(Minghui.org) در طی یک گردهمایی که توسط ائتلاف بین المللی برای پایان دادن به سوءاستفاده از پیوند در چین(ETAC) در 24فوریه برگزار شد، وندی راجرز، استاد اخلاق بالینی دربارۀ تعهدات اخلاقی متخصصان پزشکی برای پیوستن به نیروها و پایان برداشت اجباری اعضای بدن صحبت کرد.
وندی راجرز در مجمعی به میزبانی ائتلاف بین المللی پایان دادن به سوءاستفاده از عمل پیوند عضو در چین (ETAC) در 24فوریه 2021 سخنرانی کرد.
راجرز استاد دانشگاه مک کوری در استرالیا است. در سال 2019، او به‌عنوان یکی از نیچر 10 (ده نفری که در آن سال از نظر علمی اهمیت داشتند) لقب گرفت.
در اطلاعیه نیچر10 نوشته شده: «به مدت دو دهه است که بحث دربارۀ منشأ برخی از کبد‌ها، قلب‌ها و کلیه‌ها که برای پیوند اعضای بدن در چین استفاده شده، مورد مناقشه است.»، وندی راجرز، متخصص اخلاق در دانشگاه مک کوری در سیدنی استرالیا، راهی جدید برای اهمیت دادن به این موضوع پیدا کرد: بررسی نشریات پژوهشی پزشکان پیوند عضو چینی. تحقیقات تیم او، که در فوریه منتشر شد (دابلیو راجرز و همکاران BMJ Open 9 ، e024473 ؛ 2019)، پس از آنکه پزشکان نتوانستند ثابت کنند که رضایت اهداکنندگان را کسب کرده‌اند، بیش از ده‌ها مورد از گزارش‌های پیوندشان پس گرفته شد.»
به نقل از راجرز در مقاله، «اگر به آنچه واقعاً اتفاق می‌افتد فکر کنید، غیرقابل تحمل است.»
حزب کمونیست چین در نهایت مسئول است
در همایش ETAC، راجرز گفت که حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در نهایت مسئول برداشت اجباری اعضای بدن است، زیرا سرکوب گروه‌های آسیب‌پذیر توسط حکومت چین امکان پیوند اعضای بدن در مقیاس صنعتی را فراهم کرده است. اما فقط صحبت دربارۀ این جنایت کافی نیست و ما باید ح‌ک‌چ را به اقدام عملی و جلوگیری از جنایت ترغیب کنیم.
راجرز با دیدگاه سرجفری نایس موافق بود که قربانیان برداشت اعضای بدن انسان‌هایی درست مثل ما هستند. مانند بقیه، آنها حقوق اولیه خود را دارند و در صورت نقض حقوقشان به کمک ما نیاز دارند. ما به‌عنوان هم نوعان موظف هستیم به فریاد کمک آنها پاسخ دهیم.
سازمان‌ها و افراد حرفه‌ای
راجرز توضیح داد: دو شرط لازم برای سازمان‌های حرفه‌ای و افراد برای اقدام در رسیدگی به جرایمی مانند برداشت اجباری اعضای بدن وجود دارد. پیش‌شرط‌های لازم شناخت و قدرت است. اولی به آگاهی از برداشت اجباری اعضای بدن و دومی به اختیار این متخصصان برای اقدام علیه این جرم اشاره دارد. خوشبختانه هر دوی آنها قبلاً برآورده شده‌اند.
اول از همه، سازمان‌ها و افراد حرفه‌ای دیگر نباید این نقض شدید حقوق بشر را نادیده بگیرند. این یک مسئله اخلاقی جدی و بسیار نمایان است. به عنوان مثال دادگاه چین كه سر نایس ریاست آن را بر عهده داشت، تحقیق مستقل و كاملی انجام داده و وجود برداشت اعضای بدن در چین را تأیید كرده است. قضاوت آن به‌طور گسترده توزیع و گزارش شده است. افراد متخصص در پیوند اعضا نمی‌توانند ادعا کنند که از این موضوع بی‌اطلاع هستند.
