(Minghui.org) ژو چینگ‌ون بین سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ دبیر حزب شهر شوآنگ‌چنگ در استان هیلونگ‌جیانگ بود و بعداً دبیر حزب شهر سوییهوآ در همان استان شد. ژو در زمان تصدی مقام خود به‌عنوان دبیر حزب شوانگ‌چنگ، از نزدیک سیاست آزار و شکنجه علیه فالون گونگ را دنبال کرد و مقامات دولتی و نیروهای پلیس در شوانگ‌چنگ و شهر و روستاهای تابعه آن را برای سرکوب تمرین‌کنندگان فالون گونگ بسیج کرد.
ژو برای جلوگیری از رفتن تمرین‌کنندگان به پکن به‌منظور درخواست عدالت برای فالون گونگ، برای رهگیری تمرین‌کنندگان نقاط بازرسی راه‌اندازی کرد. او همچنین یک دفتر ارتباطات در پکن ایجاد کرد تا تمرین‌کنندگان شوانگ‌چنگ را که در پکن بازداشت شده بودند به شوانگ‌چنگ برگردانند. تمرین‌کنندگان مزبور پس از بازگشت به شوانگ‌چنگ محکم بسته می‌شدند و به آن دستور می‌دادند روی کف کامیون بایستند، در حالی که پلیس‌های مسلح اسلحه به دست در کنار آنها قرار داشتند. سپس کامیون در جاده اصلی از ایستگاه قطار به سمت مرکز شهر به آرامی حرکت میکرد تا تمرین‌کنندگان را در انظار عمومی مورد توهین و تحقیر قرار دهند.
دو بازداشتگاه در شوانگ‌چنگ وجود داشت، اما آنها به اندازه کافی بزرگ نبودند که بتوانند تعداد زیادی از تمرین کنندگان را که به خاطر ایمانشان دستگیر شده‌اند، در خود جای دهد. ژو امکانات بیشتری را برای بازداشت این تمرین‌کنندگان راه‌اندازی کرد که مدت بازداشت آنها از بیش از ۱۰ روز تا ماه‌ها متغیر بود. همچنین هر تمرین‌کننده به پرداخت صدها یوآن تا ده‌ها هزار یوآن جریمه نقدی بدون دریافت برگه رسید محکوم می‌شدند. بیش از ۱۰۰۰ تمرین‌کننده به‌طور غیرقانونی بازداشت شدند و بسیاری از آنها به دست پلیس مورد ضرب‌وشتم، لگد، مشت و آزارهای کلامی قرار گرفتند. بیش از ۱۰ تمرین‌کننده در اثر شکنجه جان خود را از دست دادند.
ژو به همراه ژانگ گوئوفو، معاون پلیس و معاون اداره ۶۱۰ در شوآنگ‌چنگ، از اواخر سال ۲۰۰۰، مسئول بازداشت بیش از ۱۵۰۰ تمرین‌کننده محلی فالون گونگ در دو بازداشتگاه در شوآنگ‌چنگ بود. علاوه‌بر این، تقریباً ۱۵۰ نفر نیز به اردوگاه‌های کارسخت فرستاده شدند که دوره محکومیت آنها بیش از سه سال بود.
ژو برای تضمین شغل و خوش‌خدمتی‌هایش به مقامات بالاتر، به مقامات در پکن رشوه داد و لیست اسامی تمرین‌کنندگان شوانگ‌چنگ را که به‌منظور درخواست عدالت برای فالون گونگ به پکن رفته بودند، و همچنین نامه‌های آنها مبنی‌بر تجدید نظر را به دست آورد. او برای هر تمرین‌کننده ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ یوان رشوه پرداخت کرد. ژو از این ارتباطات استفاده کرد و برخی از تمرین‌کنندگان را به اردوگاه‌های کار سخت فرستاد. هشت تمرین‌کننده فقط قبل از سال نوی چینی ۲۰۰۱ به اردوگاه های کار سخت فرستاده شدند.
پس از تصویب قانون جهانی مگنیتسکی در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶، کانادا، انگلیس و ۲۷ کشور در اتحادیه اروپا قوانین مشابهی را برای حمایت از حقوق بشر تصویب کردند. در دسامبر سال ۲۰۲۰، تمرین‌کنندگان فالون گونگ لیست اسامی عاملان حقوق بشر را به ۲۹ کشور ارسال کردند و خواستار تحریم آنها شدند. ژو چینگ‌ون یکی از اسامی در لیست‌های مزبور بود. در زیر اطلاعات گزارش‌شده به آن کشورها ارائه شده است.
