(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۳۶ کشور اخیراً فهرست جدیدی از مجرمان درگیر در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین را به دولت‌های مربوطه ارائه کردند. این فهرست‌ها در روز جهانی حقوق بشر و در حوالی ۱۰دسامبر۲۰۲۱ ارسال شده است. تمرین‌کنندگان از دولت‌هایشان درخواست کردند که مجرمان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به آن کشورها منع کرده و دارایی‌هایشان را مسدود کنند.
سی‌وشش کشور شامل اتحاد پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، استرالیا و نیوزیلند)، ۲۳ کشور در اتحادیه اروپا (فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، بلژیک، سوئد، اتریش، ایرلند، دانمارک، فنلاند، چک، رومانی، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، لوکزامبورگ، بلغارستان، کرواسی، اسلوونی، استونی، و مالت)، و ۸ کشور دیگر (ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن اشتاین، اسرائیل و مکزیک).
فالون گونگ که فالون دافا نیز نامیده می‌شود، از ژوئیه ۱۹۹۹ توسط حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است. خصومت و بدرفتاری انجام‌شده شامل آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان که منجر به مرگ، آزار و اذیت مداوم و فروش اعضای حیاتی بدن آنها که همچنین منجر به مرگ می‌شود با همدستی دولت صورت می‌گیرد.
تمرین‌کنندگان اخیراً فهرست‌های متعددی از عاملان آزاروشکنجه را به کشورهای مختلف ارسال و اعمال تحریم‌ها علیه این ناقضان حقوق بشر را درخواست کرده‌اند. در آخرین ارائۀ فهرست عاملان، کشور استونی جلب توجه می‌کند چراکه اولین بار است در این اقدام شرکت می‌کند.
نام وانگ جینی، مدیر اداره نظارت بر حاکمیت قانون وزارت دادگستری، در این لیست است.
اطلاعات مجرم
نام کامل قانونی مرتکب: وانگ (نام خانوادگی) جینی (نام) (王进义)جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ تولد: آوریل ۱۹۶۴محل تولد: داتونگ، استان شانشی
عنوان یا سمت
وانگ جینی مدیر دائمی انجمن تحقیقات آموزش حقوقی انجمن حقوق چین و معاون انجمن چینی بازآموزی از طریق کار سخت است. او درحال حاضر رئیس اداره نظارت بر حاکمیت قانون در وزارت دادگستری است.
ژوئن ۱۹۹۷: دستیار اداره بازآموزی از طریق کار وزارت دادگستری و مدیر و معاون اداره و بخش سیاسی
فوریه ۲۰۰۴ – فوریه ۲۰۰۶: معاون اداره تبلیغات حقوقی وزارت دادگستری
مه ۲۰۰۷: رئیس و معاون دبیر کمیته حزب در آکادمی مرکزی پلیس قضایی
مارس ۲۰۰۹: مدیر اداره بازآموزی از طریق کار، وزارت دادگستری
نوامبر ۲۰۱۰: مدیر اداره حاکمیت قانون استان جیلین و دبیر کمیته حزب در وزارت دادگستری استان
مارس ۲۰۱۳: دبیر کمیته حزب و مدیر بخش دادگستری استان جیلین
ژوئیه ۲۰۱۶: رئیس اداره زندان‌های وزارت دادگستری
۲۰۱۸ تا کنون: رئیس اداره نظارت بر حاکمیت قانون وزارت دادگستری
جنایات اصلی
۱. آزار و اذیت در دوران تصدی وانگ به عنوان دستیار مدیر اداره بازآموزی از طریق کار سخت در وزارت دادگستری
از زمانی که آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه ۱۹۹۹ آغاز شد، وانگ جینی، معاون مدیر اداره بازآموزی از طریق کار سخت در وزارت دادگستری، فعالانه سیاست‌های ح‌ک‌چ را در آزار و شکنجه فالون گونگ دنبال کرد.
از ۱۵ژوئیه تا ۲۹ژوئیه۲۰۰۱، نمایشگاهی تبلیغاتی در مقیاس بزرگ در موزه نظامی پکن برگزار شد. این نمایشگاه به‌طور مشترک توسط شش وزارتخانه و کمیسیون، ازجمله ریاست مرکزی تبلیغات، ریاست اداره پیشگیری و رسیدگی به مسائل فرقه، وزارت امنیت و سلامت عموم، و وزارت دادگستری سازماندهی شد. وانگ جینی به‌عنوان معاون تیم مدیریت نمایشگاه خدمت کرد.
