(Minghui.org) تحریم ناقضان حقوق بشر در کشورهای دموکراتیک به یک اجماع تبدیل شده است. پس از تصویب قانون مگنیتسکی در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶، کانادا، انگلستان و ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا قوانین مشابهی را تصویب کردند. اتریش و ژاپن نیز در حال کار روی همین موضوع هستند.
مطابق با این قوانین، تمرین‌کنندگان فالون گونگ فهرستی از افرادی را تهیه کرده‌اند که در آزار و شکنجه فالون گونگ در این چند سال دخیل بوده‌اند. آنها هر سال چند لیست را به دولت‌های دموکراتیک ارائه می‌دهند و از آنها می‌خواهند عاملان نامبرده را مجازات کنند.
از ۱۴ژوئیه۲۰۲۱، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بیش از ۳۰ کشور جهان، آخرین فهرست عاملان جنایت در آزار و شکنجه فالون گونگ را به دولت‌های مربوط ارائه می‌دهند و خواستار تحریم این ناقضان حقوق بشر، ازجمله ممنوعیت ورود آنها به کشورهایشان و مسدود‌کردن دارایی‌های آنها در خارج از کشور، هستند.
یکی از نامهای ذکرشده در این لیست، شو لیچوآن است.
اطلاعات عامل
نام کامل عامل: شو (نام خانوادگی) لیچوآن (نام) (به چینی: 徐立 全)
جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ/سال تولد: فوریه ۱۹۵۶محل تولد: شهر هیفی، استان آنهویی، چین
عنوان یا سمت:
مه۲۰۰۵ - نوامبر۲۰۱۶: دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی استان آنهویی و عضو کمیته دائمی کمیته حزب استان
دسامبر۲۰۰۶ - اوت۲۰۱۳: مدیر بخش امنیت عمومی استان
ژانویه۲۰۱۸ - درحال حاضر: رئیس کمیته در کنفرانس مشورتی سیاسی مردم چین در استان هوبی، دبیر گروه رهبری حزب
جنایات اصلی
آزار و شکنجه فالون گونگ در استان آنهویی شدید است. براساس سیاست حزب کمونیست چین درخصوص آزار و شکنجه، شو لیچوآن، در دوران تصدی خود به‌عنوان دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی استان آنهویی از ماه مه۲۰۰۵ تا نوامبر۲۰۱۶، فالون گونگ و تمرین‌کنندگان آن را به‌طور فعالانه‌ای تحت آزار و شکنجه شدیدی قرار داد.
شو لیچوان در آن موقعیت، به‌طور جامع آزار و شکنجه فالون گونگ را در سراسر استان هدایت، سرپرستی و برنامه‌ریزی کرد.
براساس آمارهای موجود، دست‌کم ۳۸ تمرین‌کننده فالون گونگ در استان آنهویی تحت آزار و اذیت قرار گرفتند و تعداد بی‌شماری دستگیر، محکوم، شکنجه شده، برخلاف میل‌شان مواد مخدر به آنها تزریق شد و تحت شستشوی مغزی قرار گرفتند.
بیش از ۱۰۰ روش شکنجه روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعمال شده است که شامل شوک الکتریکی، ضرب‌وشتم با باطوم، خوراندن اجباری، دستبند‌زدن، تزریق داروهای نامعلوم، یخ‌زدگی، سوزاندن، کار سخت اجباری بدون دریافت دستمزد و غیره است.
به بسیاری از تمرین‌کنندگان دارو داده می‌شد. مقامات شهر هیفی، مرکز استان آنهویی، در تلاش برای مجبور‌کردن تمرین‌کنندگان به نفی فالون گونگ، مقادیر زیادی داروی نامعلوم به آنها می‌دادند یا داروهایی را به آنها تزریق می‌کردند که به سیستم عصبی مرکزی آسیب می‌رساند. وقتی یکی از پزشکان بیمارستان روانی هیفی، تحت دستور کمیته امور سیاسی و حقوقی، به تمرین‌کننده وو شیائوهوا داروهایی را تزریق کرد، گفت: «من مدت‌هاست تو را زیر نظر دارم، و تو واقعاً بیمار روانی نیستی. [اما] باید دارو را به میزانی که آنها تعیین کردند مصرف کنی.»
در ادامه نمونه‌هایی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ ارائه شده است که در دوران تصدی شو لیچوآن مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.
کشته‌شدگان
مورد ۱
آقای وانگ هونگ‌رونگ در ۲۴سپتامبر۲۰۰۴ دستگیر و به هشت سال حبس در زندان سوژو محکوم شد. در فوریه۲۰۰۷، تحت آزار و شکنجه قرار گرفت و دچار بی‌اختیاری و از کمر به پایین فلج شد. در اوایل آوریل ۲۰۰۷، نگهبانان به زندانیان دستور دادند پای آقای وانگ را در آب جوش فرو ببرند. در طی فقط نیمی از روز، پاهایش متورم، تاول زده و به‌شدت زخم شدند. بعدها تشخیص داده شد که مبتلا به سرطان ستون فقرات است. او همچنین دو توده برجسته به اندازه تخم‌مرغ در پشتش داشت. هنگامی که در آستانه مرگ بود، مسئولان زندان او را در اواخر آوریل۲۰۰۷ آزاد کردند. او در ۲۲ژوئن۲۰۰۷ در ۵۹ سالگی درگذشت.
