جنایات وو آی‌یینگ، وزیر سابق دادگستری، در آزار و شکنجه فالون گونگ

(Minghui.org) تحریم ناقضان حقوق بشر در بین کشورهای دموکراتیک رایج‌تر شده است. پس از تصویب قانون مگنیتسکی در آمریکا در سال 2016، کانادا، انگلستان و 27 کشور عضو اتحادیه اروپا قوانین مشابهی را وضع کردند. اتریش و ژاپن نیز روی همین موضوع کار می‌کنند.

مطابق این قوانین، تمرین‌کنندگان فالون گونگ فهرست‌هایی از افرادی که در آزار و شکنجه فالون گونگ طی این چند سال دخیل بوده‌اند، تهیه کرده‌‌اند. آنها هرساله چند لیست را به دولت‌های دموکراتیک ارائه می‌دهند و از آنها می‌خواهند تحریم‌هایی را علیه مجرمان نامبرده اعمال کنند.

از 14ژوئیه2021، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بیش از 30 کشور جهان، آخرین فهرست از عاملان درگیر در آزار و شکنجه فالون گونگ را به دولت‌های متبوعشان ارائه می‌دهند و خواستار اعمال تحریم‌هایی علیه این ناقضان حقوق بشر، از‌جمله ممنوعیت ورود آنها به کشورهایشان و مسدودکردن دارایی‌های آنها در خارج از کشور هستند.

یکی از نام‌های موجود در این فهرست، وو آی‌یینگ است.

اطلاعات عامل

نام کامل عامل: وو (نام خانوادگی) آی‌یینگ (نام کوچک) (به چینی: 吴爱英)جنسیت: زنکشور: چینتاریخ/سال تولد: دسامبر1951محل تولد: بخش چانگل، استان شاندونگ، چین

عنوان یا سمت

اکتبر 1970: ملحق‌شدن به حزب کمونیست چین

آوریل1998- مارس2002: معاون دبیر کمیته حزب استان شاندونگ

مارس2002- نوامبر2003: معاون دبیر کمیته حزب استان شاندونگ، رئیس کنفرانس مشاوره سیاسی استان، و دبیر گروه رهبری حزب

نوامبر2003- ژوئن2005: معاون وزیر دادگستری و معاون دبیر گروه رهبری حزب

ژوئن2005- فوریه2017: وزیر دادگستری و دبیر گروه رهبری حزب

در اکتبر2017، وو آی‌یینگ به‌دلیل نقض جدی قانون و سیاست از حزب اخراج شد.

جنایات اصلی

وو آی‌یینگ از عوامل اصلی آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ است. او مدت‌ها سمت‌های مهمی ‌را در استان شاندونگ بر عهده داشت و بیش از 13 سال به‌عنوان معاون وزیر و وزیر دادگستری خدمت کرد. در هر کجا که خدمت می‌کرد، به‌طور فعال سیاست آزار و شکنجه حزب کمونیست چین علیه فالون گونگ را اجرا می‌کرد، از هیچ تلاشی برای آزار و شکنجه فالون گونگ دریغ نمی‌کرد و آزار و شکنجه را فرصتی برای پیشرفت شغلی خود در نظر می‌گرفت. در طول سال‌هایی که ح‌ک‌چ فالون گونگ را مورد آزار و شکنجه قرار داده است، او نه‌تنها سیاست‌های آزار و شکنجه را دنبال کرد و آنها را به اجرا گذاشت، بلکه در تدوین سیاست‌های آزار و شکن نیز مغز متفکر بوده است.

الف. جنایات آزار و شکنجه فالون گونگ در دوران تصدی او در شاندونگ

وو آی‌یینگ مدت‌ها در استان شاندونگ کار می‌کرد. او از سال 1998، معاون دبیر کمیته حزب استان شاندونگ، مسئول کارهای سیاسی و قانونی، بود. پس از اینکه حزب کمونیست چین در ژوئیه1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، وو آیینگ به‌عنوان رهبر «گروه رهبری حفظ ثبات» کمیته حزب استان شاندونگ، مسئول آزار و شکنجه فالون گونگ نیز بود. در دوران تصدی وو آی‌یینگ در شاندونگ، او به‌طور فعال سیاست‌های آزار و شکنجه ح‌ک‌چ را اجرا می‌کرد و به‌همراه وو گوانژنگ و ژانگ گائولی، دو دبیر کمیته حزب استان شاندونگ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در استان مورد آزار و شکنجه بی‌رحمانه قرار می‌داد. موارد زیر جنایات اصلی وو آی‌یینگ در طول آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان شاندونگ است:

