(Minghui.org) مرد 46 ساله‌ای در شهر ییبین استان سیچوان در 16ژانویه2021 پس از 12سال که در بستر بیماری بود، درگذشت. آقای لیائو چوانجیانگ به دلیل شکنجه و آزاری که در زندان به خاطر ایمان به فالون گونگ متحمل شده بود، فلج شد.

فالون گونگ، معروف به فالون دافا، یک تمرین باستانی و معنوی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

آقای لیائو قبلاً در کارخانه ماشین‌آلات سانجیانگ کار می‌کرد. وی در سپتامبر 1994 فالون گونگ را شروع کرد.

آقای لیائو به دلیل صحبت با یک مسئول محلی در مورد آزار و شکنجه فالون گونگ، به پلیس گزارش داده شد و در 4دسامبر2005 دستگیر شد. او در حین بازداشت در بازداشتگاه محلی، به یک سال کار اجباری محکوم شد. ازآنجاکه او یک درخواست رسمی برای تجدیدنظر درباره پرونده‌اش به مسئولان ارائه کرد، به مدت شش ماه به‌طور منظم مورد شکنجه قرار گرفت. علاوه‌براین مأموران او را در گرسنگی نگه می‌داشتند که منجر به بیهوشی‌اش شد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: نشستن روی چارپایه کوچک

آقای لیائو پس از انتقال به اردوگاه کار اجباری شینهوا مجبور شد بدون حرکت روی یک چارپایه کوچک بنشیند یا ساعت‌های طولانی بایستد و چمباتمه بزند. مأموران او را از خواب محروم کردند و گاهی شب‌ها او را کتک می‌زدند. مأموران همچنین او را مجبور به انجام کارهای فشرده و بدون مزد کردند.

آقای لیائو پس از آزادی سرفه‌های بسیار بدی می‌کرد. شش ماه بعد ، او دوباره دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی در هتل جینشاجیانگ منتقل شد. وقتی او در برابر رفتن مقاومت کرد، نگهبانان به‌زور او را به آنجا بردند.

در مرکز شستشوی مغزی، آقای لیائو به دلیل امتناع از تماشای فیلم‌های تبلیغاتی افتراءآمیز یا گوش دادن به سخنرانی‌های تهمت‌زننده به فالون گونگ، به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار گرفت. پس از آنكه وی در اعتراض به آزار و اذیت دست به اعتصاب غذا زد، مأموران او را دست و پایش را گرفتند و [به زور] از او نمونه خون گرفتند. او بسیار ضعیف شده بود و شش روز بعد آزاد شد.

پس از آن، آقای لیائو به سرفه مزمن مبتلا شد و علائم سل داشت. یک روز پس از کار در سال 2009 به حالت کما رفت. پس از آن، از کمر به پایین فلج شد. دچار بی‌اختیاری شد و عضلات پاهایش لاغر و خشک شده بود.

آزار و شکنجه آقای لیائو ضربه سنگینی به پدر و مادرش وارد کرد که هر دو طی مدت هفت سال درگذشتند. برادر آقای لیائو از او مراقبت می‌کرد و هر روز به او غذا می‌رساند. آقای لیائو پس از گذراندن 12 سال بدبختی، در بستر بیماری درگذشت.