ثانیا، سازمان‌ها و اشخاص حرفه‌ای می‌توانند آن ناقضان حقوق بشر را مسئول بدانند. این بدان معنا نیست که آنها - یا هر کسی دیگری - این قدرت را دارند که ح‌ک‌چ را مجبور به انجام کاری کنند. بلکه وقتی سازمان‌ها و افراد حرفه‌ای با هم کار می‌کنند، می‌توانند فشار زیادی به چین وارد کنند. مردم در سراسر جهان می‌توانند با هم متحد شوند و به ح‌ک‌چ بگویند که برداشت اعضای بدن در هیچ جای دنیا قابل تحمل نیست.
رویکردهای چند جانبه
راجرز توضیح داد: یک سری اقدامات ممکن است برای جلوگیری از این جنایت انجام شود. پزشکان پیوند اعضا می‌توانند از جوامع متخصصان در این حرفه درخواست کنند تا سیاست‌های اتخاذ شده در مقابل چین را نهادینه و اجرا کنند. متخصصان پزشکی از چین، به دلیل دست‌داشتن‌شان در این جنایت، می‌توانند از حضور در این انجمن‌ها یا شرکت در کنفرانس‌ها منع شوند. این جوامع همچنین می‌توانند اعضای خود را از رفتن به چین برای هرگونه فعالیت‌های مرتبط با پیوند اعضا منصرف کنند.
اگر این جوامع برنامه‌های آموزشی و پژوهشی را با چین ادامه دهند، و این اقدامات را انجام ندهند این پیام را می‌دهد كه افراد درگیر در پیوند عضو هیچ‌گونه مسئولیتی بر عهده‌شان نخواهد بود. بنابراین، چنین همکاری‌ها و تعاملاتی با چین باید متوقف شود.
اقدامات دیگری که متخصصان پیوند اعضا می‌توانند انجام دهند شامل اطلاع‌رسانی به بیماران پیوند عضو دربارۀ خطر استفاده از اندام‌های برداشت شده از زندانیان عقیدتی در چین است. علاوه بر این، متخصصان پزشکی می‌توانند از دولت‌های خود برای تصویب و اجرای قانونگذاری مانند «کنوانسیون شورای اروپا علیه قاچاق اعضای بدن انسان» حمایت کنند.
با شروع از سازمان‌ها و افراد حرفه‌ای پیوند اعضا، افراد بیشتری می‌توانند در برابر جنایت برداشت اعضای بدن بایستند و افراد درگیر را مسئول بدانند.
در این مجمع در 24فوریه، شرکت‌کنندگان از 117 سازمان در 25 کشور در 10 منطقه جغرافیایی با زمان‌های مختلف حضور داشتند. حاضران همچنین شامل 12 دانشگاه، 7 رسانه خبری و بیش از 40 مقام دولتی بودند.
«تغییر نقش راجرز از فردی دانشگاهی به یک فعال، در کنفرانسی در سال 2015 آغاز شد که مستندی با عنوان «باورش سخت است» دربارۀ برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان سیاسی در آن کنفرانس به نمایش گذاشته شد. راجرز سیستم پیوند استرالیا را مطالعه کرده بود و از آنچه در چین می‌گذرد شوکه شده بود. در مقاله فوق‌الذکر در نیچر نوشته است: او در سال 2016، رئیس داوطلب کمیته شورای بین‌المللی ائتلاف بین‌المللی برای پابان دادن به سؤاستفاده از عمل پیوند در (ETAC)، یک گروه مدافع غیرانتفاعی در سیدنی است.
راجرز مقاله‌ای تحقیقاتی در سال 2016 در لیور اینترنشنال را بررسی کرد و پی برد که از اهداکنندگان اعضا هیچ مدرکی در دست نیست. مقاله در سال 2017 پس گرفته شد. بعداً، مقالات بیشتری به دلیل استفاده از داده‌هایی که منابع اندام نامشخص بودند، پس گرفته شدند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید و صراحتاً اعلام کنید که این مقاله از وب‌سایت مینگهویی است.