مورد ۲
آقای فی ژانگجین به سه سال زندان محکوم و در سپتامبر۲۰۰۵ به زندان سوژو منتقل شد. چون حاضر نشد از ایمانش دست بردارد، چند نگهبان با سه باطوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند و با چوبدستی به طول بیش از یک متر مورد ضرب و شتم قرار گرفت. آنها بیش از سه هفته هر روز او را کتک می‌زدند. در اکتبر۲۰۰۵، نگهبان تانگ چوانيو و ديگران براي چند روز از باطوم‌هاي ولتاژ بالا براي ضرب‌وشتم آقای فی استفاده کردند. آنها همچنین به سایر زندانیان دستور دادند كه او را تحت خوراندن اجباری با برنج داغ قرار دهند و به لب‌هایش سوزن فرو كنند. آقای فی در ۲۳سپتامبر۲۰۰۷ در زندان درگذشت.
مورد ۳
آقای وو جیوپینگ، ۳۰ ساله بود که در بیمارستان شهر تیانچانگ کار می‌کرد. شیا ونشی، مدیر بخش امنیتی بیمارستان، و چهار نفر دیگر در ۲۲نوامبر۲۰۰۷، در ساعت ۴ بعدازظهر وارد محل اقامت آقای وو شدند. آقای وو سپس در حال سقوط از آپارتمان خود از طبقه چهارم دیده شد. شاهدان دیدند که چهار مأمور پلیس از مجتمع آپارتمانی خارج شدند، از کنار آقای وو که روی زمین دراز کشیده بود عبور کردند و رفتند. آقای وو ساعت ۸ شب فوت کرد.
به گفته فردی داخلی، آقای وو گیج و مبهوت بود اما وقتی به بیمارستان منتقل شد هنوز قادر به صحبت‌کردن بود. گونه چپش به‌شدت متورم شده، چشم چپش نابینا و همۀ کمر و پاهایش کبود شده بودند. همچنین تشخیص داده شد که دچار شکستگی متعدد در حد خردشدگی سمت چپ لگن و شکستگی پای چپ شد. خانواده‌اش مظنون بودند که پلیس قبل از اینکه آقای وو را از طبقه چهارم به پایین پرت کند، او را مورد ضرب و شتم قرار داده و به‌شدت مجروح کرده است تا کارهایی را که انجام داده‌اند مخفی نگه دارند.
مورد ۴
خانم ژانگ چیوهونگ پس از آغاز آزار و شکنجه، بارها به‌خاطر امتناع از رهاکردن فالون گونگ دستگیر شد، بنابراین اغلب اوقات به جای دیگری نقل مکان می‌کرد. پلیس شامگاه ۲۰ژوئن۲۰۰۸ به محل اجاره‌ای او وارد شد و او را دستگیر کرد. خانم ژانگ برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد. فقط زمانی که در آستانه مرگ قرار گرفت، پلیس او را به بیمارستان منتقل کرد.
تا ۳۰ ژوئن، خانم ژانگ برای نوزدهمین بار به حالت اغما رفت، بنابراین پلیس او را با قید وثیقه آزاد کرد. او بسیار ضعیف بود و نمی‌توانست به‌وضوح ببیند، اما پلیس به آزار و اذیت او در خانه و از طریق تلفن ادامه داد. این ناراحتی روحی باعث وخیم‌ترشدن وضعیت او شد و در ۱۸اکتبر۲۰۰۸ درگذشت.
مورد ۵
آقای شیائو شیانفو در سپتامبر۲۰۰۶ به‌خاطر توزیع بروشورهای فالون گونگ دستگیر و در بازداشتگاه شهرستان جینژای بازداشت شد. سان جون، معاون فرمانده اداره امنیت داخلی شهرستان جینژای، برای منزوی‌کردن آقای شیائو اسنادی جعلی علیه او تهیه کرد. یک ماه بعد، آقای شیائو به سه سال حبس محکوم شد. او پس از تحمل آزار و شکنجه در زندان استان آنهویی، دچار سکته مغزی شدیدی شد. آنها از ترس اینکه ممکن است در زندان بمیرد، او را با قید ضمانت پزشکی آزاد کردند. او دو ماه بعد از دنیا رفت. او ۷۳ ساله بود.
مورد ۶
خانم ژو زونگشیا ۵۱ ساله بود که به‌خاطر توزیع مطالب فالون گونگ در ۲آوریل۲۰۰۳، توسط مأموران اداره پلیس خیابان سانلی دستگیر شد. او ۱۵ روز تحت بازداشت قرار گرفت. او پس از بازگشت به خانه، آماج تهدید و ضرب‌وشتم به‌دست پلیس و شوهرش قرار گرفت که درنتیجه تبلیغاتی که فالون گونگ را مورد توهین و افترا قرار می‌دادند، فریب خورده بود.
