(Minghui.org) هم‌تمرین‌کنندگان عزیز، من تمرین‌کننده‌ای در خارج از چین هستم و در حال حاضر در یک شرکت رسانه خبری کار می‌کنم. در اینجا مایلم برخی از افکارم را درباره اهمیت ارسال مقاله به کنفرانس‌های تبادل تجربه (فاهویی) به اشتراک بگذارم.
وقتی هنوز در چین بودم، هر ساله مقالاتی را به فاهویی چین در وب‌سایت مینگهویی ارسال می‌کردم. گرچه هیچ یک از آنها منتشر نمی‌شدند، تسلیم نمی‌شدم. از مزایای مینگهویی فوق‌العاده بهره‌مند شده‌ام، بنابراین وظیفه خود می‌دانم که با نوشتن مقالات کمک کنم. به‌عنوان ذره‌ای از دافا، سعی می‌کردم هر ساله در ارائه مقاله شرکت کرده و به تضمین موفقیت فاهویی کمک کنم.
پس از ترک چین، خوشبختانه قادر بودم هر سال در فاهویی حضوری شرکت کنم و استاد را ببینم.
مشارکت و اولویت
استاد بیان کردند:
«ديروز خبرنگاري از من پرسيد: "در تمام زندگی‌تان چه چيزی شما را بيش از همه خوشحال کرده است؟" البته، تمام زندگی من وقف يک چيز شده است. من گفتم، درخصوص موضوعات مردم عادی، چيزی وجود ندارد که مرا بيش از همه خوشحال کند. وقتی می‌شنوم يا می‌بينم که شاگردان تجربه‌های خود را به اشتراک می‌گذارند، در آن هنگام است که بيشترين احساس خوشنودی را دارم.» (آموزش فا در کنفرانس غرب میانۀ ایالات متحده)
نخستین بار که این آموزه فا را خواندم، شوکه شدم. نمی‌دانستم نوشتن درباره تجارب تزکیه‌ام بیش از هر چیزی استاد را خوشحال می‌کند. اگر چنین است، باید به‌عنوان یک مرید دافا آن را بسیار جدی بگیرم. در نتیجه، هر سال آگاهانه نیز رویش کار کرده‌ام. به‌محض اینکه فراخوانی برای ارسال مقالات منتشر می‌شود، نوشتن مقاله را اولویت اصلی‌ام قرار می‌دهم.
امسال، رسانه خبری که در آن کار می‌کنم نیز در حال برنامه‌ریزی برای برگزاری یک کنفرانس تبادل تجربه است. به نوشتن فکر کرده‌ام، اما هنوز نتوانسته‌ام مقاله‌ام را کامل کنم زیرا سرم شلوغ بوده است. یک روز کلاس انگلیسی داشتم و معلم جورچین‌هایی از کلمات به ما داد که حلشان کنیم. پانزده نفر از ما در این بازی شرکت کردیم و هرکسی که درست جواب می‌داد و در دور آخر می‌ماند، برنده می‌شد. نزدیک به پایان بازی، فقط سه نفر از ما مانده بودیم. اگرچه همگی آن کلمه را فهمیدیم، فقط کسی که جلوتر از بقیه پاسخ داد، امتیاز کسب کرد و در پایان برنده شد.
از این تمرین فهمیدم که تعهد ما به مسائل خاصی نه‌تنها از اهمیت آن در ذهن ما، یا تسلط ما بر مهارت‌های فنی ناشی می‌شود، بلکه از سرعت ما در انجام آن نیز می‌آید.
نگاه به درون
درباره موضوع ارسال مقاله به فراخوانی که از سوی شرکت رسانه‌ای‌مان برای ارائه مقاله منتشر شد، چرا آن اینقدر برایم طول کشید؟ با بررسی خودم متوجه شدم که قلبم خیلی پاک نبود. علاوه بر ترس و تنبلی، بهانه‌هایی برای انجام کارهای دیگر، منتظر دیگران بودن و ... را نیز داشتم. بعد از رهاکردن این عقاید و تصورات، احساس مسئولیت شدیدی پیدا کردم و مطالب زیادی به ذهنم خطور کرد. بنابراین یک روز صبح مقاله‌ام را به پایان رساندم.