1) او در بسیاری از مناسبت‌های عمومی‌، به‌عنوان معاون دبیر کمیته حزب استانی، سخنرانی‌هایی را با تأکید بر ضرورت تقویت سرکوب فالون گونگ ایراد کرد

1. در 21ژانویه2001، در آستانه سال نو چینی، وو آی‌یینگ از اردوگاه کار زنان در استان شاندونگ بازدید کرد. او تأکید کرد که این اردوگاه کار باید به مبارزه با فالون گونگ ادامه دهد و شدت «تبدیل از طریق بازآموزی» را افزایش دهد.

2. در 1فوریه2001، وو آی‌یینگ در کنفرانس کار سیاسی و حقوقی استان شرکت و سخنرانی کرد و بر ضرورت تقویت مبارزه با فالون گونگ و سرکوب شدید فالون گونگ تأکید کرد.

3. در 7ژانویه2002، وو آی‌یینگ در کنفرانس کار سیاسی و حقوقی استان شاندونگ شرکت و سخنرانی کرد و بر لزوم ادامه مبارزه با فالون گونگ و افزایش شدت حملات علیه فالون گونگ تأکید کرد.

4. در 6ژوئیه2002، وو آی‌یینگ در یک کنفرانس تلویزیونی و تلفنی درباره حفظ ثبات اجتماعی در استان سخنرانی و بر ضرورت سرکوب فالون گونگ تأکید کرد.

5. در 27سپتامبر2002، وو آی‌یینگ در کنفرانس کار ثبات اجتماعی استان حضور یافت و سخنرانی کرد. او در سخنرانی خود تأکید کرد که فالون گونگ باید به‌عنوان هدف اصلی سرکوبشان فهرست شود تا برگزاری بدون مشکل شانزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین تضمین شود.

2) آزار و شکنجه بی‌رحمانه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان، به‌طوری که تعداد تمرین‌کنندگان فالون گونگی که در دوران تصدی‌اش در استان شاندونگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند جزء بالاترین آمار در کشور بود

آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان شاندونگ همیشه جزء شدیدترین‌ها در کشور بوده است. قبل از نوامبر2003 که وو آی‌یینگ شاندونگ را ترک کرد تا در وزارت دادگستری کار کند، 94 تمرین‌کننده فالون گونگ در استان شاندونگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که رتبه سوم را در کشور داشت. در بین این قربانیان، 30 تمرین‌کننده فالون گونگ فقط در ویفانگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که در بین شهرهای سطح استان در رتبه اول قرار داشت.

در این دوره، اولین مورد از آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تا سرحد مرگ در کشور، در استان شاندونگ رخ داد. در 27سپتامبر1999، ایستگاه پلیس محلی تمرین‌کننده فالون گونگ خانم ژائو جینهوآ در شهر ژائویوان، استان شاندونگ، را دستگیر کرد و به‌دلیل امتناع خانم ژائو از رهاکردن اعتقادش، او را تا سرحد مرگ مورد ضرب‌وشتم قرار داد، درحالی‌که فقط 42 سال داشت.

اولین مورد گزارش‌شده از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در بیمارستانی روانی تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت، آن هم از طریق تزریق اجباری داروهایی که به سیستم عصبی مرکزی آسیب می‌رسانند، نیز در استان شاندونگ رخ داد. پلیس محلی آقای سو گانگ، تمرین‌کننده فالون گونگ از شهر زیبو، استان شاندونگ، را در 23مه2000، به‌زور دستگیر و برای آزار و شکنجه به بیمارستان روانی چانگل منتقل کرد. در این دوره، او تحت تزریق اجباری داروهایی قرار گرفت که به سیستم عصبی مرکزی‌اش آسیب می‌رساند و فقط طی نه روز، تا آستانه مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. او ده روز پس از رفتن به خانه، با دردی طاقت‌فرسا جان سپرد، درحالی‌که فقط 32 سال داشت.

اولین مورد از تمرین‌کنندگان فالون گونگی که تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که در رسانه‌های خارج از کشور گزارش شد نیز در استان شاندونگ رخ داد. در 20آوریل2000، یان جانسون، خبرنگار وال استریت ژورنال مقاله‌ای در روزنامه منتشر کرد درباره اینکه چطور مقامات محلی تمرین‌کننده فالون گونگ خانم چن زیشیو (58ساله) از شهر ویفانگ، استان شاندونگ، را در 21فوریه همان سال تا سرحد مرگ تحت ضرب‌وشتم قرار دادند. انتشار این مقاله تفسیری، پرونده خانم چن را به اولین مورد از آزار و شکنجه و مرگ یک تمرین‌کننده فالون گونگ تبدیل کرد که در رسانه‌های خارج از کشور گزارش شد.

