راه‌حل مناسب برای پاندمی چیست؟

(Minghui.org) برای کنترل پاندمی مرگبار ویروس کرونا، قرنطینه‌ سختگیرانه‌ای که برای اولین بار توسط حزب کمونیست چین اعمال شد، بیشتر مورد قبول دولت‌های سراسر جهان قرار گرفته است. با کشف گونه مسری‌تر در انگلیس، سایر کشورها ممنوعیت‌های شدیدتری درخصوص سفرهای افرادی اعمال می‌کنند که از انگلیس می‌آیند. اما آیا این محدودیت‌ها واقعاً می‌توانند از گسترش ویروس جلوگیری کنند؟

متخصص بیماری‌های عفونی: پس از اجرای قرنطینه‌ موارد عفونی همچنان رو به افزایش است

در اواخر ژانویه 2021، استیون رایلی، استاد تغییرات بیماری‌های عفونی در کالج امپریال لندن، که رهبری تیم بررسی «واکنش-1» (ارزیابی زمان واقعی انتقال ویروس کرونا به جامعه) را برعهده داشت، گفت که در 10 روز اول از اعمال محدودیت‌های مجدد در انگلیس، شیوع بیماری «بسیار بالا» باقی ماند و «هیچ شواهدی از کاهش» وجود ندارد.

طبق داده‌های جمع‌آوری‌شده بین 6 تا 15ژانویه، میزان شیوع کوید 19 حدود 1٫58درصد بود، که بالاترین میزان ثبت‌شده از طرف تیم بررسی «واکنش-1» از زمان شروع آن در ماه مه سال 2020 است.همچنین براساس آخرین گزارش ارائه‌شده در اواسط دسامبر، بیش از 50 درصد موارد افزایش داشته است.

در سطح جهان، طبق داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط دانشگاه جان هاپکینز، طی 46 روز بین 24دسامبر سال 2020 (زمانی که ویروس گونه متفاوت در انگلیس پیدا شد) و 8فوریه 2021، تعداد کل تشخیص‌های تأیید‌شده درخصوص گونه جدید در سراسر جهان نزدیک به 27 میلیون مورد بود که به طور متوسط 5٫8 میلیون مورد در هر روز می‌شود. تعداد مرگ و میرها در همین مدت 575،700 نفر بود که به طور متوسط روزانه 12،500 نفر برآورد می‌شود.

ح‌ک‌چ از دسامبر گذشته بیش از 1000 مورد عفونت و 2 مورد مرگ را گزارش کرده است، اما با توجه به سابقه پنهان‌کاری ح‌ک‌چ درخصوص ارائه گزارش، این اعداد بسیار شک‌برانگیز هستند. بسیاری گمان می‌كنند كه وضعیت پاندمی احتمالاً شدیدتر از آن چیزی است به‌طور رسمی اعلام شد.

دفتر گزارش قرنطینه درخصوص طاعون بیش از 300 سال پیش

ویلیام هاردی مک‌نیل، مورخ آمریکایی، در کتاب خود به نام طاعون‌ها و مردم نوشت: «مهارت و دانش نوع بشر، هرچند که در اکثر موارد درخصوص برخورد عادی و معمول با بیماری به‌طور عمیقی تغییر و تحول ایجاد کرده‌اند، اما کافی نیستند و با توجه به سرشت و ماهیتی که دارند هرگز نمی‌توانند بشریت را از موقعیت قدیمی‌اش خارج کنند... نبوغ، دانش و سازماندهی تغییر می‌کنند اما نمی‌توانند آسیب‌پذیری بشریت در برابر تهاجم اشکال انگلی زندگی را ازبین ببرند.»

با‌وجود پیشرفت تحقیقات علمی و پزشکی غربی در چند صد سال گذشته، بشر هنوز راهی برای غلبه بر طاعون‌ها پیدا نکرده است.

در‌حالی‌که بسیاری از کشورهای مدرن برای مقابله با پاندمی ویروس کرونا، قرنطینه به سبک حزب کمونیست چین را دنبال می‌کنند، براساس رمان دفتر وقایع روزانه طاعون، به تألیف نویسنده انگلیسی، دانیل دفو، حتی 300 سال پیش نیز چنین نمونه‌هایی وجود داشته است.