این نمایشگاه از تصاویر و ویدئوهای دستکاری‌شده برای تهمت‌زدن به فالون گونگ استفاده کرد و شستشوی مغزی و «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌عنوان نمونه‌هایی از «دستاوردهای موفقیت‌آمیز» وزارتخانه‌های مشترک به نمایش گذاشت. این نمایشگاه بعداً در سراسر چین برگزار شد و بیش از ۳۵۰هزار نفر در بیش از ۲۰ استان و شهر از جمله پکن، هبی، هیلونگ‌جیانگ، هوبی و شاندونگ از آن بازدید کردند.
در ۱۹ژوئیه۲۰۰۱، در برنامه «مخالف فرقه‌ها و مدافع تمدن» از نمایش «یک ساعت در ظهر» در تلویزیون مرکزی چین، وانگ جینی، یکی از تهیه‌کنندگان اصلی نمایشگاه، به این برنامه دعوت شد. او و مجری برنامه، ژو شو، تبلیغات تهمت‌آمیز را به‌عنوان بخشی از کمپین ح‌ک‌چ برای شیطانی جلوه دادن فالون گونگ و بنیان‌گذار آن تکرار کردند.
در سال ۲۰۰۴، وزارت دادگستری مقاله‌ای با عنوان «نظرات درخصوص تقویت بیشتر مطبوعات و فعالیت‌های تبلیغاتی سیستم مدیریت قضایی»» منتشر کرد که شامل تمرکز بر تبلیغ شیوه‌ها و نتایج آموزش از طریق کارسخت و به اشتراک‌گذاری نتایج تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ بود که از طریق کار سخت تحت بازآموزی قرار گرفتند.
این گزارش درباره نقض نظم و انضباط در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری صحبت می‌کند. در این مقاله آمده است که مسئولان زندان باید قبل از گزارش هرگونه تخلف از قانون به مردم، تأییدیه ریاست دادگستری استان را دریافت کنند. هر گزارشی که دارای تأثیر ملی باشد باید قبل از انتشار به وزارت دادگستری برای تأیید ارائه شود. این به‌طور خاص اشاره می‌کند که وقتی یک وضعیت اضطراری رخ می‌دهد، گزارش نباید به صورت عمومی منتشر شود. این سند به‌طور خاص به موارد اضطراری مربوط به مسائل حقوق بشر و بازداشت‌شدگان فالون گونگ اشاره می‌کند که در سیستم اداری قضایی رخ داده است.
تا به امروز، مقررات وزارت دادگستری شامل تبلیغات ضد فالون گونگ به‌عنوان بخش اصلی کمپین تبلیغاتی‌اش است.
۲. آزار و شکنجه در دوران تصدی وانگ به عنوان مدیر اداره بازآموزی از طریق کار سخت وزارت دادگستری از مارس۲۰۰۹ تا اکتبر۲۰۱۰
از زمانی که جیانگ زمین، رهبر سابق ح‌ک‌چ آزار و شکنجه را آغاز کرد، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان زندانی و در اردوگاه‌های کار اجباری در سراسر چین نگهداری می‌شوند. نگهبانان اردوگاه‌های کار برای وادار کردن تمرین‌کنندگان به دست‌کشیدن از ایمان خود و دستیابی به نرخ ۱۰۰ درصدی «تبدیل»، کسانی را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهند که از دست‌کشیدن از ایمان خود امتناع می‌ورزند.
روش‌های رایج آزار و شکنجه عبارتند از فحاشی‌کردن، ضربوشتم، نشستن روی چهارپایه کوچک از ساعت ۶ صبح تا نیمه‌شب هر روز به مدت ۵ تا ۶ ماه یا حتی بیشتر، محرومیت از خواب، محدودیت در استفاده از توالت، اعمال شوک الکتریکی به قسمت‌های حساس بدن به مدت ۶ یا ۷ ساعت، خوراندن اجباری با غذای فاسد یا فضولات انسانی، نیمکت ببر، آویزان‌کردن، سوزاندن با اتوی داغ و غیره.
علاوه بر شکنجه جسمی، تمرین‌کنندگان مجبور به تحمل آزار و اذیت کلامی مداوم، شستشوی مغزی و ارعاب شدند. تعداد بی‌شماری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ تا حد معلولیت یا حتی مرگ شکنجه شدند.
