(Minghui.org) تحریم ناقضان حقوق بشر در کشورهای دموکراتیک به یک اجماع تبدیل شده است. پس از تصویب قانون مگنیتسکی در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶، کانادا، انگلستان و ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا قوانین مشابهی را تصویب کردند. اتریش و ژاپن نیز در حال کار روی همین موضوع هستند.
مطابق با این قوانین، تمرین‌کنندگان فالون گونگ فهرستی از افرادی را تهیه کرده‌اند که در آزار و شکنجه فالون گونگ در این چند سال دخیل بوده‌اند. آنها هر سال چند لیست را به دولت‌های دموکراتیک ارائه می‌دهند و از آنها می‌خواهند عاملان نامبرده را مجازات کنند.
از ۱۴ژوئیه۲۰۲۱، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بیش از ۳۰ کشور جهان، آخرین فهرست عاملان جنایت در آزار و شکنجه فالون گونگ را به دولت‌های مربوط ارائه می‌دهند و خواستار تحریم این ناقضان حقوق بشر، ازجمله ممنوعیت ورود آنها به کشورهایشان و مسدود‌کردن دارایی‌های آنها در خارج از کشور، هستند.
یکی از نام‌های ذکرشده در این لیست ما ژنچوان است.
اطلاعات عامل
عامل: ما (نام خانوادگی) ژنچوان (نام) (به چینی: 马振川)
جنسیت: مذکر
کشور: چین
تاریخ/سال تولد: نوامبر ۱۹۴۹
محل تولد: پکن، چین
عنوان یا سمت
۱۹۹۱ - سپتامبر ۲۰۰۱: معاون مدیر اداره امنیت عمومی پکن شعبه شوانوو؛ مدیر اداره امنیت عمومی شهرستان میون؛ مدیر بخش مدیریت ورود و خروج اداره امنیت عمومی پکن؛ معاون اداره امنیت عمومی پکن
سپتامبر۲۰۰۱ - فوریه۲۰۱۰: مدیر اداره امنیت عمومی شهرداری پکن. پس از آوریل۲۰۰۴ به‌طور همزمان به‌عنوان دبیر کمیته حزب در اداره امنیت عمومی شهرداری خدمت کرد.
ژانویه۲۰۱۲ - درحال حاضر: معاون کمیته دائمی کنگره خلق شهرداری پکن و معاون دبیر حزب
جنایات اصلی
هنگامی که ما ژنچوان از سپتامبر۲۰۰۱ تا فوریه۲۰۱۰ به‌عنوان مدیر اداره امنیت عمومی شهرداری پکن خدمت می‌کرد، سیاست‌های حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) را از نزدیک دنبال کرده و به‌طور فعال در آزار و شکنجه فالون گونگ شرکت کرد. دست‌کم ۷۷ تمرین‌کننده فالون گونگ در پی دستگیری توسط اداره امنیت عمومی شهرداری پکن در طول نُه سال تصدی ما ژنچوان جان خود را از دست دادند.
قبل از المپیک ۲۰۰۸ پکن، به‌عنوان بخشی از اقدامات مقامات برای «حفظ ثبات»، دست‌کم ۵۸۶ تمرین‌کننده بین ژانویه و ژوئیه۲۰۰۸ دستگیر شدند. اداره مرکزی کمیته مدیریت امنیت عمومی پایتخت و اداره امنیت عمومی شهرداری پکن در ۱۰ژوئیه۲۰۰۸ بیانیه‌ای صادر کردند و برای هر کسی که هرگونه مشکل امنیتی احتمالی را گزارش می‌کرد، تا ۵۰۰هزار یوآن پاداش در نظر گرفتند. تنها گروهی که به‌عنوان تهدید امنیتی ذکر شده بود، فالون گونگ بود.
در زیر مواردی درخصوص آزار و اذیت در دوران تصدی ما ژنچوان انتخاب شده است.