دفو در کتاب خود، طاعون گاوی را به‌جزئیات شرح داد که در سال 1665 در لندن شیوع یافت. درحالی‌که این یک رمان بود، بسیاری معتقد بودند که این کتاب براساس دفتر ثبت وقایع عموی دفو، هنری فو، اقتباس شده است که یک زین‌ساز ساکن منطقه وایتچاپل در شرق لندن بود.

دفو در این كتاب گفت كه دولت اقدامات سخت قرنطینه‌ای را برای كنترل طاعون به كار گرفت. پلیس، کادر پزشکی و سایر پرسنل از اقشار مختلف مردم، قرنطینه منطقه آلوده را به اجرا درآوردند. همه فعالیت‌های اجتماعی لغو شدند. حیوانات کشته شدند. پرسنل پیشگیری از اپیدمی، مواد محترقه تحریک‌کننده را برای ضد‌عفونی هوا می‌سوزاندند. بحث‌برانگیزترین اقدامِ جداسازی که دستورش از دفتر شهردار لرد صادر شده بود، نگه داشتن افراد بیمار به مدت یک ماه در خانه‌هایشان بود، حتی اگر فوت کرده بودند.

اما حتی چنین کنترل دقیقی مانع گسترش بیشتر طاعون نشد. وضعیت در «دهکده قصاب» به وخیم‌ترین شکل ممکن بود. دفو نوشت: «واقعاً با این منظره شوکه شدم؛ تقریباً مرا تحت فشار قرار داد و با قلبم که در مصیبت‌زده‌ترین حالت و پر از افکار رنج‌آور بود دور می‌شدم، نمی‌توانم توصیف کنم که درست هنگام بیرون رفتن از کلیسا، و پیچیدن در خیابانی که به سمت خانه‌ام می‌رفت، گاری دیگری با یدک دیدم و گاریچی که در جلو حرکت می‌کرد، از کوچه هارو در ردیف قصابی، در آن طرف مسیر بیرون ‌آمد و همانطور که می‌دیدم، پر از اجساد مرده بود و همچنین مستقیماً از خیابان به سمت کلیسا می‌‌رفت.»

طبق سوابق تاریخی، طاعون بزرگ لندن در سال 1665، قبل از اینکه ناگهان پس از یک آتش‌سوزی بزرگ ناپدید شود، جان 100 هزار نفر را در این منطقه گرفت. برخی می‌گویند که آتش‌سوزی ویروس را سوزانده و از ادامه طاعون جلوگیری کرده است. اما بسیاری از آنها سؤال کردند که چرا قرنطینه‌ها کاری از پیش نبردند و چه عواملی باعث ایجاد طاعون شده بود؟

بعضی از پزشکان همچنین شگفت‌زده بودند از اینکه چرا این اپیدمی به افراد خاص، خانوارها یا مناطقی از همان شهر آسیب رسانده است، اما دیگران این مشکل را نداشته‌اند. حتی در یک خانه، که همه با هم غذا می‌خوردند و در فضای مشترک زندگی کرده و در هوایی یکسان تنفس می‌کردند، همه به طاعون مبتلا نبودند. یکی از پزشکان در آن زمان حدس می‌زد که این اراده خداوند است که تشخیص می‌دهد چه کسی به طاعون مبتلا شود و ما باید باور داشته باشیم که خداوند بر همه چیز کنترل دارد.

گزارش قرنطینه مدرن

امروز، بیش از 300 سال بعد، نویسنده‌ای که در طی قرنطینه در ووهان گرفتار شده بود،همچنین وقایع را در دفتر وقایع قرنطینه خود ثبت کرد.

