حداقل 8 تمرین‌کننده فالون گونگ از شهر پینگ‌شیانگ به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگ‌شی بازداشت شده بودند که یکی از آنها دو بار بازداشت شد. جزئیات به شرح زیر است:

شهر پینگ‌شیانگ: هوانگ سونگ‌دونگ (دو بار)، آئو ییون، لیو هیون، رونگ ایمِی، فو یافانگ و جین بخش لیانهوا: ژو یولیان و یان توفنگ

موارد آزار و شکنجه شدید

مورد 1. هوانگ سونگدونگ به تخت آهنی دست‌بند زده شد و برس توالت را داخل واژنش فرو کردند

خانم هوانگ سونگدونگ که تاریخ دقیق تولدش مشخص نیست، به‌دلیل تمرین فالون گونگ به‌طور غیرقانونی بازداشت شد. او حاضر به رهاکردن ایمانش نشد و در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. سپس نگهبانان به چند زندانی دستور دادند خانم هوانگ را به زمین ورزش بکشانند و او را کتک بزنند.

عاملان آزارواذیت به او دستبند نیز زدند و او را برای چند روز متوالی در هوا آویزان کردند؛ او کتک خورده بود و تمام بدنش زخمی و کبود شده بود. عاملان آزارواذیت یک برس توالت را نیز به داخل واژنش فرو کردند و آن را به‌شدت پیچاندند که باعث درد شدیدی شد.

در سال 2006 که خانم هوانگ در اعتصاب غذا بود، مربی بخش 1، لو شیویینگ، او را با دست‌بند به تختی فلزی بست و با فشاردادن یک لوله لاستیکی به شکمش، به‌زور و به‌طرز بدجنسانه‌ای به او غذا خوراند. خون تا فاصله سه‌متری از دهانش فوران می‌کرد.

آزار و شکنجه شدید آسیبی جدی به سلامت خانم هوانگ زد و زندگی‌اش در خطری جدی بود. او مجبور شد چند بار برای درمان اورژانسی به بیمارستان منتقل شود.

مورد 2. آئو یووِن به‌طرز وحشیانه‌ای کتک خورد و مجبور به انجام کار یدی شد

خانم آئو ییوِن در سال 1976 به دنیا آمد. قبل از تمرین فالون گونگ، به مواد مخدر معتاد بود که بارها تحت سم‌زدایی قرار گرفته، اما دوباره و دوباره معتاد شده بود. او پس از شروع تمرین فالون گونگ، این عادت بد را ترک و زندگی جدیدی را آغاز کرد.

در اوت2010، به‌طور غیرقانونی دستگیر و به اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی منتقل شد، زیرا به مردم گفت که چگونه از مزایای تمرین فالون گونگ و آزار و شکنجه بهره‌مند شده است.

رئیس بخش وانگ جونک به‌محض ورود او تهدیدش کرد و چند روز بعد، زندانیانی که به‌ دستور رهبر تیم، چن یینگ، برای نظارت بر او گمارده شده بودند، دو بار او را به‌شدت کتک زدند.

او تحت شستشوی مغزی اجباری قرار گرفت و مجبور به انجام کارهای بسیار فشرده و سخت شد. درنتیجه بینایی‌اش به‌شدت روبه‌وخامت گذاشت.

پس از انتقالش به بخش 3، همچنان از نظر جسمی آزارش می‌دادند. او اغلب کتک می‌خورد و مجبور می‌شد ساعات‌ طولانی ساکن بماند.

بعداً به خانم آئو دستور دادند در یک خط تولید کار و ماشین‌حساب‌ها را مونتاژ کند که او را در معرض بخارات سمی ‌ناشی از دودِ سوزاندن سیم قلع قرار می‌داد.

او خیلی لاغر و صورتش رنگ‌پریده شده بود. زمانی که قرار بود آزاد شود، اردوگاه کار اجباری دوره حبسش را یک روز دیگر با کار بدون مزد تمدید کرد.

11. بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگِ مناطق نامعلوم یا سایر استان‌ها

حداقل 15 تمرین‌کننده فالون گونگ از مناطق نامعلوم یا سایر استان‌ها به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شده بودند.

آنها عبارتند از: سونگ تائو، دینگ هوآ، سون آیجون، یانگ جینفنگ، یانگ یینپینگ، وانگ چونمی، وو توآن‌یینگ، یوان آیژن، لیو ‌هایلیان، چن شوئیینگ، چنگ کایچین، هوانگ شوپینگ، لیو ونگو، تانگ دونگ‌هوا و لی میلی.

وب‌سایت Minghui.org نیز درباره دو تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر از سایر استان‌ها گزارش داد که در اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی بازداشت شده‌اند و تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.

آنها عبارتند از خانم لیو شین از شهر گوانگژو و خانم می ‌بینگ‌چینگ از استان هوبی.

اطلاعات مربوط به کارکنان اردوگاه کار اجباری زنان جیانگشی : رؤسا: زنگ چینگژی (曾庆智)، یو چوان‌جین (喻全金)، سونگ بو (宋波)، لیائو گوئویو (廖国佑) و چن هوانگ‌هویی (陈煌辉)

معاونان رؤسا: وو دونگ‌یینگ (吴冬英)، دنگ جیان (邓建) و لو فنگ‌شیانگ (罗凤香)

مدیر بخش مدیریت: وانگ جونژنگ (王俊征)

معاون بخش مدیریت: ژو داچون (朱达淳)

رؤسای بخش: لی شیائولیانگ (李小良)، ژو چیان‌چین (周茜琴)، ژو ژی‌هونگ (周志红)، لیو شیویینگ (吕秀英)، هونگ چوانگ‌هوا (洪创华)، هوانگ هه (陳秀英)، شی چیونگ‌ییننگ (石琼瑛)، چن یینگ (陈瑛)، کای فانگیان (蔡芳艳)

رهبران تیم: چن ون (陈文)، لی لیشین (黎立新)، ژونگ شیائولان (钟小兰)، یوان لیمینگ (袁丽明)، وو شیائوهوی (吴晓晖) و شو یانپینگ (徐艳萍)

نگهبانان: یانگ سوپینگ (杨素平)، ژانگ شیائوکوی (张小翠)، یانگ لیپینگ (杨丽萍)، وی چیوهونگ (魏秋红)، شیه شیچینگ (谢世清)، چین لی (秦莉)، چن شومین (陈淑敏)، ژانگ یوئه (张越)، یانگ شیائوهویی (杨晓慧)، لوئو سوپینگ (罗素平)، ژانگ کون (张鲲) و ژنگ یالینگ (郑雅玲)  

پزشکان اردوگاه کار: چن آیژی (陈爱芝)، شو شیائولیانگ (徐校良)، دکتر فو (付)، لیو هوآ (刘花) و دینگ یوان (丁媛)

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.