در دوران تصدی وانگ به‌عنوان دومین مدیر برنامه بازآموزی از طریق کار سخت وزارت دادگستری، او به اجرای سیاست آزار و اذیت ح‌ک‌چ ادامه داد مبنی‌بر اینکه «آنها را دچار ورشکستگی مالی کنید، شهرت‌شان را لکه‌دار کنید و جسم آنها ا نابود کنید»، «مرگ آنها به‌عنوان خودکشی ثبت کنید» و «بدون بررسی علت مرگ، اجساد آنها را بسوزانید». او بالاترین فرمانده درخصوص آزار و شکنجه فالون گونگ در سیستم بازآموزی از طریق کار سخت در سراسر چین و یک همدست مهم در آزار و شکنجه فالون گونگ توسط ح‌ک‌چ است.
بر اساس آمار وب‌سایت مینگهویی، بین سپتامبر ۲۰۰۹ و نوامبر ۲۰۱۰، در کمتر از ۲ سالی که وانگ به‌عنوان مدیر اداره بازآموزی از طریق کار سخت خدمت کرد، دست‌کم ۲۲ تمرین‌کننده در اردوگاه‌های کار تا حد مرگ شکنجه شدند. بسیاری دیگر تا حد معلولیت یا بیماری روانی تحت آزار و شکنجه قار گرفتند.
گزیده‌ای از موارد آزار و شکنجه را در طی این دوره
۱. آقای لو یونلای در اردوگاه کار اجباری بایمیائو تا سرحد مرگ شکنجه شد
به آقای لو یونلای در نوامبر ۲۰۰۸ یک سال در حبس در اردوگاه کار اجباری بایمیائو در شهر ژنگژو، استان هنان حکم داده شد. او تحت آزار و شکنجه قرار گرفت، کتک خورد و مجبورش می‌کردند بیش از ۱۰ ساعت در روز بدون دستمزد کار کند. نگهبانان به زندانیان دستور می‌دادند که او را با میله‌های چوبی کتک بزنند. آنقدر او را مورد ضربوشتم قرار دادند که تمام میله‌های چوبی‌شان شکست.
به‌دلیل نشستن طولانی مدت در حین کار، پوست باسن او چرک کرد. آقای لو در ژوئیه ۲۰۰۹، دچار آسیت شدید کبدی، سل، تجمع مایع در ریه و انسداد روده شد. او برای معاینه به بیمارستان منتقل و تشخیص داده شد که سرطان پیشرفته ریه دارد. او در ۳۰اکتبر۲۰۰۹ چشم از جهان فروبست.
۲. آقای جیانگ بینگژی در اردوگاه کار سوئیهوا تا سرحد مرگ شکنجه شد
آقای جیانگ بینگژی در اکتبر۲۰۰۸ به اردوگاه کار سوئیهوا در شهر سوئیهوا، استان هیلونگ‌جیانگ برده شد. جراحات وارده در طول آزار و شکنجه باعث شد در ژوئن ۲۰۰۹ کنترل دست‌ها و پاهایش را از دست بدهد. واکنش او نیز کند شد و حملات اضطرابی مکرر داشت.طی معاینه‌ای در ماه ژوئیه علائم تحلیل‌رفتن مخچه را نشان داد.
افراد دست‌اندرکار در اردوگاه کار اجباری نه تنها از معالجه او خودداری کردند، بلکه ادعا کردند که آقای جیانگ وانمود می‌کند که بیمار است و به زندانیان دستور دادند که او را کتک بزنند. بدنش از جراحات ناشی از ضرب و شتم پوشیده شده بود. پس از آن چند بار هم مورد ضربوشتم قرار گرفت تا اینکه دیگر قادر به راه رفتن نبود. اما، نگهبانان همچنان با باطوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال می‌کردند و باعث بی‌اختیاری ادرار در او شدند. او در ۲۱اوت۲۰۰۹ به وضعیت اغما رفت. او را به خانه بردند و در ۲۶اوت۲۰۰۹ درگذشت. او ۵۹ سال داشت.