۱. موارد مرگ
خانم وانگ گویجو
خانم وانگ گویجو، مهندس بازنشسته در مؤسسه تحقیقاتی متالورژی آهن و فولاد پایتخت بود. او در پکن دستگیر و در پایان آوریل۲۰۰۲ به جلسه شستشوی مغزی منتقل شد. او در اواسط ماه مه همان سال در ۶۲ سالگی درگذشت. روز بعد جسد او سوزانده شد. افراد دست‌اندرکار به بستگانش که به پکن آمده بودند اجازه ندادند با کسی در منطقه پکن تماس بگیرند. آنها ادعا کردند که خانم وانگ به‌خاطر پریدن از ارتفاع بالا در ساختمان کشته شد. اما مرکز شستشوی مغزی درواقع در ساختمانی یک طبقه واقع شده بود. یکی از کارکنان محل کارش یک‌بار برای گزارشگری فاش کرد: «هرکسی که چیزی می‌دانست اجازه نداشت درباره آن صحبت کند.»
خانم لی یولینگ
خانم لی یولینگ، متولد پکن، در ۲۵ژوئن۲۰۰۳ دستگیر شد. پلیس او را ۲۴ ساعت تحت شکنجه و بازجویی قرار داد تا او را مجبور کند به آنها بگوید که چه کسانی مطالب فالون گونگ را به او دادند، کجا آنها را چاپ کرده‌اند و اطلاعات درباره سایر تمرین‌کنندگان را فاش کند. خانم لی از پاسخگویی به سؤالات خودداری کرد و ۹ روز دست به اعتصاب غذا زد. او در صبح زود ۴ژوئیه تحت آزار و شکنجه کشته شد.
اعضای خانواده‌اش پس از اطلاع از مرگ او به بیمارستان مراجعه کردند. آنها دیدند که سمت چپ صورت و گوش‌هایش متورم و کبود شده بود. دنده‌های کناری بدنش نیز پوشیده از کبودی بود. پلیس به اعضای خانواده‌اش اجازه نداد هیچ قسمت دیگری از بدن او را بررسی کنند. آنها همچنین به اعضای خانواده‌اش گفتند: «هیچ‌گونه عکاسی، فیلمبرداری یا حرکت‌دادن جسد مجاز نیست.» آنها گفتند که این دستور از «سطوح بالا» بوده است.
آقای هان یونچینگ
آقای هان یونچینگ در مارس۲۰۰۴ دستگیر و به بازداشتگاه منطقه فانگشان منتقل شد. او به دست ده‌ها مأمور پلیس با باطوم مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. او طی کمتر از سه ماه، در ۴۷ سالگی، در بازداشت جان سپرد. به گفته اعضای خانواده، جسدش سراسر کبودی و تورم شده و چند دنده‌اش شکسته بود. این ظن وجود دارد که چند عضو بدنش برداشته شده بود.
خانم وانگ پوهوا
خانم وانگ پوهوآ، از منطقه چائویانگ پکن، در ۲۲فوریه۲۰۰۶ دستگیر و به بازداشتگاه منطقه چائویانگ منتقل شد. در طول ۵۰ روز بازداشت، عصب‌های چشم راست او نکروز و منجر به نابینایی او شد. او همچنین دچار لنفوم زیر بازوی چپ شد. بازداشتگاه به خانواده او اطلاع نداد و هیچ درمانی برای او انجام نشد. خانواده‌اش بارها و بارها درخواست ملاقات با او را کردند، اما فایده‌ای نداشت.
بعداً در ۱۳آوریل۲۰۰۶ دو سال کار اجباری به خانم وانگ داده شد.گرچه در ژوئن ۲۰۰۶ با قید ضمانت پزشکی آزاد شد، اما در اکتبر ۲۰۰۶ مجدداً دستگیر شد. چهار مأمور به او دستبند زدند و او را با خود بردند، بدون اینکه به او اجازه دهند کاپشن یا کفشش را بپوشد.
با وجود هوای سرد در پکن، خانم وانگ را مجبور می‌کردند روی تخته‌ای که روی زمین بتنی گذاشته شده بود، بدون لوازم خواب و لباس گرم بخوابد. وضعیت سلامتی او به سرعت رو به وخامت گذاشت و دچار درد شدیدی می‌شد و خون سرفه می‌کرد. او در ۲۴نوامبر۲۰۰۶ مجدداً با قید ضمانت پزشکی آزاد شد. هنگامی که به خانه بازگشت در بستر بیماری افتاد و در ۱۳ژوئن۲۰۰۷ درگذشت. او تقریباً ۶۰ ساله بود.
