مردی اهل مغولستان داخلی پس از سه دوره حبس در اردوگاه کار اجباری و سال‌ها آزارواذیت درگذشت

(Minghui.org) یکی از ساکنان منطقه خودمختار مورین داوا دائور در مغولستان داخلی، پس از دو دهه آزار و شکنجه به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، در 28مارس2021 درگذشت.

فالون گونگ یا همان فالون دافا یک روش معنوی است که از سال 1999 هدف رژیم کمونیستی چین قرار داشته است.

آقای لیو گویشیانگ به‌دلیل صحبت در دفاع از فالون گونگ و شکایت از جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی که دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، به سه دوره حبس در اردوگاه کار اجباری، در مجموع پنج سال حبس، محکوم شد و طی این مدت دائماً مورد ضرب‌وشتم و شکنجه قرار گرفت.

همسر آقای لیو، خانم لی فورونگ، و دخترشان، همچنین برادر خانم لی، آقای لی فودونگ، و خانواده‌اش نیز به‌دلیل ایمان مشترکشان به فالون گونگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.

دستگیری به‌دلیل دادخواهی برای فالون گونگ

آقای لیو، برادر همسرش، آقای لی فودونگ، پسر آقای لی، آقای لی چونهوا، و عروسش، خانم نی لیانهویی، در تاریخ 1ژانویه2001 به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفتند.

آقای لیو در میدان تیان‌آنمن بنری را درباره فالون گونگ در دست گرفت و فریاد زد: «فالون دافا خوب است.» پلیس بلافاصله او و سه خویشاوندش را دستگیر و به داخل ون پلیس هل داد. آنها در پکن مورد بازجویی و ضرب‌وشتم قرار گرفتند و سپس به مغولستان داخلی بازگردانده و در بازداشتگاه منطقه خودمختار مورین داوا دائور حبس شدند.

نگهبان دو یولین آقای لیو را به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ در بازداشتگاه مورد ضرب‌وشتم قرار داد. نگهبان دو مرتب از او می‌پرسید: «آیا فالون گونگ خوب است یا نه؟» درحالی‌که آقای لیو مکرراً جواب مثبت می‌داد، دو او را از سلول بیرون می‌کشید، لگد ‌زده و با باطوم کتکش می‌زد. آقای لیو به‌شدت زخمی‌ شد و پس از ضرب‌وشتم قادر به ایستادن و نشستن نبود.

آقای لیو پس از شش ماه بازداشت، برای دو سال حبس به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. آقای لی به سه سال حبس، پسرش به یک سال حبس و عروسش به ده ماه حبس محکوم شد. آنها در 2ژوئن2001 به اردوگاه کار اجباری توموجی منتقل شدند.

ژانگ شیبین، رئیس اداره 610 (نهادی فراقانونی مخصوص آزار و شکنجه فالون گونگ)، همسر آقای لیو، خانم لی فورونگ، را دستگیر و دو ماه در بیمارستان روانی بخش فویو حبس کرد. او مجبور بود اغلب مشت مشت قرص‌های نامعلوم بخورد.

شکنجه در اردوگاه کار اجباری

در اردوگاه کار اجباری، آقای لیو و بستگانش در اعتراض به نمایشی افتراآمیز درباره فالون گونگ دست به اعتصاب غذا زدند. آقای لیو مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت و به سلول انفرادی منتقل شد.

در اواخر ماه اوت، اردوگاه کار ترتیبی داد که نگهبانان و زندانیان تمرین‌کنندگانی را که دست به اعتصاب غذا زده بودند، تحت شکنجه و خوراندن اجباری قرار دهند. نگهبانان ژانگ یاگوانگ، وانگ لیوِی، ژی ونچی، منگ چینگ‌کای و دینگ شیاشی در کتک‌زدن تمرین‌کنندگان پیش‌قدم شدند.

نگهبان ژانگ یک بار در راهرو فریاد زد: «حزب کمونیست دسته‌ای راهزن است. مأموران پلیس اراذل و اوباش هستند و من رئیس اراذل و اوباش هستم!» نگهبان دیگری به نام چن چیانگ به تمرین‌کنندگان گفت: «اینجا قانون کجاست! اصول کجاست!» ژی ونچی درحالی‌که دستانش را دور گردن تمرین‌کننده‌ای محکم کرده بود، فریاد زد: «من اهریمن هستم!»

آقای لیو بر اثر ضرب‌وشتم دو بار از هوش رفت. دستانش به‌شدت متورم شده بود و نمی‌توانست بدون کمک بنشیند.

نگهبانان آقای لیو را دوباره در 2نوامبر2001 مورد هدف قرار دادند، چراکه دیدند تمرینات فالون گونگ را انجام می‌دهد. او را در انبار آویزان کردند، درحالی‌که انگشتان پایش به‌سختی زمین را لمس می‌کرد. آقای لیو به‌شدت عرق کرده و تمام بدنش خیس شده بود. نگهبانان زندانیان را تحریک کردند که او را با چماق و تخته چوبی کتک بزنند. برای جلوگیری از جیغ‌زدنش هنگام ضرب‌وشتم، پارچه‌ای به داخل دهانش فرو کردند. او چند بار از هوش رفت. بعداً که به سایر نگهبانان درباره کتک‌خوردن شکایت کرد، آنها به بهانه اینکه خودشان شاهد ضرب‌وشتم نبوده‌اند، حاضر نشدند هیچ کاری در این خصوص انجام دهند.