۳. خانم ژنگ یولینگ تا حد مرگ شکنجه شد
خانم ژنگ یولینگ در ۲۵اوت۲۰۰۹ به اردوگاه کار سخت زنان استان هوبی منتقل شد و بعداً به مرکز آموزش حقوق استان هوبی (مرکز شستشوی مغزی) منتقل شد. ازآنجاکه از انکار فالون گونگ امتناع کرد، چند نگهبان و زندانی به نوبت او را تحت آزار و شکنجه قرار دادند. او اجازه نداشت بخوابد یا از دستشویی استفاده کند و مجبورش می‌کردند برای مدت طولانی بایستد. سه روز پس از انتقال به اردوگاه کار اجباری در ۲۸سپتامبر۲۰۰۹ درگذشت. او ۵۷ سال داشت.
۴. خانم ژانگ چنگمی در اردوگاه کار اجباری وانگ‌کوم تا سرحد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت
خانم ژانگ چنگمی در ۸دسامبر۲۰۰۹ دستگیر شد. او در نزدیکی روز سال نو در سال ۲۰۱۰ به اردوگاه کار سخت وانگ‌کوم منتقل شد. برای مدتی طولانی هر روز به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت. به او آب یا غذا نمی‌دادند و اجازه نداشت از دستشویی استفاده کند یا خودش را بشوید. مجبورش می‌کردند برای مدت طولانی بایستد. نگهبانان داخل دهان او را با ادرار آغشته کردند و با پارچه‌ای آغشته به ادرار دهانش را پر کردند. او در ۶فوریه۲۰۱۰ در بیمارستان اردوگاه کار اجباری درگذشت. خانواده‌اش وقتی جسد او را دیدند، مشاهده کردند که دندان‌ها و دستش شکسته است. پلیس به خانواده او اجازه عکس‌گرفتن از جسد را نداد و آنها را مجبور کرد جسدش را بسوزانند.
۵. خانم لیو شولینگ در اردوگاه کار بازپروری مواد مخدر هاربین با باطوم الکتریکی تا سرحد مرگ شکنجه شد
خانم لیو شولینگ در سال ۱۹۵۶ به دنیا آمد. او در ۳ژوئیه۲۰۱۰ در اردوگاه کار بازپروری مواد مخدر هاربین در استان هیلونگ‌جیانگ تا حد مرگ شکنجه شد. به گفته شاهدان عینی، خانم لیو به یک صندلی فلزی بسته شده بود و با باطوم الکتریکی تا حد مرگ به او شوک اعمال شد. پشت گوش چپ و پایین گردنش دایره‌ای از سوختگی‌های ناشی از شوک الکتریکی دیده می‌شد. افرار خودی فاش کردند که خانم لیو به‌خاطر امتناع از نوشتن اظهارنامه‌هایی مبنی‌بر انکار فالون گونگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفت.
۳. آزار و شکنجه در دوران تصدی وانگ به‌عنوان مدیر اداره دادگستری استان جیلین از نوامبر۲۰۱۰ تا ژوئن۲۰۱۶
در دوران تصدی وانگ جینی به‌عنوان مدیر اداره دادگستری استان جیلین، او زندان‌های محلی را برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحریک کرد، ازجمله به زندان جیلین اجازه داد تا از روش‌های شکنجه متعددی برای تمرین‌کنندگان استفاده کند. این روش‌ها شامل نگه‌داشتن تمرین‌کنندگان در یک اتاق کوچک، اعمال شوک به آنها با باطوم‌های الکتریکی، آویزان‌کردن آنها از ناحیه مچ دست، بستن آنها به تخت در حالت عقاب با بال‌های گسترده و شکنجه خوراندن اجباری با آب نمک بودند.
مدیران سابق زندان، لی چیانگ، لیو ویی، و نگهبانان وانگ یوانچون، لی یونگ‌شنگ، یک‌بار به یک تمرین‌کننده گفتند: «اگر به شما ۶ روز فرصت زندگی در زندان جیلین داده شود، در عرض ۵ روز می‌میرید.»
رئیس زندان زنان جیلین، وو زیون، به رئیس منطقه و زندانیان دستور داد که از روش‌های شکنجه مانند آویزان‌کردن از ناحیه مچ دست، «پرواز هواپیما» (روش شکنجه‌ای که در آن فرد با سر به رو به دیوار خم می‌شود، و دست‌هایشان به سمت بالا کشیده می‌شوند و مستقیم در مقابل دیوار قرار گرفته می‌شوند)، و به حالت عقاب باز بسته می‌شوند. بسیاری از تمرین‌کنندگان تا حد مرگ، معلولیت یا بیماری روانی شکنجه شدند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: پرواز هواپیما
بر اساس اطلاعات موجود در وب‌سایت مینگهویی، در دوران تصدی وانگ به عنوان دبیر و مدیر وزارت دادگستری، دست‌کم ۱۱ تمرین‌کننده در زندان زنان استان جیلین، که توسط استان جیلین و وزارت دادگستری به‌عنوان مدل تأسیس شده بود، تا حد مرگ شکنجه شدند.
