(Minghui.org) جشن کریسمس را برای بیش از 1000 کودک تصور کنید. همه با هیجان بالا و پایین می‌پرند، به اطراف می‌دوند، با صدای بلند صحبت می‌کنند، درحالی‌که برخی با هم دعوا می‌کنند... حدود دویست داوطلب، معلم و پدر و مادر یا شاید تعداد بیشتری، سعی می‌کنند نظم را برقرار کنند، اما چندان موفق نیستند.
ناگهان موسیقی آرامش‌بخش و صدایی آرام و ملایم از بلندگو شنیده می‌شود: «چن (کشش)...» «فانگ سونگ (رهاکردن...)» کودکان بلافاصله آرام می‌شوند تا حرکات خانمی را که روی سِن تمرینات فالون دافا را نشان می‌دهد، دنبال کنند. چهره‌های خردسالشان متمرکز و مشتاق است.
این صحنه در طول جشن کریسمس 2019 در رواندا، آفریقا، رخ داد. پس از آن، تقریباً همه معلمان، والدین و داوطلبان نزد آن خانم آمدند و از او بابت نمایش تمرینات تشکر کردند. این خانم، لیلی، تمرین‌کننده فالون دافا است. یکی از والدین گفت: «این زیباترین لحظه امروز است!» راز لیلی برای آرام نگه‌داشتن بیش از 1000 کودک این بود که اولین مجموعه تمرینات فالون دافا را به آنها نشان داد: «بودا هزاران دست را به نمایش می‌گذارد.»
جشن کریسمس سال 2019 در رواندا، آفریقا. لیلی، تمرین‌کننده فالون دافا، اولین تمرین فالون دافا را نشان می‌دهد.
ماجرای لیلی
لیلی در ویتنام بزرگ شد. درحالی‌که تحصیلات تکمیلی خود را در هلند دنبال می‌کرد، با شوهر آینده‌اش آشنا و مقیم آنجا شد. پس از اینکه کار در برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد را شروع کرد، به کنیا اعزام شد. این زوج همراه پسر و دخترشان در پایتخت این کشور، نایروبی، زندگی می‌کنند.
او در سال 2015 نقطه عطفی در زندگی‌اش داشت. در آن زمان، لیلی در محل کارش تحت فشار بسیار زیادی بود. همکارانش از سراسر جهان هستند و بسیاری از آنها برای ارتقای شغلی با یکدیگر رقابت می‌کردند. لیلی در مواجهه با معضل بین تنگنای شغلی و انتظارات زیاد از خودش و نیز میل شدید به موفقیت، افسرده شد. این جریان منجر به سرگیجه، بیماری کلیوی و مشکلات کبدی‌اش شد. با بدشدن وضعیت سلامتی‌اش، احساس کرد چاره‌ای ندارد جز اینکه برای بهبودی، استراحتی طولانی داشته باشد و به ویتنام بازگردد.
مادر لیلی فالون دافا را تمرین می‌کند و اغلب این تمرین را به دخترش توصیه می‌کرد. لیلی مدام توصیه مادرش را رد می‌کرد و می‌گفت سرش خیلی مشغول کارش است. این بار که به خانه بازگشت، مادرش ویدئوی آموزش تمرینات فالون دافا را برایش گذاشت تا ببیند. لیلی که نمی‌خواست به مادرش بی‌احترامی‌کند، به توصیه‌اش گوش و فیلم را تماشا کرد. پس از یک بار تماشای ویدئو، متوجه شد ذهنش آرام و تمام بدنش گرم شده است، گویا جریانی از گرما در بدنش به وجود آمده باشد.
لیلی به انجام تمرینات ادامه داد و تمرین‌کننده فالون دافا شد. قبل از شروع تمرین، پنج ضایعه روی کبدش پیدا شده بود و پزشکان گمان می‌کردند به سرطان مبتلا است. پنج روز پس از شروع تمرینات، لیلی یک تصویربرداری اِن‌اِم‌آر انجام داد که نشان می‌داد کیست‌های روی کبدش خوش‌خیم هستند. این جریان به او اطمینان داد که به سر کارش در کنیا بازگردد.
لیلی طی چند ماه بعد، به‌دلیل مشغله کاری زیاد، فقط می‌توانست تمرینات را 45 دقیقه در روز انجام دهد. هنوز جوآن فالون را نخوانده بود و فقط ماهی یک بار سخنرانی‌های ویدئویی آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، را تماشا می‌کرد. با وجود این، بسیاری از بیماری‌هایش ازجمله مشکلات کبدی، معده‌درد، درد قفسه سینه و آسمش از بین رفت. سایر مشکلاتش نیز برطرف شد. سرفه مزمنش، که آنقدر شدید بود که گاهی خون بالا می‌آورد، نیز از بین رفت.
