زن و شوهر ساکن هنان بارها به خاطر ایمانشان تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند و خانواده‌شان ویران شد

(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر ژانگژو در استان هنان هنوز هم به دلیل ایمان به فالون گونگ در حال گذراندن دوره حبس است . فالون گونگ یک تمرین مدیتیشن برای ذهن و بدن استکه از سال 1999 توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

خانم وانگ گیرونگ، اقتصاددان بازنشسته 69 ساله است که به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ در 5 فوریه 2018 دستگیر شد. او در تاریخ 13 ژوئیه 2018 توسط دادگاه منطقه جینشوی به سه سال زندان محکوم شد.

این دومین بار بود که خانم وانگ به‌دلیل ایمانش مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت. او و همسرش، آقای ژائو جیان جون، که پزشک است، در سال 2008 به‌ترتیب به 2 و 1 سال و نیم حبس محکوم شدند. خانم وانگ دو سال را در زندان زنان شینشیانگ به‌سر برد. شوهرش پس ازاینکه به‌دلیل شکنجه در بازداشتگاه فلج شد، به قید وثیقه آزاد شد.

پس از دستگیری این زوج در سال 2008 ، پسرشان به‌طور خستگی‌ناپذیری برای آزادی والدینش تلاش کرد، اما آنها کماکان محکوم شدند. آنقدر به مرد جوان فشار وارد شد که چندین بار به فکر خودکشی افتاد. مادربزرگ پدری‌اش وقتی درباره حکم زندان پسر و عروسش اطلاع پیدا کرد، خودش را به مدت یک هفته در اتاق حبس کرد.

آزار و شکنجه قبلی

یک ماه پس از آنکه خانم وانگ در اوایل سال 1999 فالون گونگ را یاد گرفت، بسیاری از بیماری‌هایش از جمله مشکلات گردن، درد شانه و بیماری قلبی‌اش از بین رفت.

او و شوهرش به دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ در 5اوت 2007 دستگیر شدند. پلیس شب هنگام خانه آنها را غارت کرد و رایانه، چاپگرها و بسیاری از جواهرات آنها را که ارزش‌شان بیش از 30 هزار یوان بود، توقیف کرد.

یک مأمور که خانه آنها را غارت کرد  به آقای ژائو گفت: «من یک مأمور ویژه از اداره 610 هستم و بسیاری از خانه‌های افرادی مانند شما را غارت کرده‌ام. آیا فکر می‌کنید برای انجام این کار به حکمی احتیاج داریم؟»

پس از یک شب بازداشت، این زوج به بازداشتگاه شماره 1 شهر ژنگژو منتقل شدند.

خانم وانگ را در آنجا با بیش از 40 نفر دیگر در یک اتاق کوچک به مساحت 19 متر مربع نگه داشتند. آنها مجبور بودند چسبیده به یکدیگر بخوابند. افراد حتی از فضای توالت برای خواب استفاده می‌کردند. حتی با‌این‌حال، جای کافی برای همه وجود نداشت و بعضی افراد باید می‌ایستادند و به نوبت می‌خوابیدند.

هنگامی‌که زنان تمرین‌کننده دوش می‌گرفتند، محافظین مرد بدون هیچ محدودیتی می‌توانستند آنها را تماشا کنند.

خانم وانگ و آقای ژائو هر روز به طور متوسط 15 ساعت مجبور به کارکردن می‌شدند. آنها فندک‌های یکبار مصرف سیگار را مونتاژ می‌کردند. اگر سهمیه‌ تولیدشان را به موقع به پایان نمی‌رساندند، نگهبانان به آنها اجازه غذاخوردن یا استفاده از سرویس بهداشتی را نمی‌دادند.

نشستن مدت طولانی روزانه باعث ایجاد زخم‌هایی بسیار دردناک بر روی باسن خانم وانگ شد.

نگهبانان به پسر این زوج دستور دادند تا برای «بهبود غذا و کاهش حجم کار والدینش» هر ماه هزاران یوان به زندان بپردازد، اما با وجود پرداخت پول، شرایط‌شان تغییر نکرد.

لباس فرستاده شده توسط پسر خانم وانگ نیز توسط پلیس برداشته شد و سپس به مغازه بازداشتگاه فروخته شد.

چند ماه بعد، آقای ژائو ازکارافتاده و ناتوان شد. او در تاریخ 21 دسامبر2007 به قید وثیقه آزاد شد.

دادگاه منطقه جینشوی او و خانم وانگ را در تاریخ 10 ژانویه 2008 به 1 سال و نیم و 2 سال حبس محکوم کرد.

در حالی‌ که در20فوریه2008 خانم وانگ به زندان زنان فرستاده شد، آقای ژائو به‌علت شرایط جسمانی‌اش از کار اجباری معاف شد.

دو زندانی به‌صورت شبانه‌روزی خانم وانگ را در زندان تحت نظر داشتند. او مجبور شد هر روز فیلم‌هایی با مضامین افتراآمیز نسبت به فالون گونگ را تماشا کند و اجازه نداشت با کسی صحبت کند. زندانیان به او دستور دادند تا برای نفی باورش به فالون گونگ اظهاریه ندامت بنویسد و هنگامی که او حاضر به این کار نشد، از خواب محروم ومحدودیت‌های دیگری نیز برایش اجرا کردند.