(Minghui.org) هر روز صبح، لین مینگ‌لیانگ، آمارگیر دولت، در مسیر رفتن به سر کار خود از کنار کنسولگری عمومی چین در شیکاگو عبور می‌کرد. لین به‌طور معمول این مسیر را طی می‌کرد، از خانه خود در حومه شیکاگو با مترو به دفتر خود در ساختمانی ایالتی می‌رفت. طولی نکشید که متوجه شد زندگی‌اش قرار است دستخوش تحول شگفت‌انگیزی شود.

او و بسیاری از رهگذران متوجه چیزی منحصر به فرد شدند، گروهی از مردم که برای اعتراض در سکوت، در پیاده‌روی روبروی کنسولگری چین نشسته بودند. از تابستان تا زمستان، در تمام طول سال، برایشان مهم نیست که هوا چقدر گرم یا سرد باشد و حتی وقتی که باران یا برف می‌بارید، آنها همیشه در آنجا حضور داشتند.

یک روز پرسید:«چرا اینجا هستید؟» خانمی به او گفت که آنها تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند و با آزار و شکنجه این تمرین معنوی به دست حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) مخالفت کردند. آهی کشید و با آنها احساس همدردی کرد.

لین در دهه ۱۹۸۰ چین را ترک کرد و به آمریکا آمد زیرا ح‌ک‌چ را اصلاً دوست نداشت. بیش از یک دهه دوربودن از مبارزات سیاسی ح‌ک‌چ، باعث شد که چین برایش خاطره‌ای بسیار دور باشد.

لین با یادآوری آن گفتگو گفت: «در سال ۲۰۰۰، درباره فالون گونگ شنیدم و اینکه چگونه تمرین‌کنندگان آن به دست ح‌ک‌چ مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. من ح‌ک‌چ را دوست ندارم. همیشه یک گروه یا گروهی دیگر را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد. اما من فقط یک فرد عادی بودم و احساس درماندگی می‌کردم.»

او بروشوری درباره فالون گونگ خواند و از فواید ناشی از آن برای سلامتی بهره‌مند شد اما تردید داشت. «آنها فقط بی‌حرکت در آنجا نشسته‌اند. آنها تکان نمی‌خورند یا حتی عرق نمی‌کنند. چگونه می‌تواند سلامتی شما را بهبود بخشد؟»

از همدردی تا احترام

لین با دیدن اعتراض این تمرین‌کنندگان در مقابل کنسولگری در تمام طول سال، برای آنها احترام قائل شد. تجربیاتش به او آموخته بود که ح‌ک‌چ ستمگر و بی‌رحم است. در چین، اگر فردی مورد آزار و شکنجه قرار بگیرد، خانواده‌اش او را رها می‌کنند و بین آنها مرز جدایی قرار می‌گیرد. لین گفت: «اما این تمرین‌کنندگان سعی داشتند به افرادی که حتی آنها را نمی‌شناختند کمک کنند و هوای سخت چهار فصل را تحمل کنند. آنها برایم قابل احترام شدند زیرا با مردم عادی چین متفاوت بودند.»

یک روز صبح برفی ناگهان متوجه شد:«آنها بزرگتر از من هستند و می‌توانند ساعت‌ها در هوای سرد برفی یخبندان بنشینند. من حتی ۴۰ سال سن ندارم و مرتب می‌دوم، وزنه بلند می‌کنم و مکمل‌های غذایی می‌خورم، اما نمی‌توانم مثل آنها ساعت‌ها در سرما بنشینم. به نظر می‌رسد فالون گونگ برای سلامتی از مزایای خاصی برخوردار است.»

شروع تمرین

لین از زمستان متنفر بود زیرا مرتباً دچار سرماخوردگی می‌شد و حساسیت شدیدی در او بروز می‌کرد. در تنفس مشکل و گلودرد داشت. همچنین از بی‌خوابی شدیدی رنج می‌برد.

در سال ۲۰۰۳، زمانی که چند روز مرخصی گرفت، به ملاقات مادرش در نیویورک رفت. او که احساس کسالت می‌کرد، کتاب جوآن فالون را به یاد آورد و تصمیم گرفت آن را بخواند. او می‌خواست ببیند که آیا آموزه‌های عمیقی دارد و چرا ح‌ک‌چ از افرادی که این کتاب را می‌خوانند می‌ترسد؟

او جوآن فالون و چند کتاب دیگر فالون گونگ را خرید و آنها را مطالعه کرد. او به مادرش گفت: «من در زندگی خود این همه کتاب خوانده‌ام، اما جوآن فالون بهترین است. فالون گونگ فوق‌العاده است. من خیلی هیجان‌زده هستم!»