این موارد از آزار و شکنجه همه در دوران تصدی وو آی‌یینگ در شاندونگ رخ داده است. وو آی‌یینگ، به‌عنوان معاون دبیر کمیته حزب استان شاندونگ مسئول آزار و شکنجه فالون گونگ و رهبر گروه رهبری حفظ ثبات استان، باید پاسخگو باشد. وو آی‌یینگ در سراسر سرکوب وحشیانه فالون گونگ ارتقاء شغلی گرفت. در نوامبر2003، وو آی‌یینگ به‌عنوان معاون وزیر در سطح وزیران به وزارت دادگستری پیوست و در ژوئن2005 به‌عنوان وزیر در سطح وزیران ارتقا یافت تا اینکه در فوریه2017 برکنار شد.

ب. آزار و شکنجه فالون گونگ در دوران تصدی‌اش در وزارت دادگستری

ح‌ک‌چ از تمام دستگاه دولتی برای مشارکت در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده کرد، ازجمله تبلیغات از طریق رسانه‌های مختلف، مدیریت در تمام سطوح دولتی، امنیت عمومی‌، دادستانی، دادگاه‌ها، سیستم قضایی (زندان‌ها و بازآموزی از طریق کار)، ارتش و سایر بخش‌ها. وزارت دادگستری بر سیستم زندان‌ها و سیستم بازآموزی از طریق کار در سراسر کشور نظارت دارد. وو آی‌یینگ نزدیک به 12 سال (از ژوئن2005 تا فوریه2017) بر وزارت دادگستری نظارت داشت. آن دوره‌ای از شکنجه شدید و شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار در سراسر کشور بود.

بر اساس آمارهای موجود، در دوره‌ای که وو آی‌یینگ بر وزارت دادگستری نظارت داشت، حداقل 555 نفر تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که 347 نفر در اردوگاه‌های کار اجباری و 208 نفر در زندان بودند. اعتقاد بر این است که این عدد نوک کوه یخ مرگ‌ومیرهای واقعی است. در میان مرگ‌های ناشی از آزار و شکنجه، تعداد قابل‌توجهی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌های ح‌ک‌چ و اردوگاه‌های کار به‌دلیل شکنجه جان باختند.

این موارد از آزار و شکنجه در زندان‌ها و سیستم بازآموزی از طریق کار، ارتباط تنگاتنگی با تبانی و حمایت از سوی وزارت دادگستری ح‌ک‌چ دارد. وو آی‌یینگ به‌عنوان رئیس اجرایی سیستم قضایی مسئول آزار و شکنجه‌های مختلف علیه فالون گونگ است که در دوران تصدی‌اش رخ داد. او مسئولیت اجتناب‌ناپذیری دارد، زیرا جنایتکار اصلی و مغز متفکری است که مستقیماً پشت این آزار و شکنجه است. موارد زیر جنایات و روش‌های اصلی آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در اردوگاه‌های کار و سیستم‌های زندان است.

1) جنایات در اردوگاه‌های کار

اگرچه سیستم بازآموزی از طریق کار در سال 2013 به‌دلیل فشارهای جامعه بین‌المللی به‌طور رسمی منسوخ شد، اما در آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ، سیستم بازآموزی از طریق کار نیازی به دادگاه ندارد، معادل آزار و شکنجه از طریق کار در زندان است، و مقامات ح‌ک‌چ به‌شدت از آن سوء‌استفاده می‌کنند.

طبق آمار وب‌سایت مینگهویی، از نوامبر2003، که وو آی‌یینگ به‌عنوان معاون وزیر دادگستری و معاون دبیر حزب منصوب شد، تا سال 2013 که سیستم بازآموزی از طریق کار منسوخ شد، در مجموع حداقل 16،347 تمرین‌کننده فالون گونگ به‌طور غیرقانونی به اردوگاه‌های بازآموزی از طریق کار (برای برخی از آنها چند بار) فرستاده شدند.