خانم وانگ گویفن
خانم وانگ گویفن در ۱۵آوریل۲۰۰۹ دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی در معبد چائوفنگ منتقل شد. مأموران پلیس به نوبت او را مورد آزار و شکنجه و ضرب و شتم قرار دادند. او مجبور شد فیلم‌هایی را تماشا کند که به فالون گونگ و بنیانگذار آن تهمت می‌زنند. او همچنین مجبور شد مقاله‌ای در محکومیت فالون گونگ بنویسد. پس از قرار گرفتن تحت آزار و شکنجه شدید طی نزدیک به ۵۰ روز، دچار اختلال روانی شد. او در ۲ژوئن۲۰۰۹ در مرکز شستشوی مغزی درگذشت. او ۵۵ ساله بود.
۲. موارد دستگیری، بازداشت و شکنجه خودسرانه
آقای ژانگ لیانجون
آقای ژانگ لیانجون، دانشجوی دانشگاه تسینگهوا، سه بار دستگیر و بازداشت شد. پلیس پس از دستگیری او برای سومین بار در ۲۳ژانویه۲۰۰۳، باطوم الکتریکی را وارد مقعدش کرده و او را آماج شوک قرار داد. پس از اینکه هشیاری‌اش را از دست داد، پلیس آب سرد را روی او ریخت و پس از به هوش آمدن به ضرب‌وشتم او ادامه داد.
آقای ژانگ دست به اعتصاب غذا زد. او سپس به بیمارستان امنیت عمومی پکن منتقل شد و با غل و زنجیر به تخت بسته شد. در ماه اوت، ناگهان به خانواده‌اش اطلاع داده شد که آقای ژانگ از ناحیه سر دچار آسیب جدی شده و باید تحت عمل جراحی قرار گیرد. وقتی والدین او به سرعت به پکن رفتند، پلیس به والدینش گفت که عمل جراحی به پایان رسیده و بسیار موفقیت‌آمیز بوده است، اما به والدین اجازه ندادند به دیدار آقای ژانگ بروند.
بعداً تأیید شد که آقای ژانگ درحالیکه در بیمارستان نگهداری می‌شد، لاغر و نحیف و دچار بی‌اختیاری بود. او نمی‌توانست به تنهایی غذا بخورد یا جا‌به‌جا شود.
به‌رغم شرایط او، در دادگاه محلی محاکمه و در سال ۲۰۰۴ به ۸ سال زندان محکوم شد. آقای ژانگ که معلول شده بود به زندان چیفنگ در مغولستان داخلی منتقل شد.
آقای وانگ فانگ‌فو
آقای وانگ فانگ‌فو، در ۳۰ سالگی، پس از دستگیری در سال ۲۰۰۲، چهار ماه به‌طور متناوب شکنجه شد. او ده روز قادر به راه‌رفتن نبود و بدنش پوشیده از جراحات شده بود. بعداً پلیس دو سال و چهار ماه کار اجباری به او داد و به‌خاطر خودداری از کنارگذاشتن فالون گونگ، این مدت ده ماه دیگر تمدید شد. آقای وانگ مجدداً در سال ۲۰۰۹ دستگیر و باز دیگر به دو سال و شش ماه حبس در اردوگاه کار محکوم شد.
۳. آزار و شکنجه شدید در جریان المپیک پکن
در اوایل سال ۲۰۰۸ قبل از المپیک پکن، مقامات «عملیات المپیک ایمن» را راه‌اندازی کردند که توسط کمیته شهرداری پکن و کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرداری پکن انجام شد. این عملیات فالون گونگ را به‌عنوان هدف اصلی مشخص کرد.
هر دو مقامات کمیته امور سیاسی و حقوقی و اداره۶۱۰ منطقه هایدیان در پکن اظهار داشتند که برای میزبانی المپیک اقداماتی را علیه فالون گونگ انجام داده‌اند. کسانی که فالون گونگ را تمرین می‌کردند به اردوگاه‌های کار سخت منتقل می‌شدند. اگر معلوم می‌شد که تمرین‌کنندگان اعلامیه‌های فالون گونگ را منتشر می‌کردند، به زندان محکوم می‌شدند.
در ۱۹فوریه۲۰۰۸، کمیته مرکزی سیاسی و حقوقی (PLAC) اعلامیه‌ای را باعنوان «نظرات درباره حفظ مؤثر ثبات اجتماعی و اطمینان از ایمنی بازی‌های المپیک پکن» منتشر کرد. این سند بلافاصله برای ۴۰ اداره کمیته مرکزی سیاسی و حقوقی در سطح استان صادر شد که در آزار و شکنجه فالون گونگ نقش داشتند.
