(Minghui.org) اخیراً دو نفر از کمیته انجمن محله به خانه‌ام آمدند. به آنها اجازه ورود دادم، اما قبل از اینکه به آنها اجازه صحبت دهم، گفتم: «من حق دارم مانع ورود شما شوم، درست است؟» آنها گفتند: «بله»

«من همچنین حق دارم از صحبت با شما خودداری کنم، مگر نه؟» آنها موافقت کردند.

آنگاه یکی از آنها گفت: «می‌خواهم درباره فالون گونگ با شما صحبت کنم. بگذارید چند سؤال از شما بپرسم.»

پاسخ دادم: «من قصد ندارم در این باره با شما صحبت کنم» و به آنها یادآوری کردم که هیچ پایه قانونی برای اقدامات آنها وجود ندارد و آنها باید از قانون پیروی کنند. در ادامه گفتم: «ما می‌توانیم گپ بزنیم. اگر نمی‌خواهید گپ بزنید، می‌توانید اینجا را ترک کنید.»

من به‌جای آنها گفتگو را هدایت کردم. آنها مضطرب و ناراحت به‌نظر می‌رسیدند و شروع به بحث و جدل کردند.

سال گذشته مأموران امنیت داخلی مرا دستگیر کردند و کمیسر سیاسی آمد تا از من بازجویی کند. هنگام بازجویی به او گفتم که در آینده از او شکایت خواهم کرد. لحن صحبتش بلافاصله تغییر کرد و به‌نظر می‌رسید خجالت کشیده است.

او سعی کرد از خودش دفاع کند و ‌گفت: «این من نبودم که شما را دستگیر کرد. آنها، [مأموران امنیت داخلی]، این کار را کردند. من فقط اینجا هستم تا چند سؤال از شما بپرسم.»

در واقع، او شخصاً در آن ‌شب دستگیری و یورش به خانه‌ام را هدایت کرده بود.

هر دو مثال فوق نشان می‌دهد که کسانی که در آزار و شکنجه فالون دافا درگیر شدند، از رفتار مجرمانه و غیرقانونی خود آگاه هستند. آنها از شکایت‌های حقوقی در آینده می‌ترسند.

پس چرا آنها  اغلب متکبرانه و پرخاشگرانه رفتار می‌کنند؟ به این دلیل است که در قلب‌مان ترس داریم. وقتی ترس به خود راه  می‌دهیم، تا حدودی عناصر اهریمنی را سر ذوق می‌آوریم. ما باید به آنها صادقانه بگوییم که آزار و اذیت و دستگیری تمرین‌کنندگان دافا عملی غیرقانونی است و قطعاً آنها در آینده در دادگاهی پاسخگو خواهند بود.

احساس کردم درست بود که از پاسخ دادن به هر یک از سؤالات آنها درباره دافا خودداری کردم. این روند سؤال یا بازجویی به نوعی آزار و شکنجه است و احساس می‌کنم اگر به سؤالات آنها پاسخ دهم، فعالیت‌های آزار و شکنجه آنها را تأیید کرده‌ام.

برای انکار اساسی آزار و شکنجه نیروهای کهن، ابتدا باید فعالیت‌های آزار و شکنجه آنها را انکار کنیم. به‌عبارت دیگر، سؤال از من به خودی خود اشتباه و بخشی از آزار و شکنجه دافا بود. امتناع یک تمرین‌کننده دافا از شرکت در این پرسش یا بازجویی راهی برای نفی اساسی آزار و شکنجه نیروهای کهن در این موضوع است.