او این تمرینات را خودش به تنهایی با دنبال کردن تصاویر کتاب «راه بزرگ کمال معنوی» آموخت، کتابی که تمرینات فالون گونگ را آموزش داده و فواید سلامتی آن را توضیح می‌دهد. هنگامی که لین برای اولین بار دو تمرین را انجام داد، احساس کرد که فالون (چرخ قانون) بین بازوانش می‌چرخد. بسیار احساس گرما کرده، شروع به عرق‌کردن کرد. به همسرش گفت: «فالون واقعی است!»

اولین باری که تمرینات را انجام داد، خیلی راحت خوابید. بی‌خوابی و سرگیجه معمول او از بین رفت. احساس آرامش و راحتی می‌کرد. صحنه‌ای در ذهنش پدیدار شد. زمانی بود که خانواده‌اش در تعطیلات از پارک ملی یوسمیت دیدن کردند. او‌ از کوهی بالا رفت و به دریاچه آبی نگاه کرد. دریاچه بسیار آرام و بی‌حرکت بود. لین گفت: «احساس من مانند آن دریاچه بود، بسیار آرام و راحت. از قدرت فالون گونگ شگفت‌زده شدم.»

هنگامی که از نیویورک بازگشت، متوجه شد که آسمان به‌جای خاکستری دلگیرکننده معمول، آبی است و هنگام راه رفتن احساس می‌کرد که در هوا شناور است.

لین مینگ‌لیانگ تمرینات فالون گونگ را در پارک انجام می‌دهد.

مخالفت با آزار و شکنجه

او می‌اندیشید: «همیشه احساس عدالت و شفقت داشته‌ام. وقتی عکسی از خانم گائو رونگ‌رونگ، تمرین‌کننده فالون گونگ در چین را دیدم که در اثر شوک‌های الکتریکی چهره‌اش از شکل افتاده بود، قلبم لرزید. وقتی عکس‌های تمرین‌کنندگان شکنجه‌شده را می‌دیدم و جزئیات آن را می‌خواندم قلبم به درد می‌آمد. کسانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند افراد خوب و بی‌گناهی بودند. می‌دانستم که می‌خواهم برای اعتراض در مقابل کنسولگری چین، شرکت در راهپیمایی‌ها و اشاعه فالون گونگ در رویدادهای اجتماعی به تمرین‌کنندگان بپیوندم. چرا این کار را نمی‌کنم؟»

آزار و شکنجه‌ای که در چین اتفاق می‌افتاد قبلاً برایش آنقدر دور بود که درخصوص کمک‌کردن احساس ناتوانی می‌کرد. اکنون، به‌عنوان تمرین‌کننده، خودش با گروهی می‌نشست که هر روز صبح در مسیر رفتن به سر کار از کنارشان عبور می‌کرد.

فراخوان به هموطنان چینی برای دورماندن از ح‌ک‌چ

آزار و شکنجه تحمیلی ازسوی ح‌ک‌چ توجهات را به این تمرین معنوی جلب کرده است. درنتیجه، اکنون افراد بیشتری از فالون گونگ اطلاع دارند و درباره آزار و شکنجه فکر می‌کنند. ۲۲ سال از آغاز آزار و شکنجه تحمیلی ازسوی ح‌ک‌چ در سال ۱۹۹۹ می‌گذرد. تمرین‌کنندگان را می‌توان در مقابل سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های چین در سراسر جهان مشاهده کرد. آنها مانند پنجره‌هایی هستند که صلح و نیک‌خواهی فالون گونگ را به نمایش می‌گذارند.

از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳، دو سال طول کشید تا لین از مرحله همدردی با تمرین‌کنندگان فراتر رفته و برای آنها احترام قائل شود. سرانجام خودش تمرین‌کننده شد و به فعالیت‌های آنها پیوست تا خواستار پایان آزار و اذیت شود.

لین گفت: «آزار و شکنجه در چین هنوز شدید است و من نمی‌دانم چه زمانی پایان می‌یابد. اما این یک واقعیت است که سلامتی من بهبود یافته است. ترجیح دادم فالون گونگ را تمرین کنم. اعتقاد به حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری انتخاب من است. فالون گونگ چیزهای زیادی به من داد، اما استاد لی [بنیانگذار تمرین] چیزی از من نخواستند.»

لین در ادامه افزود: «برای هموطنان چینی پیامی دارم. تجربه‌هایم ثابت كردند كه فالون گونگ خوب است. حزب کمونیست چین گروهی از مردم مهربان و درستکار را مورد آزار و اذیت قرار داده و آنها را از حقوق اولیه انسانی محروم کرده است. ح‌ک‌چ یک باند جنایتکار است. امیدوارم مردم چین همدست آن نشوند و در انجام کارهای بد به آن کمک نکنند، لطفاً از این باند جنایتکار فاصله بگیرید!»

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفا عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.