گزیده‌ای از موارد مرگ در طی این دوره
۱. آقای وانگ شوژو تا سرحد مرگ در زندان سیپینگ شیلینگ شکنجه شد
آقای وانگ شوژو دستگیر و به حبس در زندان سیپینگ شیلینگ محکوم شد. او یک نامه تجدید نظر به اداره زندان نوشت. وقتی نگهبان لی هایفنگ آن را پیدا کرد، به زندانیان هان جینگ‌جون و یانگ شیچن دستور داد تا آقای وانگ را تحت برق‌گرفتگی قرار دهند. پس از آن، وضعیت سلامتی آقای وانگ رو به وخامت گذاشت و به سل مبتلا شد. بیمارستان اقدامات درمانی مناسبی به او ارائه نداد و هر روز مجبورش می‌کردند کار سخت طاقت‌فرسا انجام دهد تا اینکه مجبور شد دوباره در بیمارستان بستری شود. او در ۲۲می۲۰۱۱ درگذشت. او فقط ۴۱ سال داشت.
۲. خانم سان شیوشیا در زندان زنان جیلین تا سرحد مرگ شکنجه شد
خانم سون شیوشیا، ۵۰ ساله، در زندان زنان استان جیلین از خواب محروم می‌شد و مجبورش می‌کردند ساعت‌های طولانی رو به دیوار بایستد. او همچنین در سلول انفرادی حبس شد و به‌خاطر خودداری از انکار فالون گونگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفت. او در ۳۰آوریل۲۰۱۲ برای «درمان اضطراری» روی برانکارد به بیمارستان دوستی چین و ژاپن منتقل شد و در روز بعد درگذشت. نگهبانان از عکسبرداری خانواده‌اش از جسد او جلوگیری کردند و عکس‌هایی را که قبلا گرفته بودند توقیف کردند.
۳. آزار و شکنجه خانم چانگ گویون در زندان زنان استان جیلین تا حد مرگ
خانم چانگ گویون در حین گذراندن دوران محکومیت هشت ساله‌اش در زندان زنان استان جیلین مورد ضرب و شتم قرار گرفت، مجبورش می‌کردند برای مدتی طولانی بایستد، آویزانش می‌کردند، اجازه رفتن به دستشویی و نوشیدن آب را نداشت.آزار و شکنجه باعث بی‌اختیاری او شد. موهایش خاکستری شد. توانایی صحبت‌کردن را از دست داد. تعدادی از دندان‌هایش افتاد. دهانش و چشمانش کج شد. اعضای خانواده او در سال ۲۰۰۹ درخواست آزادی مشروط پزشکی کردند، اما زندان آن را تا آغاز سال ۲۰۱۲، یعتی زمانی که سرانجام آزاد شد، به تعویق انداخت. وضعیت سلامتی او پس از بازگشت به خانه رو به وخامت گذاشت و در ۸مارس۲۰۱۳ در ۶۲ سالگی درگذشت.
۴. ضربوشتم خانم چن شوچین در زندان زنان استان جیلین تا سرحد مرگ
خانم چن شوچین در سال ۲۰۱۰ در خانه‌اش دستگیر و سپس به زندان زنان استان جیلین منتقل شد. ازآنجاکه از انکار فالون گونگ امتناع کرد، نگهبانان او را در سلول انفرادی نگهداری کردند و در آنجا به‌شدت تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. نگهبانان زندان به جنایتکاران دستور دادند که او را کتک بزنند و بارها سر او را در سطلی پر از آب فرو کردند. در این روند تقریباً در آستانه مرگ قرار گرفت.
خانم چن در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، اما تحت شکنجه‌های بی‌رحمانه‌تری قرار گرفت. او را به تخت بستند و تحت کشش قرار دادند به حدی که نزدیک بود بمیرد. همچنین مورد ضربوشتم قرار گرفت، بسته شد و او را آویزان کردند. او در فوریه۲۰۱۱ تا حد مرگ مورد ضربوشتم قرار گرفت.