لیلی تحت‌تأثیر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری دافا، تصمیم گرفت آنها را در زندگی روزمره خود به کار گیرد. در دوران کودکی‌اش در ویتنام، اغلب پدر و عموهایش او سرزنش می‌کردند یا کتکش می‌زدند. این تجربیات باعث شد او تندخو شود که اغلب آن را در زندگی خانوادگی و محل کارش نشان می‌داد. لیلی به‌عنوان مربی در برنامه اسکان انسانی سازمان ملل متحد، با کارآموزانی از سراسر جهان، نمی‌توانست اشتباهات سایرین را تحمل کند. می‌توانست اولین اشتباه را نادیده بگیرد، اما وقتی مردم بارها و بارها یک اشتباه را تکرار می‌کردند، عصبانی می‌شد. در خانه، اغلب از دست مادر، شوهر، پسر و پرستار بچه‌اش عصبانی می‌شد و هر روز با آنها مشاجره می‌کرد. پس از شروع تمرین فالون دافا، متوجه شد که بدخلقی مداومش به سایرین آسیب می‌رساند، بنابراین سعی کرد خودش را کنترل کند.
او در سال 2020، به تایوان رفت و در یک کنفرانس تبادل تجربه فالون دافا شرکت کرد. در آنجا، چیزهای زیادی از تمرین‌کنندگان تایوانی آموخت. وقتی او و سایرین یک ساعت دیر به یک دورهمی رسیدند، تمرین‌کنندگان میزبان تایوانی بسیار مهربان، خونگرم و باملاحظه بودند. این باعث شد لیلی درباره رفتار خودش فکر کند. او می‌دانست باید روش تعامل خود با دیگران را تغییر دهد. در حال حاضر، دیگر به‌راحتی ناراحت نمی‌شود.
یاد گرفت در محل کار، مسائل را از دیدگاه سایرین ببیند. بخش عمده کنیا، مانند دیگر کشورهای آفریقایی، روستایی است و مردم تمایل دارند کارها را به‌کندی انجام دهند. لیلی پس از درک این موضوع، تمام تلاش خود را می‌کند که به‌عنوان یک دوست، نه به‌عنوان یک رئیس، به مردم کمک کند.
لیلی پس از اینکه خودش از مزایای فالون دافا بهره‌مند شد، سعی می‌کند این تمرین را به سایرین نیز معرفی کند. یکی از آنها در جشن کریسمس برای بیش از 1000 کودک در سال 2019 بود.
نوجوانی بازی‌های ویدئویی را رها می‌کند
خانواده لیلی: لیلی (اولین نفر از سمت چپ)، پسرش میشل (دومین نفر از سمت چپ)، دختر و شوهرش.
میشل پسر 14ساله لیلی تمرین فالون دافا را در ماه فوریه آغاز کرد. او هر روز صبحِ زود از خواب بیدار می‌شود تا تمرینات را انجام دهد و یک سخنرانی از جوآن فالون را بخواند. انجام کارهای مدرسه برایش بسیار ساده‌تر شده و هر روز پرانرژی است.
انجام بازی‌های ویدئویی برای میشل کاری عادی بود و اغلب هر شب تا دیروقت مشغول آن بازی‌ها بود. در کلاس‌های آنلاین مقطع هشتم، به‌دلیل اعتیاد به بازی‌های ویدئویی، به‌ندرت تکالیف مدرسه‌اش را انجام می‌داد. در تمام طول روز مشغول بازی بود، به‌ندرت بیرون می‌رفت و دیگر در ورزش‌هایی که سابقاً دوستشان داشت، شرکت نمی‌کرد. با این حال، پس از اینکه تمرین‌کننده فالون دافا شد، بازی‌های ویدئویی را کنار گذاشت. او در مقاله تبادل تجربه‌ای که به‌تازگی نوشت، اظهار کرد: «فکر می‌کنم این وابستگی خیلی بد است، شاید حتی به اندازه وابستگی به سیگارکشیدن، بنابراین رهایش کردم.»
میشل شروع کرد درک‌های جدیدش را با دوستانش به اشتراک بگذارد. یکی از آنها سابقاً خیلی با میشل بازی‌های ویدئویی انجام می‌داد. حالا وقتی یکدیگر را می‌بینند، معمولاً تمرینات فالون دافا را انجام می‌دهند یا جوآن فالون را می‌خوانند.
میشل با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری، بالغ‌تر نیز شد. این خانواده از یک‌سالگی میشل یک پرستار بچه داشتند. میشل اغلب با پرستارش دعوا می‌کرد زیرا همیشه می‌خواست بین وعده‌های غذایی هله‌هوله بخورد. پس از اینکه تمرین‌کننده فالون دافا شد، این کار را کنار گذاشت. هر زمان که پرستار از او شکایت می‌کند، میشل از او عذرخواهی می‌کند.