این اردوگاه‌های کار سعی می‌کردند تمرین‌کنندگان فالون گونگ را با شکنجه جسمی و «شستشوی مغزی» مجبور به رهاکردن ایمانشان به «حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری» کنند. اردوگاه‌های کار مملو از انواع‌واقسام روش‌های شرورانه برای وادارکردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به «تبدیل» است و تعداد بی‌شماری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند، مجروح شده‌اند، معلول جسمی ‌و ناتوان ذهنی شده‌اند، چراکه به اعتقادات خود پایبند بوده و به‌اصطلاح تبدیل را رد کرده‌اند.

طبق آمارِ «گزارش تحقیقی 2013 درباره شکنجه و کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ» در وب‌سایت مینگهویی، از 3653 تمرین‌کننده فالون گونگ که ح‌ک‌چ آنها را تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار داد، در مجموع 714 مورد مرگ مستقیماً نتیجه آخرین دور از آزار و شکنجه در اردوگاه کار قبل از مرگشان بود و 546 مورد نیز مستقیماً در اردوگاه‌های کار شکنجه و کشته شدند که در مجموع شامل 127 اردوگاه کار در سراسر کشور بوده است.

خانم گائو رونگ‌رونگ 37ساله، تمرین‌کننده فالون گونگ، از ساعت 3 بعدازظهر 7مه2004 در مرکز اصلاحات لانگشان در شنیانگ، استان لیائونینگ، تحت شوک‌های الکتریکی مداوم قرار گرفت که باعث تغییر شکل صورت و آسیب شدید صورتش شد. او برای درمان فوری به بیمارستان فرستاده شد و بعداً با کمک تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ از بیمارستان فرار کرد. وب‌سایت مینگهویی گزارش‌ها و عکس‌هایی از چهره گائو را در 7ژوئیه که به‌شدت تغییر شکل داده بود منتشر و جهان را شوکه کرد. در 30اوت، تئو ون بوون، کمیساریای ویژه سازمان ملل متحد، یک شکایت اضطراری مشترک را به سازمان‌ها و کارکنان مربوطه سازمان ملل متحد درباره آزار و شکنجه خانم گائو رونگ‌رونگ، تمرین‌کننده فالون گونگ، ارسال کرد. به‌منظور پنهان‌کردن واقعیت‌های آزار و شکنجه، ح‌ک‌چ خروج گائو از بیمارستان را به‌عنوان «پرونده اصلی 26» طبقه‌بندی کرد. در مارس2005، گائو دوباره دستگیر و به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در لیائونینگ فرستاده شد. در 16ژوئن همان سال، او در اردوگاه کار اجباری جان باخت.

تمرین‌کننده فالون گونگ، آقای جیانگ شیچینگ، 66ساله، در 28ژانویه2009 در اردوگاه کار اجباری چونگ‌چینگ شیشانپینگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. اعضای خانواده‌اش درباره مرگ او مشکوک بودند و عکس‌هایی گرفتند. بیش از 20 مأمور پلیس (ازجمله مأموران در مرکز سوزاندن اجساد) اعضای خانواده را گرفتند و عکس‌هایشان توقیف شد و از بین رفت. خانواده التماس کردند که اجازه داشته باشند مراسم یادبودی برای آقای جیانگ برگزار کنند، اما مقامات نپذیرفتند و ادعا کردند که اعضای خانواده دردسر ایجاد می‌کنند. متعاقباً، پلیس اعضای خانواده را از مرکز کفن‌ودفن بیرون کشید و آقای جیانگ شیچینگ که بدنش هنوز گرم بود، به اجبار سوزانده شد.

این موارد مرگ ناشی از آزار و شکنجه که درباره‌اش می‌دانیم فقط نوک کوه یخ است. بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند که در اردوگاه‌های کار حزب کمونیست چین شکنجه و کشته شده‌اند، اما ماجراهایشان کاملاً بر ما پوشیده و دانستن وضعیت واقعی آزار و شکنجه برای دنیای خارج دشوار است.

2) آزار و شکنجه در زندان

از سال 1999، آزار و شکنجه طولانی‌مدت تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ پلیس، دادستانی، دادگاه‌ها و سیستم زندان را به یک زنجیره سیستماتیک جنایت تبدیل کرده و باعث شده است که کل سیستم زندان به یک سیستم جنایی تبدیل شود. بر اساس آمار موجود در وب‌سایت مینگهویی، از نوامبر2003 که وو آی‌یینگ معاون وزیر دادگستری بود تا کناره‌گیری او در فوریه2017، در مجموع 11،708 تمرین‌کننده فالون گونگ به‌طور غیرقانونی (برخی از آنها چند بار به‌طور غیرقانونی محکوم شدند) محکوم و زندانی شدند. در میان آنها، استان‌هایی با بیشترین محکومیت‌های غیرقانونی برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ عبارتند از استان لیائونینگ، استان هیلونگ‌جیانگ، استان شاندونگ، استان هبی، استان سیچوان و استان جیلین. سال‌هایی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌طور غیرقانونی بیشتر از سایر سال‌ها محکوم شدند، 2004 و 2016 بود که وو آی‌یینگ بر سر کار بود.

