(Minghui.org) در طول سلسله‌ها در تاریخ چین، مجموعه قوانینی اخلاقی وجود داشت که به‌عنوان راهنمایی برای مقامات عمل می‌کرد و از آنها در برابر فاسدشدن محافظت می‌کرد.
امروزه، در چین کمونیست، این موضوع برعکس شده است. حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) قوانین را به نفع خود تغییر داده، از قدرت برای منافع شخصیِ مقاماتش سوءاستفاده کرده و قوانینی را برای اجرای وحشیگری خود به اجرا درآورده است.
چند حکایت از چین باستان و چین مدرن می‌تواند این تفاوت را روشن کند.
یک مقام درستکار از سلسله سونگ
در سلسله سونگ (1270-960) شراب بسیار محبوب بود، اما مقامات اجازه حضور در میخانه‌ها را نداشتند، در غیر این صورت، ممکن بود از سوی ناظر اخلاقی امپراتوری استیضاح شوند. عواقب این کار از توبیخ و سرزنش گرفته تا تنزل مقام یا برکناری کامل از سِمت بود.
لو زونگدائو، مأمور عالی‌رتبه امپراتوری ژنزونگ در سلسله سونگ، یک بار میهمانی در خانه‌اش داشت. او می‌خواست مهمان‌نوازی را در حق مهمانش به‌جا آورد، اما زندگی ساده‌ای داشت و یک دست فنجان مناسب شراب‌خوری برای مهمانی‌اش نداشت. بنابراین برای سرگرم‌کردن مهمانش، لباس غیررسمی به تن کرد و مهمان خود را به میخانه‌ای برد.
کاملاً اتفاقی، امپراتور باید برای موضوعی فوری او را می‌دید. لو درنهایت پس از بازگشت از میخانه، دیر به محضر امپراتور رسید.
پیام‌رسان امپراطور قبل از اعلام ورود لو، از او پرسید که باید برای تأخیرش چه دلیلی به امپراطور ارائه دهد. لو به پیام‌رسان دستور داد واقعیت را بگوید.
پیام‌رسان گفت: «اما آقا، شما به یک عمل ناشایست اعتراف کرده‌اید.»
لو پاسخ داد: «نوشیدن شراب برای انسان‌ها طبیعی است، اما فریب‌دادن حاکم بدترین عمل ناشایست یک مقام رسمی است.»
امپراتور با شنیدن اینکه لو از میخانه آمده است، ناراحت شد و گفت: «تو مقامی رسمی هستی و ناظران اخلاقی امپراتوری استیضاحت می‌کنند.»
با این حال، پس از اینکه لو وضعیتش را شرح داد، امپراتور صداقتش را تحسین، و سِمت‌های بالایی را به او پیشنهاد کرد.
اما همه مقامات چینی در گذشته، به اندازه لو صادق نبودند و این مقامات عواقبی منفی را برای خود به بار آوردند.
برای نمونه، از زمان سلسله چین یک سیستم ایستگاه‌های پیک در چین وجود داشته است. مقامات امپراتوری، هنگام مسافرت برای کسب‌وکار، به‌صورت رایگان به کارکنان و خدمات پیک دسترسی داشتند. با این حال، در اواخر سلسله مینگ، این سیستم به‌شدت مورد سوءاستفاده قرار گرفت. اکثر کارکنان ایستگاه پیک برای استفاده شخصی به مقامات اختصاص داده شدند. این نوع فساد سرانجام به سقوط سلسله مینگ انجامید.
ح‌ک‌چ: دیوان‌سالاری بزرگ
ح‌ک‌چ همیشه به مردم می‌گوید که سپاسگزارش باشند زیرا درآمد و منافعشان از حزب حاصل می‌شود. واقعیت این است که این پاداش‌های مالی از مالیات‌های پرداختی شهروندان سخت‌کوش می‌آید و نه از ح‌ک‌چ. علاوه بر این، بخش عمده‌ای از این مالیات‌ها در واقع برای حمایت از لشکری از مقامات ح‌ک‌چ استفاده می‌شود.
در جلسات سالانه کنگره ملی خلق (NPC) و کنفرانس مشاوره سیاسی خلق چین (CPPCC) در مارس2021، یک نماینده CPPCC وضعیت در یک بخش را شرح داد. این بخش با 30200 نفر جمعیت، درآمد مالی محلی‌اش 36.6میلیون یوآن و مخارج عمومی کلش 865میلیون یوآن است. بیش از 120 نهاد و سازمان دولتی با بیش از 6هزار کارمند دولتی در این بخش وجود دارد. این بدان معناست که نسبت مقامات به جمعیت کل 1 به 5 است. این نماینده پیشنهاد کرد که بخش‌های کوچک‌تر باید با هم ادغام شوند تا هزینه‌های مدیریت کاهش یابد.