۴. آزار و شکنجه در دوران تصدی وانگ به‌عنوان مدیر اداره زندان وزارت دادگستری از ژوئیه۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸
هنگامی که آزار و شکنجه برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ آغاز شد، جیانگ زمین، رئیس سابق ح‌ک‌چ خواستار «ریشه‌کن کردن فالون گونگ در سه ماه» شد. به‌منظور دستیابی به درصد موسوم به «درصد تبدیل»، زندان‌ها از روش‌های مختلفی ازجمله شکنجه، شستشوی مغزی، تجویز مواد مخدر و کار اجباری برای شکنجه تمرین‌کنندگان استفاده می‌کردند. برخی از زندانبانان تمرین‌کنندگان را تهدید می‌کردند و می‌گفتند: «اگر تبدیل نشوید سوزانده می‌شوید!»
وانگ در دوران تصدی خود به‌عنوان مدیر اداره زندان وزارت دادگستری به اجرای سیاست آزار و اذیت در سیستم ملی زندان ادامه داد. فهرست طولانی روش‌های شکنجه شامل ضربوشتم شدید، ایستادن برای مدت طولانی، محرومیت در از استفاده از دستشویی، محرومیت از خواب، نشستن روی چهارپایه‌های کوچک، آویزان‌شدن از مچ دست، «پرواز هواپیما»، شوک الکتریکی، خوراندن اجباری، بسته‌شدن به تخت مرگ (یک روش شکنجه که در آن فرد را به یک تخته می‌بندند و تحت خوراندن اجباری قرار می‌دهند)، حبس در قفس فلزی کوچک، حبس‌کردن، فروکردن سوزن زیر ناخن، کشیدن مو، کشیدن دندان یا ناخن با انبردست، ضربوشتم با کمربند یا چوب، ضربه زدن به بدن با میله یا انبر فلزی، بستن آجر به گردن، قرار گرفتن در معرض نیش پشه‌ها، ریختن آب سرد روی آنها و سائیدن مسواک بین انگشتانشان است.
بازآفرینی صحنه شکنجه: سائیدن مسواک بین انگشتان
بر اساس آمار‌های موجود در وب‌سایت مینگهویی، دست‌کم ۶۸ تمرین‌کننده در سال ۲۰۱۷ در زندان تا حد مرگ شکنجه شدند. وانگ، به‌عنوان رئیس و رهبر، مسئول مستقیم آزار و شکنجه و مرگ‌های ناشی از آن است.
گزیده‌ای از موارد مرگ در طی این دوره
۱. خانم هو شیا تا سرحد مرگ شکنجه شد
خانم هو شیا، ۵۵ ساله، در ۱۸ژوئیه۲۰۱۵ دستگیر شد. خانه‌اش مورد یورش و غارت قرار گرفت. او در ۱۱مارس۲۰۱۶ توسط دادگاه شهر چونگژو به مدت نامعلومی محکوم شد. در زندان زنان استان سیچوان، مجبورش می‌کردند برای مدتی طولانی بایستد. نگهبانان او را کتک می‌زدند و یکی از دندان‌هایش را درآوردند. پاها و باسنش کبود شده بودند. ازآنجاکه با «تبدیل» همکاری نکرد، غذای بسیار کمی (کمتر از ۵۰ گرم) در روز به او داده می‌شد. او لاغر و نحیف شد.
به سایر زندانیان دستور داده شد که سر او را در یک سطل فرو کنند. در اوایل فوریه۲۰۱۷، درحالی‌که در اتاق مجازات نگهداری می‌شد مورد ضربوشتم قرار گرفت. او اجازه نداشت بخوابد و مجبورش می‌کردند برای مدتی طولانی بایستد. او در نتیجه شکنجه هشیاری‌اش را از دست داد. چشمانش مات و خیره شده بود. در حالت گیجی بود. دچار بی‌اختیاری شد و شلوار و زمینی که روی آن خوابیده بود با ادرار و مدفوع او پوشیده شد. او در ۱۹دسامبر۲۰۱۷ درگذشت.
۲. آقای چن گوانگژونگ در زندان جیاژو تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت
آقای چن گوانگژونگ، از شهر چنگدو، استان سیچوان، در ۹فوریه۲۰۱۷ در خانه‌اش دستگیر شد. او به سه سال زندان محکوم شد. در ۲۸ژوئیه۲۰۱۷، تنها شش ماه پس از انتقال به زندان جیاژو در شهر لیشان، استان سیچوان، تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت.