این تمرین‌کنندگان فالون گونگِ به‌طور غیرقانونی محکوم‌شده از همه اقشار جامعه هستند. در میان آنها کارشناسان، محققان، استادان، افرادی با مدرک دکتری و کارشناسی ارشد، دانشجویان کالج، معلمان، طراحان، کارآفرینان، متخصصان فناوری اطلاعات، سربازان، مهندسان، پزشکان، قضات، مأموران پلیس، مقامات دولتی، کارگران، کشاورزان، کارمندان اداری و غیره وجود دارند.

برای مثال، در سال 2016، وب‌سایت مینگهویی 491 مقاله منتشر کرد که آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در زندان‌های ح‌ک‌چ افشا و تأیید می‌کرد که حداقل 109 زندان از خشونت و شکنجه برای «تبدیل» اجباری تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده کرده‌اند. این به‌اصطلاح «تبدیل‌ها» برای مجبورکردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به رهاکردن اعتقادشان به «حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری» بود. زندان‌ها حاضرند برای افزایش «نرخ تبدیل» خود هر کاری انجام دهند.

با توجه به «گزارش تحقیقی 2013 درباره شکنجه و کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ،» از 3653 تمرین‌کننده فالون گونگ که ح‌ک‌چ آنها را تا سرحد مرگ مورد آزار و شکنجه قرار داد، 404 نفر از آنها زندانی شدند و قبل از مرگ در زندان تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند که شامل 122 زندان در سراسر کشور است.

مانند افراد محبوس در اردوگاه‌های کار، به‌دلیل مسدودبودن شدید انتشار اطلاعات از سوی حزب کمونیست چین، تعداد تمرین‌کنندگان فالون گونگی که در زندان‌ها جان باختند برای جهان خارج معلوم نیست. تعداد واقعی مرگ‌ومیرهای ناشی از آزار و شکنجه احتمالاً بسیار بیشتر است.

3) روش‌های استفاده‌شده در اردوگاه‌های کار و زندان‌ها برای شکنجه و کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ

زندان‌ها و اردوگاه‌های کار برای مجبورکردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به رهاکردن ایمانشان و افزایش به‌اصطلاح «نرخ تبدیل،» از استفاده از روش‌های افراطی برای آزارواذیت و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ دریغ نمی‌کنند. این روش‌های شکنجه را می‌توان تقریباً به 11 دسته تقسیم کرد که عبارتند از ضرب‌وشتم شدید، تجهیزات شکنجه، تنبیه بدنی، خوراندن اجباری، شوک الکتریکی، کار اجباری یا کار بیش از حد، سوء‌رفتار، شکنجه جنسی، «شستشوی مغزی،» حبس و داروهای آسیب‌رساننده به سیستم عصبی. هر دسته به چند زیرمجموعه تقسیم می‌شود. این روش‌های شکنجه در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار به‌طور وسیعی استفاده می‌شوند. در اینجا فقط چند نوع روش شکنجه استفاده‌شده را ارائه می‌دهیم:

1. ضرب‌وشتم: روش‌های مختلفی برای کتک‌زدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار وجود دارد. موارد رایج شامل استفاده از تجهیزات پلیس، چوب، آهن، کمربند، شلاق چرمی‌، چوب بامبو و غیره برای ضرب وشتم تمرین‌کنندگان فالون گونگ، لگدزدن به تمرین‌کنندگان فالون گونگ با کفش‌های چرمی، سیلی‌زدن به تمرین‌کنندگان فالون گونگ و چنگ‌انداختن به موهای تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای کوباندن آنها به دیوار یا چارچوب در است. ضرب‌وشتم‌ها می‌توانند سر، صورت، دست‌وپاها و اندام تناسلی تمرین‌کنندگان را هدف قرار دهند.

در 6مارس2013، آقای گوئو شیائوون به زندان جینژونگ فرستاده شد. طبق دستورات نگهبانان زندان، گوئو شیائوون تا سرحد مرگ مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت و فقط طی 6 روز یعنی در 12مارس جان باخت. او فقط 40 سال داشت.