اطلاعات شخصی
نام: ژو چینگ ون (朱清文)جنسیت: مذکرتاریخ تولد: ژوئیه ۱۹۵۶محل تولد: شهرستان بین، استان هیلونگ‌جیانگمحل کار: کمیته حزب در شهر شوانگ‌چنگ، استان هیلونگ‌جیانگسمت: دبیر حزب
موارد آزار و شکنجه‌های انتخاب‌شده
در زیر برخی از مواردی مربوط به ژو ارائه می‌شود که قبلا توسط مینگهوئی گزارش شده است.
شکنجه و مسمومیت تا حد مرگ
آقای ژویو ژیچانگ، مدیر سابق نیروهای مسلح در شهرک هاندیان، به‌منظور درخواست عدالت برای فالون گونگ در سپتامبر۱۹۹۹ به پکن رفت. او چند ماه بعد، درحالی‌که تحت بازداشت بود، در ۶مه۲۰۰۰، درگذشت. طبق اطلاعات داخلی، ژو از آقای ژویو متنفر بود زیرا معتقد بود که او بر پیشرفت شغلی‌اش تأثیر گذاشته بود. ژو می‌خواست به مقام شهردار شهر مودانجیانگ ارتقا یابد. این اتفاق نیفتاد، زیرا بسیاری از تمرین‌کنندگان در شوانگ‌چنگ با الهام از آقای ژویو، به‌منظور یافتن عدالت برای فالون گونگ به پکن رفتند. به دلیل رفتن بسیاری از تمرین‌کنندگان محلی به پکن، ژو به‌طور علنی از سوی مافوق خود، مورد انتقاد قرار گرفت.
آقای ژویو ژیچانگ
آقای ژو در بازداشتگاه اول شوانگ‌چنگ به همراه زندانیان محکوم به اعدام نگه داشته شد. ژو به معاون رئیس پلیس ژانگ گفت كه خوب است آقای ژو در اثر شكنجه بمیرد تا سایر تمرین‌کنندگان دچار رعب و وحشت شوند. به گفته یک شاهد، در روز ششم بعد از اعتصاب غذای آقای ژو، او را بستند و مجبور به استفاده از دهنه افسار (ساخته‌شده از سیم فلزی، که اغلب برای دام استفاده می‌شود) کردند تا دهانش را باز نگه دارند. سپس نگهبانان او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند و آقای ژو در طی این روند خون زیادی بالا آورد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن و خوراندن اجباری
ازآنجاکه آقای ژو اصرار به انجام تمرینات فالون گونگ داشت، نگهبانان تمام مدت دست‌های او را با دستبند می‌بستند. معاون رئیس پلیس ژانگ ترتیبی داد که آقای ژو تحت عنوان معاینه جسمی به بیمارستان منتقل شود. به آقای ژو داروهای سمی تزریق شد و پس از بازگشت به بازداشتگاه درگذشت. دست‌اندرکاران همچنین از این پرونده برای تهدید سایر تمرین‌کنندگان و خانواده‌های آنها استفاده کردند. ژانگ گفت: «اینجا مرگ هیچ اهمیتی ندارد، ژو مرد. خوب که چی؟»
دستگیری قریب به ۱۰۰۰ تمرین‌کننده
پس از آغاز سرکوب فالون گونگ به دست حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در ۲۲ژوئیه سال ۱۹۹۹، بسیاری از تمرین‌کنندگان در شوانگ‌چنگ برای دادخواهی به مرکز استان، هاربین رفتند. در میان آنها آقای وان یونلونگ، هماهنگ‌کننده داوطلب محلی تمرین‌کنندگان بود. پس از دستگیری آقای وان، ژو و ژانگ او را تمرین‌کننده‌ای کلیدی و اصلی فالون گونگ در نظر گرفتند. آنها او را ۶ ماه در بازداشتگاه نگه داشتند و سپس با صدرو حکم محکومیت دو ساله به اردوگاه کار سخت ییمیانپو فرستادند.