رابطه میشل با پدرش نیز بهبود یافت. او نوشت: «قبل از اینکه تمرین دافا را آغاز کنم، من و پدرم اغلب سر موضوعاتی مجادله داشتیم، از استفاده از قاشق و چنگال مناسب در هنگام غذاخوردن گرفته تا برنامه‌های آینده‌ام. اما اکنون که تمرین‌کننده دافا هستم، دیگر هیچ دعوایی با هم نداریم، زیرا در هر دعوا باید حداقل دو نفر درگیر باشند، و من در مقابل دعوا یا مجادله سایرین، مقابله‌به‌مثل نمی‌کنم.»
پرستار بچه‌ای رها از نگرانی
فاوستین تمرین فالون دافا را سه سال پیش آغاز کرد.
فاوستین در کنیا متولد شد و 36ساله است. او به‌عنوان پرستار بچه خانواده لیلی، سه سال فالون دافا را تمرین کرده است.
مادر لیلی یک گل نیلوفر آبی کاغذی را که حاوی عبارت «فالون دافا خوب است» به فاوستین داد. سپس فاوستین آن را به دختر کوچکش ربکا داد که آن را خیلی دوست داشت و از داشتن آن بسیار خوشحال بود. ربکا اغلب بیمار بود. وقتی بیمار می‌شد، فاوستین چاره‌ای نداشت جز اینکه از کارش مرخصی بگیرد تا از او مراقبت کند. سه ماه پس از اینکه فاوستین تمرین فالون دافا را آغاز کرد، دخترش دیگر بیمار نشد. در واقع، همه اعضای خانواده‌اش سالم و خوشحال هستند. او این را به برکات ناشی از فالون دافا نسبت می‌دهد.
ربکا، دختر کوچک فاوستین
فاوستین احساس می‌کند بزرگ‌ترین تغییری که پس از شروع تمرین فالون دافا متوجه‌اش شده، طرز فکرش است. او می‌داند که هیچ‌چیزی تصادفی نیست بنابراین دیگر نگران ازدست‌دادن یا به‌دست‌آوردن‌های سطحی در زندگی نیست. فاوستین به‌تازگی به‌دلیل یک سرمایه‌گذاری متحمل ضرروزیان شده است. اگر در گذشته چنین چیزی رخ می‌داد، مدت‌ها افسرده بود. اکنون یاد گرفته احساساتش را مدیریت کند. فاوستین به خود یادآوری کرد که ناامیدی و افسردگی کمکی به وضعیتش نمی‌کند. او به‌عنوان یک تمرین‌کننده دافا، می‌داند چگونه با مشکلات کنار بیاید و در خصوص آینده اعتمادبه‌نفس دارد.
ماجرای خانواده‌ای در محله‌شان
مادر کامران دومین مجموعه تمرینات فالون دافا را انجام می‌دهد.
کامران 10ساله یک هندی کنیایی، و همسایه خانواده لیلی است. حدود یک سال پیش، فرد سالخورده‌ای در خانواده کامران درگذشت و خانواده‌اش در غم و اندوه شدید فرو رفت. مادر کامران آنقدر ناراحت بود که نمی‌توانست بخوابد. وقتی لیلی و میشل برای تسلیت نزد آنها رفتند، درباره فالون دافا به آنها گفتند و تمرینات را به این خانواده آموزش دادند. آنها چند بار در هفته تمرینات را نیز با هم انجام می‌دادند و وضعیت این خانواده فوق‌العاده بهبود یافته است.
کامران ده‌ساله پنجمین تمرین فالون دافا، مدیتیشن، را انجام می‌دهد.
دو هفته گذشت و مادر کامران شگفت‌زده شد که دید کامران بیشتر از همه اعضای خانواده، از مزایای این روش بهره‌مند شده است. این پسر کوچک به بیماری قلبی مبتلا بود و در ایستادن یا راه‌رفتن مشکل داشت. او به‌دلیل مشکلات تنفسی، به‌سختی می‌توانست ورزش کند و اغلب حتی هنگام راه‌رفتن نیاز داشت توقفی کرده و استراحتی کند. به‌علاوه، علی‌رغم اینکه چه زمانی از سال بود، اغلب سردش بود.
وضعیت کامران پس از یادگیری تمرینات، به‌طور چشمگیری تغییر کرد. مادرش گفت بدنش اکنون گرم است. کامران اظهار کرد اکنون به‌جای اینکه مدام احساس خستگی کند، خیلی پرانرژی‌تر است. وقتی از او می‌پرسند که درکش درباره این تمرین چیست، با خجالت پاسخ می‌دهد: «فالون دافا عالی است!» و تمام خانواده‌اش نیز موافق هستند.
از سال 1992 که فالون دافا نخستین بار در چانگچون، استان جیلینِ چین، به عموم معرفی شد، نزدیک به 100میلیون نفر در بیش از 100 کشور تقریباً در همه قاره‌ها از مزایای این روش بهره‌مند شده‌اند. مردم هر ملت و گروه قومی مشتاق سلامتی، ایمنی و امید هستند. میلیون‌ها نفر این آرزو را در فالون دافا محقق ساخته‌اند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه آغاز تزکیه