2. شکنجه با ابزار: ده‌ها ابزار شکنجه اغلب در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار استفاده می‌شود، مانند دستبند، زنجیر، تسمه‌های فشاری، طناب، نیمکت ببر، تخت مرگ، چاقو، آتش و سایر ابزار. تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحت شکنجه جسمی قرار می‌گیرند، مانند ‌آویزان‌شدن، نیمکت ببر، غل‌وزنجیرشدن، بسته‌شدن، و غیره، که باعث می‌شود دچار درد شدید جسمی‌ شوند و حتی درجا بمیرند.

در 18ژوئیه2011، آقای لی شیوانگ از شهر تیانجین، دستگیر شد و به زندان گانگبی (زندان بینهای کنونی) فرستاده شد. آقای لی شیوانگ طی فقط 11 روز، یعنی در 29ژوئیه، براثر شکنجه جان باخت. او 49ساله بود. آقای لی در زندان تیانجین گانگبی، تحت شکنجه «محکم بسته‌شدن به زمین» قرار گرفت.

3. شوک الکتریکی: استفاده از باطوم‌های برقی با ولتاژ بالا نیز یک تکنیک رایج است که در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار مورد استفاده قرار می‌گیرد. پلیس اغلب همزمان از یک یا چند باطوم الکتریکی با ولتاژ بالا برای واردکردن شوک به تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کند. شوک‌ها دستگاه تناسلی، صورت، دست‌وپاها، سر و قسمت‌های حساس بدن مانند گردن، قفسه سینه، پستان‌ها، پشت، کمر، دنده‌ها و مقعد را هدف قرار می‌دهند.

در 3ژوئیه2010، خانم لیو شولینگ تمرین‌کننده فالون گونگ در اردوگاه کار و مرکز توانبخشی معتادین به مواد مخدر ‌هاربین در استان هیلونگ‌جیانگ تا سرحد مرگ شکنجه شد. به‌گفته شاهدان عینی، یک مأمور پلیس در لباس فرم لیو شولینگ را به صندلی فلزی بست و با باطوم الکتریکی تا سرحد مرگ به او شوک وارد کرد. یک حلقه بزرگ کبودی سیاه در پشت گوش چپ لیو شولینگ و در قسمت پایین گردنش ظاهر شده بود که هر دو با باطوم برقی ایجاد شده بودند.

4. خوراندن اجباری: زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری تمرین‌کنندگان فالون گونگی را که در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا می‌زدند، تحت خوراندن اجباری وحشیانه نیز قرار می‌دادند. هدف از این کار حفظ جان تمرین‌کنندگان فالون گونگ نیست، بلکه شکنجه آنها است تا از شدت درد بمیرند. آنها تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت خوراندن اجباری آب نمک غلیظ، نودل فلفلی، نودل خردل، روغن خردل، نودل ذرت خام، آب جوش، برنج و سوپ داغ و حتی مدفوع قرار می‌دادند.

در 25فوریه2011، نگهبانان زندان جیاموسی آقای چین یوئمینگ را برای خوراندن اجباری به حمام طبقه اول بیمارستان بردند، با انبر هموستاتیک زبانش را محکم نگه داشتند، آن را بیرون کشیدند، به‌زور لوله‌ای لاستیکی را وارد دهانش کردند و از قیفی برای ریختن نصف کیسه نمک و پودر شیر رقیق‌شده به داخل معده‌اش استفاده کردند. وقتی آقای چین یوئمینگ را از حمام بیرون کشیدند، دهانش پر از خون بود، در تنفس مشکل داشت و مدام فریاد می‌کشید. آقای شین یوئمینگ تمام شب با درد شدید دست‌وپنجه نرم می‌کرد و روز بعد دیگر نفس نکشید.

5. تنبیه بدنی: زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اغلب از مجازات بدنی برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند، مثلاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌مدت طولانی باید چمباتمه بزنند، زانو بزنند، از دیوار بالا بروند، بدوند و بایستند، مجبور می‌شوند روی زمین یا روی نیمکت‌های کوچک بنشینند، یا مجبور می‌شوند برای مدت طولانی در «موقعیت جت» قرار بگیرند. اگرچه این روش‌های شکنجه و آزارواذیت باعث آسیب بیرونی مشخصی نمی‌شوند، می‌توانند صدمات داخلی جدی به اعضای داخلی بدن و اندام‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ وارد کنند.