بر اساس داده‌های منتشر‌شده از سومین سرشماری ملی چین در سال 1982، نسبت مقامات دولتی به کل جمعیت 1 به 7،945 در سلسله هان، 1 به 2،927 در سلسله تانگ، 1 به 22،299 در سلسله مینگ و 1 به 911 در سلسله چینگ بود.
این عدم تعادل پس از به‌قدرت‌رسیدن ح‌ک‌چ بسیار جدی شد. رن یولینگ، مشاور سابق شورای دولت، دریافت كه نسبت مقامات به كل جمعیت تا سال 2005، به سطح 1 به 26 رسیده است. در جلسه سالانه CPPCC در آن سال، رن اعتراف كرد كه وضعیت تكان‌دهنده است.
ژانگ چوآنجینگ، مدیر سابق دپارتمان سازمان (وزارت)، در سال 2006 گفت که تعداد زیادِ مقامات به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است. یک استان معمولاً 40 یا 50 مأمور در سطح استان و صدها یا هزاران مأمور شهری دارد. حتی یک بخش کوچک ممکن است ده‌ها مأمور در سطح بخش داشته باشد.
به‌علاوه، جدا از استانداران یا شهرداران، هر سِمت با 8 یا 9 معاون همراه است. همه این مقامات منشی و دستیار نیز دارند. چنین ساختار غول‌آسایی نه‌تنها بودجه، بلکه مقدار روبان قرمز را نیز افزایش داده است.
نوک کوه یخ
نیازی به گفتن نیست، چه این نسبت 1 به 5 باشد و چه 1 به 26، اینها فقط اعدادی است که می‌توانیم ببینیم. ممکن است هزینه‌های پنهان، هزینه‌های غیرمستقیم و درآمد خاکستری برای این مقامات وجود داشته باشد که نمی‌توانیم آنها را ببینیم. همه این عوامل منجر به افزایش بار مالی شهروندان عادی چین می‌شوند.
برای نمونه، ح‌ک‌چ هزینه‌هایش را برای همه رویدادها و تفریحات، به اطلاع عمومی نمی‌رساند. حزب افشا نمی‌کند که چه زمانی و چطور از بودجه عمومی و وسایل نقلیه دولتی استفاده می‌کند یا هزینه سفرهای خارج از کشور را پرداخت می‌کند. نماینده CPPCC لیو گوانگفو در مارس2006 گفت كه استفاده شخصی از وسایل نقلیه دولتی بیش از 200میلیارد یوآن (یا 30میلیارد دلار) در سال هزینه دارد. لیائووانگ (چشم‌انداز)، هفته‌نامه‌ای در پکن، در همان سال گزارش داد که پذیرایی‌ها و فعالیت‌های تفریحی مقامات در سال 2004 حدود 370میلیارد یوآن (یا 57میلیارد دلار) هزینه در بر داشته است. کتاب سال آماری چین، انتشار اداره ملی آمار، در سال 2000 نشان داد که مقامات فقط در سال 1999، 300میلیارد یوآن (یا 46میلیارد دلار) هزینه کرده‌اند. این سه مورد بالغ بر 900میلیارد یوآن (یا 139میلیارد دلار) است که مربوط به 10 یا 15 سال پیش بود.
لو شینهوا، سخنگوی پیشین CPPCC، اظهار داشت كه هزینه‌های اداری دولت چین معادل 28درصدِ تولید ناخالص داخلی آن است، درحالی‌كه چنین هزینه‌هایی فقط 4 یا 5درصد تولید ناخالص داخلی در كشورهای غربی است. این جریان دستگاه دولتی متورم در چین را برجسته می‌کند.
بخش عمده‌ای از سیستم پزشکی به اعضای بلندپایۀ حزب اختصاص یافته است.
هفته‌نامه نانفانگ پیپل در اوایل سال 2020 درباره ساختمانی تازه‌افتتاح‌شده برای مقامات عالی‌رتبه در بیمارستان بتونه شماره 1 دانشگاه جیلین گزارش داد. 257 تخت در این ساختمان 56000مترمربعی (یا 600هزارفوت‌مربعی) منحصراً به مقامات سطح استان، زیر استان یا مقامات سطح ادارات اختصاص دارد. برخی از اتاق‌ها حتی بهتر از هتل‌های پنج‌ستاره مبله شده‌اند که باعث شده برخی از کاربران اینترنت آن را «یک هتل‌بیمارستان فوق‌العاده تجملی» بخوانند.