در صبح روز ۲۰مه، سو هونگ، معاون اداره پلیس خیابان سانلی، به چند مأمور پلیس دستور داد او را دستگیر کرده و به اداره پلیس ببرند. آنها او را تهدید به حبس در اردوگاه کار اجباری کردند و به او دستور دادند نام سایر تمرین‌کنندگان را به آنها بدهد. خانم ژو با آنها همکاری نکرد، بنابراین پلیس عصبانی شد و او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد. آنها او را از طبقه پنجم به پایین پرت کردند و او فوت کرد.
معلولیت‌های ناشی از آزار و اذیت
مورد ۱
خانم شی چانگ‌یینگ، ۵۷ ساله، از شهرستان فیدونگ، شهر هیفی، در ماه مه۲۰۰۶ به اردوگاه کار اجباری زنان هیفی منتقل شد. هر روز پلیس به سه زندانی دستور می‌داد که او را به کف سیمانی بچسبانند، درحالی‌که چهارمین نفر، ژانگ جونرو، او را تخت خوراندن اجباری قرار می‌داد. خانم شی چنان به‌شدت آسیب دیده بود که بعد از آن در راه رفتن مشکل داشت. او در ۶دسامبر۲۰۰۶ یک هفته در سلول انفرادی قرار گرفت. وقتی یک ماه بعد آزاد شد، از هر دو چشم نابینا بود.
بازآفرینی صحنه شکنجه: خوراندن اجباری
مورد ۲
آقای کونگ دیون، مهندس ۵۳ ساله، از زمان آغاز آزار و شکنجه بارها در مراکز شستشوی مغزی نگهداری شده است و یک دوره حبس در اردوگاه کار اجباری، یک دوره زندان و سه بار بازداشت را گذرانده است. او تقریباً بر‌اثر شکنجه در زندان در آستانه مرگ قرار گرفت. چشمانش آسیب دید و توانایی کار‌کردن را از دست داد. در سال ۲۰۰۵، آقای کونگ به سه سال حبس در زندان در سوژو محکوم شد. او در سلول انفرادی نگه داشته شد، تحت شستشوی مغزی قرار گرفت، به او دستبند زده شد، آماج مشت، لگد، محرومیت از خواب قرار گرفت و مجبور به کار سخت بدون دریافت دستمزد شد. آقای کونگ در مارس۲۰۰۷ درحالی از زندان آزاد شد که معلول و ازکارافتاده بود. خانواده‌اش با چند متخصص درباره علت ناتوانی او مشورت کردند و همه آنها تأیید کردند که علتش مصرف داروهای نامعلومی است که به سیستم عصبی مرکزی او آسیب رساند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: آویزان‌کردن
صدور حکم
مورد ۱
آقای ژو مینگ، خانم لیو لی، خانم زوئو چیشیانگ و خانم لیو هیفانگ از هیفی در ۱۸آوریل۲۰۰۹ مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ را توزیع کردند. آنها دستگیر شدند و در بازداشتگاه شهر چیژویو تحت بازداشت قرار گرفتند. پلیس آنها را مورد بازجویی و شکنجه قرار داد. در ماه مه۲۰۱۰، دادگاه ناحیه گوییچی شهر چیژویو آقای ژو را به پنج سال حبس در زندان سوژو و خانم زوئو و خانم لیو لی را به ترتیب به هشت و شش سال حبس، هر دو در زندان زنان سوژو محکوم کرد.
مورد ۲
آقای سان یوفنگ، بازنشسته ۷۴ ساله در شهرستان تایهی، استان آنهویی، در نوامبر۲۰۱۴ به‌خاطر تمرین فالون گونگ به هشت سال زندان محکوم شد.
مورد ۳
در ۱۱آوریل۲۰۱۶، اداره۶۱۰ شهر بوژویو به دادگاهی محلی دستور داد ۱۴ تمرین‌کننده زیر را مخفیانه محکوم کنند: بای جی، فو مینگی، لی دونگمی، وانگ شولو، ژو شائوجون ، لی هایفنگ، کویی یونگ، وانگ جونژی، تانگ جیالینگ، ژائو سولان، ژانگ سومی، جیانگ یوهوا، جیا هونگجوان و ژو فنگمین. آنها در سپتامبر۲۰۱۳ دستگیر و به حبس از ۳ تا ۱۰ سال محکوم شدند.
بای جی، که طولانی‌ترین مدت محکومیت، یعنی ده سال به او داده شد، در ۱۴آوریل۲۰۱۷، در زندان سوژو تحت آزار و شکنجه کشته شد. لی دونگمی فلج و ژو فنگمین نابینا شد، همچنین در زندان تحت آزار و شکنجه قررار گرفت.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