6. سوءرفتار: سوءرفتار و روش‌های ویرانگری که مقامات ح‌ک‌چ علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند عبارتند از محرومیت طولانی‌مدت از خواب، عدم دسترسی به غذا و آب، عدم استفاده از سرویس بهداشتی، عدم ارتباط با دیگران و استفاده از مدفوع، ادرار، خلط، آب فلفل و آب صابون و غیره برای پرکردن دهان تمرین‌کنندگان فالون گونگ. دهان آنها همچنین ممکن است برای مدت‌های طولانی با جوراب‌‌ها، دستمال، لباس بدبو و نوار چسب بسته شود و لباس‌هایشان برای تحقیر از تنشان درآورده شود.

خانم چن رویچین، تمرین‌کننده فالون گونگ، مدت‌ها در زندان زنان تیانجین مورد آزارواذیت قرار گرفت، زیرا از رهاکردن ایمانش امتناع کرد. او مجبور شد برای مدتی طولانی بایستد و اجازه استفاده از توالت را نداشت، بنابراین چاره‌ای نداشت جز اینکه در شلوارش اجابت مزاج کند. انگشتان پایش را آنقدر لگد زدند که به خونریزی افتاد و تا حدی کتکش زدند که بدنش زخمی شد. یک زندانی دیگر روی صورتش آب داغ پاشید، نوک سینه‌هایش را نیشگون گرفت، قسمت پایین بدنش را مورد آزارواذیت قرار داد و حتی او را مجبور به خوردن مدفوع و نوشیدن ادرار کرد. در 10فوریه2017، خانم چن رویچین در زندان زنان تیانجین تحت شکنجه کشته شد.

7. استفاده از داروهای آسیب‌رساننده به سیستم عصبی و سموم: زندان‌ها و اردوگاه‌های کار هنوز از داروهای آسیب‌رساننده به سیستم عصبی و سموم برای ازبین‌بردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ از نظر روحی و جسمی ‌استفاده می‌کنند. به تمرین‌کنندگان به‌زور دارو تزریق یا خورانده می‌شود که به سیستم عصبی مرکزی آسیب می‌رسانند. گاهی مخفیانه در غذای تمرین‌کنندگان فالون گونگ سم ریخته می‌شود. از بین تمرین‌کنندگان فالون گونگی که از طریق شکنجه به روش داروهای روانگردان/سمِ ح‌ک‌چ تا سرحد مرگ شکنجه شده‌اند، 33درصد از طریق استفاده از داروهای روانگردان/مواد مخدر در اردوگاه‌های کار و 18درصد از طریق استفاده از داروهای روانگردان/سموم در زندان‌ها بوده است.

خانم ژو ییفانگ، تمرین‌کننده فالون گونگ، در زندان زنان چنگدو حبس و برای مدتی طولانی در اتاقی نگه داشته شد، درحالی‌که بی‌وقفه توهین‌های زننده‌ای به او می‌شد. او دو بار به بیمارستان منتقل شد. در آنجا چهار زندانی مرد او را به‌زور روی تخت نگه داشتند، با تسمه‌های پارچه‌ای دست و پایش را به چهار گوشه تخت و شکم و زانوهایش را به دو طرف تخت بستند و سپس داروهای نامعلومی را به او تزریق کردند. پس از آن، او آشفته شد، رگ‌های خونش دردناک شد، معده‌اش متورم و دچار درد شدیدی شد. در 6مارس2012، خانم ژو ییفانگ تحت شکنجه کشته شد.

سایر روش‌های آزار و شکنجه، مانند مجبورکردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به کار اجباری بسیار فشرده، تجاوز جنسی به تمرین‌کنندگان فالون گونگ و «شستشوی مغزی» آنها، در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار رایج است.

از ژوئیه1999 که آزار و شکنجه ‌فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست فالون گونگ آغاز شد، وزارت دادگستری، بالاترین نهاد نظارتی در زندان و سیستم بازآموزی از طریق کار، به ابزاری برای کمک به آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ‌حزب کمونیست چین تبدیل شده است. این سازمان سیاست‌هایی را اتخاذ کرده که از شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در این مکان‌ها چشم‌پوشی و از آن حمایت می‌کنند. در دوران تصدی وو آی‌یینگ در وزارت دادگستری، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار شکنجه شده، مجروح و معلول شدند. وو آی‌یینگ باید برای جنایات خود پاسخگو باشد.