او نوشت: «ووهان اکنون مرکز یک فاجعه است. فاجعه چیست؟ این نیست که از شما بخواهیم ماسک بزنید، روزها خودتان را در خانه حبس کنید یا از شما بخواهیم مجوز عبور برای ورود خروج از زیر مجموعه خودتان را نشان دهید. فاجعه این است که تعداد گواهی‌های فوت صادرشده در چند روز اخیر تقریباً همان تعدادی است که در چند ماه گذشته صادر شده است؛ فاجعه این است که خودروی ون مخصوص تشییع جنازه که باید فقط یک جسد را در یک تابوت حمل ‌کند، اکنون با اجسادی که در کیسه‌های مخصوص جسد گذاشته شده‌اند، بارگیری می‌شود؛ و فاجعه این نیست که یک نفر در یک خانواده می‌میرد، بلکه کل خانواده طی چند روز یا چند هفته می‌میرند؛ فاجعه این است که بدن بیمارتان را در باد و باران سرد به اطراف می‌کشانید، سعی می‌کنید تختی پیدا کنید تا بتوانند شما را بستری کنند... فاجعه این است که شما در خانه هستید و منتظرید تا از طرف بیمارستان اعلان شود که برایتان تخت در نظر گرفتند و وقتی خبر درخصوص تخت اعلان می‌شود، شما فوت کردید...»

در این دفتر ثبت وقایع، نه تنها مشکلات ساکنان ووهان ثبت شده است، بلکه همچنین چگونگی جعل اعداد و ارقام ازسوی حزب کمونیست چین برای سرپوش‌گذاشتن بر گستره شدت پاندمی گزارش شده است. او نوشت: «دیروز، موارد تازه تأیید شده مانند صخره‌ای در حال سقوط افت کرد و بحث عمومی داغی را در پی داشت. دوست پزشکم به من گفته است که این نتیجه الگوریتم دیگری است. هدف از اصلاح الگوریتم فقط خوب جلوه‌دادن اعداد است.»

دفتر ثبت وقایع مانند ضربه‌ای بر پیروزی جعلی و ‌ادعا‌شده از طرف ح‌ک‌چ در مبارزه با پاندمی بود. اما، هنگامی که موارد جدید در چین در سال 2021 شروع شد، ح‌ک‌چ «تجربه ووهان» را در بسیاری از مناطق اعمال کرد. این امر نه تنها باعث شد که ساکنان از غذا و دارو محروم شوند، بلکه کنترل احساسات خود را نیز از دست بدهند و تقریباً به مرز دیوانگی برسند و یک فاجعه انسانی و وحشت ایجاد کنند که چیزی کمتر از ویروس نیست.

بر اساس گزارشی از اپک‌ تایمز، مردی سالخورده در شهر نانگونگ، استان هبی، پس از ابتلا به تب هنگام تماس با خط تلفن شهردار و درخواست کمک درگذشت. بسیاری از ساکنان دیگر در خانه بیمار می‌شدند و در حین قرنطینه به‌هیچ‌وجه اجازه نداشتند برای معالجه پزشکی بیرون بروند.

خانم گونگ از منطقه هولان، شهر هاربین، استان هیلونگ‌جیانگ، گفت: «تمام شب، دولت دستور داد همه مدارس، کارخانه‌ها و مشاغل را تعطیل کنند. هیچکس اجازه ندارد سر کار برود. فروشگاه‌ها اجازه باز شدن نداشتند. هیچ عابر پیاده یا وسیله نقلیه موتوری مجاز به تردد در جاده نبود. همه مجبور بودند در خانه بمانند. کل شهر مانند شهر ارواح بود.» در 3فوریه2021، گروهی از ساکنان یک مجتمع مسکونی که غذای کافی و مایحتاج اولیه در دسترس نداشتند، کنترل احساسات خود را از دست دادند و فرد داوطلبی را که از در اصلی مجتمع محافظت می‌کرد با ضربات چاقو کشتند.

درحالی‌که ح‌ک‌چ برای برگزاری کنفرانس‌های سیاسی سالانه خود آماده می‌شود، آمار رسمی موارد مبتلا به ویروس کرونا به‌طور عمدی کاهش یافته است، اما اقدامات قرنطینه هنوز هم پابرجاست.