۳. آقای لو یوانفنگ سه هفته پس از آزادی از زندان درگذشت
آقای لو یوانفنگ به سه سال زندان محکوم شد. در اوایل نوامبر۲۰۱۶، نگهبانان زندان بنشی، آقای لو را به انبار کارگاه بردند و به زندانیان دستور دادند که او را محکم نگه دارند. آنها درحالی‌که او را لگد می‌زدند و با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال می‌کردند او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار می‌داند. شوک الکتریکی مداوم بیش از چهل دقیقه طول کشید. آقای لو از شدت درد به اطراف می‌غلتید. سر، گردن، دست‌ها، مچ پا و سایر نواحی او به‌شدت سوخته بود.
تا زمانی که در ۱۸نوامبر۲۰۱۷ آزاد شد، از یک فرد بسیار قوی از نظر جسمی به فردی بسیار ضعیف و بیمار تبدیل شده بود. چشمانش کدر، تکلمش نامفهوم و دچار ترومبوز مغزی شده بود. سر استخوان ران او شکسته و خارج از محل طبیعی‌اش قرار داشت و فلج شده بود. او در ۹دسامبر۲۰۱۷، تنها ۲۱ روز پس از بازگشت به خانه درگذشت.
۴. خانم وانگ کویی در زندان زنان شین‌شیانگ تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت
خانم وانگ کویی معلم بود. او در سال ۲۰۱۲ به هفت سال زندان محکوم شد. در ۲۱دسامبر۲۰۱۶ در زندان زنان شین‌شیانگ تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. قبل از اینکه خانواده‌اش اجازه بگیرند او را به خانه ببرند جسد او به‌سرعت سوزانده شد. او فقط ۵۳ سال داشت.
۵. خانم چن روئیچین در زندان زنان تیانجین تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت
خانم چن روئیکین، ۴۴ ساله، در ۱۰فوریه۲۰۱۷ در زندان زنان تیانجین تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. نگهبانان زندان جسد او را محاصره کردند و بستگانش اجازه دیدن آن را از نزدیک نداشتند. اما، آنها می‌توانستند ببینند که زبان او خشک بوده است.
خانم چن به‌خاطر دست نکشیدن از ایمانش شکنجه‌های طولانی مدت را متحمل شد. به‌عنوان تنبیه مجبورش کردند برای مدت طولانی بایستد و اجازه رفتن به دستشویی را نداشت. انگشتانش را آنقدر لگدکوب کردند که از آنها خون می‌چکید و چنان مورد ضربوشتم قرار گرفت که بدنش پوشیده از آثار زخم و کبودی شده بود. زندانیان آب داغ روی صورتش ریختند. نوک سینه‌هایش را نیشگون گرفته بودند. مورد تجاوز جنسی قرار گرفت. مجبورش کردند مخلوطی از ادرار و مدفوع را بخورد. زندانیان اشیایی ازجمله سطل ادرار، مدفوع و چیزهای دیگر را برمی‌داشتند و او را با آنها کتک می‌زدند.
۶. آقای بای جی در زندان شهر سوژو تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت
آقای بای جی، از استان آنهویی، در ۱۱آوریل۲۰۱۶ به ده سال حبس در زندان شهر سوژو محکوم شد. نگهبانان زندان، زندانیان را به ضربوشتم او تحریک کردند. آقای بای قبلاً به شدت بیمار بود و آزار و شکنجه باعث وخامت بیشتر سلامتی‌اش شد. مدیران زندان اهمیتی نمی‌دادند که او زنده بماند یا بمیرد. ازآنجاکه سعی کرد حقایق مربوط به فالون گونگ را روشن کند، او را در اتاق کوچکی قرار دادند که در آن تحت آزار و شکنجه قرار گرفت و وضعیتش بدتر شد. در ۱آوریل۲۰۱۷، اعضای خانواده‌اش ازسوی کارکنان زندان تماس تلفنی دریافت کردند مبنی‌بر اینکه او در شب ۳۱مارس دچار خونریزی مغزی شد. او در صبح روز ۱۴آوریل در بیمارستان سوژو درگذشت. غل و زنجیر پایش تا پس از مرگش برداشته نشدند. جسدش به زور سوزانده شد و خانواده‌اش فقط اجازه داشتند خاکسترش را بازگردانند. او فقط ۵۵ سال داشت.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