پ. سرکوب وکلای حقوق بشر و جلوگیری از دفاع آنها از بی‌گناهی تمرین‌کنندگان فالون گونگ

وزارت دادگستری کار وکلای سراسر کشور را نیز مدیریت می‌کند. در دوران سلطنت وو آی‌یینگ، او به‌طور فعال با ژو یونگ‌کانگ، منگ جیانژو، دبیران کمیته مرکزی سیاسی و حقوقی، و سایرین همکاری کرد تا وکلای حقوق بشر را سرکوب کند، در بخش‌های قضایی استان و دفاتر قضایی شهرداری مداخله و آنها را کنترل کند، مانع شود وکلا وکالت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به عهده بگیرند و از سوی آنها اعلام بی‌گناهی کنند و حتی به‌طور غیرقانونی مجوز وکالت آنها را برای فعالیت لغو کند. آزارواذیت وکیل حقوق بشر معروف چینی گائو ژیشنگ و پرونده «709» حمله به وکیل حقوق بشر که چین و کشورهای خارجی را شوکه کرد، تنها برخی از این نمونه‌ها هستند.

در مواجهه با آزار و شکنجه ح‌ک‌چ، بسیاری از اعضای خانواده تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحت فشار شدید ح‌ک‌چ قرار گرفته‌اند. فقط برخی از اعضای خانواده جرئت استخدام وکیل را داشته‌اند و برخی از اعضای خانواده کل منطقه خود را جستجو کرده‌اند و هیچ وکیلی را پیدا نمی‌کنند که جرئت به‌عهده‌گرفتن وکالت را در پرونده‌های فالون گونگ داشته باشد. اعضای سایر خانواده‌ها وکیل استخدام می‌کنند، اما تحت تهدید مقامات، وکلا مجبور می‌شوند در نیمه راه پرونده را رها کنند.

در 21مارس2014، چهار وکیل حقوق بشر، تانگ جیتیان، جیانگ تیانیونگ، وانگ چنگ، ژانگ جونجی، به چند تمرین‌کننده فالون گونگ که به‌طور غیرقانونی در «پایگاه آموزش حقوقی» جیانسانجیانگ هیلونگ‌جیانگ (در واقع یک مرکز شستشوی مغزی بود) بازداشت شده بودند، کمک حقوقی کردند. آنها دستگیر و شکنجه شدند و مورد آزارواذیت قرار گرفتند و سه وکیل دیگر و ده‌ها شهروند که برای کمک به نجات آنها رفته بودند، همگی دستگیر شدند. این پرونده توجه جامعه بین‌المللی را به خود جلب کرد.

در 9ژوئیه2015، حزب کمونیست چین شروع به راه‌اندازی «پرونده 709» کرد که در سراسر کشور گسترش یافت. وزارت دادگستری، به‌عنوان تنظیم‌کننده وکلا، با وزارت امنیت عمومی‌ حزب کمونیست چین همکاری کرد تا وکلای حقوق بشر را از سراسر کشور دستیگر و احضار کند. تا 16دسامبر2016، دست‌کم 319 وکیل، کارکنان شرکت‌های حقوقی، مدافعان حقوق بشر و اعضای خانواده آنها از 23 استان مورد بازجویی، احضار، ممنوع‌الخروجی از کشور، بازداشت خانگی یا نظارت مسکونی، دستگیری، اجبار به ناپدیدشدن، اجبار به اعتراف به گناه در تلویزیون، یا مجازات غیرقانونی قرار گرفته‌اند. وکیل وانگ چوانژانگ آزاد نشد و در آوریل2020 به خانه بازگشت. وو آی‌یینگ، دادستان کل، مجرم اصلی «پرونده 709» بود.

کلام آخر

وو آی‌یینگ یکی از اعضای اصلی در آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ح‌ک‌چ است. او در دوران تصدی خود در استان شاندونگ و وزارت دادگستری، سیاست آزار و شکنجه ح‌ک‌چ را به‌طور فعال اجرا کرد و از هیچ تلاشی برای «ازبین‌بردن اعتبار [تمرین‌کنندگان فالون گونگ]، نابودکردن آنها از نظر مالی و ازبین‌بردن جسمی‌شان» از طریق روش‌های کشتار جمعی آزار و شکنجه دریغ نکرد. اگرچه او از ح‌ک‌چ اخراج و بیرون شد، موارد نقض جدی قانون و سیاست از سوی او و جنایاتی که علیه فالون گونگ مرتکب شده است به‌دلیل معزول‌شدن از مقامش پاک نمی‌شود و از بین نمی‌رود و باید تمام عواقبش را متحمل شود.

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.