راه نجات کجاست

جوشوا لدربرگ برنده جایزه نوبل یک بار گفت: «بزرگترین تهدید برای ادامه سلطه انسان روی کره زمین ویروس است.»

با وجود اینکه قرنطینه اعمال شده است، چه در کشورهای دموکراتیک غربی و چه در کشور کمونیست اقتدارگرای چین، به نظر می‌رسد تأثیرات محدودی در مهار ویروس دارد. از 14فوریه سال 2020، تقریباً 110 میلیون مورد مثبت و 2.4 میلیون مرگ در سراسر جهان گزارش شده است.

اما هر چقدر هم که وضعیت جدی به نظر برسد، طاعون‌ها هرگز نژاد بشر را به‌طور موفقیت‌آمیز از بین نبرده‌اند و همیشه معجزاتی در تاریخ ثبت شده‌اند.

در حالی که طاعون‌ها بر امپراتوری روم در اروپا تأثیر گذاشتند، بلایای مشابهی نیز در سلسله هان در چین رخ داد. ژانگ دائولینگ، دائوئیست معروف در آن زمان، از کسانی که مریض شدند خواست تا کارهای ناشایستی را که در زندگی‌شان مرتکب شده‌اند به خاطر بیاورند و آنها را یکی یکی بنویسند. آنها یادداشت‌های نوشته‌شده را در آب قرار می‌دادند درحالی‌که قول می‌دادند که از این پس کارهای بد خود را متوقف می‌کنند. در غیر این صورت، طبق قول‌هایشان، زندگی آنها با ابتلا به طاعون پایان می‌یافت. افراد زیادی این توصیه را انجام دادند و صدها هزار نفر از این طریق از طاعون نجات یافتند.

لورنس چادرتون، کشیش پروتستانی انگلیسی، نیز نحوه ازبین‌بردن طاعون را چنین توصیف كرد: «زیرا پاک كردن و جارو كردن خانه‌ها و خیابان‌های ما نیست كه می‌تواند این پیام‌آور ترسناک خشم خداوند را از بین ببرد... اماپاکسازی و زدودن وجدان ما از شر هرگونه پلیدی متعفن و غرق‌شدن در گناه، ما را از تهدید و خطر همه شیاطین رها می‌کند.»

در حقیقت، وقتی نگاه دقیق‌تری به آنچه حزب کمونیست از زمان به‌قدرت‌رسیدن آن در سال 1949 انجام داده و فاجعه‌ای که در چین به بار آورده است، ازجمله انقلاب فرهنگی، مبارزات طبقاتی، کشتار و آزار و اذیت معتقدان مذهبی، شاید بتواند دلیل این امر را توضیح دهد که چرا بیماری ویروس کرونا اولین بار در آنجا شیوع یافت.

در خارج از چین، کشورهایی که با ح‌ک‌چ ارتباط نزدیک دارند دچار شدید‌ترین آسیب ناشی از ویروس می‌شوند. به‌عنوان مثال، ایتالیا اولین و تنها کشور جی7 بود که در زمینه طرح ابتکاری کمربند و جاده (بی‌آرآی) با ح‌ک‌چ برای پیشبرد سلطه آن در سطح جهان همکاری کرد. به همین ترتیب، ایران نیز شریک استراتژیک حزب کمونیست چین است. از طرف دیگر، ایالات متحده احتمالاً بزرگترین عاملی است که به ح‌ک‌چ کمک کرد تا به‌سرعت به یک قدرت بزرگ جهانی تبدیل شود که بر جهان مسلط است تا جایی که هم سازمان ملل متحد و هم سازمان بهداشت جهانی اساساً به‌عنوان بستری برای اشاعه ایدئولوژی کمونیستی ح‌ک‌چ تبدیل شده‌اند.

اگر طاعون چشم داشته باشد، ممکن است به حزب کمونیست چین و پیروان آن برسد. وقتی از ح‌ک‌چ و ایدئولوژی کمونیستی دوری می‌کنیم، شاید این امر بتواند به ما کمک کند تا طاعون را از خود دور کرده و از فاجعه جلوگیری کنیم.