در فرصتی دیگر، آقای لیو به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. لباس‌هایش به گوشت خونی‌اش چسبید و یک هفته قادر نبود دوش بگیرد. با این حال نگهبان وانگ لیوِی هنوز حوله مرطوبی را دور دستش می‌پیچید و به صورت آقای لیو مشت می‌زد. چشمان آقای لیو چنان کبود و متورم شده بود که به‌سختی می‌توانست بازشان کند.

آقای لیو پس از تقریباً یک سال و نیم شکنجه در اردوگاه کار اجباری در ژانویه2003 آزاد شد.

حبس 2ساله در اردوگاه کار اجباری به‌دلیل شکایت از جیانگ زمین

آقای لیو اندکی پس از آزادی، شکایتی را علیه جیانگ زمین و نگهبانان اردوگاه کار اجباری توموجی به‌دلیل مشارکت در آزار و شکنجه تنظیم کرد.

وقتی ژانگ شیبین، رئیس اداره 610، از این شکایت مطلع شد، به پلیس دستور داد آقای لیو را فقط 15 روز پس از بازگشت به خانه، دوباره دستگیر کند. ژانگ به او گفت: «به‌دلیل شکایت، یا محکومت خواهیم کرد یا تو را به اردوگاه کار اجباری می‌‌فرستیم!»

آقای لیو پس از هشت ماه حبس در بازداشتگاه منطقه خودمختار مورین داوا دائور، به دو سال حبس دیگر در اردوگاه کار اجباری وویوان محکوم شد.

وقتی دوره حبسش به پایان رسید، ژانگ به او اجازه نداد به خانه برود، اما او را برای آزار و شکنجه بیشتر به یک مرکز شستشوی مغزی منتقل کرد.

سومین دوره حبس در اردوگاه کار اجباری و آزار و شکنجه اعضای خانواده

آقای لیو و همسرش دوباره در سپتامبر2005 دستگیر شدند، پس از آنکه ژانگ به آنها مظنون شد که مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ را در اطراف شهر توزیع کرده‌اند. دو دستگاه پخش دی‌وی‌دی، یک دستگاه ضبط صدا و 500 یوآن پول نقدشان نیز توقیف شد. درحالی‌که آقای لیو بعداً آزاد شد، همسرش 15 روز در بازداشت ماند.

دختر این زوج، خانم لیو یونیون، نیز در تاریخ 25نوامبر2006 در ایستگاه قطار شهر ناهه، حدود 64کیلومتری خانه‌اش، دستگیر شد. او در بازداشتگاه منطقه خودمختار مورین داوا دائور به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. در تختش لکه‌های بزرگی از خون و تکه‌هایی از موهایش دیده می‌شد. روی دیوار کنار تختش نیز لکه‌های خونی بود.

پس از آنكه خانم لیو در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، نگهبانان داروی نامعلومی را به او تزریق كردند كه باعث لرزش بی‌اختیار دست‌ها و بدنش شد. او حافظه‌اش را از دست داد، دچار هذیان‌گویی و بی‌اختیاری در دفع ادرار شد، گاهی از پوشیدن لباس امتناع می‌ورزید، زانو می‌زد و حرف‌های بی‌معنی می‌زد.

ژانگ آقای لیو و همسرش را در اوایل دسامبر2006 دستگیر و هرکدام از آنها را به یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم کرد. ژانگ خانم لی را با دخترش در بازداشتگاه در یک سلول قرار داد تا خانم لی بتواند از دختر جوانش مراقبت کند.

پس از 7ژانویه2007، خانم لیو کم‌کم توانایی‌اش را به دست آورد و به حالت طبیعی بازگشت. درحالی‌که پلیس اندکی بعد او را آزاد کرد، دوباره به‌دنبالش رفت و پس از اینکه متوجه شد با تمرین‌کننده فالون گونگ دیگری دیدار کرده، او را در 25مه2007 دستگیر کرد. او به 7 سال حبس در زندان شماره 1 زنان مغولستان داخلی محکوم شد. مجبور شد 5 سال کار بدون دستمزد انجام دهد و 2 سال زودتر از موعد آزاد شد.

درحالی‌که خانم لی در ژانویه2007 برای گذراندن سال نو چینی در کنار خانواده‌اش، آزاد شد، پس از تعطیلات دوباره به بازداشتگاه منتقل شد و تا اواخر سال 2007 در بازداشتگاه حبس بود. آقای لیو تمام مدت در بازداشت بود. مقامات قبل از آزادی او، دوره حبس یک‌ساله‌اش را یک ماه دیگر تمدید کردند.

سال‌ها پس از حبس‌ آقای لیو و خانواده‌اش، عوامل پلیس و اداره 610 برای آزار‌واذیتشان می‌رفتند. بسیاری از مزایای بازنشستگی و یارانه آنها نیز به آنها پرداخت نمی‌شد.

آقای لیو پس از دو دهه آزار و شکنجه وحشیانه در 28مارس2021 در حدوداً 70سالگی درگذشت.

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی ‌‌است.