این اردوگاه کار سخت یک معدن سنگ بود، جایی که به تمرین‌کنندگان فالون گونگ دستور داده می‌شد که سنگ‌ها را در سبدها قرار دهند و آنها را در قطارها بارگیری کنند. این سبدها از فلز ساخته شده و وزن هر سبد سنگی بیش از ۵۰ کیلو (۱۱۰ پوند) بود. کاری شدیداً طاقت‌فرسا بود، باعث می‌شد پوست و عضله بسیاری از افراد تحلیل بروند و استخوان‌ها نمایان شوند. آقای وان علاوه‌بر کار برده‌وار، تحت انواع و اقسام شکنجه‌ها قرار گرفت، اما هرگز در ایمان خود متزلزل نشد. او تا مه۲۰۰۱ به خانه برنگشت.
در دسامبر ۲۰۰۰، ژو به ژو یو فانگ دبیر حزب استان هیلونگ جیانگ گفت كه هیچ تمرین‌كننده‌ای از شهر شوانگ‌چنگ در سال جدید چینی به پكن نخواهد رفت. ژو برای وفای به عهد خود و جلب رضایت مقامات بالاتر، در دسامبر۲۰۰۰ نزدیک به ۱۰۰۰ تمرین‌کننده را به مراکز مختلف شستشوی مغزی فرستاد.
در این مراکز شستشوی مغزی تمرین‌کنندگانی بین ۷۰ یا ۸۰ ساله محبوس بودند. همچنین دانش‌آموزان و کودکان ۳ تا ۱۵ ساله دیگری نیز در آن وجود داشتند. تمرین‌کنندگان در قفس‌های فلزی درحالی‌که مردان و زنان در کنار هم بودند نگه داشته می‌شدند. نگهبانان اغلب آنها را مورد ضرب‌وشتم و شکنجه قرار می‌دادند.
این جلسات شستشوی مغزی اغلب چهار یا پنج ماه به طول می‌انجامید. در حومه شهرها، آنها را در مراکز سالمندان و انبارها نگهداری می‌کردند. در منطقه شهری، جلسات شستشوی مغزی در ساختمان‌هایی ازجمله مرکز شستشوی مغزی چیولیان، اردوگاه کار سخت اداره صنایع سبک دوم، مرکز شستشوی مغزی مدرسه حزب و مکان‌هایی دیگر نگه می‌داشتند. علاوه‌بر این، مقامات افراد زیادی را برای گشت‌زنی در شهر با مینی‌ون استخدام می‌کردند تا تمرین‌کنندگان را به دام بیندازند و دستگیر کنند.
دستگیری تمرین‌کنندگان به دست نیروهای پلیس خارج از شهر
در دسامبر۲۰۰۱، ژو به‌طور علنی در تلویزیون سخنرانی کرد و گفت: «تا پایان با فالون گونگ بجنگید.» چند ماه بعد، او و معاون رئیس پلیس ژانگ دستگیری گسترده تمرین‌کنندگان را آغاز کردند. نه تنها پلیس در شوانگ‌چنگ مستقر شد، بلکه بیش از ۷۰۰ مأمور و نیروهای پلیس مسلح از شهر هاربین نیز آمدند و در دستگیری‌ها شرکت کردند.
به‌عنوان مثال، خانم ژانگ جیانهای ۲۲ ساله در ۱۹آوریل۲۰۰۱ دستگیر شد. براثر شکنجه در بازداشتگاه سراسر بدنش پوشیده از جراحات و زخم بوده و صورتش تغییر شکل داده بود. خانم ژانگ در ژانویه۲۰۰۳ با صدور حکم ۱۰ سال زندان به زندان زنان هاربین منتقل شد.
خانم ژانگ جیانهای
آقای ژانگ تائو
خانم یائو کایویی
والدین خانم ژانگ نیز به‌خاطر اعتقادشان به‌طور وحشتناکی متحمل رنج شدند. پدرش آقای ژانگ تائو در اواخر ژوئیه۲۰۰۲ درنتیجه شکنجه درگذشت. مادرش خانم یائو کایویی پس از تحمل بدرفتاری‌های طولانی مدت دچار فلج و بی‌حسی در دست و پایش شد. علاوه‌بر این، در صحبت‌کردن مشکل داشت و از تاری دید در رنج بود. نمی‌توانست از خودش مراقبت کند. او در ۵۸ سالگی در ۱۸مه۲۰۱۰، درگذشت.