با نگاهی به تجربیاتم در زمینه نوشتن مقاله طی این سال‌ها، بارها پیش می‌آمد که ادامه نوشتن یک مقاله برایم دشوار بود و آن را غیرممکن می‌دیدم. بررسی می‌کردم که کجا گیر کرده‌ام و کدام عقیده و تصور بشری در آن درگیر است. وقتی وابستگی‌‌هایم را رها می‌کردم، به نوشتن مقاله‌ام ادامه می‌دادم. وقتی دوباره گیر می‌کردم، دوباره به درون نگاه می‌کردم تا ببینم هنوز چه وابستگی‌هایی دارم. به این ترتیب، وقتی مقاله‌ای به پایان می‌رسید، صرف‌نظر از بلندی‌اش، محتوایش، یا نتیجه‌اش (اینکه منتشر می‌شد یا نه)، همیشه پیشرفت قابل‌توجهی در تزکیه داشتم. به این درک رسیده‌ام که استاد از این جریان به‌عنوان فرصتی برای پیشرفت ما استفاده می‌کنند. روند نوشتن بسیار مهم است.
تا زمانی که عزم راسخی داشته باشیم و تا زمانی که روشن باشیم این کاری است که باید انجام دهیم، استاد به ما خرد می‌بخشند، زیرا فا، جامع است.
باملاحظه‌بودن درباره سایرین
به‌دلیل پاندمی، دیگر در خارج از چین طبق معمول فاهویی بین‌المللی نداریم. مقاله «فراخوان ارسال مقالاتِ تمرین‌کنندگان خارج از چین برای کنفرانس تبادل تجربه آنلاین 2021» را دیدم و خیلی تحت‌تأثیر قرار گرفتم می‌توانستم نیک‌خواهی استاد را در کمک به ما، برای رشد تحت این شرایط جدید، احساس کنم. بنابراین مصمم شدم این بار خوب عمل کنم. هنگام خواندن مجدد این اطلاعیه، متوجه جمله‌ای شدم: «لطفاً فقط یک بار ارسال کنید و پس از انجام ویرایش‌های جزئی مجدداً ارسال نکنید. با این کار زحمت مراحل بررسی کاهش خواهد یافت.»
در گذشته من هم این مشکل را داشتم. پس از ارسال مقاله و سپس مشاهده اشتباه تایپی، آن را اصلاح و دوباره ارسالش می‌کردم. وقتی درباره‌اش فکر می‌کردم، می‌دانستم که این مسئله به‌دلیل ناشکیبایی‌ام و با هدف اعتباربخشی به خودم است. در نتیجه، این را در نظر نمی‌گرفتم که ارسال مجددش زحمت ویراستارانی را که مقالات را بررسی می‌کنند زیاد می‌کند.
پس از اصلاح این تصورات بشری، طی مدت کوتاهی نوشتن مقاله‌ام را برای کنفرانس تبادل تجربه آنلاین 2021 به پایان رساندم. چند بار آن را خواندم و از سایر تمرین‌کنندگان نیز خواستم که بررسی‌اش کنند. پس از اصلاحات و اطمینان از خوب‌بودنش، آن را ارسال کردم.
امیدوارم تمرین‌کنندگان بیشتری درگیر شوند و این فرصت را گرامی بدارند. با نوشتن درباره تجارب تزکیه‌مان، کاری را انجام می‌دهیم که مریدان دافا قرار است انجام دهند. در حقیقت، احتمالاً فقط تمرین‌کنندگان دافا افتخار به‌اشتراک‌گذاشتن این مسئله را دارند که چگونه با اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری همراستا می‌شوند.
استاد بیان کردند:
«درباره شما، همین‌که به کمال برسید خواهید دانست. در آن موقع، کلمات برای توصیف عظمت و شکوه استادتان کافی نخواهد بود!» (آموزش فا در کنفرانس سوئیس)
بنابراین، اجازه دهید به بهترین نحو از این فرصت‌ها استفاده کرده و مقالات فاهویی را با قلبمان آماده کنیم، زیرا این بخشی از سفرمان است.
مطالب فوق درک‌های شخصی‌ام هستند. لطفاً به هر چیز نادرستی اشاره کنید.
یادداشت سردبیر: دیدگاه‌های مطرح‌شده در این مقاله بیانگر نظرات نویسنده است و فقط نویسنده مسئولیت آنها را به عهده دارد. خوانندگان خودشان باید درستی و نادرستی مطالب مطرح‌شده در این مقاله را ارزیابی کنند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