در اعلامیه مذکور به‌طور خاص تأکید شده است که از مارس تا سپتامبر۲۰۰۸، این ادارات باید «نبرد سخت و شدیدی» علیه فالون گونگ داشته باشند و «به‌شدت» فالون گونگ را سرکوب کنند. اداره پلیس به هر کمیته محله اطلاع داد که هرکسی که درباره اشخاصی گزارش دهد که جزواتی درباره فالون گونگ ارسال می‌کنند، حداقل ۵۰۰ یوآن پاداش دریافت می‌کند. با توجه به دستورات صادرشده از سطوح از بالا به پایین و مشوق‌ها، تعداد کل موارد آزار و شکنجه در پکن در نیمه اول سال ۲۰۰۸ به بالاترین سطح خود از ۱۹۹۹ رسید، بسیار بیشتر از مناطق دیگر در چین بود.
براساس آمارهای موجود، ۵۸۶ تمرین‌کننده فالون گونگ از ژانویه تا ژوئیه ۲۰۰۸ به‌طور خودسرانه در پکن دستگیر و بسیاری از تمرین‌کنندگان به صورت گروهی دستگیر شدند.
موارد آزار و شکنجه در طول المپیک
آقای یو ژو
آقای یو ژو نوازنده موسیقی بود. در غروب روز ۲۶ژانویه۲۰۰۸، بعد از اجرای برنامه، آقای یو ژو به همراه همسرش خانم شو نا به خانه رفتند. آنها برای بازرسی متوقف شدند. پلیس با فهمیدن اینکه آنها تمرین‌کننده فالون گونگ هستند، آنها را دستگیر و به بازداشتگاه منطقه تونگژو برد.
در ۶ فوریه، روز شب سال نوی چینی، آقای یو تنها ۱۱ روز پس از دستگیری تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. او ۴۲ ساله بود. اعضای خانواده‌اش پس از دریافت اطلاع از وضعیت بحرانی او برای ملاقات با او به پکن شتافتند. وقتی رسیدند، آقای یو ژو قبلاً فوت کرده بود. خانم شو اجازه نداشت در مراسم تشییع جنازه‌اش شرکت کند و او به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد.
خانم لانگ فنگشیان
خانم لانگ فنگشیان، از منطقه چائویانگ،فقط از ژانویه تا می ۲۰۰۸ سه بار دستگیر شد. او در ژوئن ۲۰۰۸ تحت آزار و شکنجه کشته شد. او ۶۰ ساله بود.
خانم کانگ
خانم کانگ در ۲۰مه۲۰۰۸ به‌دست پلیس دستگیر شد. پلیس بدون داشتن حکم بازرسی و تفتیش خانه او را مورد تهاجم قرار داد. او پس از اینکه در اداره پلیس مورد ضرب و شتم قرار گرفت دچار فشار خون بالا و خونریزی مغزی شد. او در ۲۹مه۲۰۰۸ درگذشت. او ۷۲ ساله بود.
آقای وانگ چونگجون
آقای وانگ چونگجون، از منطقه چائویان، پکن، در ۱۴آوریل۲۰۰۸ دستگیر شد. او در ۲۳اوت، یک روز قبل از آخرین روز از بازی‌های المپیک پکن، پس از تزریق داروهای نامعلوم در اردوگاه کارگر سخت توآنهی در پکن درگذشت. او حدود ۶۵ سال داشت.
آقای چی ویی
آقای چی ویی در پکن وکیل دادگستری بود. او در شامگاه ۲۲فوریه۲۰۰۸ درحالیکه با همسرش قدم می‌زد دستگیر شد. در حین دستگیری، پلیس با مشت و لگد به او ضربه زد و باعث ایجاد آثار کبودی در تمام بدنش شد. مأموران پس از انتقال او به اداره پلیس، تلفن همراهش را توقیف کردند و با بستن بازوهایش در پشت بدنش او را مورد آزار و شکنجه قرار دادند. بعداً، شش مأمور بدون داشتن حکم بازرسی به منزلش حمله کردند و لپ‌تاپ و وسایل مختلف دیگر او را توقیف کردند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