بیان رنجی که برخی خانواده‌ها تجربه کرده‌اند فراتر از کلمات است. قبل از سال نوی چینی ۲۰۰۲، ژو دستور دستگیری و بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در شهر را صادر کرد. آقای لیو شیائوجون و همسرش هر دو دستگیر شدند. آقای لیو ۲۳ روز در اداره حکومتی شهرستان نگهداری شد و دست‌اندرکاران او را آزاد نکردند تا زمانیکه اظهاریه‌ای نوشت مبنی‌بر اینکه از اعتقاد خود چشم‌پوشی می‌کند. همسرش با جریمه ۸۰۰ یوان بیش از ۷۰ روز در بازداشتگاه نگهداری شد.
حتی پس از آزادی آقای لیو، او و کارفرمایش مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. از طریق دبیر حزب دهکده لیو فنگ، دبیر حزب شهرستان وانگ شین نیز به کارفرمای آقای لیو فشار آوردند تا او را تحویل دهد. کارفرما چنان ترسیده بود که او را اخراج کردند. آقای لیو در راه بازگشت به خانه، دوباره توسط مقامات شهرستان و پلیس دستگیر شد. سپس در اداره حکومتی شهرستان تحت بازداشت قرار گرفت.
آقای وانگ جینگوئو
آقای زَنگ دیانلونگ
این تمرین‌کنندگان از اقشار مختلف جامعه هستند.. آقای وانگ جینگوئو معلم تاریخ دبیرستان در شهر نونگ‌فنگ بود. او درنتیجه بازداشت و شکنجه، در ۲۳مه۲۰۰۱ در ۳۴ سالگی درگذشت. آقای وو بائوانگ در ۳۶ سالگی در ماه مه۲۰۰۲ پس از اینکه تحت خوراندن اجباری آب شور قرار گرفت، درگذشت. آقای زانگ دیانلونگ، کارمند انبار غلات شوانگ‌چنگ، در ژوئیه۲۰۰۲ بر اثر شکنجه درگذشت. به همین ترتیب، آقای جیانگ لیگوئو از شهرک شین‌شینگ در اکتبر۲۰۰۲ جان خود را از دست داد.
آقای ژانگ شنگفان
افراد معلول نیز از این قاعده مستثنی نبودند. آقای ژانگ شنگفان پس از گفتن به مقامات دولتی درباره اینکه «فالون دافا خوب است» (فالون گونگ به فالون دافا نیز معروف است)، باوجود معلولیت چهار بار دستگیر شد. هر بار او را به‌شدت کتک می‌زدند و همه جای بدنش پوشیده از زخم بود. بعد از اینکه هشیاری‌اش را از دست می‌داد، نگهبانان الکل یا آب روی صورت او می‌ریختند. به‌محض اینکه به هوش می‌آمد، ضرب‌وشتم ادامه پیدا میکرد. در سال ۲۰۰۱، آقای ژانگ دوباره دستگیر شد. در داخل بازداشتگاه، نگهبانان او را زیر لگد گرفتند، مورد ضرب‌وشتم قرار دادند، به صورتش سیلی زدند، او را زیر نیمکت فشار دادند و تحت خوراندن اجباری با الکل قرار دادند. آقای ژانگ پس از تنها چهار روز حبس در بازداشتگاه، در ۱۲ژوئن۲۰۰۱ جان خود را از دست داد.
به گفته افراد خودی، ژو در طی سال نوی چینی ۲۰۰۲، دستور دستگیری بیش از ۱۰۰۰ تمرین‌کننده را در ۲۷ شهر و روستای تحت مدیریت شوانگ‌چنگ صادر کرد. او به مسئولان هر شهر و روستا دستور داد که دست‌کم پنج تمرین‌کننده را به بازداشتگاه‌های محلی بفرستند. پنج تمرین‌کننده از بازداشت فرار کردند. ژو به پلیس دستور داد همه چیز، ازجمله تحقیقات درباره قتل‌ها را کنار بگذارد و انرژی خود را برای گرفتن پنج تمرین‌کننده متمرکز کنند. آنها کل شهر را تحت محاصره قرار دادند و مأموران را در همه جا مستقر کردند. آنها همچنین از شوانگ‌چنگ تا پکن ایست بازرسی برقرار کردند. مسافران قطار را تفتیش کردند و خانواده و دوستان پنج تمرین‌کننده را مورد آزار و اذیت قرار دادند. آنها با وجود صرف بیش از ۱۰۰ هزار یوان، نتوانستند پنج تمرین‌کننده را پیدا کنند.