یین داکوی، معاون سابق وزیر بهداشت، یک بار به مقاله‌ای از آکادمی علوم چین استناد کرد. در این مقاله گفته شده است که 80درصد هزینه مراقبت‌های بهداشتی چین در خدمت 8.5میلیون مقام ح‌ک‌چ است. نه‌تنها این، حدود دومیلیون تن از مقامات دارای مرخصی استعلاجی طولانی‌مدت هستند، ازجمله 400هزار نفر که برای مدت طولانی اتاق‌های بیمارستان یا اقامتگاه‌‌های تفریحی را اشغال می‌کنند. این به‌تنهایی ده‌هامیلیارد یوآن در سال هزینه در بر دارد.
نسخه مدرن مزرعه حیوانات
سیستم فاسد ح‌ک‌چ به اتحاد جماهیر شوروی برمی‌گردد. فلیکس چویُف، شاعر اهل شوروی، زمانی 140 مصاحبه با ویاچسلاو مولوتف، رئیس شورای کمیساریای خلق (نخست‌وزیر) اتحاد جماهیر شوروی بین سال‌های 1930 و 1941، داشت. او می‌گفت که مقامات عالی‌رتبه علاوه بر سایر درآمدها، حقوق‌های نسبتاً خوبی دارند. علاوه بر همه اینها دولت همه هزینه‌های آنها را پرداخت می‌کند.
این وضعیت شبیه وضعیتی است که جورج اورول نویسنده انگلیسی در کتاب مزرعه حیوانات خود توصیف کرده است. خوکی پس از بیرون‌راندن کشاورز از مزرعه، با شعار «همه حیوانات برابر هستند،» رهبر حیوانات شد. با گذشت زمان، این خوک برای پاکسازی دشمنان سیاسی یا هر کسی که با این دشمنان در ارتباط بود، موج‌هایی از کمپین‌ها را آغاز کرد. در پایان، شعارش به این شعار تبدیل شد «همه حیوانات برابر هستند، اما برخی از حیوانات از سایرین برابرترند.»
نیازی به گفتن نیست که این کتاب در اتحاد جماهیر شوروی و بسیاری از کشورهای کمونیستی دیگر ممنوع شد. همانطور که در بالا ذکر شد، آن نشان داد که چگونه کمونیست‌ها با نام «آزادی فقرا،» و از طریق خشونت قدرت را به دست گرفتند. اما به‌محض رسیدن به قدرت، از تحمل هرگونه نیروی مخالف اجتناب کردند.
همانطور که در نه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست آمده است: «سازمان‌های حزب کمونیست خودشان هرگز در فعالیت‌های تولیدی یا خلاقانه شرکت نمی‌کنند. وقتی قدرت را در دست می‌گیرند، خود را به مردم متصل می‌کنند و آنها را کنترل و دستکاری می‌کنند. آنها از ترس ازدست‌دادن کنترل، قدرت خود را به پایه‌ای‌ترین واحدهای جامعه گسترش می‌دهند. آنها منابع تولید را به انحصار خود درمی‌آورند و از مردم ثروت استخراج می‌کنند.»
این کتاب در ادامه اظهار می‌کند: «در چین، حزب کمونیست چین خود را به همه جا گسترش می‌دهد و همه چیز را کنترل می‌کند، اما هیچ‌کسی تاکنون پرونده‌های حسابداری حزب کمونیست چین را ندیده است، فقط سوابق مربوط به ایالت، دولت‌های محلی یا شرکت‌ها وجود دارد. در ادامه این کتاب آمده است: «از دولت مرکزی تا کمیته‌های روستا در مناطق روستایی، مقامات شهرداری همیشه پایین‌تر از کادر کمونیست در قشر خود هستند، بنابراین دولت‌های شهرداری باید دستورالعمل‌های کمیته‌های حزب در همان سطح را دنبال کنند. واحدهای شهرداری به هزینه‌های حزب رسیدگی می‌کنند و آنها در سیستم شهرداری حساب می‌شوند.»
در این کتاب آمده است: «سازمان ح‌ک‌چ، مانند روحی غول‌پیکر و شیطانی، به محکمی یک شبح به تک‌تک واحدها و سلول‌های جامعه چین می‌چسبد. ظریف‌ترین کانال‌های مکنده خونِ ح‌ک‌چ به‌طور عمیقی در هر مویرگ و سلول جامعه نفوذ کرده و بنابراین حزب همه جامعه را کنترل و دستکاری می‌کند. این ساختار عجیب‌غریب تسخیر شیطانی قبلاً، یا به‌طور جزئی یا موقت، در تاریخ بشر وجود داشته است، اما هرگز اینقدر طولانی فعالیت نکرده و جامعه را اینقدر کامل کنترل نکرده است، آن‌طور که تحت حاکمیت حزب کمونیست انجام می‌شود.»
تاریخ می‌آید و می‌رود و در پایان هیچ رژیمی برای همیشه دوام ندارد. وقتی افراد بیشتری به ماهیت ح‌ک‌چ پی ببرند و وجدان و مهربانی‌شان بیدار شود، جهان به‌سمت بهترشدن تغییر خواهد کرد.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