خلاصه‌ای درباره تمرین‌کنندگان تحت شکنجه در شوانگ‌چنگ
در زیر لیستی از اسامی تمرین‌کنندگان فالون گونگ در شوانگ‌چنگ آورده شده است که بین سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ در زمان تصدی ژو به‌عنوان دبیر حزب، تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.
در سال ۱۹۹۹
سه تمرین‌کننده زندگی خود را از دست دادند: ژو ژیچانگ، جین چونچینگ و تان چنگ‌چیانگ.
چهارده تمرین‌کننده به اردوگاه‌های کار سخت فرستاده شدند: ژائو یایون (که در سال ۲۰۰۱ درنتیجه شکنجه درگذشت)، ژائو فنگشیا، تان چنگ‌چیانگ، هان شیوهوا، وو بائوانگ، ژو یانهوا، هان شیجون، زانگ دیانلونگ، یان شوجی، وانگ جینگلی، تای جونینگ، وو شوچون و وانگ شورونگ.
در سال ۲۰۰۰
هشت تمرین‌کننده زندانی شدند، شامل فان جونفنگ (۱۵ سال)، یانگ چونگ‌یوانگ (۱۰ سال)، وانگ شیچین (۸ سال)، لو گویرونگ (سال)، گائو گوئیژن (۱۰ سال).
همچنین ۵۲ تمرین‌کننده به اردوگاه‌های کار سخت منتقل شدند، ازجمله وانگ یوچین، وانگ گوئوچین، شی زوئوشنگ، وانگ شیجون، لین شیورو، یو جینهوا، لی شیومین، وانگ شورونگ، وانگ گویهوا، جیانگ شیوژن، ژانگ تائو، سونگ ژیگوانگ، پانگ سی‌یوان، لی چانگ‌کویی ، لی شوئه‌فی، یو شیوژن، تونگ ونچنگ، کانگ فنگ‌یینگ، وانگ لیپینگ، وانگ شولینگ، ما شین‌یینگ، وانگ شوییوچینگ، لین یانچی، لیو جونشوانگ، فو لی، لی چانگ‌شین، ما ونروئی، جین چونچینگ، شو سیجی، لیو گوئوشون، ژانگ شوویی، وو شووهوا، پان مینگژن، یان چونهوا، جیا شوانگیو، ژائو چنگ‌چیان ، لی یومی، ژائو ژیچیو، لیو مین، منگ شینگ، شو لیهوا، ژانگ یوهوا، نی شوژن، لیو جیان‌ویی، زانگ دیانگوئو، یو بائوچینگ، و یان شانژو.
در سال ۲۰۰۱
شش تمرین‌کننده ازجمله وانگ جینگوئو، ژانگ شنگفان، یین فوچوان، یان شانژو، ژائو گوانگشی و ژائو یایون به دلیل سوءاستفاده درگذشتند.
سیزده تمرین‌كننده محكوم به زندان شدند: با ییمین (۴ سال)، یی فوچوان (۶ سال)، شو هونگبو (۱۲ سال)، فنگ لیجون (۳ سال)، لیو ژیجون (۴.۵ سال)، ژانگ شیجیانگ (۸ سال)، وانگ ونلونگ (۹ سال)، وانگ می (۱۲ سال)، زوئو گوئویان (۹ سال)، لیو گوانچون (۳ سال)، لو شولین (۶ سال)، لی لین (۴ سال) و ژائو جیشنگ (۴ سال).
علاوه‌بر این، ۶۰ تمرین‌کننده به اردوگاه‌های کار فرستاده شدند، ازجمله لیو یانچینگ، پان هونگلان، وانگ لیپینگ، وانگ یونگچین، ما شینینگ، یان چونهوا، ژائو فنگشیا، زانگ دیان‌ون، منگ شینگ، ما یومین، یان چونهوا، شو یان‌ویی، وو گودوچین، یو بائوشو، وان یونلونگ، وان یونفنگ، ژانگ تائو، ژائو شیوهوا، وو چینگ‌شیانگ، جیا شوانگیو، تانگ فنگجون، جیانگ یاهونگ، فو ژنمین، ما یومین، ما ژنیون، شوهر ما ژنیون، منگ یوشنگ، تونگ ونچنگ، سان ژیشو، ژائو یانجو، چیو چانگ‌لینگ، هان اِنتونگ، دونگ لیانتای، ژائو یانمی، یان شانژو، چن شیوهوا، وانگ شیویان، وانگ شیوجو، نا چانگجیان، ژانگ یولان، وانگ دشنگ، وانگ فنگچون، لیو شویینگ، هان شیوهوا، وانگ شوانگ، وانگ شوچینگ، ژائو گوانگشی، وانگ شیشو، گوئو مینگشیا، شو لیهوا، لی هایان، ژو فنگ‌یینگ ، فو ونچینگ، پان هونگلان، لی یانچینگ و یان جینهای. علاوه‌بر این، ۸ تمرین‌کننده ازجمله پی یونگجون، ژائو شوکون، گائو شوچین، لی یانفن، فو ونپی، یین یونگ‌فانگ، سویی شولین و لیو شوانگ کارشان را از دست دادند.
در سال ۲۰۰۲
شش تمرین‌کننده ازجمله وانگ بائووانگ، ژو شیانگ‌گوئو، سان ژوئولون، نا چانگجیان، گائو گوانگن و یو بائوشو درنتیجه آزار و شکنجه درگذشتند.
بیست‌ویک تمرین‌كننده محكوم به زندان شدند، ازجمله یان شوفن (۱۵ سال)، یان شووهوا (۱۴ سال)، وانگ لیلی (۱۳ سال)، ژانگ جیانهویی (۱۰ سال)، ژانگ شوفن (( سال)، فو لیانجون (۴ سال)، ژانگ جینگیان (۱۰ سال)، شو یوچین (۱۵ سال) ، تای جونیینگ (۱۰ سال)، چن جونبو (۴ سال)، سان ژیفن (۱۰ سال)، سان ژائویینگ (۵ سال)، لی شیورو (۴ سال)، جِنگ شیینگ (( سال)، وانگ هونگ‌لیانگ (۱۴ سال)، تای جونیینگ (۱۰ سال)، یانگ مین (۴ سال)، لی چائو (۱۱ سال)، فو ونچینگ (۴ سال)، چن یونشیا (۳ سال)، جِنگ یافن (۱۰ سال)، ما ژونگ‌لیانگ (۱۰ سال)، لی یانوِن (۱۰ سال)، آن شینگ (۸ سال) و آن لینگ (۷ سال).
علاوه‌بر این، ۵۱ تمرین‌کننده به اردوگاه های کار سخت فرستاده شدند، ازجمله فان شودی، ژو شیانگ‌گوئو، چن چی، شو یوشان، ژانگ تائو، شی کوانگ‌یوان، ژانگ شیانگ‌فو، ژائو پنگژن، زانگ دیانگوئو، سان ژوئولون، شو ژنفنگ، نا چانجیان، لیوا ییگانگ، لیو هویی، وانگ یونگوانگ، هان اِنتونگ، ما ژنیون، شین هونگشیا، جیانگ یاهونگ، وانگ شیورونگ، تونگ ونچنگ، گو شیون، یائو کایویی، ژانگ یافن، لیو ژیویی، ژانگ یولان، وانگ دئین، یانگ شوچیو، وانگ چینگ‌یونگ، تانگ شیانچنگ، گائو گوانگن، شو چینگ‌سن، نا ژنشیان، وانگ ونبو، یو جینهوا، گوئو شیجون، همسر گوئو شیجون، شی زِنگ‌یینگ ، لیو گوئویینگ، کانگ یوجی، گو اِنفانگ، کانگ لیهوا، لیو ژیویی، هان شیوهوا، وانگ شورونگ ، لیو چوآنگوئو، هوانگ یانژن، یوئه بائوشو، وانگ شیومی و گائو گوفنگ.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید و صراحتاً اعلام کنید که این مقاله از وب‌سایت مینگهویی است.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
